فاطمه رنجبر؛ علیرضا کوچکی؛ مهدی نصیری محلاتی
چکیده
رشد دو یا چند محصول به صورت توام در یک مکانامکان برقراری روابط مکملی و بهره وری بهینه تر از عامل زمان و مکان را فراهم می‌سازد. به منظور بررسی عملکرد سه گیاه رازیانه، کنجد و لوبیا در ترکیب های مختلف کشت مخلوط ردیفی، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکراردر مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 1390-1389 به اجرا در ...
بیشتر
رشد دو یا چند محصول به صورت توام در یک مکانامکان برقراری روابط مکملی و بهره وری بهینه تر از عامل زمان و مکان را فراهم می‌سازد. به منظور بررسی عملکرد سه گیاه رازیانه، کنجد و لوبیا در ترکیب های مختلف کشت مخلوط ردیفی، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکراردر مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 1390-1389 به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از: کشت خالص رازیانه، کنجد و لوبیا، کشت مخلوط ردیفی کنجد- لوبیا با تراکم معمول (1:1)، کشت مخلوط ردیفی رازیانه- لوبیا با تراکم معمول (1:1)، کشت مخلوط ردیفی رازیانه- کنجد با تراکم معمول (1:1) و کشت مخلوط رازیانه- کنجد- لوبیا با تراکم معمول (1:1:1). نتایج این بررسی در رازیانه حاکی از تأثیر معنی دار تیمارهای کشت مخلوط و خالص بر عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، تعداد چتر در بوته، تعداد چتر بارور در بوته، تعداد چترک در بوته و اسانس بخش رویشی بود. هم چنین تأثیر این تیمارها در کنجد بر عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت، ارتفاع گیاه و وزن دانه در کپسول معنی دار بود. نتایج این آزمایش تأثیرات معنی داری را در ارتباط با عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و تعداد دانه در غلاف در مورد گیاه لوبیا نشان داد. ارزیابی تیمارهای کشت مخلوط با استفاده از نسبت برابری زمین نشان داد که بیش ترین مقدار این نسبت (22/1) در تیمار کشت مخلوط رازیانه- کنجد مشاهده شد که حاکی از تاثیرات مثبت دو گیاه بر یکدیگر می‌باشند.
مهسا اقحوانی شجری؛ پرویز رضوانی مقدم؛ رضا قربانی؛ مهدی نصیری محلاتی
چکیده
به منظور مطالعه اثرات کاربرد منفرد و تلفیقی کودهای آلی، زیستی و شیمیایی بر عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی گشنیز (Coriandrum sativum L.)، آزمایشی در سال زراعی 90-1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و 12 تیمار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- کود زیستی میکوریزا، 2- کود زیستی ...
بیشتر
به منظور مطالعه اثرات کاربرد منفرد و تلفیقی کودهای آلی، زیستی و شیمیایی بر عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی گشنیز (Coriandrum sativum L.)، آزمایشی در سال زراعی 90-1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و 12 تیمار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- کود زیستی میکوریزا، 2- کود زیستی بیوسولفور به همراه گوگرد آلی بنتونیت‌دار، 3- کود شیمیایی (NPK)، 4- کود گاوی، 5- ورمی کمپوست، 6- میکوریزا + کود شیمیایی، 7- میکوریزا + کود گاوی، 8- میکوریزا + ورمی کمپوست، 9- بیوسولفور + کود شیمیایی، 10- بیوسولفور + کود گاوی، 11- بیوسولفور + ورمی کمپوست و 12- شاهد. نتایج نشان داد که بیشترین تعداد شاخه جانبی (6/6 عدد) در تیمار کاربرد تلفیقی کود زیستی بیوسولفور با کود گاوی و بیشترین تعداد چتر در بوته (19 عدد) و چترک در چتر (5 عدد) در تیمار کاربرد منفرد کود زیستی میکوریزا به دست آمد. حداکثر تعداد دانه در چتر (6/21 عدد)، تعداد دانه در بوته (366 عدد)، عملکرد دانه (1468 کیلوگرم در هکتار) و شاخص برداشت (55 درصد) در تیمار مصرف تلفیقی کود زیستی میکوریزا با کود شیمیایی مشاهده شد. کاربرد تلفیقی کود زیستی بیوسولفور با کود شیمیایی اثر چشمگیری در افزایش وزن صد دانه و عملکرد بیولوژیکی گیاه داشت. بیشترین مقادیر درصد و عملکرد اسانس دانه به‌ترتیب در تیمارهای مصرف منفرد کود زیستی میکوریزا و مصرف تلفیقی کود زیستی میکوریزا با کود شیمیایی به‌دست آمد (2/0درصد و 2602 گرم در هکتار). به‌طور کلی نتایج آزمایش نشان داد که کاربرد کودهای زیستی به خصوص میکوریزا نقش چشمگیری در افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی گشنیز داشت. علاوه بر این، مصرف تلفیقی کودهای زیستی به خصوص میکوریزا با کودهای آلی و شیمیایی اثرات به مراتب بهتری در مقایسه با کاربرد منفرد منابع کودی مورد مطالعه ایجاد کرد.
محمد بهزاد امیری؛ علیرضا کوچکی؛ مهدی نصیری محلاتی؛ محسن جهان
چکیده
به‌منظور بررسی اثر کودهای مختلف بر خصوصیات کمی و کیفی گوجه‌فرنگی (Lycopersicon esculentum Mill.)، آزمایشی در سال زراعی 88-1387 به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعة تحقیقاتی دانشکدة کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. کود مرغی (صفر و 20 تن در هکتار) و 5 نوع کود مختلف (شامل: کودهای بیولوژیک نیتروکسین (A) (دارای ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر کودهای مختلف بر خصوصیات کمی و کیفی گوجه‌فرنگی (Lycopersicon esculentum Mill.)، آزمایشی در سال زراعی 88-1387 به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعة تحقیقاتی دانشکدة کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. کود مرغی (صفر و 20 تن در هکتار) و 5 نوع کود مختلف (شامل: کودهای بیولوژیک نیتروکسین (A) (دارای باکتری‌های Azotobacter sp. و Azospirillum sp.) و باکتری‌های حل‌کنندة فسفات (B) (دارای باکتری‌های Bacillus sp. و Pseudomonas sp.)، A+B، مخلوط کود شیمیایی نیتروژن و فسفر و شاهد (عدم‌استفاده از کود) به ترتیب به عنوان فاکتور اصلی و فرعی مد‌‌نظر قرار گرفتند. نتایج آزمایش حاکی از آن بود که کاربرد کود مرغی موجب افزایش 15 درصدی عملکرد کل نسبت به عدم‌کاربرد کود مرغی شد. با‌توجه به نتایج آزمایش بیشترین و کمترین مقدار ویتامین‌ث به‌ترتیب در تیمارهای کود بیولوژیک نیتروکسین (44/11 میلی‌گرم در 100 گرم نمونه) و کود شیمیایی (40/7 میلی‌گرم در 100 گرم نمونه) مشاهده شد. تمامی کودهای بیولوژیک و شیمیایی مورد استفاده در آزمایش میزان لیکوپن را نسبت به شاهد افزایش دادند، به‌طوری که بیشترین میزان لیکوپن در کود بیولوژیک بیوفسفر (38/2 میلی‌گرم در 100 گرم نمونه) بدست آمد. نتایج آزمایش بیانگر آن بود که وزن میوه در بوته در چین اول به مقدار قابل‌توجهی (61 درصد) بیشتر از چین دوم بود.
سید محمد سیدی؛ پرویز رضوانی مقدم؛ رضا قربانی؛ مهدی نصیری محلاتی
چکیده
به منظور تعیین اثر دوره‌های رقابت علفهای هرز بر عملکرد، اجزای عملکرد و عملکرد روغن و نیز تعیین دوره بحرانی کنترل علفهای هرز سیاهدانه بر اساس افت عملکرد روغن، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و 12 تیمار در سال زراعی 89-1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارهای آزمایش در دو سری شامل دوره های کنترل ...
بیشتر
به منظور تعیین اثر دوره‌های رقابت علفهای هرز بر عملکرد، اجزای عملکرد و عملکرد روغن و نیز تعیین دوره بحرانی کنترل علفهای هرز سیاهدانه بر اساس افت عملکرد روغن، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و 12 تیمار در سال زراعی 89-1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارهای آزمایش در دو سری شامل دوره های کنترل و تداخل علف های هرز تنظیم شدند. سری اول شامل شش تیمار بود که از زمان سبز شدن تا صفر، 14، 28، 42، 56 و70 روز پس از سبز شدن در کرت ها، علفهای هرز کنترل شدند و سپس به آنها تا زمان برداشت سیاهدانه اجازه رشد داده شد. سری دوم نیز شامل شش تیمار بودکه از زمان سبز شدن تا دوره‌های ذکر شده به علفهای هرز در کرت ها اجازه رشد داده شد و سپس تا زمان برداشت، این علف های هرز کنترل شدند. نتایج آزمایش نشان داد که دوره‌های کنترل و تداخل علفهای هرز عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و نیز عملکرد روغن سیاهدانه را به طور معنی داری تحت تاثیر قرار دادند. همچنین افزایش دوره‌های رقابت در هر دو سری تیمارهای کنترل و تداخل علف های هرز منجر به کاهش معنی دار و همزمان تعداد شاخه جانبی و تعداد فولیکول در بوته، تعداد دانه در فولیکول، وزن دانه در فولیکول، وزن هزار دانه و شاخص برداشت شد. بر حسب 5/2، 5 و 10 درصد افت عملکرد قابل قبول روغن، شروع دوره بحرانی کنترل علفهای هرز در سیاهدانه به ترتیب 12، 15 و 20 روز پس از کاشت (معادل 77/100، 02/125 و 49/168 درجه روز-رشد) تعیین شد. همچنین پایان دوره بحرانی کنترل علفهای هرز سیاهدانه نیز بر حسب افت عملکرد روغن در سطوح ذکر شده به ترتیب 76، 74 و 70 روز پس از سبز شدن (معادل 50/1000، 02/955 و 877 درجه روز-رشد) محاسبه گردید. کاهش عملکرد دانه، بیولوژیک و نیز عملکرد روغن می تواند نشان دهنده قدرت ضعیف سیاهدانه در رقابت با علفهای هرز باشد.
علیرضا کوچکی؛ مهدی نصیری محلاتی؛ گلثومه عزیزی؛ آسیه سیاهمرگویی
چکیده
چکیده
به منظور بررسی اثر نوع منبع تغذیه ای و مدیریت علفهای هرز بر خصوصیات کمی و کیفی گیاه کلپوره آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فروسی مشهد در دو سال های زراعی 87-1386 و 88-1387 انجام شد. تیمارهای مورد بررسی عبارت بودند از منابع تغذیه ای مختلف شامل کود دامی ...
بیشتر
چکیده
به منظور بررسی اثر نوع منبع تغذیه ای و مدیریت علفهای هرز بر خصوصیات کمی و کیفی گیاه کلپوره آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فروسی مشهد در دو سال های زراعی 87-1386 و 88-1387 انجام شد. تیمارهای مورد بررسی عبارت بودند از منابع تغذیه ای مختلف شامل کود دامی (10 تن در هکتار)، کود شیمیایی (معادل عناصر غذایی پر مصرف موجود در کود دامی)، کود بیولوژیک نیتروکسین (4 لیتر در هکتار)، کود دامی (10 تن در هکتار) همراه با کود شیمیایی(معادل عناصر غذایی پر مصرف موجود در کود دامی) ، کود نیتروکسین(4 لیتر در هکتار) همراه با کود دامی (10 تن در هکتار) و شاهد(عدم مصرف کود) در شرایط حضور و عدم حضور علف های هرز. تیمار حضور و عدم حضور علفهای هرز در کرتهای اصلی و تیمار نوع منبع تغذیه ای در کرتهای فرعی قرار گرفت. در سال زراعی اول ، تیمار کود دامی+شیمیایی در شرایط حضور علفهای هرز دارای بیشترین ارتفاع (3/26 سانتیمتر) بود و تیمار کود دامی+نیتروکسین در شرایط حضور علف هرز، کمترین ارتفاع (8/14 سانتیمتر) را داشت. نتایج نشان داد که در سال اول بررسی، بین تیمارهای مختلف از نظر تعداد شاخساره و قطر تاج کلپوره، اختلاف معنی داری وجود نداشت. اما در سال دوم آزمایش، اثر نوع منبع تغذیه ای و مدیریت علف های هرز بر تعداد شاخساره و قطر تاج از نظر آماری معنی دار بود. بیشترین و کمترین تعداد شاخساره در بوته به ترتیب در تیمارهای کود دامی+ شیمیایی موجود در شرایط عاری از علف هرز با 5/88 و عدم کاربرد کود در شرایط حضور علف های هرز با 2/38 شاخساره در بوته بدست آمد. بیشترین قطر تاج نیز در تیمار کود دامی در شرایط عاری از علف هرز به میزان 04/48 سانتیمتر و کمترین آن در شاهد (عدم کاربرد کود) در شرایط عاری از علف هرز به میزان 6/28 سانتیمتر مشاهده شد. در سال زراعی اول، بیشترین عملکرد برگ و سرشاخه گلدار در تیمار تغذیه ای تلفیقی دامی+شیمیایی در شرایط عدم حضور علفهای هرز به میزان 2889 کیلوگرم در هکتار مشاهده شد. در سال زراعی دوم نیز بیشترین میزان عملکرد، به تیمار کود بیولوژیک نیتروکسین در شرایط عدم حضور علفهای هرز (3261 کیلوگرم در هکتار) اختصاص یافت. بیشترین درصد و عملکرد اسانس در سال زراعی اول به ترتیب مربوط به تیمار کود شیمیایی در شرایط عدم حضور علفهای هرز (185/0) و تیمار کود دامی+شیمیایی در شرایط عدم حضور علفهای هرز (533/55 گرم در متر مربع) بود. در سال زراعی دوم نیز بیشترین درصد (253/0) و عملکرد اسانس (088/79 گرم در متر مربع) در تیمار نیتروکسین در شرایط عدم حضور علفهای هرز مشاهده شد.
واژه های کلیدی: منبع تغذیه ای، علفهای هرز، کلپوره، خصوصیات کمی، اسانس
روح اله مرادی؛ مهدی نصیری محلاتی؛ پرویز رضوانی مقدم؛ امیر لکزیان؛ عزیزالله نژادعلی
چکیده
چکیده
به منظور بررسی تاثیر کودهای بیولوژیک و آلی بر کمیت و کیفیت اسانس گیاه دارویی رازیانه، آزمایشی بصورت طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 4 کود بیولوژیک و تلفیق های دوگانه آنها به شرح زیر بود : 1- تیمار شاهد (بدون هیچ تیمار کودی)، 2- باکتری سودوموناس (گونه Pseudomonas putida)، 3- باکتری ازتوباکتر (گونه Azotobacter chroococcum ...
بیشتر
چکیده
به منظور بررسی تاثیر کودهای بیولوژیک و آلی بر کمیت و کیفیت اسانس گیاه دارویی رازیانه، آزمایشی بصورت طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 4 کود بیولوژیک و تلفیق های دوگانه آنها به شرح زیر بود : 1- تیمار شاهد (بدون هیچ تیمار کودی)، 2- باکتری سودوموناس (گونه Pseudomonas putida)، 3- باکتری ازتوباکتر (گونه Azotobacter chroococcum )، 4- کمپوست، 5- ورمی کمپوست، 6- ترکیب سودوموناس و ازتوباکتر، 7- ترکیب سودوموناس وکمپوست، 8- ترکیب سودوموناس و ورمی کمپوست، 9- ترکیب ازتوباکتر و کمپوست، 10- ترکیب ازتوباکتر و ورمی کمپوست، 11- ترکیب کمپوست و ورمی کمپوست. کلیه تیمارهای مورد آزمایش از نظر درصد و عملکرد اسانس و میزان آنتول، لیمونن، فنکون و استراگول موجود در اسانس اختلاف معنی داری نشان دادند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که بیشترین و کمترین درصد اسانس به ترتیب در تیمارهای شاهد (9/2) و ورمی کمپوست+ازتوباکتر (2/2) حاصل شد. بیشترین عملکرد اسانس (9/29 لیتر در هکتار) و میزان آنتول در اسانس (7/69%) و کمترین میزان لیمونن (84/4%)، فنکون (14/6%) و استراگول (78/2%) در اسانس در تیمار مخلوط کمپوست و ورمی کمپوست بدست آمد. کلیه تیمارهای کودی مورد استفاده عملکرد و درصد آنتول را نسبت به تیمار شاهد بصورت معنی داری افزایش دادند. بیشترین میزان لیمونن، فنکون و استراگول موجود در اسانس و کمترین میزان آنتول در تیمار شاهد حاصل شد.
واژههای کلیدی: رازیانه، آنتول، ازتوباکتر، استراگول، سودوموناس، لیمونن، فنکون، کمپوست، ورمی کمپوست
