فیزیولوژی پس از برداشت
سجاد مصطفایی؛ محمدرضا اصغری
چکیده
سیب (Malus domestica) یکی از میوههای تجاری مهم میباشد که بهدلیل الگوی تنفسی فرازگرا در پس از برداشت فسادپذیری بالایی دارد. یکی از بزرگترین چالشهای محققان کشاورزی افزایش کمیت و کیفیت مواد غذایی است و بهدلیل اثرات نامطلوب مواد شیمیایی بر سلامت انسان و ایمنی محیط زیست، تولید محصولات ارگانیک بهعنوان یکی از مهمترین مسائل در ...
بیشتر
سیب (Malus domestica) یکی از میوههای تجاری مهم میباشد که بهدلیل الگوی تنفسی فرازگرا در پس از برداشت فسادپذیری بالایی دارد. یکی از بزرگترین چالشهای محققان کشاورزی افزایش کمیت و کیفیت مواد غذایی است و بهدلیل اثرات نامطلوب مواد شیمیایی بر سلامت انسان و ایمنی محیط زیست، تولید محصولات ارگانیک بهعنوان یکی از مهمترین مسائل در سیستمهای تولید موادغذایی مورد توجه قرار گرفته است. استفاده از تیمارهای نانوکیتوسان و اسید فرولیک بهعنوان ترکیبات سالم و طبیعی در فرایند تولید محصولات باغی میتواند تأثیرات بسیار مطلوبی در فرایند تولید داشته باشد. در این آزمایش که در سال 1398 در باغ سیب ̓رد دلیشز̒ در منطقه زرآباد شهرستان خوی واقع در شمال غرب استان آذربایجان غربی بهمنظور بهبود کیفیت میوها در زمان برداشت انجام گرفت، درختان سیب در سه مرحله با محلول نانوکیتوسان در سه غلظت (صفر، 5 و 10 میلیلیتر) و اسید فرولیک در سه غلظت (صفر، 0/1 و 1 میلیمولار) بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و در چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت و خصوصیات کیفی و بیوشیمیایی میوهها در زمان برداشت بررسی شدند. نتایج نشان داد که تیمار با نانوکیتوسان و اسید فرولیک تأثیر معنیداری بر صفات اندازهگیری شده داشت، بیشترین میزان سفتی بافت میوه در زمان برداشت در تیمار نانوکیتوسان 10 میلیلیتر و اسید فرولیک 1 میلیمولار،کمترین میزان اسیدیته قابل تیتراسیون در شاهد، بیشترین میزان ویتامین ث و آنزیم PAL در تیمار نانوکیتوسان 10 میلیلیتر و اسید فرولیک 1 میلیمولار و بیشترین میزان pH و کمترین میزان مواد جامد محلول در شاهد مشاهده گردید.
فیزیولوژی پس از برداشت
چنور حسینی؛ محمدرضا اصغری؛ مریم خضری
چکیده
گیلاس از جمله میوههایی است که بدلیل فسادپذیری بالا متحمل ضایعات فیزیولوژیکی پس از برداشت میشود. باتوجه به اثبات فعالیت ضد قارچی اسانسهای گیاهی، استفاده از آنها بهعنوان یک ایده طبیعی در جهت کاهش ضایعات پس از برداشت، افزایش ماندگاری و تضمین سلامت مصرفکنندگان محصولات باغبانی مطرح میباشد. در تحقیق حاضر، تأثیر غلظتهای ...
بیشتر
گیلاس از جمله میوههایی است که بدلیل فسادپذیری بالا متحمل ضایعات فیزیولوژیکی پس از برداشت میشود. باتوجه به اثبات فعالیت ضد قارچی اسانسهای گیاهی، استفاده از آنها بهعنوان یک ایده طبیعی در جهت کاهش ضایعات پس از برداشت، افزایش ماندگاری و تضمین سلامت مصرفکنندگان محصولات باغبانی مطرح میباشد. در تحقیق حاضر، تأثیر غلظتهای مختلف اسانس مرزنجوش (صفر، 250، 500، 750 و 1000 میکرولیتر در لیتر) و زمان انبارداری (روز 15ام و 30ام) بر واکنشهای بیوشیمیایی میوه گیلاس شامل فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز، محتوای آنتوسیانین کل، میزان اسید آسکوربیک، رنگ بافت، فعالیت آنزیم پلیفنلاکسیداز، پوسیدگی و قهوهای شدن دم میوه با سه تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفت. میوههای تیمار شده به مدت 30 روز در دمای 1±0 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 95-90 درصد به سردخانه منتقل شدند. اندازهگیری کیفی میوهها طی سه دوره زمانی قبل از نگهداری، روز 15ام و روز 30ام نگهداری انجام گرفت. نتایج حاصل از این ارزیابی نشان داد که اسانس مرزنجوش به طور معنیداری فعالیت آنزیم فنیلآلانینآمونیالیاز، محتوای آنتوسیانین کل، میزان اسید آسکوربیک و تغییر رنگ را در سطح بالایی حفظ نمود. همچنین سرعت افزایش فعالیت آنزیم پلیفنلاکسیداز، تغییرپذیری رنگ بافت، پوسیدگی و قهوهای شدن دم میوه گیلاس را کاهش داد. این موارد منجر گردید تا با کاربرد اسانس مرزنجوش شاهد ثبات بازارپسندی این میوه طی روزهای نگهداری باشیم. در نهایت مطابق یافتههای پژوهش حاضر و با توجه به حفظ کیفیت و ماندگاری میوههای گیلاس تیمار شده نسبت به میوههای بدون تیمار، میتوان به جای ترکیبات شیمیایی مضر، اسانس مرزنجوش را بهعنوان افزودنی مجاز در زمان نگهداری میوه گیلاس توصیه نمود.
محمدرضا اصغری؛ زهرا آذرشریف؛ حسین تاجیک؛ علیرضا فرخزاد
چکیده
استفاده از مواد شیمیایی برای کنترل ضایعات و حفظ کیفیت محصولات برداشت شده به دلیل اثرات مضر بر محیط زیست با محدودیتهای جدی روبرو است. اخیراً پوششهای خوراکی پتانسیل خوبی در حفظ کیفیت و ایمنی میوه و سبزیهای مختلف از خود نشان دادهاند. تأثیر پوشش صمغ باریجه (در غلظتهای صفر، 1، 2 و 3 درصد وزنی/حجمی)، اسانس زیره سبز (در غلظتهای صفر، ...
بیشتر
استفاده از مواد شیمیایی برای کنترل ضایعات و حفظ کیفیت محصولات برداشت شده به دلیل اثرات مضر بر محیط زیست با محدودیتهای جدی روبرو است. اخیراً پوششهای خوراکی پتانسیل خوبی در حفظ کیفیت و ایمنی میوه و سبزیهای مختلف از خود نشان دادهاند. تأثیر پوشش صمغ باریجه (در غلظتهای صفر، 1، 2 و 3 درصد وزنی/حجمی)، اسانس زیره سبز (در غلظتهای صفر، 100 و 200 میکرولیتر در لیتر) و کلرور کلسیم (در غلظتهای صفر و یک درصد وزنی/حجمی) بر واکنشهای فیزیولوژیکی و کیفی میوه گیلاس رقم سیاه مشهد (Prunus avium cv. Siah Mashhad) مورد بررسی قرار گرفت. میوههای پوششدار شده به مدت 30 روز در دمای 1±2 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 95-90 درصد در انبار (پخچال) نگهداری شدند. ارزیابی کیفی میوهها در ابتدای نگهداری، پس از 15 و 30 روز نگهداری در دمای 1±2 درجه سانتیگراد بهعلاوه یک روز نگهداری در دمای 20 درجه سانتیگراد انجام گرفت. پوشش صمغ باریجه، اسانس زیره سبز و کلرور کلسیم نهتنها سرعت افزایش pH و مواد جامد محلول را کاهش دادند، بلکه بهطور مؤثری اسیدهای آلی کل، محتوی آب و درصد رطوبت میوه، فعالیت آنزیم فنیل آلانینآمونیالیاز، فنول و فلاونوئید کل میوه را در سطح بالا حفظ نمودند. همچنین در پایان مدت نگهداری بافت میوههای تیمار شده با یک درصد وزنی/حجمی کلرور کلسیم محتوی پرولین بالاتر و مالوندیآلدهید کمتر داشتند. ترکیب صمغ باریجه، اسانس زیره سبز و کلرور کلسیم با همدیگر به صورت معنیداری تأثیر بیشتری نسبت به کاربرد جداگانه تیمارها برکاهش فرآیندهای پیری، حفظ صفات کیفی، ترکیبات آنتیاکسیدانی و ماندگاری میوه گیلاس داشت.
محمدرضا اصغری؛ محمد توحیدیان
چکیده
هلو بهعنوان میوهای فرازگرا سرعت و شدت تنفس بالایی داشته و عمر نگهداری بسیار پایینی دارد، به همین خاطر استفاده از تکنولوژی مناسب پس از برداشت برای افزایش عمر محصول ضروریست. امروزه استفاده از فناوری نانو بهعنوان گزینهای مناسب برای افزایش عمر نگهداری میوهها مطرح میباشد. بهمنظور بررسی تأثیر بستهبندی نانو بر ماندگاری و ...
بیشتر
هلو بهعنوان میوهای فرازگرا سرعت و شدت تنفس بالایی داشته و عمر نگهداری بسیار پایینی دارد، به همین خاطر استفاده از تکنولوژی مناسب پس از برداشت برای افزایش عمر محصول ضروریست. امروزه استفاده از فناوری نانو بهعنوان گزینهای مناسب برای افزایش عمر نگهداری میوهها مطرح میباشد. بهمنظور بررسی تأثیر بستهبندی نانو بر ماندگاری و خواص کیفی میوه هلو رقم آلبرتا از بستهبندی نانو نقره، نانو کامپوزیت نقره و سیلیکا و بستهبندی پلیپروپیلن استفاده شد. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی و در چهار تکرار انجام پذیرفت و خواص کیفی میوه پس از ١٥، ٣٠ و ٤٥ روز نگهداری در سردخانه با دمای صفر تا ٥/٠ درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی ٨٥ تا ٩٥ درصد اندازهگیری شد. خواص کیفی از جمله سفتی، کاهش وزن، pH، اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول، اسید آسکوربیک، آنتیاکسیدان کل و فنل کل اندازهگیری شد. نتایج بهدست آمده نشان داد که در پایان دوره نگهداری، میوههای هلو بستهبندی شده در ظروف نانو نقره، بیشترین میزان سفتی بافت، کاهش وزن، مواد جامد محلول و آنتیاکسیدان کل را داشتند. بستهبندی نانو نقره از افزایش میزان فنل کل میوه هلو جلوگیری کرد. همچنین در بستهبندیهای نانو، اسیدیته قابل تیتراسیون در طی دوره نگهداری نسبت به بستهبندی پلیپروپیلن بسیار پایینتر بود. نتایج نشان داد که بستهبندیهای نانو نقره و نانو کامپوزیت نقره و سیلیکا باعث حفظ بهتر میزان اسید آسکوربیک در مقایسه با بستهبندی پلیپروپیلن شدند.
محمدرضا اصغری؛ حجت خلیلی
چکیده
امروزه استفاده از مواد شیمیایی برای کنترل ضایعات و حفظ کیفیت محصولات برداشت شده به دلیل اثرات مضر بر محیط زیست با محدودیتهای جدی روبرو است. ژل آلوئهورا بهعنوان پوشش خوراکی سالم، اخیراًً پتانسیل خوبی در حفظ کیفیت و سلامت میوه و سبزیهای مختلف از خود نشان داده است. این مطالعه برای بررسی اثر ژل آلوئهورا بر ماندگاری و کیفیت پس از ...
بیشتر
امروزه استفاده از مواد شیمیایی برای کنترل ضایعات و حفظ کیفیت محصولات برداشت شده به دلیل اثرات مضر بر محیط زیست با محدودیتهای جدی روبرو است. ژل آلوئهورا بهعنوان پوشش خوراکی سالم، اخیراًً پتانسیل خوبی در حفظ کیفیت و سلامت میوه و سبزیهای مختلف از خود نشان داده است. این مطالعه برای بررسی اثر ژل آلوئهورا بر ماندگاری و کیفیت پس از برداشت گیلاس رقم سیاه مشهد صورت گرفت. میوهها به مدت 5 دقیقه در محلول ژل آلوئهورا با دمای 22 درجه سانتیگراد به غلظت 25 درصد و 33 درصد تیمار شدند و میوههای شاهد در آب مقطر با دمای 22 درجه سانتیگراد غوطهور گردیدند. میوههای خشک شده بهطور تصادفی در دستههای 25 عددی تقسیم گردیده (به طور میانگین 160 گرم) ودر دمای 5/0±1 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 85 الی 95 درصد نگهداری شدند. بازارپسندی، اسیدیته کل، فنل کل، فعالیت آنزیم پلیفنلاکسیداز، pH و درصد کاهش وزن میوه ها در روزهای اول، پانزدهم و سیام اندازهگیری شدند. ژل آلوئهورا با غلظت 33 درصد بهطور معنیداری کیفیت میوهها را تا آخر مدت نگهداری حفظ کرد. نتایج نشان داد که ژل آلوئهورا 33 درصد محتوای فنل کل، میزان اسیدیته کل و بازارپسندی را در حد بالا حفظ کرده و همچنین از افزیش pH و میزان فعالیت آنزیم پلیفنلاکسیداز و کاهش وزن میوهها جلوگیری نمود بهطوریکه تفاوت معنیداری در سطح احتمال 1 درصد با میوههای شاهد داشتند. طبق نتایج این مطالعه، ژل آلوئه ورا می تواند بهعنوان یک ترکیب تجاری، جایگزین خوبی برای تیمارهای شیمیایی پس از برداشت میوهها باشد.
محمدرضا اصغری؛ فرهاد اصغری
چکیده
اثر اسیدسالیسیلیک در غلظتهای صفر، 1 و 2 میلیمولار و کیتوسان در غلظتهای صفر، 5/0 و 1 درصد بر عمر پس از برداشت و کیفیت میوههای توت فرنگی رقم’سلوا‘ پس از 7 و 14 روز نگهداری در سردخانه با دمای 5/0±۲ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی ۸۵ تا ۹۵ درصد مورد مطالعه قرار گرفت. پوسیدگی میوهها، کیفیت ظاهری و بازارپسندی، مواد جامد محلول، میزان اسیدآسکوربیک ...
بیشتر
اثر اسیدسالیسیلیک در غلظتهای صفر، 1 و 2 میلیمولار و کیتوسان در غلظتهای صفر، 5/0 و 1 درصد بر عمر پس از برداشت و کیفیت میوههای توت فرنگی رقم’سلوا‘ پس از 7 و 14 روز نگهداری در سردخانه با دمای 5/0±۲ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی ۸۵ تا ۹۵ درصد مورد مطالعه قرار گرفت. پوسیدگی میوهها، کیفیت ظاهری و بازارپسندی، مواد جامد محلول، میزان اسیدآسکوربیک و فعالیت آنتیاکسیدانی کل عصاره میوه پس از 7 و 14 روز مورد ارزیابی قرار گرفت. کیتوسان 1 درصد باعث کاهش پوسیدگی و حفظ کیفیت ظاهری و بازارپسندی میوهها نسبت به میوههای شاهد گردید. اسیدسالیسیلیک در غلظت 1 میلیمولار در ترکیب با کیتوسان 1 درصد به صورت معنیداری باعث حفظ میزان مواد جامد محلول، میزان ویتامین C و فعالیت آنتیاکسیدانی کل گردید و تأثیر آن بر میزان فعالیت آنتیاکسیدانی در هفته اول نگهداری مؤثرتر بود. کاربرد اسیدسالیسیلیک در هر دو غلظت 1 و 2 میلیمولار باعث حفظ اسیدیته کل گردید.
سید رسول فینی دخت؛ محمدرضا اصغری؛ حبیب شیرزاد
چکیده
استفاده از ترکیبات طبیعی برای کنترل پاتوژن های گیاهی باعث کاهش استفاده از قارچ کش ها می گردد. کیتوزان با قابلیت دوگانه کنترل میکروارگانیسم های بیماری زا و فعال سازی پاسخ های دفاعی القایی، به عنوان ماده غیرسمی قابل اطمینان در برخورد با پاتوژن ها شناخته شده است. هدف از این تحقیق بررسی اثرات پوشش کیتوزان و کلرورکلسیم بر پوسیدگی و ویژگی ...
بیشتر
استفاده از ترکیبات طبیعی برای کنترل پاتوژن های گیاهی باعث کاهش استفاده از قارچ کش ها می گردد. کیتوزان با قابلیت دوگانه کنترل میکروارگانیسم های بیماری زا و فعال سازی پاسخ های دفاعی القایی، به عنوان ماده غیرسمی قابل اطمینان در برخورد با پاتوژن ها شناخته شده است. هدف از این تحقیق بررسی اثرات پوشش کیتوزان و کلرورکلسیم بر پوسیدگی و ویژگی های کیفی گیلاس رقم سیاه مشهد بود. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در 5 تکرار انجام گرفت. تیمارهای مورد نظر شامل کیتوزان در 3 سطح (صفر، 5/0 و 1 درصد)، کلرورکلسیم در 3 سطح ( صفر، 1 و 2 درصد) بودند. ارزیابی در دو زمان متفاوت (20 و 40 روز) صورت گرفت. صفات مورد بررسی شامل مواد جامد محلول، اسیدهای آلی، شاخص رسیدگی، pH، درصد کاهش وزن و درصد آلودگی میوه ها بودند. نتایج نشان دادند که تیمار کیتوزان 5/0 درصد باعث تثبیت مواد جامد محلول، اسیدهای آلی، pH، وزن میوه و کاهش شاخص رسیدگی و آلودگی میوه شده و کلرورکلسیم در دوره کوتاه انباری باعث تثبیت اسیدهای آلی و وزن میوه می شود و شاخص رسیدگی را کاهش داده و باعث کاهش pH، تلفات وزن و آلودگی میوه می گردد ولی مواد جامد محلول میوه را افزایش می دهد و نیز در کل تیمارهای کیتوزان و کلرورکلسیم به تنهایی نسبت به تیمارهای ترکیبی بر روی پارامترهای اندازه گیری شده نتایج بهتری نشان دادند.