گیاهان دارویی
فائزه سلیمانی؛ داود صمصام پور؛ عبدالنبی باقری
چکیده
شوری یکی از مهم ترین عوامل محدودکننده رشد و تولید گیاهان محسوب میشود. کاربرد قارچ‌ها به عنوان یک کود بیولوژیک می‌تواند در تامین نیاز غذایی گیاهان و کاهش اثرات تنشهای محیطی بر گیاهان مفید باشد. گیاهان دارویی دارای مخازن غنی از مواد مؤثره اساسی بسیاری از داروها میباشند. با توجه به اهمیت گیاهان دارویی بهویژه در صنعت داروسازی ...
بیشتر
شوری یکی از مهم ترین عوامل محدودکننده رشد و تولید گیاهان محسوب میشود. کاربرد قارچ‌ها به عنوان یک کود بیولوژیک می‌تواند در تامین نیاز غذایی گیاهان و کاهش اثرات تنشهای محیطی بر گیاهان مفید باشد. گیاهان دارویی دارای مخازن غنی از مواد مؤثره اساسی بسیاری از داروها میباشند. با توجه به اهمیت گیاهان دارویی بهویژه در صنعت داروسازی و کمبود آنها در طبیعت، بررسی جنبههای مختلف زراعی این گیاهان از اهمیت بسزایی برخوردار است، با توجه به گسترش روز افزون خاکهای شور، دستیابی به راهحلهایی که بتوان از تنشهای محیطی زنده و غیرزنده جلوگیری و یا حداقل نسبت به کاهش آنها اقدام نمود، ضروری بهنظرمیرسد. یکی از این روشها استفاده از روابط همزیستی قارچ‌های میکوریزا با گیاهان میزبان میباشد که به کاهش تنش ناشی از شوری منجر میشود. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر قارچ آربوسکولار بر صفات رویشی و بیوشیمیایی گیاه علف لیمو در شرایط تنش شوری انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو عامل شوری (صفر، 5، 10 و 15 دسی‌زیمنس بر متر کلرید کلسیم) و قارچ (عدم تلقیح و تلقیح با قارچ) انجام شد. صفات ارتفاع بوته، طول ریشه، وزن تر و خشک برگ، محتوای نسبی آب، آنزیم‌های کاتالاز، پراکسیداز و پلی فنل‌اکسیداز اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد تحت شرایط تنش شوری 15 دسی‌زیمنس بر متر ارتفاع بوته، طول ریشه، وزن تر و خشک برگ، محتوای نسبی آب، آنزیم‌های کاتالاز، پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز در گیاه علف لیمو تلقیح شده به قارچ آربوسکولار در مقایسه با شاهد (عدم تلقیح) افزایش معنی‌داری یافت. بهطور کلی براساس نتایج این تحقیق، می‌توان نتیجه گرفت که با به کارگیری قارچ آربوسکولار می‌توان تحمل شوری گیاه علف لیمو را افزایش داد و اقدام به کشت آن در آب و خاک شور نمود.
فردین قنبری؛ سعداله اکبری
چکیده
خربزه همانند سایر کدوئیان حساس به سرما است و در دمای پایین آسیب میبیند. در این تحقیق امکان افزایش تحمل تنش سرما در نشاء خربزه با استفاده از شوک گرمایی بررسی شده است. در مرحله دو برگ کاملاً توسعه یافته، نشاءهای خربزه در معرض شوک دمایی (شامل شاهد و محلولپاشی با آب در دماهای 20، 45، 50 و 55 درجه سانتیگراد) قرار گرفتند. یک روز پس از آن ...
بیشتر
خربزه همانند سایر کدوئیان حساس به سرما است و در دمای پایین آسیب میبیند. در این تحقیق امکان افزایش تحمل تنش سرما در نشاء خربزه با استفاده از شوک گرمایی بررسی شده است. در مرحله دو برگ کاملاً توسعه یافته، نشاءهای خربزه در معرض شوک دمایی (شامل شاهد و محلولپاشی با آب در دماهای 20، 45، 50 و 55 درجه سانتیگراد) قرار گرفتند. یک روز پس از آن نشاءها در شرایط تنش سرما (دمای 3 درجه سانتیگراد) به مدت 6 ساعت نگهداری شدند. نتایج نشان داد که نشاءهای پیش تیمار شده در پایان دوره سرما میزان رشد بالاتری نسبت به گیاهان شاهد داشتند. پیش تیمار گرمایی سبب افزایش محتوای کلروفیل، پرولین و پراکسید هیدروژن شد و میزان مالون دی آلدهید را نسبت به شاهد کاهش داد. هم‌چنین شوک گرمایی فعالیت آنزیم پراکسیداز را افزایش و فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز را کاهش داد و در نتیجه آن تحمل شرایط تنش توسط گیاه افزایش یافت. به طور کلی نتایج نشان داد که شوک گرمایی (به خصوص دمای 50 و 55 درجه سانتیگراد) سبب تغییرات فیزیولوژیکی مثبت در گیاه شده و می‌تواند تحمل شرایط تنش سرما در نشا خربزه را بالا ببرد.
میثم منصوری؛ محمود شور؛ علی تهرانی فر؛ یحیی سلاح ورزی
چکیده
ژربرا یکی از ده گل مهم شاخه بریده در جهان و ایران از نظر تولید و مصرف محسوب می شود. در مطالعه حاضر، به منظور بررسی اثر محلول-پاشی سالیسیلیک اسید و تیامین بر خصوصیات بیوشیمیایی گل ژربرا، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار در گلخانه تجاری شرکت گل آذین مقصود انجام شد. تیمار های آزمایش شامل صفر (آب شهری؛ شاهد)، سالیسیلیک اسید در ...
بیشتر
ژربرا یکی از ده گل مهم شاخه بریده در جهان و ایران از نظر تولید و مصرف محسوب می شود. در مطالعه حاضر، به منظور بررسی اثر محلول-پاشی سالیسیلیک اسید و تیامین بر خصوصیات بیوشیمیایی گل ژربرا، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار در گلخانه تجاری شرکت گل آذین مقصود انجام شد. تیمار های آزمایش شامل صفر (آب شهری؛ شاهد)، سالیسیلیک اسید در غلظت های 75 و 150 میکرومولار و تیامین در غلظت های 250 و 500 میکرومولار بودند. محلول پاشی در دو مرحله و به فاصله دو هفته انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که تیمار های مورد استفاده تاثیر معنی داری بر خصوصیات بیوشیمیایی داشتند. تیامین در غلظت 250 میکرومولار سبب افزایش میزان کلروفیل a، b و کلروفیل کل، به ترتیب با میانگین 6/36، 2/17 و 1/61 میکروگرم بر گرم وزن تر شد، در حالیکه بیشترین میزان کاروتنوئید 8/7 میکروگرم بر گرم وزن تر مربوط به تیامین 500 میکرومولار میباشد. از سوی دیگر بیشترین میزان قندهای قابل احیا 5/181 میلی گرم بر گرم وزن تر در تیمار 75 میکرومولار سالیسیلیک اسید مشاهده شد. در این آزمایش، بیشترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز 5/94 و پراکسیداز 7/70 واحد آنزیم بر دقیقه در گرم وزن تر به ترتیب مربوط به تیمار 75 و 150 میکرومولار سالیسیلیک اسید بودند. از اینرو به نظر می رسد سالیسیلیک اسید و تیامین می توانند سبب افزایش رنگیزه های فتوسنتزی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی گل ژربرا شوند.
مریم حقیقی؛ مریم مظفریان
چکیده
کاهش میزان آبیاری از طریق آبیاری کاهشی یک‌طرفه یا موضعی (PRD) باعث صرفهجویی در آب و هزینههای تولید میشود. بدین منظور آزمایشی جهت مقایسه آبیاری یک‌طرفه و آبیاری معمولی بر گوجه فرنگی رقم فالکاتو در دانشگاه مسی نیوزلند به اجرا در آمد، تیمارها به صورت شاهد (آبیاری در حد ظرفیت مزرعه در هر بار آبیاری به کل حجم ریشه) و PRD (آبیاری به صورت ...
بیشتر
کاهش میزان آبیاری از طریق آبیاری کاهشی یک‌طرفه یا موضعی (PRD) باعث صرفهجویی در آب و هزینههای تولید میشود. بدین منظور آزمایشی جهت مقایسه آبیاری یک‌طرفه و آبیاری معمولی بر گوجه فرنگی رقم فالکاتو در دانشگاه مسی نیوزلند به اجرا در آمد، تیمارها به صورت شاهد (آبیاری در حد ظرفیت مزرعه در هر بار آبیاری به کل حجم ریشه) و PRD (آبیاری به صورت نصف ظرفیت مزرعه فقط به یک سمت ریشه در هر دور آبیاری) ترتیب داده شد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که فعالیت آنزیم‌های پراکسیداز و سوپراکسیداز دیسموتاز در تیمار آبیاری یک‌طرفه نسبت به شاهد افزایش داشت. کاهش فتوسنتز، هدایت مزوفیلی و کارآیی مصرف آب فتوسنتزی، وزن تر و خشک ریشه و شاخساره در تیمار آبیاری یک‌طرفه نسبت به تیمار شاهد مشاهده شد. بازده کسب مواد غذایی (NACE) برگ به ترتیب برای عناصر سدیم و روی بالاترین و کمترین میزان بازده کسب مواد غذایی در فسفر زمانی‌که آبیاری موضعی در مقایسه با شاهد اعمال شد مشاهده گردید، شاخص‌های عملکردی از جمله میانگین عملکرد (MP) افزایش معنی‌دار و 63 درصدی نسبت به اولین برداشت میوه داشت، شاخص پایداری عملکرد (YSI) 46 درصد در سومین برداشت میوه نسبت به دومین برداشت کاهش یافت. شاخص مقاومت (TOL) در آخرین برداشت میوه 80 درصد نسبت به اولین برداشت افزایش داشت، هم‌چنین میانگین ژئومتری عملکرد (GMP) در دومین برداشت نسبت به اولین برداشت 62 درصد افزایش مشاهده شد.
زیبا بیراوند؛ ناصر عالم زاده انصاری؛ موسی موسوی؛ عباس کوهپایگانی
چکیده
به‌منظور بررسی آنتی اکسیدان‌های غیر آنزیمی، میزان کارتنوئید‌ها و اسید اسکوربیک موجود در برگ‌های بیست و یک توده جعفری طی دو چین اول و دوم با هم مقایسه گردید. هم‌چنین جهت بررسی آنتی‌اکسیدان‌‌های آنزیمی، فعالیت دو آنزیم کاتالاز و پراکسیداز موجود در برگ‌های این توده‌ها پس از رشد رویشی نهایی اندازه‌گیری شدند. بدین‌منظور پس از ...
بیشتر
به‌منظور بررسی آنتی اکسیدان‌های غیر آنزیمی، میزان کارتنوئید‌ها و اسید اسکوربیک موجود در برگ‌های بیست و یک توده جعفری طی دو چین اول و دوم با هم مقایسه گردید. هم‌چنین جهت بررسی آنتی‌اکسیدان‌‌های آنزیمی، فعالیت دو آنزیم کاتالاز و پراکسیداز موجود در برگ‌های این توده‌ها پس از رشد رویشی نهایی اندازه‌گیری شدند. بدین‌منظور پس از جداسازی، برگ‌ها باهم مخلوط گشته و برای هر تکرار یک گرم از بافت تازه ی برگ را وزن کرده و با استفاده از روش‌های استاندارد مواد فوق اندازه‌گیری شدند. این طرح در قالب طرح کامل تصادفی اجزا شد و اطلاعات آن با استفاده از نرم افزار SAS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین میزان کارتنوئید در زمان چین اول به‌ترتیب مقدار 75/6 و 39/2 میلی‌گرم در 100گرم مربوط به توده‌های همدان 49 و بوشهر 149 می باشد. بیشترین و کمترین میزان ویتامین "ث" در زمان چین اول به‌ترتیب مقدار 77/0 و 04/0 میلی گرم در 100گرم مربوط به توده‌های لرستان 153 و آذربایجان غربی51 بود. هم‌چنین بیشترین و کمترین میزان فعالیت پراکسیداز به ترتیب مقدار 25/3 و 11/0 میکرو مول پراکسید هیدروژن در دقیقه در میلی گرم پروتئین مربوط به توده مرکزی 46 و شاهد منطقه بود. بیشترین و کمترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز به ترتیب مقدار 645/0 و 006/0 میکرو مول پراکسید هیدروژن در دقیقه در میلی‌گرم پروتئین مربوط به توده‌های آذربایجان شرقی 62 و مرکزی 45 میباشد. توده‌های لرستان 153 و همدان 49 و لرستان 69 را می‌توان به عنوان توده های برتر معرفی نمود.
