میوه کاری
اسماعیل خالقی؛ معصومه زمانی دهبری؛ نوراله معلمی
چکیده
مرکبات یکی از تجاری‌ترین محصولات میوه در سراسر جهان به شمار می‌روند که رشد و تولید آن تحت تأثیر تنشهای غیرزنده قرار میگیرد. تنش خشکی از مهم‌ترین تنشهای غیرزنده میباشد که همه‌ی فرآیندهای حیاتی گیاه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. یکی از روشهای تعدیل کننده اثرات منفی تنش خشکی، استفاده از پلیآمینها میباشد. ...
بیشتر
مرکبات یکی از تجاری‌ترین محصولات میوه در سراسر جهان به شمار می‌روند که رشد و تولید آن تحت تأثیر تنشهای غیرزنده قرار میگیرد. تنش خشکی از مهم‌ترین تنشهای غیرزنده میباشد که همه‌ی فرآیندهای حیاتی گیاه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. یکی از روشهای تعدیل کننده اثرات منفی تنش خشکی، استفاده از پلیآمینها میباشد. لذا آزمایشی جهت بررسی اثر سطوح مختلف پوترسین (صفر، 5/0، 1 و 2 میلیمولار) و سطوح مختلف آبیاری (100، 75 و 50 درصد پتانسیل تبخیر و تعرق) بر خصوصیات مورفولوژیک و فیزیولوژیک دانهال‌های 2 ساله لیموترش به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار طی سال‌های 99-1398 در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که با کاهش میزان آب شاخص‌های رشدی کاهش یافت بگونهای که کمترین مقدار وزن‌تر و خشک‌ریشه و اندام‌های هوایی، تعداد برگ و سطح برگ دانهال‌های لیموترش در آبیاری 50 درصد تبخیر و تعرق گزارش گردید درحالیکه استفاده از پوترسین به‌ویژه در غلظت 2 میلیمولار اثر مثبتی بر صفات رشدی دانهال‌های لیموترش در شرایط تنش خشکی داشت. علاوه براین، طی تنش خشکی 50 و 75 درصد تبخیر و تعرق، میزان محتوای نسبی آب برگ، فتوسنتز، تعرق، هدایت روزنه‌ای، دی‌اکسید کربن زیر روزنه کاهش یافت درحالیکه استفاده از پوترسین سبب افزایش این خصوصیات فیزیولوژیک گردید. نشت یونی نیز تحت تأثیر تنش خشکی افزایش و تحت تیمار پوترسین کاهش یافت. بطور کلی نتایج نشان داد که کاربرد برگی پوترسین به‌خصوص در غلظت 2 میلیمولار در تمام سطوح آبیاری میتواند موجب بهبود خصوصیات مورفولوژیک و فیزیولوژیک دانهال‌های لیموترش تحت شرایط تنش خشکی گردد.
احمد شریفی شریف آباد؛ سیده مهدیه خرازی؛ صبا نجاتی زاده؛ آزاده خادم؛ مریم مرادیان
چکیده
در کشاورزی سنتی، عموماً غلظت بالایی از عناصر غذایی در اختیار گیاه قرار میگیرد و بخش اعظمی از آن از طریق آبشویی خارج شده و در دسترس گیاه قرار نمی‌گیرد. چنانچه بتوان با مدیریت صحیح، نیاز تغذیه‌ای گیاه را مشخص نمود، می‌توان کارایی مصرف کود را افزایش و همچنین از آلودگی زیست محیطی ناشی از مصرف بیش از حد کودهای شیمیایی در کشور جلوگیری ...
بیشتر
در کشاورزی سنتی، عموماً غلظت بالایی از عناصر غذایی در اختیار گیاه قرار میگیرد و بخش اعظمی از آن از طریق آبشویی خارج شده و در دسترس گیاه قرار نمی‌گیرد. چنانچه بتوان با مدیریت صحیح، نیاز تغذیه‌ای گیاه را مشخص نمود، می‌توان کارایی مصرف کود را افزایش و همچنین از آلودگی زیست محیطی ناشی از مصرف بیش از حد کودهای شیمیایی در کشور جلوگیری نمود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف افزایش راندمان مصرف کود از طریق انتخاب تیمار کودی بهینه و سطح مطلوب آن جهت سازگاری و رشد مناسب گیاهچه‌های کشت بافتی ژربرا انجام شد. در آزمایش اول تیمارهای کودی مختلف با نسبت‌های متفاوت فسفر و پتاسیم (PK) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 10 تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت که نتایج حاکی از تاثیر مطلوب تیمار کودی گروه دو (با مقادیر 99/7 میلی مولار نیتروژن، 06/1 میلی مولار فسفر و 77/4 میلی مولار پتاسیم) بر پارامترهای رشدی گیاهچه‌های کشت بافتی ژربرا بود. در آزمایش دوم غلظت‌های مختلف تیمار کودی گروه دوم (x5/0، x1 و x5/1) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 15 تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت تا سطح بهینه این تیمار کودی تعیین گردد. نتایج نشان داد که گیاهچه‌های رشد یافته تحت تیمار x5/1 کود گروه دوم، از شاخص‌های رشدی مطلوب‌تری در مقایسه با دو تیمار دیگر برخوردار بودند و میانگین‌های بالاتری را از لحاظ وزن خشک ریشه و شاخساره به خود اختصاص دادند. لذا به منظور سازگاری و رشد مطلوب گیاهچه‌های کشت بافتی ژربرا، تیمار کودی گروه دو با غلظت x5/1 توصیه می‌گردد.
مهدی آران؛ بهرام عابدی؛ علی تهرانی فر؛ مهدی پارسا
چکیده
به‌منظور بررسی تاثیر تنش خشکی بر برخی از ویژگی‌های سه رقم انگور (یاقوتی، بیدانه سفید و عسکری)، آزمایشی گلدانی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال‌های94-1393 انجام شد. تیمارهای آبیاری در چهار سطح، شامل تیمار شاهد (100 درصد ظرفیت زراعی)، تنش متوسط (60 درصد ظرفیت زراعی)، تنش شدید (30 درصد ظرفیت زراعی) و تیمار ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تاثیر تنش خشکی بر برخی از ویژگی‌های سه رقم انگور (یاقوتی، بیدانه سفید و عسکری)، آزمایشی گلدانی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال‌های94-1393 انجام شد. تیمارهای آبیاری در چهار سطح، شامل تیمار شاهد (100 درصد ظرفیت زراعی)، تنش متوسط (60 درصد ظرفیت زراعی)، تنش شدید (30 درصد ظرفیت زراعی) و تیمار آبیاری مجدد پس از تیمار تنش شدید انجام شدند. نتایج نشان داد که با افزایش شدت تنش خشکی، شاخص‌های رشدی، شاخص کلروفیل و محتوای نسبی آب برگ‌ها کاهش می‌یابد و در شرایط تنش خشکی شدید رقم یاقوتی دارای بیشترین میزان افزایش ارتفاع (12/9 سانتیمتر)، تعداد برگ (12/35)، وزن خشک برگ و ساقه (به ترتیب 92/4 و 41/8 گرم) و محتوای نسبی آب برگ (49/85 درصد) بود. میزان نشت الکترولیت‌ها، میزان قندهای محلول کل، میزان فعالیت آنتی‌اکسیدانی، ترکیبات فنلی و پرولین با افزایش شدت تنش خشکی افزایش یافت. در شرایط تنش خشکی رقم بیدانه سفید دارای بیشترین میزان نشت الکترولیت‌ها بود و رقم یاقوتی بیشترین میزان فعالیت آنتی‌اکسیدانی (3/45 درصد) و پرولین (12/11 میکرو مول بر گرم وزن خشک) را در شرایط تنش خشکی شدید نسبت به دو رقم دیگر داشت. با توجه به نتایج بدست آمده در این پژوهش به نظر می‌رسد که رقم یاقوتی نسبت به دو رقم دیگر به خشکی متحمل‌تر است.
