مریم کمالی؛ محمود شور؛ حسن فیضی
چکیده
تیتانیوم دارای اثرات سودمندی بر رشد، مورفولوژی، فیزیولوژی و همچنین فعالیت‌های متابولیسمی گیاهان دارد. از طرفی امروزه فناوری نانو دارای موارد استفاده ی گسترده‌ای در بخش کشاورزی است. به منظور بررسی اثر نانو ذرات تیتانیوم بر رشد و گلدهی اطلسی آزمایشی بر پایه طرح کاملا تصادفی طراحی و اجرا شد. فاکتور اول (A)، آبیاری با سه سطح شوری کلرید ...
بیشتر
تیتانیوم دارای اثرات سودمندی بر رشد، مورفولوژی، فیزیولوژی و همچنین فعالیت‌های متابولیسمی گیاهان دارد. از طرفی امروزه فناوری نانو دارای موارد استفاده ی گسترده‌ای در بخش کشاورزی است. به منظور بررسی اثر نانو ذرات تیتانیوم بر رشد و گلدهی اطلسی آزمایشی بر پایه طرح کاملا تصادفی طراحی و اجرا شد. فاکتور اول (A)، آبیاری با سه سطح شوری کلرید سدیم (0، 75 و 150 میلی مولار) بود. فاکتور دوم (B) به صورت دو سطح دی اکسید تیتانیوم و نانو دی اکسید تیتانیوم (وجود و عدم وجود نانو ذرات در دی اکسید تیتانیوم) و فاکتور سوم (C) به صورت شش غلظت 0، 5، 10، 15، 20 و 40 پی پی ام دی اکسید تیتانیوم و در 3 تکرار تعریف شد (شش غلظت ذکر شده هم در سطوح دی اکسید تیتانیوم و هم نانو دی اکسید تیتانیوم در نظر گرفته شد). نتایج نشان داد برهمکنش شوری، غلظت های دی‌اکسید‌تیتانیوم و وجود یا عدم وجود نانو ذرات بر مقدار کلروفیل و کارتنوئید، وزن اجزای گیاه، سطح برگ و تعداد گل اثر معنی‌داری داشته است. بیشترین مقدار کلروفیل کل در شاهد تنش و به ترتیب در غلظت‌های 20 و 40 پی‌پی‌ام دی‌اکسید‌تیتانیوم و 5 پی‌پی‌ام نانو دی‌اکسید‌تیتانیوم مشاهده شد. بیشترین سطح برگ در تیمار 15 پی‌پی‌ام نانو دی‌اکسید‌تیتانیوم به مقدار 608 سانتیمتر‌مربع بود. ضمن اینکه اطلسی‌های تیمار شده با 5 پی پی ام نانو دی‌اکسید‌تیتانیوم و در شرایطی که با آب مقطر آبیاری می‌شدند نسبت به سایر گیاهان قطر گل بیشتری (3/54میلیمتر) داشتند. به طور کلی محلول پاشی برگی دی‌اکسید‌تیتانیوم (در بیشترین سطح استفاده شده-40 پی پی ام) و نانو دی‌اکسید‌تیتانیوم (در کمترین غلظت های استفاده شد- 5، 10 و 15 پی پی ام) بر بهبود اثرات حاصل از تنش موثر بود.
حسن فیضی؛ پرویز رضوانی مقدم؛ حسین صحابی؛ شهرام امیرمرادی
چکیده
مطالعه تاثیر میدان مغناطیسی و هیدروپرایمینگ بر جوانه زنی بذر گوجه فرنگی در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1389 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی شامل دو سطح هیدروپرایمینگ (خیساندن بذرها در آب مقطر به مدت 5 ساعت و استفاده از بذر خشک) و 8 سطح اعمال تیمار میدان مغناطیسی به صورت میدان مغناطیسی ...
بیشتر
مطالعه تاثیر میدان مغناطیسی و هیدروپرایمینگ بر جوانه زنی بذر گوجه فرنگی در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1389 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی شامل دو سطح هیدروپرایمینگ (خیساندن بذرها در آب مقطر به مدت 5 ساعت و استفاده از بذر خشک) و 8 سطح اعمال تیمار میدان مغناطیسی به صورت میدان مغناطیسی ثابت 15 میلی تسلا به مدت 5، 15 و 25 دقیقه، میدان مغناطیسی ثابت به قدرت 25 میلی تسلا به مدت 5، 15 و 25 دقیقه، تیمار میدان مغناطیسی دایم با شدت 3 میلی تسلا و تیمار شاهد (بدون قرار گرفتن در معرض میدان مغناطیسی) بودند. خیساندن بذر قبل از کاشت باعث کاهش معنی دار متوسط زمان جوانه زنی (MGT) گردید. طول ساقه چه، طول گیاهچه و شاخص بنیه بذر به ترتیب به میزان 7، 12 و 13 درصد نسبت به شاهد افزایش یافتند. همچنین طول ریشه چه از 68/6 به 59/7 سانتی متر نسبت به بذر خشک افزایش یافت. میدان مغناطیسی 3 میلی تسلا به صورت دایم و 15 میلی تسلا به مدت 25 دقیقه کمترین زمان جوانه زنی را نشان دادند. کاربرد میدان مغناطیسی با شدت 3 میلی تسلا به صورت دایم و شدت 25 میلی تسلا به مدت 5 دقیقه به ترتیب باعث افزایش طول ریشه چه به میزان 29 و 25 درصد نسبت به شاهد شدند. این تیمارها بیشترین طول ساقه چه، طول گیاهچه و شاخص بنیه را نشان دادند.
