گیاهان زینتی و فضای سبز
بهزاد کاویانی؛ ناصر نگهدار
چکیده
استفاده مناسب از مواد مغذی و تنظیمکنندههای رشد گیاهی، نقش مهمی در افزایش کمیت و کیفیت گیاهان زراعی و باغی دارد. کودهای نانو می‌توانند جایگزین مناسبی برای کودهای شیمیایی مرسوم باشند. کاهش رشد در برخی گیاهان زینتی توسط کاهندههای رشد مانند سایکوسل کیفیت کلی آنها را افزایش میدهد. در این پژوهش، بهمنظور ارزیابی اثر مقادیر ...
بیشتر
استفاده مناسب از مواد مغذی و تنظیمکنندههای رشد گیاهی، نقش مهمی در افزایش کمیت و کیفیت گیاهان زراعی و باغی دارد. کودهای نانو می‌توانند جایگزین مناسبی برای کودهای شیمیایی مرسوم باشند. کاهش رشد در برخی گیاهان زینتی توسط کاهندههای رشد مانند سایکوسل کیفیت کلی آنها را افزایش میدهد. در این پژوهش، بهمنظور ارزیابی اثر مقادیر مختلف نانو کلات آهن و سایکوسل بر شاخصهای رشدی گیاه زینتی بنت قنسول (Euphorbia pulcherrima Willd.)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل نانو کلات آهن در پنج غلظت (صفر، 9/0، 8/1، 6/3 و 5/4 گرم در لیتر) و سایکوسل نیز در پنج غلظت (صفر، 500، 1000، 1500 و 3000 میلیگرم در لیتر) بودند. در پژوهش حاضر، صفات ارتفاع ساقه، طول میانگره، تعداد گره، طول، تعداد و حجم ریشه، تعداد برگ، سطح برگ، میزان کلروفیل کل، میزان آهن برگ و تعداد و طول عمر براکتههای رنگی اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که کمترین ارتفاع ساقه و بیشترین تعداد برگ، سطح برگ، طول ریشه، حجم ریشه، تعداد و ماندگاری براکتههای رنگی، در تیمار 8/1 گرم در لیتر نانو کلات آهن بدون یا با غلظت 1000 میلیگرم در لیتر سایکوسل بهدست آمد. کمترین حجم ریشه و کمترین مقدار کلروفیل کل، در تیمار حاوی 5/4 گرم در لیتر نانو کلات آهن همراه با 3000 میلیگرم در لیتر سایکوسل (بالاترین غلظت نانو کلات آهن و سایکوسل استفاده‌‌شده) مشاهده شد. رشد ریشه در غلظت 3000 میلیگرم در لیتر سایکوسل کاهش یافت. در مجموع، مناسبترین تیمار به‌ویژه برای کاهش ارتفاع ساقه و افزایش برخی صفات رویشی (مانند تعداد برگ) و گلدهی (مانند ماندگاری براکته)، تیمار 8/1 گرم در لیتر نانو کلات آهن همراه با 1000 میلیگرم در لیتر سایکوسل بود.
گیاهان زینتی و فضای سبز
مهناز کریمی؛ فاطمه سلیمی؛ علی پاکدین پاریزی
چکیده
پژوهش حاضر بهمنظور ارزیابی اثر کندکنندههای رشد و روش کاربرد آنها در تولید گیاه پاکوتاه لیلیوم (رقم آیلاینر) انجام گرفت. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاَ تصادفی با دو فاکتور شامل استفاده از کندکنندههای رشد (سایکوسل؛ صفر، 1000 و 1500 میلیگرم در لیتر) و یونیکونازول؛ صفر، 5 و 10 میلیگرم در لیتر) و نحوه کاربرد این ...
بیشتر
پژوهش حاضر بهمنظور ارزیابی اثر کندکنندههای رشد و روش کاربرد آنها در تولید گیاه پاکوتاه لیلیوم (رقم آیلاینر) انجام گرفت. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاَ تصادفی با دو فاکتور شامل استفاده از کندکنندههای رشد (سایکوسل؛ صفر، 1000 و 1500 میلیگرم در لیتر) و یونیکونازول؛ صفر، 5 و 10 میلیگرم در لیتر) و نحوه کاربرد این مواد (محلولپاشی برگ و غوطهوری سوخ) انجام شد. با توجه به نتایج بهدست آمده اثر تیمارها و نحوه کاربرد آنها بر بیشتر صفات مورد بررسی معنیدار بود، بهطوریکه کمترین ارتفاع ساقه با 67 درصد کاهش نسبت به شاهد، در تیمار محلولپاشی یونیکونازول با غلظت 10 میلیگرم در لیتر بهدست آمد. همچنین بیشترین کلروفیل کل در همین تیمار به روش غوطهوری ثبت شد. کوتاه‌ترین زمان تشکیل غنچه در تیمار سایکوسل با غلظت 1500 میلیگرم در لیتر مشاهده شد. غوطهوری سوخها در کاهش زمان تشکیل غنچه در مقایسه با محلولپاشی موثرتر بود. قطر گل در تیمار 1500 سایکوسل به روش غوطهوری در حداکثر بود اما با تیمار 1000 سایکوسل به روش غوطهوری و تیمار یونیکونازول 10 میلیگرم در لیتر محلولپاشی تفاوت معنیداری نداشت. فعالیت آنزیم کاتالاز نیز در گیاهان محلولپاشی شده بیشتر از تیمارهای غوطهوری بود. بیشترین میزان فعالیت این آنزیم با 23/54 درصد افزایش نسبت به تیمار شاهد در تیمار سایکوسل 1500 میلیگرم در لیتر مشاهده شد. همچنین بیشترین فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز در گیاهان محلولپاشی شده با 1000 میلیگرم در لیتر سایکوسل بهدست آمد که تفاوت معنیداری با تیمار 1500 سایکوسل در روش غوطهوری نداشت. لذا با توجه به اینکه تیمار یونیکونازول 10 میلیگرم در لیتر تاثیر معنیداری در مقایسه با دیگر تیمارها در کاهش ارتفاع نشان داد، بنابراین استفاده یونیکونازول با غلظت 10 میلیگرم در لیتر بهصورت غوطهوری و محلولپاشی در تولید گیاه گلدانی لیلیوم توصیه میشود.
میوه کاری
مصطفی علیزاده فلاح؛ مهراب یادگاری؛ غلامحسین داوری نژاد؛ سید حسین نعمتی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی صفات رویشی و باردهی دو رقم گلابی ’درگزی‘ و ’لوئیسبن‘ (’بیروتی‘) بر روی پایههای ‘OH×F69’ و ’پیرودوارف‘ در طی سالهای 1400-1398 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در باغات نمونه آستان قدس رضوی در مشهد انجام گردید. ارتفاع درخت، فاصله میانگره‌ها، میزان ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی صفات رویشی و باردهی دو رقم گلابی ’درگزی‘ و ’لوئیسبن‘ (’بیروتی‘) بر روی پایههای ‘OH×F69’ و ’پیرودوارف‘ در طی سالهای 1400-1398 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در باغات نمونه آستان قدس رضوی در مشهد انجام گردید. ارتفاع درخت، فاصله میانگره‌ها، میزان رشد رویشی شاخههای فصل جاری، قطر تنه، زاویه شاخه‌ها، سطح برگ، تعداد پاجوش، مدت زمان گلدهی، تعداد گلها، درصد تشکیل میوه و عملکرد تولید میوه در نهالهای پیوندی سه ساله ارزیابی شد. بررسی ظاهری درختان در طی سالهای اولیه مورد بررسی نشان دهنده رشد، استقرار و وضعیت ظاهری مطلوب ارقام گلابی پیوند شده روی پایه’ پیرودوارف‘ بود. ارقام و پایههای مورد مطالعه بهطور معنیداری رشد و عملکرد میوه گلابی را در ترکیبهای مختلف پیوندی تحت تأثیر قرار دادند. در هر دو سال مورد مطالعه ارتفاع و رشد رویشی شاخههای فصل جاری هر دو رقم روی پایه ‘OH×F69’ بهطور معنیداری بیشتر از پایه ’پیرودوراف‘ بود، با این وجود در هر دو رقم بیشترین قطر تنه در پایه ’پیرودوارف‘ مشاهده گردید. بررسی زمان آغاز گلدهی و رسیدگی میوهها در ترکیبهای مختلف پیوندی نشان داد که این صفات تنها تحت تأثیر رقم بوده است و در رقم ’درگزی‘ گلدهی و رسیدگی میوهها دیرتر از رقم ’بیروتی‘ صورت گرفت. اگرچه تعداد گل در هر درخت تنها تحت تأثیر رقم مورد مطالعه بود اما اثرات متقابل رقم × پایه بر درصد تشکیل میوه اولیه و نهایی و عملکرد میوه معنیدار بود. درصد تشکیل میوه اولیه و نهایی در رقم ’درگزی‘ بر روی پایه ’پیرودوراف‘ به ترتیب 91/45 و 86/47 درصد بیشتر از پایه ‘OH×F69’ بوده است. در هر دو رقم بیشترین عملکرد میوه (51/3 کیلوگرم در هر درخت) در نهالهای پیوندی روی پایه ’پیرودوارف‘ مشاهده گردید. بر روی این پایه عملکرد میوه در رقم ’درگزی‘ 39/2 برابر بیشتر از رقم ’بیروتی‘ بود. بر اساس نتایج بهدست آمده جهت کنترل رشد رویشی و دستیابی به بیشترین عملکرد میوه در شرایط آب و هوایی منطقه مورد مطالعه، پیوند رقم ’درگزی‘ بر روی پایه ’پیرودوارف‘ پیشنهاد میگردد.
میوه کاری
محمد رضا صفری مطلق؛ بهزاد کاویانی؛ ژاله عاشق
چکیده
در سالهای اخیر، اسید هیومیک برای ارتقای ویژگیهای کمی و کیفی گیاهان زراعی و باغی استفاده میشود. یک آزمایش گلدانی برای ارزیابی کاربرد برگی اسید هیومیک و بسترهای کشت مختلف روی ویژگیهای مورفولوژیک، گلدهی و میوهدهی توتفرنگی (Fragaria ×ananassa) ارقام ’محلی‘ و ’سلوا‘ در شهرستان رشت انجام شد. غلظتهای مختلف اسید ...
بیشتر
در سالهای اخیر، اسید هیومیک برای ارتقای ویژگیهای کمی و کیفی گیاهان زراعی و باغی استفاده میشود. یک آزمایش گلدانی برای ارزیابی کاربرد برگی اسید هیومیک و بسترهای کشت مختلف روی ویژگیهای مورفولوژیک، گلدهی و میوهدهی توتفرنگی (Fragaria ×ananassa) ارقام ’محلی‘ و ’سلوا‘ در شهرستان رشت انجام شد. غلظتهای مختلف اسید هیومیک (صفر، 300، 600 و 1000 میلیگرم بر لیتر) بهصورت محلولپاشی برگی در دو مرحله (اواخر فروردین در مرحلهی سهبرگی و اواخر اردیبهشت در مرحلهی پنجبرگی) روی دو رقم ’محلی‘ و ’سلوا‘ کاشتهشده در بسترهای مختلف (خاک معمولی و مخلوط خاک معمولی همراه با سبوس برنج، پرلیت و ضایعات چای) بهکار گرفته شدند. این پژوهش بهصورت فاکتوریل بر پایهی بلوک کامل تصادفی در 4 تکرار اجرا شد. کاربرد اسید هیومیک، رشد و بازدهی توتفرنگی را افزایش داد. نتایج نشان داد که بیشترین تعداد شاخه یا استولون (82/14 عدد در بوته) در رقم ’سلوا‘ کاشتهشده در بستر خاک معمولی همراه با ضایعات چای تیمارشده با 1000 میلیگرم بر لیتر اسید هیومیک بهدست آمد. بالاترین وزن میوه (45/35 گرم) و بیشترین تعداد میوه (41/15 عدد در بوته) در رقم ’سلوا‘ کاشتهشده در بستر خاک معمولی همراه با پرلیت تیمارشده با 1000 میلیگرم بر لیتر اسید هیومیک بهدست آمد. این وزن و تعداد میوه حدود چهار برابر وزن و تعداد میوه در شاهد بود. بیشترین تعداد برگ (03/16 عدد در بوته) در رقم ’محلی‘ کاشتهشده در بستر خاک معمولی همراه با سبوس برنج و تیمارشده با 300 گرم بر لیتر اسید هیومیک بهدست آمد. کمترین تعداد (58/3) و وزن (23/8 گرم) میوه در رقم ’محلی‘ کاشتهشده در بستر خاک معمولی بدون تیمار با اسید هیومیک بهدست آمد. این نتایج نشان میدهد که کاربرد برگی اسید هیومیک میتواند برای افزایش ویژگیهای کمی و کیفی میوهی توتفرنگی مفید باشد. در مجموع، با توجه به اهمیت میوه در گیاه توتفرنگی، بهترین تیمار؛ 1000 میلیگرم بر لیتر اسید هیومیک در بستر کشت مخلوط خاک معمولی همراه با پرلیت برای رقم ’سلوا‘ معرفی میگردد.
مهدی باقری؛ ایمان روح اللهی؛ ساسان علی نیائی فرد
چکیده
مدیریت ساختار بوته رز، نقش مهمی در تولید گل در طول سال دارد و میزان طول عمر بوته رز را تعیین کرده و نمو گیاه و کیفیت شاخههای گل (طول، قطر و وزن) را تحت تاثیر قرار میدهد. پرورش دهندگان رز با هدف افزایش جذب نور و ساخت آسیمیلاتهای فتوسنتزی بیشتر و افزایش کیفیت شاخه گل تولید شده، اقدام به خم سازی شاخههای غیرتولیدی میکنند. در این ...
بیشتر
مدیریت ساختار بوته رز، نقش مهمی در تولید گل در طول سال دارد و میزان طول عمر بوته رز را تعیین کرده و نمو گیاه و کیفیت شاخههای گل (طول، قطر و وزن) را تحت تاثیر قرار میدهد. پرورش دهندگان رز با هدف افزایش جذب نور و ساخت آسیمیلاتهای فتوسنتزی بیشتر و افزایش کیفیت شاخه گل تولید شده، اقدام به خم سازی شاخههای غیرتولیدی میکنند. در این پژوهش مدیریت مناسب هرس جوانه بوته رز شاخه بریده با تاکید بر خم سازی شاخه مورد بررسی قرار گرفت. به منظور انتخاب بهترین معماری ساختار بوته از نظر تولید با کیفیتترین شاخههای گل دهنده آزمون فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با دو تیمار هرس جوانه و خم‌سازی شاخه انجام شد. هرس جوانه در دو سطح هرس 50 درصد جوانه و بدون هرس جوانه انجام شد و در تیمار خم‌سازی ساقه سطوح بدون خم‌سازی، زاویه 45 ، 90 و 120 درجه انجام شد. فاکتورهای فیزیولوژیکی، مورفولوژیکی و شاخصهای فتوسنتزی و همچنین عمر گلدانی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد خم کردن شاخه (زاویه 45 و 90 درجه)، با افزایش جذب نور و ساخت آسیمیلاتهای فتوسنتزی بیشتر و تغییر جریان آنها از برگساره شاخههای خم شده به سمت پاشاخه‌ها، سبب رشد مناسب آنها و افزایش30 درصدی صفات وزن تر و وزن خشک نسبت به تیمار بدون خم‌سازی شده است. قطر غنچه و طول شاخه گل سبب افزایش کیفیت پس از برداشت شاخه گل تولید شده میشود. همچنین اثر متقابل هرس جوانه و خم کردن شاخه تاثیر مثبتی بر مقدار کربوهیدرات شاخه گل نشان داد.
مسلم صالحی؛ وحیدرضا صفاری؛ شیما حسن زاده فرد
چکیده
گیاهان بستر ساز از جمله اطلسی با توجه به تنوع عادت رشد و رنگ از عناصر بسیار مهم فضای سبز در شهرها به شمار رفته و بسیار مورد توجه طراحان فضای سبز قرار گرفته است. این پژوهش روی گل اطلسی با هدف افزایش شاخص های رشد (طول شاخه جانبی، طول ریشه، قطر ساقه، قطر گل، تعداد گل، تعداد شاخه جانبی) و صفات بیو شیمیایی (کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، کارتنوئید، ...
بیشتر
گیاهان بستر ساز از جمله اطلسی با توجه به تنوع عادت رشد و رنگ از عناصر بسیار مهم فضای سبز در شهرها به شمار رفته و بسیار مورد توجه طراحان فضای سبز قرار گرفته است. این پژوهش روی گل اطلسی با هدف افزایش شاخص های رشد (طول شاخه جانبی، طول ریشه، قطر ساقه، قطر گل، تعداد گل، تعداد شاخه جانبی) و صفات بیو شیمیایی (کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، کارتنوئید، قند احیا)، در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 5 تکرار اجرا گردید. فاکتورها بر این اساس که دو ویتامین و یک تنظیم کننده رشد (اسید آسکوربیک، تیامین و اسید جیبرلیک هر سه با غلظت صفر و 100 میلیگرم در لیتر) مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل، GA3 نسبت به دو ویتامین کاربردی تاثیر قابل توجهی بر کلیه شاخص های اندازهگیری شده به جز کارتنوئید داشت و همچنین اثرهای ترکیبی GA3 و اسید آسکوربیک بر شاخص های مرتبط با رشد ساقه‌ها، ریشه و قطر گل و ترکیب GA3 و تیامین بر رنگیزه‌ها، میزان قند، کارتنوئید و تعداد گل در میان تیمارهای دو گانه قابل توجه بود. در کلیه شاخصهای اندازهگیری شده در این پژوهش، اثرهای متقابل دو گانه و سه گانه معنیدار شد و در نهایت ترکیب توام هر سه ماده کاربردی (اسید آسکوربیک، تیامین و اسید جیبرلیک هر سه با غلظت 100 میلیگرم در لیتر) موجب افزایش قابل توجه شاخصهای مرتبط با رشد و نمو ریشه و ساقه‌ها، تعداد و قطر گل، رنگیزه‌ها و قند احیاء نسبت به شاهد و دیگر تیمارها شد و به عنوان بهترین تیمار، پیشنهاد گردید.
فاطمه بنی اسدی؛ وحیدرضا صفاری
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی اثرات برخی محرک‌های رشد در بهبود شرایط رشد و نمو گل پروانش، در قالب طرح کاملاً تصادفی در 5 تکرار انجام گرفت. تیمارها شامل: محلول پاشی ساده و ترکیبی، چهار ماده محرک رشد اسید اسکوربیک، اسید جیبرلیک، تیامین و بنزیل آدنین بود. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که، تیمارهای به کاربرده شده بر کلیه پارامترهای اندازه ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی اثرات برخی محرک‌های رشد در بهبود شرایط رشد و نمو گل پروانش، در قالب طرح کاملاً تصادفی در 5 تکرار انجام گرفت. تیمارها شامل: محلول پاشی ساده و ترکیبی، چهار ماده محرک رشد اسید اسکوربیک، اسید جیبرلیک، تیامین و بنزیل آدنین بود. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که، تیمارهای به کاربرده شده بر کلیه پارامترهای اندازه گیری شده به غیر از طول عمر گل تاثیر معنی داری داشتند. با توجه به نتایج مشخص گردید که تیمار ترکیبی بنزیل آدنین به همراه تیامین و اسید اسکوربیک تعداد گل در بوته را از 72/6 به 32/16 عدد رساند و موجب افزایش 71 درصدی وزن تر بوته گردید و نیز وزن خشک بوته را بیش از دو برابر افزایش داد. همچنین تیمار بنزیل آدنین به همراه اسید جیبرلیک قطر گل را به میزان 25 درصد افزایش و تعداد شاخه جانبی و قند احیاء در تیمار ترکیبی بنزیل آدنین، تیامین و اسید اسکوربیک بیش از 100 درصد افزایش یافتند. طول شاخه جانبی در ترکیب چهارماده دوبرابر شد. نتایج نشان داد تیامین موجب افزایش 81، 88 و 59 درصدی کلروفیل a، کلروفیل b و کاروتنوئید شد.
