فیزیولوژی پس از برداشت
پوران کریمی تزرجی؛ سمیه رستگار؛ حامد حسن زاده خانکهدانی
چکیده
رقم ’پیارم‘ یکی از ارقام مهم تجاری و اقتصادی خرما در ایران محسوب می‌شود که بازارپسندی بالایی دارد. حفظ خصوصیات ظاهری و کیفی میوه طی مدت انبار اهمیت زیادی دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر پوشش خوراکی ال-آرژنین و ژل آلوئه‌ورا بر حفظ خصوصیات ظاهری و کیفیت خرمای نیمه‌خشک ’پیارم‘ در طول انبارداری است. این آزمایش بهصورت ...
بیشتر
رقم ’پیارم‘ یکی از ارقام مهم تجاری و اقتصادی خرما در ایران محسوب می‌شود که بازارپسندی بالایی دارد. حفظ خصوصیات ظاهری و کیفی میوه طی مدت انبار اهمیت زیادی دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر پوشش خوراکی ال-آرژنین و ژل آلوئه‌ورا بر حفظ خصوصیات ظاهری و کیفیت خرمای نیمه‌خشک ’پیارم‘ در طول انبارداری است. این آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. فاکتور اول شامل تیمارها (شاهد، غلظتهای 1، 2 و 5 میلی‌مولار ال-آرژنین و غلظتهای 25، 50 و 75 درصد ژل آلوئه‌ورا) و فاکتور دوم شامل ماههای مختلف نگهداری (9 ماه) بودند. نمونه‌ها هر ماه مورد بررسی قرار گرفتند. صفات مختلف شامل درصد کاهش وزن، درصد کل مواد جامد محلول (TSS)، اسید قابل تیتر، فنول کل، فلاونوئید، شاخص‌های رنگ شامل L*، a*، b* و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی بررسی شد. براساس نتایج بهدست آمده با گذشت زمان انبارمانی، شاخص رنگ L*، a* و b*، TSS و درصد کاهش وزن افزایش و صفات فنول، فلاونوئید و آنتیاکسیدان کاهش معنیداری یافتند. تیمارها بر صفات شاخص رنگ a* و b*، درصد کاهش وزن، فنول، فلاونوئید و آنتیاکسیدان اثرمعنی‌داری داشتند اما بر صفات TSS و اسید قابل تیتر اثر معنیداری نداشتند؛ بهطوری که بیشترین میزان شاخص رنگ a* و b* در تیمار ال-آرژنین 1 میلی‌مولار و فنول و فلاونوئید در ال-آرژنین 2 میلی‌مولار و کمترین میزان درصد کاهش وزن به‌ترتیب در تیمار ژل آلوئه‌ورا 25 و 75 درصد مشاهده شد. بطور کلی تیمار ال-آرژنین 1 میلی‌مولار و ژل آلوئه‌ورا با غلظت 75 درصد در حفظ کیفیت انبارمانی مناسب بودند.
سبزیکاری
سعید خسروی؛ مریم حقیقی؛ منیره محنت کش
چکیده
قارچ خوراکی (Agaricus bisporus) مهمترین قارچی است که بهصورت صنعتی کشت می‌شود و ویتامینها، هورمونها و آمینواسید‌ها موجب بهبود رشد رویشی قارچ و بالا رفتن عملکرد در فلشهای مختلف برداشت میگردد. پژوهش حاضر به‌منظور بررسی اثر ویتامین B و C، بر رشد و عملکرد قارچ تکمهای و عمر پس از برداشت آن در ۲ آزمایش مجزا در کارخانه قارچ و انبار ...
بیشتر
قارچ خوراکی (Agaricus bisporus) مهمترین قارچی است که بهصورت صنعتی کشت می‌شود و ویتامینها، هورمونها و آمینواسید‌ها موجب بهبود رشد رویشی قارچ و بالا رفتن عملکرد در فلشهای مختلف برداشت میگردد. پژوهش حاضر به‌منظور بررسی اثر ویتامین B و C، بر رشد و عملکرد قارچ تکمهای و عمر پس از برداشت آن در ۲ آزمایش مجزا در کارخانه قارچ و انبار پس از برداشت انجام شد. آزمایش بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در ۳ تکرار شامل تیمارهای ویتامین C (صفر، ۳ و ۶ میلیگرم برکیلوگرم) و ۳ سطح ویتامین B (صفر، ۵/۰ و ۱ میلیگرم بر کیلوگرم) اعمال گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر اصلی ویتامین C، ویتامین B و اثرمتقابل آنها بر قطر کلاهک و پایه، میزان از دست‌دهی آب، وزن خشک، سختی پس از برداشت، یون نشتی، تعداد قارچ، آخرین سختی پس از برداشت، عملکرد، وزن درجه دو معنی‌دار بود. مکملهای غذایی استفاده‌شده در این پژوهش بر افزایش رشد رویشی و عملکرد مؤثر بودند. نتایج به‌دست‌آمده از این مطالعه نشان داد تیمار 3 میلیگرم در کیلوگرم ویتامین C بیشترین میزان وزن خشک و کل، قطر کلاهک، قطر پایه، تعداد قارچ را موجب شد. وزن‌تر و خشک قطر کلاهک و پایه، نشت یونی و میزان از دست دهی آب در تیمار 1 میلیگرم در کیلوگرم ویتامین B بیشترین میزان را داشت. به نظر می‌رسد در صفات رویشی و پس از برداشت قارچ تفاوت زیادی بین غلظتهای مختلف ویتامین ث وجود ندارد اما با افزایش غلظت ویتامین B نتایج بهتری حاصل‌شده است.
میوه کاری
جواد فتاحی مقدم؛ سیده الهام سیدقاسمی؛ طاهره رییسی
چکیده
در ایران که مصرف سرانه مرکبات به صورت تازه‌خوری بالا است (متوسط 45 کیلوگرم) نیاز به ایجاد و معرفی ارقام جدید با ویژگی‌های کیفی مطلوب به صورت مستمر است. در این پژوهش ویژگی‌های فیزیکو‌شیمیایی و ارگانولپتیک میوه‌‌ی نارنگی جهانگیر حاصل تلاقی نارنگی کلمانتین (والد ماده) و پرتقال سالوستیانا (والد نر) (Citrus clementina Hort. ex Tanaka × C. sinensis (L.) Osbeck ...
بیشتر
در ایران که مصرف سرانه مرکبات به صورت تازه‌خوری بالا است (متوسط 45 کیلوگرم) نیاز به ایجاد و معرفی ارقام جدید با ویژگی‌های کیفی مطلوب به صورت مستمر است. در این پژوهش ویژگی‌های فیزیکو‌شیمیایی و ارگانولپتیک میوه‌‌ی نارنگی جهانگیر حاصل تلاقی نارنگی کلمانتین (والد ماده) و پرتقال سالوستیانا (والد نر) (Citrus clementina Hort. ex Tanaka × C. sinensis (L.) Osbeck cv. Salustiana) در مقایسه با نارنگی کلمانتین (Citrus clementina Hort. ex Tanaka) به عنوان شاهد روی پایه نارنج طی دو سال آخر منتج به معرفی رقم در قالب طرح کاملا تصادفی مطالعه شد. ویژگی‌های فیزیکو‌شیمیایی و ارگانولپتیک میوهها در زمان برداشت و به فواصل زمانی 20 و 40 روز از سردخانه (دمای 5 درجه سلسیوس، رطوبت 85 درصد) ارزیابی شدند. نتایج نشان داد اندازه میوه (طول و دو قطر)، وزن، میانگین قطرهای حسابی، هندسی، معادل و هم‌ساز، مساحت رویه، حجم واقعی، ضریب کرویت و سطح جانبی نارنگی جهانگیر به طور معنیداری بیشتر از کلمانتین بود. نارنگی جهانگیر مقادیر بالاتری L*، a*، b*، hue و C نسبت به شاهد کلمانتین داشت لیکن شاخص‌های a* و CCI جهانگیر کم‌تر بود. نارنگی جهانگیر پوست‌گیری آسان‌تر و تعداد بذر مشابه کلمانتین داشت. کاهش وزن میوه جهانگیر طی نگهداری کم‌تر از کلمانتین بود. میزان مواد جامد محلول (TSS) میوه جهانگیر در زمان برداشت و طی نگهداری بالاتر از کلمانتین بود. بعلاوه میزان اسیدیته کل (TA) (34/0 درصد) میوه جهانگیر نیز کم‌تر از میوه کلمانتین (45/0 درصد) بود. نسبت TSS به TA در نارنگی جهانگیر خیلی بالاتر (25/44) از کلمانتین (16/26) مشاهده شد. درصد عصاره میوه جهانگیر با 87/44 درصد بالاتر از کلمانتین با 12/40 و شاخص تکنولوژی نیز به ترتیب 45/6 و 67/4 بود. ظرفیت آنتی‌اکسیدانی گوشت میوه طی نگهداری کاهش یافت. میزان آسکوربیک‌اسید در جهانگیرکم‌تر از شاهد ولی میزان فنل گوشت بالاتر (43/0 میلیگرم در گرم) از کلمانتین (4/0 میلیگرم در گرم) بود. آنالیز مولفه اصلی نشان داد عمده نمونه‌های جهانگیر در قسمت چپ نمودار بودند که ویژگی‌هایی چون طعم، شیرینی، ظاهر خوب پوست و گوشت و پذیرش کلی میوه در این ناحیه غالب بود و مورد پذیرش بیشتری از سوی ارزیابان حسی واقع شد.
مرجان السادات حسینی؛ سید مرتضی زاهدی؛ مهدیه کریمی؛ اصغر ابراهیم زاده
چکیده
این پژوهش به منظور تأثیر غلظتهای مختلف اسپرمیدین بر کیفیت و عمر پس از برداشت یک رقم انبه محلی میناب صورت گرفت. در این بررسی میوهها با پلی آمین اسپرمیدین در غلظتهای صفر، 5/0، 1 و 2 میلی‌مولار به روش غوطه‌وری به مدت 30 دقیقه تیمار و سپس به مدت 24 روز در انبار با دمای 15 درجه سانتی‌گراد و رطوبت 90-85 درصد نگهداری شدند. آزمایش به صورت فاکتوریل ...
بیشتر
این پژوهش به منظور تأثیر غلظتهای مختلف اسپرمیدین بر کیفیت و عمر پس از برداشت یک رقم انبه محلی میناب صورت گرفت. در این بررسی میوهها با پلی آمین اسپرمیدین در غلظتهای صفر، 5/0، 1 و 2 میلی‌مولار به روش غوطه‌وری به مدت 30 دقیقه تیمار و سپس به مدت 24 روز در انبار با دمای 15 درجه سانتی‌گراد و رطوبت 90-85 درصد نگهداری شدند. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی و مقایسه میانگینها با استفاده از آزمون چند دامنهای دانکن انجام شد. اندازهگیری صفات در زمانهای صفر، 8 و 16 روز انجام گرفت و صفاتی از قبیل تغییرات وزن، سفتی، شاخص طعم، میزان فنل، ویتامین ث، ویژگی‌های کیفی (پیاچ، اسیدیته قابل تتراسیون و مواد جامد محلول) و ارزیابی حسی اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که میوههای شاهد، وزن، سفتی و کیفیت ظاهری و بیوشیمیایی کمتری در مقایسه با بقیه تیمارها نشان دادند. تیمار اسپرمیدین به ویژه غلظت 2 میلی‌مولار اسپرمیدین در طول دوره انبارمانی سبب حفظ ویتامین ث و کاهش از دست دادن آب میوه از طریق پوست و کند کردن روند تغییرات پیاچ، اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول کل شد. همچنین میوههای این تیمارها میزان فنل، رنگ، مزه، شاخص طعم و عطر مطلوبتری داشتند.
مهشید غفوری؛ علی سلیمانی؛ ولی ربیعی؛ رقیه همتی
چکیده
استفاده از اسانس های گیاهی به عنوان ایده ای جدید در کاهش ضایعات پس از برداشت و افزایش عمر انبارمانی محصولات باغبانی و کنترل آلودگی قارچی در کشاورزی توسعه یافته مطرح می باشد. در همین راستا، آزمایشی به منظور بررسی محلول پاشی اسانس آویشن بر عمر انبار مانی و کیفیت میوه انار رقم پوست قرمز طارم، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی ...
بیشتر
استفاده از اسانس های گیاهی به عنوان ایده ای جدید در کاهش ضایعات پس از برداشت و افزایش عمر انبارمانی محصولات باغبانی و کنترل آلودگی قارچی در کشاورزی توسعه یافته مطرح می باشد. در همین راستا، آزمایشی به منظور بررسی محلول پاشی اسانس آویشن بر عمر انبار مانی و کیفیت میوه انار رقم پوست قرمز طارم، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور، اسانس آویشن در چهار سطح (صفر، 500، 1000، 1500 میلی گرم در لیتر) و زمان در سه سطح (یک ماه، دو ماه و سه ماه انبارمانی) در دمای شش درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 85 درصد با چهار تکرار اجرا گردید. نتایج آزمایش انار های آلوده نشده با اسپور قارچ و انار های آلوده شده با اسپور قارچ نشان داد با افزایش مدت انبارمانی درصد کاهش وزن، درصد نشت یونی، درصد سرمازدگی و درصد پوسیدگی افزایش یافت. میوه های تیمار شده با اسانس آویشن آنتوسیانین بیشتری نسبت به شاهد داشت. اسانس آویشن از کاهش اسـید قابـل تیتراسیون و تجزیه آن به قندها جلوگیری کرد. اثر متقابل اسانس آویشن و زمان انبارمانی در انار های آلوده نشده با اسپور قارچ و انار های آلوده شده با اسپور قارچ نشان داد بیشترین کاهش وزن و نشت یونی در تیمار شاهد در ماه سوم انبارمانی بود. اثر متقابل اسانس آویشن و زمان انبارمانی در انار های آلوده نشده با اسپور قارچ نشان داد کمترین مواد جامد محلول در تیمار آویشن 500 میلی-گرم در لیتر در ماه دوم انبارمانی بود. اثر متقابل اسانس آویشن و زمان انبارمانی در انار های آلوده شده با اسپور قارچ نشان داد بیشترین اسیدتیه آب-میوه در تیمار شاهد در ماه سوم انبارمانی بود.
مهسا همدانی؛ حسین مرادی؛ علی قنبری
چکیده
عوامل مختلفی از قبیل زمان برداشت، جابه‌جایی محصول، دما و طول مدت انبارمانی بر خواص مختلف میوه مرکبات تاثیر می‌گذارند و پیامدهای اقتصادی قابل‌توجهی را به دنبال دارد. لذا پژوهشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در 3 تکرار، برای ارزیابی اثرات زمان برداشت (شروع رنگ‌گیری، 50 درصد رنگ‌گیری و رنگ‌گیری کامل میوه) و مدت انبارمانی ...
بیشتر
عوامل مختلفی از قبیل زمان برداشت، جابه‌جایی محصول، دما و طول مدت انبارمانی بر خواص مختلف میوه مرکبات تاثیر می‌گذارند و پیامدهای اقتصادی قابل‌توجهی را به دنبال دارد. لذا پژوهشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در 3 تکرار، برای ارزیابی اثرات زمان برداشت (شروع رنگ‌گیری، 50 درصد رنگ‌گیری و رنگ‌گیری کامل میوه) و مدت انبارمانی (صفر، 25، 50، 75 روز) در دمای 7 درجه سانتی‌گراد بر میزان مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، ویتامین ث، مقدار فنل کل، فلاونوئید کل، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی، فعالیت آنزیم فنیل‌آلانین‌آمونیالیاز (PAL) و آنتوسیانین کل میوه پرتقال های خونی رقم ‘مورو’ در سال های 1389 و 1390 انجام شد. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین زمان های مختلف برداشت و مدت انبارمانی در صفات مورد اندازه گیری وجود دارد. به‌گونه ای که بعد از 75 روز انبارمانی، میزان فلاونوئید و فعالیت آنزیم فنیل‌آلانین‌آمونیالیاز همزمان با تجمع آنتوسیانین کل، در میوه های کاملاً رسیده افزایش یافت اما میزان فنل کل و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی آن ها بعد از 25 روز نگهداری کاهش یافت. همچنین بیشترین محتوای ویتامین ث و مواد جامد محلول قبل از نگهداری میوه های کاملاً رسیده در انبار بود که در پایان 75 روز انبارمانی این مقدار به‌حداقل رسید. بنابراین با توجه به تغییرات صفات مورد ارزیابی، مناسب ترین زمان برداشت در رقم مذکور، زمان رسیدن کامل میوه (بلوغ تجارتی) می باشد.
مهدی مکوندی؛ سعادت شاهپوری؛ علی اکبر رامین
چکیده
اثرات تیمارهای 1-متیل‌سیکلو‌پروپن و کلرید کلسیم به تنهایی یا در ترکیب با یکدیگر بر تغییرات کیفیت پس از برداشت میوه رسیده سبز زیتون رقم "میشن" مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش بر پایه فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار انجام شد. در طول آزمایش تغییرات شاخص‌های کلروفیل (SPAD)، راندمان کوانتومی فتوسیستم II (Fv/Fm) و رنگ پوست و همچنین ...
بیشتر
اثرات تیمارهای 1-متیل‌سیکلو‌پروپن و کلرید کلسیم به تنهایی یا در ترکیب با یکدیگر بر تغییرات کیفیت پس از برداشت میوه رسیده سبز زیتون رقم "میشن" مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش بر پایه فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار انجام شد. در طول آزمایش تغییرات شاخص‌های کلروفیل (SPAD)، راندمان کوانتومی فتوسیستم II (Fv/Fm) و رنگ پوست و همچنین سفتی گوشت میوه مورد بررسی قرار گرفت. مقایسه میانگینها نشان داد میوههای تیمار نشده (شاهد) در مدت 14 روز نرم شدند. این در حالی بود که تیمار 1-متیل‌سیکلو‌پروپن از نرم شدن گوشت و توسعه رنگ پوست میوه زیتون جلوگیری کرد. همچنین تیمار 1-متیل‌سیکلو‌پروپن اثر ناچیزی بر جلوگیری از کاهش راندمان کوانتومی فتوسیستم II پوست میوه نشان داد. تیمار میوههای زیتون به وسیله کلرید کلسیم نرم شدن بافت میوه را به تأخیر انداخت، امّا اثری بر شاخص‌های کلروفیل، راندمان کوانتومی فتوسیستم II و رنگ پوست میوه نداشت. میوههای تیمار شده با ترکیب 1-متیل‌سیکلو‌پروپن و کلرید کلسیم اثر همافزایی بر جلوگیری از نرم شدن گوشت میوه نشان دادند و با حداقل تغییر رنگ به مدت 35 روز انبامانی، سفت باقی ماندند.
