فیزیولوژی پس از برداشت
سعید شیوخی
چکیده
مدیریت ناکارآمد مزارع توتفرنگی، یکی از عوامل مهم در کاهش قابل توجه عملکرد و کیفیت میوه توت فرنگی (Fragaria × ananassa, Duch.) بهحساب میآید. در این پژوهش، به منظور بررسی تاثیر خاکپوشهای پلیاتیلنی رنگی بر خصوصیات کیفی، میزان عملکرد، پارامترهای فلورسانس و کلروفیل برگ گیاه توتفرنگی رقم ’کاماروسا‘، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای ...
بیشتر
مدیریت ناکارآمد مزارع توتفرنگی، یکی از عوامل مهم در کاهش قابل توجه عملکرد و کیفیت میوه توت فرنگی (Fragaria × ananassa, Duch.) بهحساب میآید. در این پژوهش، به منظور بررسی تاثیر خاکپوشهای پلیاتیلنی رنگی بر خصوصیات کیفی، میزان عملکرد، پارامترهای فلورسانس و کلروفیل برگ گیاه توتفرنگی رقم ’کاماروسا‘، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تیمار آزمایشی شامل؛ خاکپوش پلیاتیلنی رنگی (سیاه، قرمز، سفید) و شاهد (بدون خاکپوش) در سه تکرار در طی سالهای زراعی 96-1395 و 97-1396انجام شد. بر پایه یافتهها، تاثیر رنگ خاکپوشهای پلیاتیلنی بر میزان عملکرد میوه دارای تفاوت معنیدار بود (p ≤ 0.01). بهطوریکه عملکرد کل میوه در زمانهای برداشت اول و دوم بهترتیب (175 و 185روز پس از کاشت) بهگونهای بود که بیشترین عملکرد میوه توتفرنگی در کاربرد خاکپوش قرمز و کمترین آن در گیاهان بدون خاکپوش ( شاهد) مشاهده گردید. در حالیکه در زمان برداشت سوم (200 روز پس از کاشت)، این خاکپوشهای سیاه و سفید بودند که بیشترین مقدار عملکرد را بهخود اخنتصاص دادند. بیشترین میزان مواد جامد محلول (TSS) میوه، مربوط به تیمارهای دارای خاکپوش در مقایسه با شاهد بود، اما تفاوت چندانی میان خاکپوشهای پلیاتیلنی رنگی مشاهده نشد. همچنین نتایج گویای آن بود که، تاثیر خاکپوشهای پلیاتیلنی رنگی بر پارامترهای فلورسانس و شدت سبزینگی برگ معنیدار بود (p ≤ 0.05). نتایج حاکی از آن بود که رنگ خاکپوشهای پلیاتیلنی تاثیر چشمگیری بر میزان فلورسانس اولیه، نسبت فلورسانس اولیه به فلورسانس متغیر (Fv/Fo) و شدت سبزینگی برگ داشت. بهطوریکه در هر دو سال زراعی، بیشترین میزان نسبت Fv/Fo ، Fo و شدت سبزینگی مربوط به خاکپوشهای پلیاتیلنی رنگی بود و کمترین میزان آن در تیمار شاهد مشاهده شد. این در حالی بود که رنگ خاکپوشها تاثیر چندانی بر میزان نسبت Fv/Fm نداشت. در واقع میتوان اینگونه اظهار داشت که، پاسخ گیاه نسبت به رنگ خاکپوشهای پلیاتیلنی در مقایسه با تیمار شاهد، سبب بهبود عملکرد میوه و افزایش بهرهوری سیستم فتوسنتزی گیاه توتفرنگی میشود.
محمد محمودی سورستانی
چکیده
زمان برداشت گیاهان دارویی در ماههای مختلف سال باعث تغییر تولید ماده مؤثره گیاهان میشوند. در پژوهش حاضر، کمیت و کیفیت دو اکوتایپ نعناع کاشان و شوشتر در پنج زمان مختلف برداشت مورد ارزیابی قرار گرفت. اسانس نمونهها به کمک کلونجر و به مدت سه ساعت استخراج و با دستگاههای گازکروماتوگراف و گازکروماتوگراف متصل به طیفسنج جرمی مورد آنالیز ...
بیشتر
زمان برداشت گیاهان دارویی در ماههای مختلف سال باعث تغییر تولید ماده مؤثره گیاهان میشوند. در پژوهش حاضر، کمیت و کیفیت دو اکوتایپ نعناع کاشان و شوشتر در پنج زمان مختلف برداشت مورد ارزیابی قرار گرفت. اسانس نمونهها به کمک کلونجر و به مدت سه ساعت استخراج و با دستگاههای گازکروماتوگراف و گازکروماتوگراف متصل به طیفسنج جرمی مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج نشان داد که شرایط دمایی و رطوبتی حاکم بر منطقه در فواصل زمانی برداشت اثر معنیداری روی رشد گیاهان و نهایتا وزن خشک برگ گیاه، میزان و اجزای اسانس دارد. بیشترین وزن خشک برگ نعناع کاشان و شوشتر به ترتیب در برداشتهای سوم و پنجم مشاهده شد ولی برداشت پنجم نعناع شوشتر با برداشت سوم اختلاف معنیداری نداشت. عملکرد تجمعی برگ خشک نعناع کاشان و شوشتر به ترتیب 37/1066 و 79/1199 گرم در متر مربع بود. بیشترین میزان اسانس نعناع کاشان و شوشتر به ترتیب در برداشتهای سوم و دوم ثبت گردید. عملکرد تجمعی اسانس نعناع کاشان و شوشتر به ترتیب 58/27 و 80/21 گرم در متر مربع بود. اجزای اصلی نعناع کاشان و شوشتر شامل کاروُن، لیمونن، سیس دی هیدروکاروُن و ترانس کاریوفیلن بودند. روند تغییرات کاروُن و سیس دی هیدروکاروُن عکس یکدیگر بودند. با این وجود، مقدار کاروُن در تمام برداشتها بیش از 50 درصد بود. در مجموع، با توجه به نتایج بازده و کیفیت اسانس، بهترین زمان برداشت دو اکوتایپ، برداشت دوم و سوم بود ولی با مقایسه بازده اسانس و مقدار کاروُن در اسانس پژوهش حاضر با پژوهشهای قبلی، برداشت دو اکوتایپ در زمانهای برداشت مورد مطالعه توصیه میگردد.
مهسا همدانی؛ حسین مرادی؛ علی قنبری
چکیده
عوامل مختلفی از قبیل زمان برداشت، جابهجایی محصول، دما و طول مدت انبارمانی بر خواص مختلف میوه مرکبات تاثیر میگذارند و پیامدهای اقتصادی قابلتوجهی را به دنبال دارد. لذا پژوهشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در 3 تکرار، برای ارزیابی اثرات زمان برداشت (شروع رنگگیری، 50 درصد رنگگیری و رنگگیری کامل میوه) و مدت انبارمانی ...
بیشتر
عوامل مختلفی از قبیل زمان برداشت، جابهجایی محصول، دما و طول مدت انبارمانی بر خواص مختلف میوه مرکبات تاثیر میگذارند و پیامدهای اقتصادی قابلتوجهی را به دنبال دارد. لذا پژوهشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در 3 تکرار، برای ارزیابی اثرات زمان برداشت (شروع رنگگیری، 50 درصد رنگگیری و رنگگیری کامل میوه) و مدت انبارمانی (صفر، 25، 50، 75 روز) در دمای 7 درجه سانتیگراد بر میزان مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، ویتامین ث، مقدار فنل کل، فلاونوئید کل، ظرفیت آنتیاکسیدانی، فعالیت آنزیم فنیلآلانینآمونیالیاز (PAL) و آنتوسیانین کل میوه پرتقال های خونی رقم ‘مورو’ در سال های 1389 و 1390 انجام شد. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین زمان های مختلف برداشت و مدت انبارمانی در صفات مورد اندازه گیری وجود دارد. بهگونه ای که بعد از 75 روز انبارمانی، میزان فلاونوئید و فعالیت آنزیم فنیلآلانینآمونیالیاز همزمان با تجمع آنتوسیانین کل، در میوه های کاملاً رسیده افزایش یافت اما میزان فنل کل و ظرفیت آنتیاکسیدانی آن ها بعد از 25 روز نگهداری کاهش یافت. همچنین بیشترین محتوای ویتامین ث و مواد جامد محلول قبل از نگهداری میوه های کاملاً رسیده در انبار بود که در پایان 75 روز انبارمانی این مقدار بهحداقل رسید. بنابراین با توجه به تغییرات صفات مورد ارزیابی، مناسب ترین زمان برداشت در رقم مذکور، زمان رسیدن کامل میوه (بلوغ تجارتی) می باشد.
حسن حاج نجاری؛ مهدی عشقی حسنآبادی
چکیده
این پژوهش در سال 1386 بر میوه درختان 7 رقم سیب تابستانه بومی پرورش یافته در شرایط آب و هوایی کرج، در دو زمان برداشت انجام پذیرفت. میوههای برداشت شده در دمای ºC 5/0 ± 0 و رطوبت نسبی 5 ± 85% نگهداری شدند. متغیرهای حسی میوه شامل: عطر، طعم، شیرینی، کیفیت خوراکی گوشت و قابلیت پذیرش کلی توسط 10 آزمونگر باتجربه ثابت در فواصل زمانی مشخص مورد آزمون ...
بیشتر
این پژوهش در سال 1386 بر میوه درختان 7 رقم سیب تابستانه بومی پرورش یافته در شرایط آب و هوایی کرج، در دو زمان برداشت انجام پذیرفت. میوههای برداشت شده در دمای ºC 5/0 ± 0 و رطوبت نسبی 5 ± 85% نگهداری شدند. متغیرهای حسی میوه شامل: عطر، طعم، شیرینی، کیفیت خوراکی گوشت و قابلیت پذیرش کلی توسط 10 آزمونگر باتجربه ثابت در فواصل زمانی مشخص مورد آزمون قرار گرفت و ارزیابی آنان در فرمهای مخصوص ثبت گردید. بررسیهای بیوشیمیایی شامل: مواد جامد محلول، اسیدیته قابل عیارسنجی و pH صورت گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. نتایج نشان داد بین دو زمان برداشت، ارقام و آزمونهای حسی در مقاطع زمانی مختلف طی دوره انبارمانی در صفات حسی اندازهگیری شده در سطح 1% تفاوت معنیدار وجود دارد. ارقام برتر از نظر حفظ قابلیتهای حسی مطلوب به ترتیب در زمان برداشت اول شامل: 'مشهد'، رقم جدید 'گل بهار' و 'گلاب کهنز' و در زمان برداشت دوم شامل: 'گلاب اصفهان'، 'گلاب کهنز'، 'گل بهار'، 'قرمز رضائیه'،' مشهد' و 'عسلی' بودند. همچنین مشخص شد در زمان برداشت اول نوسانات بیشتری در روند تغییرات کیفی میوه نسبت به زمان برداشت دوم وجود دارد. با توجه به ظرفیت ژنتیکی رقم و سطوح نوسانات کیفی ثبت شده در مقاطع زمانی متوالی دوره نگهداری، بالاترین سطح فرازگرایی در مقاطع میانی انبارمانی اتفاق افتاد. ارزیابی صفات حسی بر نمونه های زمان برداشت دوم، دلالت بر برتری چشمگیر شاخص طعم در مقاطع ابتدایی دوره انبارمانی داشت. ادامه آزمون های حسی مقایسه ای در مقاطع مختلف از دو زمان برداشت نشان داد که برتری ثبت شده در برداشت دوم نسبت به زمان اول به تدریج کاهش یافت بهطوری که در بلند مدت اختلاف معنیداری بین نتایج آزمون های حسی در مقاطع زمانی مشابه دو زمان برداشت مشاهده نشد.
جواد فتاحی مقدم؛ محمد فاضل حلاجیثانی
چکیده
زمان مناسب برداشت کیویفروت تاثیر زیادی بر کیفیت میوه در شرایط پس از برداشت دارد. در این آزمایش میوهها بر مبنای درصد مواد جامد محلول (TSS) در چهار سطح 5/5، 5/6، 5/7 و 5/8 درصد جهت تعیین بهترین زمان برداشت و مدت انبارداری برداشت شد. کلیهی میوهها در سردخانهای با دمای 5/0 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 90-85 درصد به مدت 18 هفته نگهداری شدند. در ...
بیشتر
زمان مناسب برداشت کیویفروت تاثیر زیادی بر کیفیت میوه در شرایط پس از برداشت دارد. در این آزمایش میوهها بر مبنای درصد مواد جامد محلول (TSS) در چهار سطح 5/5، 5/6، 5/7 و 5/8 درصد جهت تعیین بهترین زمان برداشت و مدت انبارداری برداشت شد. کلیهی میوهها در سردخانهای با دمای 5/0 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 90-85 درصد به مدت 18 هفته نگهداری شدند. در هفتههای 6، 12 و 18 انبارداری، صفاتی چون کاهش وزن، ضایعات، سفتی، TSS، TA، TSS/TA، pH، EC، آسکوربیکاسید، شاخص درخشندگی پوست و گوشت و خصوصیات حسی میوه اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که زمانهای مختلف برداشت تاثیر چشمگیری بر میزان کاهش وزن و pH میوهها در انبار نداشت. میوههای برداشت شده با بریکس 5/5 سفتی بالاتری نسبت به سایر زمانهای برداشت در 6 هفتهی اول انبارداری داشتند. پوست میوههای برداشت شده با درجه بریکس 5/5 و 5/6 کمی تیرهتر بود. همزمان با افزایش TSS، میزان TA طی انبارداری کاهش یافت. میزان EC رابطه معکوس با طول دوره نگهداری میوهها در سردخانه داشت. با اینکه در کلیهی زمانهای برداشت میزان آسکوربیکاسید در 6 هفتهی اول بالاتر بود ولی میوههای برداشت شده با بریکس 5/5 نسبت به سایر زمانهای برداشت آسکوربیکاسید کمتری داشتند. بر اساس نتایج آزمون حسی، میوههایی که با درجه بریکس بیش از 5/6 برداشت شدند ضمن حفظ خصوصیات کیفی و ظاهری، در بالاترین سطح مقبولیت نسبت به میوههای نابالغ طی انبارداری بودند.