فیزیولوژی پس از برداشت
حمید سلیمانی؛ میترا اعلائی؛ مسعود ارغوانی
چکیده
گل رز از جمله گلهای مهم شاخه بریده میباشد که به دلیل عدم شرایط مناسب نگهداری در زمان پس از برداشت راندمان تولید این گل به شدت کاهش مییابد. در این تحقیق، اثر کاربرد نانو ذرات کلسیم قبل از برداشت همراه با کاربرد نانو ذرات نقره پس از برداشت بر ویژگیهای مورفوفیزیولوژیکی گلهای شاخه بریده رز رقم ‘Classic Cezanne’ مورد بررسی قرار ...
بیشتر
گل رز از جمله گلهای مهم شاخه بریده میباشد که به دلیل عدم شرایط مناسب نگهداری در زمان پس از برداشت راندمان تولید این گل به شدت کاهش مییابد. در این تحقیق، اثر کاربرد نانو ذرات کلسیم قبل از برداشت همراه با کاربرد نانو ذرات نقره پس از برداشت بر ویژگیهای مورفوفیزیولوژیکی گلهای شاخه بریده رز رقم ‘Classic Cezanne’ مورد بررسی قرار گرفت. پژوهش حاضر در سال 1400 در گلخانه تجاری تولید گل رز در شهرستان نظرآباد استان البرز و موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی انجام شد. نانو ذرات کلسیم با غلظتهای (صفر، 5 و 10 میلیگرم در لیتر) هر ده روز (از دو ماه قبل از برداشت) روی بوتههای گل رز اسپری شدند. پس از برداشت گلها و انتقال آنها به آزمایشگاه، نانو ذرات نقره در غلظتهای صفر، 5 و 10 میلیگرم در لیتر به آب مقطر حاوی ساکارز سه درصد گل اضافه شد. پس از برداشت گلها در بازه زمانی صفر، 4، 8 و 12 روز صفات عمرگلجای، قطر گل، وزن تر نسبی شاخه گلها، میزان نسبی محلول جذب شده، پروتئین کل، مالون دی آلدئید و آنزیم سوپراکسید دیسموتاز مورد ارزیابی قرار گرفتند. عمرگلجایی تحت تاثیر تیمار با نانو ذرات کلسیم و نانو ذرات نقره (10 میلیگرم بر لیتر) نسبت به شاهد 4 روز افزایش یافت. براساس نتایج، در روز دوازدهم اندازهگیری تیمار نانو ذرات کلسیم و نقره (غلظت 10 میلیگرم در لیتر) در مقایسه با شاهد (صفر میلیگرم در لیتر) باعث افزایش (14 درصد) قطر گل، وزن تر (12 درصد)، مقدار نسبی محلول جذب شده (46 درصد)، سوپراکسید دیسموتاز (21 درصد) و همچنین کاهش مالون دی آلدئید (37 دردصد) گردید. تیمارها باعث کاهش مقدار مالون دی آلدئید و همچنین افزایش میزان نسبی محلول جذب شده، پروتئین کل و آنزیم سوپراکسید دیسموتاز شدند. از طرفی نانو ذرات مورد استفاده در این آزمایش باعث فعال شدن سیستم آنتیاکسیدانی آنزیمی در تیمارها شد. تیمار نانو ذرات کلسیم قبل از برداشت و نانو ذرات نقره پس از برداشت با فعال کردن سیستم آنزیم آنتیاکسیدانی و حفظ توانایی جذب محلول باعث افزایش عمر گلهای شاخه بریده رز شد. بهطور کلی تیمار با نانو ذرات کلسیم با غلظت 10 میلیگرم در لیتر قبل از برداشت و تیمار با نانو ذرات نقره با غلظت 10 میلیگرم در لیتر پس از برداشت، در روز دوازدهم موثرترین تیمار در اکثر صفات بودند. با توجه به نتایج بهدست آمده از تحقیق حاضر، میتوان نتیجه گرفت که استفاده از نانو ذرات کلسیم با نانو ذرات نقره در مقایسه با تیمار شاهد بر اکثر صفات تأثیر بسزایی داشته است. استفاده از نانو ذرات کلسیم با نانو ذرات نقره با افزایش جذب آب و در نتیجه افزایش وزن تازه نسبی، شرایط عمرگلجای را بهبود میبخشد.
مریم تاتاری؛ مهرداد محلوجی؛ ابراهیم قربانی
چکیده
نتیجه شناسایی و جمعآوری ژنوتیپهای ”به“ در استان اصفهان، دستیابی به ژنوتیپهای امیدبخش”به“ بوده است. با توجه به اینکه ارزیابی خصوصیات انبارمانی و تعیین میزان مقاومت به نابسامانیهای پس از برداشت در محصولات باغی از اهمیت وافری برخوردار است، این تحقیق با هدف تعیین مناسبترین زمان برداشت و بررسی طول دوره انبارمانی برخی ژنوتیپهای ...
بیشتر
نتیجه شناسایی و جمعآوری ژنوتیپهای ”به“ در استان اصفهان، دستیابی به ژنوتیپهای امیدبخش”به“ بوده است. با توجه به اینکه ارزیابی خصوصیات انبارمانی و تعیین میزان مقاومت به نابسامانیهای پس از برداشت در محصولات باغی از اهمیت وافری برخوردار است، این تحقیق با هدف تعیین مناسبترین زمان برداشت و بررسی طول دوره انبارمانی برخی ژنوتیپهای امیدبخش ”به“ حاصل از جمعآوری ژرمپلاسم انجام گرفت. به این منظور میوههای ارقام ”به“ ویدوجا و ”به“ اصفهان به همراه ژنوتیپهای KVD2 و KVD4 به عنوان ژنوتیپهای امیدبخش در تاریخهای 15، 23 و 30 مهر ماه سال 1395 از ایستگاه تحقیقات مبارکه برداشت شدند. میوهها به سردخانه با دمای 1±0 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 5±90 درصد منتقل گردیدند. صفات مورد ارزیابی در زمان برداشت و نیز در فواصل یک ماهه به مدت پنج ماه پس از نگهداری در سردخانه طی آزمایش فاکتوریل در پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و 10 میوه در هر تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. طبق نتایج، بیشترین کاهش وزن در ماه پنجم انبارمانی دیده شد. در این ماه، ”به“ اصفهان و ویدوجا به ترتیب بیشترین و کمترین درصد کاهش وزن را نشان دادند. بیشترین مواد جامد محلول و شاخص طعم در برداشت سوم و ماه پنجم و چهارم انبارمانی دیده شد. بیشترین شاخص طعم متعلق به ”به“ اصفهان و ویدوجا بود. بیشترین سفتی بافت میوه در زمان برداشت برای ”به“ اصفهان و ژنوتیپ KVD2 و کمترین آن برای ژنوتیپ KVD4 و پس از پنج ماه انبارمانی به دست آمد. ژنوتیپ KVD4 در زمان برداشت، بیشترین و ”به“ اصفهان، ویدوجا و KVD2 پس از انبارمانی پنج ماهه کمترین محتوای فنول کل را نشان دادند. ژنوتیپ KVD4 و ”به“ اصفهان در زمان برداشت بیشترین محتوای پکتین را نشان دادند. افزایش دوره انبارمانی مقدار پکتین و فنول را کاهش داد. قهوهای شدن سطحی از ماه چهارم انبارمانی آغاز شد و اختلاف معنیداری با مقدار این صفت در ماه پنجم نداشت. در نهایت بهترین زمان برداشت برای ارقام و ژنوتیپهای اصفهان، ویدوجا، KVD2 و KVD4 به ترتیب 185، 200، 200 و 193 روز پس از تمام گل بود. نگهداری میوه ارقام ”به“ اصفهان و ویدوجا و ژنوتیپ KVD4 به مدت چهار ماه و میوه ژنوتیپ KVD2 به مدت پنج ماه در سردخانه قابل توصیه است.
فرید مرادی نژاد؛ سارا حسن پور؛ محمد حسن سیاری زهان
چکیده
زرشک بی دانه با نام علمیvar. Asperma Berberis vulgaris L. یکی از مهمترین محصولات باغی و دارویی خراسان جنوبی است. میوه تازه زرشک دارای آب فراوان و پوستی نازک در مرحله رسیدگی بوده و از اینرو حساس به ترکیدگی و فساد در طی مراحل مختلف برداشت، انبارداری و فرآوری می باشد. از اینرو آزمایش حاضر به صورت کرتهای خرد شده در زمان و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی ...
بیشتر
زرشک بی دانه با نام علمیvar. Asperma Berberis vulgaris L. یکی از مهمترین محصولات باغی و دارویی خراسان جنوبی است. میوه تازه زرشک دارای آب فراوان و پوستی نازک در مرحله رسیدگی بوده و از اینرو حساس به ترکیدگی و فساد در طی مراحل مختلف برداشت، انبارداری و فرآوری می باشد. از اینرو آزمایش حاضر به صورت کرتهای خرد شده در زمان و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار در باغ تحقیقاتی دانشکده کشاورزی بیرجند، در سال 1393 انجام شد. تیمارها شامل محلول پاشی پیش از برداشت با اسید سالیسیلیک (1 و 3 میلیمولار)، کلریدکلسیم (1 و 2 درصد) و آب مقطر (شاهد) بود. ارزیابی های مختلف در زمان برداشت و در 30، 60 و90 روز پس از نگهداری در انبار سرد با دمای 5/0±4 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 5 ± 85 درصد انجام شد. نتایج نشان داد که اسید سالیسیلیک 1 میلیمولار باعث افزایش وزن تر، حجم، pH، مواد جامد محلول، اسیدآسکوربیک و اسیدیته قابل تیتر میوه زرشک بیدانه نسبت به سایر تیمارها شد. همچنین تیمار اسید سالیسیلیک 3 میلیمولار باعث کاهش نشت یونی میوه زرشک شد که میتوان از آن به عنوان یک تیمار مناسب برای کاهش آسیب سرمایی استفاده کرد. تیمار کلرید کلسیم 2 درصد نیز بیشترین تاثیر را بر کاهش افت وزن نسبت به سایر تیمارها داشت. تیمارهای شیمیایی کلرید کلسیم 2 درصد و اسید سالیسیلیک 1 میلیمولار بیشترین تاثیر را در بهبود ویژگیهای فیزیکوشیمیایی میوه زرشک بیدانه داشتند. بطورکلی محلول پاشی قبل از برداشت زرشک بیدانه با اسید سالیسیلیک و کلرید کلسیم موجب بهبود کیفیت و کاهش ضایعات در طی دوره انبارمانی میوه تازه شد.
محمد صفا؛ جعفر حاجی لو؛ رحیم نقشی بند حسنی؛ محمد قنبری نجار
چکیده
به منظور بررسی اثر تیمار پس از برداشت غوطهوری با کلرید کلسیم و اگزالیک اسید بر خصوصیات کیفی و عمر انباری میوه گیلاس رقم تکدانه، پژوهشی در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورت جداگانه برای دو ماده در 3 تکرار اجرا گردید. در این آزمایش اسید اگزالیک در 4 سطح (0، 4، 6 و 8 میلی مولار) و کلرید کلسیم در 4 سطح (0، 40، 55 و 70 میلی مولار) به صورت غوطهوری بر ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر تیمار پس از برداشت غوطهوری با کلرید کلسیم و اگزالیک اسید بر خصوصیات کیفی و عمر انباری میوه گیلاس رقم تکدانه، پژوهشی در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورت جداگانه برای دو ماده در 3 تکرار اجرا گردید. در این آزمایش اسید اگزالیک در 4 سطح (0، 4، 6 و 8 میلی مولار) و کلرید کلسیم در 4 سطح (0، 40، 55 و 70 میلی مولار) به صورت غوطهوری بر میوههای گیلاس رقم تکدانه اعمال شدند و نمونه های موجود در هر تیمار در هر مرحله از نمونه برداری با فاصله 7 روز در یک دوره 28 روزه از سردخانه خارج و ویژگیهای کمی و کیفی نظیر سفتی، کاهش وزن، اسیدیته، مواد جامد محلول کل، ویتامین ث و pH مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تمامی غلظتهای کلرید کلسیم و اسید اگزالیک تفاوت معنیداری در میزان کاهش وزن، سفتی، اسیدیته، مواد جامد محلول کل، ویتامین ث و pH با شاهد داشتند، به طوریکه میزان کاهش وزن در هفته چهارم برای نمونههای شاهد 79/39 درصد ، برای نمونههای تیمار شده با اگزالیک اسید 8 میلیمولار 77/22 درصد و برای کلرید کلسیم 70 میلیمولار 19/21 درصد بود.، میزان مواد جامد محلول کل در هفته چهارم برای نمونه های شاهد 53/24 درصد، برای نمونههای تیمار شده با اگزالیک اسید 8 میلیمولار 43/21 درصد و برای کلرید کلسیم 70 میلی مولار 13/21 درصد بود و میزان ویتامین ث در هفته چهارم برای نمونههای شاهد 65/2، برای نمونههای تیمار شده با اگزالیک اسید 8 میلیمولار 06/3 و برای کلرید کلسیم 70 میلیمولار 16/3 بود همچنین میزان سفتی و اسیدیته بیشتر از شاهد بود.
حمیده رستگاری؛ علی تهرانی فر؛ سید حسین نعمتی؛ محمدرضا وظیفهشناس
چکیده
به منظور بررسی تأثیر غلظت های مختلف (0، 01/0 و 02/0 درصد) اسید سالیسیلیک بر روی برخی ازخصوصیات کمی و کیفی میوه انار رقم , ملس یزدی، در مرحله رسیدن، 2 و 4 ماه بعد از انبارمانی در انبار 5 درجه سانتی گراد، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. خصوصیات کمی شامل درصد کاهش وزن میوه انار، درصد آریل سالم، درصد ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر غلظت های مختلف (0، 01/0 و 02/0 درصد) اسید سالیسیلیک بر روی برخی ازخصوصیات کمی و کیفی میوه انار رقم , ملس یزدی، در مرحله رسیدن، 2 و 4 ماه بعد از انبارمانی در انبار 5 درجه سانتی گراد، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. خصوصیات کمی شامل درصد کاهش وزن میوه انار، درصد آریل سالم، درصد دانه سفیدی، و خصوصیات کیفی شامل درصد قهوه ای شدن پوست میوه و قسمت های سفید جداکننده دانه ها (غشاء)، نشت الکترولیت ها، pHآب میوه، اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول، فعالیت آنتیاکسیدان، اسید آسکوربیک آب میوه و شاخص طعم میوه بود که اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که با گذشت زمان تا دو ماه بعد از انبارداری، کاهش وزن میوه اتفاق افتاد، سپس از روند کاهش وزن میوه، کاسته شد. با کاربرد اسید سالیسیلیک، تعداد آریل سالم کاهش و درصد دانه سفیدی افزایش یافت. کم ترین درصد قهوه ای شدن غشاء مربوط به غلظت 01/0 درصد اسید سالیسیلیک دو ماه پس از انبارمانی (8/14 درصد) و بیش ترین درصد قهوه ای شدن مربوط به میوه های شاهد چهار ماه پس از انبارمانی (6/96 درصد) بود. اسید سالیسیلیک با غلظت 02/0 درصد توانست نشت الکترولیت ها را در زمان برداشت کاهش دهد اما گذشت زمان بر افزایش نشت یون ها مؤثر بود بهطوریکه اسید سالیسیلیک 4 ماه بعد از انبارداری میوه نتوانست از افزایش نشت یونی جلوگیری کند. همچنین با افزایش غلظت اسید سالیسیلیک شاخص طعم کاهش یافت. با گذشت زمان میزان اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول، pHآب میوه و درصد قهوه ای شدن پوست میوه بهطور معنی داری افزایش یافت. درحالیکه میزان اسید آسکوربیک کاهش یافت.
مصباح بابالار؛ مرجان السادات حسینی؛ محمدعلی عسکری چشمه؛ سهراب داورپناه
چکیده
گلابی یکی از میوههای مهم مناطق معتدله در حدود 50 کشور از سراسر جهان است. ارقام گلابی شاهمیوه و اسپادونا در سه مرحله در زمان داشت با غلظتهای مختلف پوتریسین (صفر، 5/0، 1 و 2 میلیمولار) مهافشانی شدند و پس از برداشت در همان غلظتهای پوتریسین غوطهور شدند و همچنین از تیمار گرمایی (40 و 50 درجه سانتیگراد و شاهد) بهصورت غوطهوری استفاده ...
بیشتر
گلابی یکی از میوههای مهم مناطق معتدله در حدود 50 کشور از سراسر جهان است. ارقام گلابی شاهمیوه و اسپادونا در سه مرحله در زمان داشت با غلظتهای مختلف پوتریسین (صفر، 5/0، 1 و 2 میلیمولار) مهافشانی شدند و پس از برداشت در همان غلظتهای پوتریسین غوطهور شدند و همچنین از تیمار گرمایی (40 و 50 درجه سانتیگراد و شاهد) بهصورت غوطهوری استفاده گردید. میوهها بعد از تیمار در دمای1 ±0درجه سانتی گراد بهمدت 5 ماه نگهداری شدند. آزمایش بر پایه فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار انجام شد. میوه ها در طول دوره نگهداری هر سه هفته یکبار از انبار خارج و از نظر فاکتور های مختلف کمی و کیفی مثل رنگ سطحی، کاهش وزن، سفتی بافت میوه، pH، اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول، شاخص طعم و ویتامین C مورد اندازه گیری قرار گرفتند. نتایج نشان داد سفتی، pH و شاخص طعم در رقم شاه میوه نسبت به اسپادونا بیشتر است. زاویه هیو، درخشندگی، کاهش وزن، TAو TSS در رقم اسپادونا بیشتر از رقم شاه میوه می باشد. تیمارهای 1 و 2 میلی مولار پوتریسین بیش ترین سفتی و کم ترین مقدار pH، TSSو شاخص طعم را در هر دو رقم نشان دادند. تیمار گرمایی40 و 50 درجه سانتی-گراد بهترتیب در رقم های شاه میوه و اسپادونا باعث افزایش TSS و شاخص طعم شد. در کل رقم اسپادونا از نظر اکثر خصوصیات کمی و کیفی برای عرضه به بازار و نگهداری در انبار بهتر از رقم شاه میوه می باشد.
ولی ربیعی؛ سهیلا رحمانی
چکیده
اثر تیمارهای آب گرم (45 درجه سانتیگراد به مدت پنج دقیقه، 55 سانتیگراد به مدت 25 ثانیه و بدون تیمار- شاهد)، سالسیلیک اسید در سه سطح (صفر، 1 و 2میلی مولار) و کلریدکلسیم در دو سطح (2% و 4%) برحفظ پارامترهای کمی و کیفی وانبارمانی انار رقم میخوش بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. میوه ها به مدت 4 ماه ...
بیشتر
اثر تیمارهای آب گرم (45 درجه سانتیگراد به مدت پنج دقیقه، 55 سانتیگراد به مدت 25 ثانیه و بدون تیمار- شاهد)، سالسیلیک اسید در سه سطح (صفر، 1 و 2میلی مولار) و کلریدکلسیم در دو سطح (2% و 4%) برحفظ پارامترهای کمی و کیفی وانبارمانی انار رقم میخوش بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. میوه ها به مدت 4 ماه انبارشده و نمونه برداری در پایان ماه چهارم انجام شد. نتایج نشان داد تیمار کلریدکلسیم سبب جلوگیری از کاهش وزن ونرم شدن بافت میوه ها در مقایسه با میوه های شاهد گردید. سالسیلیک اسید اثر معنیداری در جلوگیری از افزایش کل مواد جامد محلول داشت که غلظت دو میلی مولار مؤثرتر از یک میلی مولار عمل کرد، همچنین میوه-های تیمار شده با این ماده کاهش کمتری در میزان اسید قابل تیتراسیون داشتند. میوه های تیمار شده با آب گرم درصد کاهش وزن کمتری نسبت به میوه های شاهد داشتندکه تیمار آب گرم45 درجه سانتیگراد مؤثرتر از 55 درجه سانتیگراد عمل کرد. همچنین مشاهده گردید استفاده از تیمارهای آب گرم و سالسیلیک اسید میزان فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز4 را نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. بررسی اثر متقابل تیمارهای سه گانه نشان دادکه تیمار آب گرم 45 درجه سانتیگراد، سالسیلیک اسید دو میلی مولار و کلرید کلسیم چهار درصد بهترین نتیجه را در انبارمانی میوه های انار داشت.
عصمت برزنونی؛ محمدحسین آق خانی؛ عبدالمجید مسکوکی؛ محمد حسین عباسپورفرد
چکیده
ضایعات پس از برداشت عامل محدودکننده دوره انبارداری بسیاری از میوهها و سبزیجات از جمله مرکبات میباشد. در این تحقیق یک روز پس از برداشت، پرتقال خونی رقم سانگین تحت چهار تیمار مختلف شامل: آب گرم (در دمای 55 درجه به مدت 3 دقیقه)، بخار (100 درجه با روش flushing (شستشو با جریان سریع بخار) در زمان 30 ثانیه) و اسپری کردن میوهها با اسانس آویشن 2 درصد ...
بیشتر
ضایعات پس از برداشت عامل محدودکننده دوره انبارداری بسیاری از میوهها و سبزیجات از جمله مرکبات میباشد. در این تحقیق یک روز پس از برداشت، پرتقال خونی رقم سانگین تحت چهار تیمار مختلف شامل: آب گرم (در دمای 55 درجه به مدت 3 دقیقه)، بخار (100 درجه با روش flushing (شستشو با جریان سریع بخار) در زمان 30 ثانیه) و اسپری کردن میوهها با اسانس آویشن 2 درصد با سورفاکتانت و نمونه شاهد قرار گرفت. میوههای هر تیمار در جعبه گذاشته شد و سپس به مدت 2 ماه در سردخانه با دمای 8 درجه سانتیگراد و با رطوبت نسبی 5±85 درصد و همچنین یک هفته به منظور تطبیق با شرایط بازار در دمای محیط نگهداری شد. نتایج آنالیز دادهها نشان داد که نوع تیمار اثر معنیداری روی پارامترهای کیفی اسیدیته، موادجامد محلول، اندیس رسیدگی و ارزیابی حسی نداشت و نیز در بین تیمارها، تیمار بخاردهی بیشترین تأثیر را در جلوگیری از کاهش وزن طی دوره انبارداری داشته است.