میوه کاری
اسماعیل خالقی؛ معصومه زمانی دهبری؛ نوراله معلمی
چکیده
مرکبات یکی از تجاریترین محصولات میوه در سراسر جهان به شمار میروند که رشد و تولید آن تحت تأثیر تنشهای غیرزنده قرار میگیرد. تنش خشکی از مهمترین تنشهای غیرزنده میباشد که همهی فرآیندهای حیاتی گیاه را تحت تأثیر قرار میدهد. یکی از روشهای تعدیل کننده اثرات منفی تنش خشکی، استفاده از پلیآمینها میباشد. ...
بیشتر
مرکبات یکی از تجاریترین محصولات میوه در سراسر جهان به شمار میروند که رشد و تولید آن تحت تأثیر تنشهای غیرزنده قرار میگیرد. تنش خشکی از مهمترین تنشهای غیرزنده میباشد که همهی فرآیندهای حیاتی گیاه را تحت تأثیر قرار میدهد. یکی از روشهای تعدیل کننده اثرات منفی تنش خشکی، استفاده از پلیآمینها میباشد. لذا آزمایشی جهت بررسی اثر سطوح مختلف پوترسین (صفر، 5/0، 1 و 2 میلیمولار) و سطوح مختلف آبیاری (100، 75 و 50 درصد پتانسیل تبخیر و تعرق) بر خصوصیات مورفولوژیک و فیزیولوژیک دانهالهای 2 ساله لیموترش بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار طی سالهای 99-1398 در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که با کاهش میزان آب شاخصهای رشدی کاهش یافت بگونهای که کمترین مقدار وزنتر و خشکریشه و اندامهای هوایی، تعداد برگ و سطح برگ دانهالهای لیموترش در آبیاری 50 درصد تبخیر و تعرق گزارش گردید درحالیکه استفاده از پوترسین بهویژه در غلظت 2 میلیمولار اثر مثبتی بر صفات رشدی دانهالهای لیموترش در شرایط تنش خشکی داشت. علاوه براین، طی تنش خشکی 50 و 75 درصد تبخیر و تعرق، میزان محتوای نسبی آب برگ، فتوسنتز، تعرق، هدایت روزنهای، دیاکسید کربن زیر روزنه کاهش یافت درحالیکه استفاده از پوترسین سبب افزایش این خصوصیات فیزیولوژیک گردید. نشت یونی نیز تحت تأثیر تنش خشکی افزایش و تحت تیمار پوترسین کاهش یافت. بطور کلی نتایج نشان داد که کاربرد برگی پوترسین بهخصوص در غلظت 2 میلیمولار در تمام سطوح آبیاری میتواند موجب بهبود خصوصیات مورفولوژیک و فیزیولوژیک دانهالهای لیموترش تحت شرایط تنش خشکی گردد.
گیاهان زینتی و فضای سبز
داوود کاظمی؛ مریم دهستانی اردکانی
چکیده
کیفیت نور دریافتی توسط برگها بر فتوسنتز گیاه تاثیر میگذارد. در پژوهش حاضر اثر طیفهای مختلف نور بر کارایی فتوسنتز گیاه گل سنگ (Hypoestes phyllostachya) مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق با استفاده از آزمون OJIP که از روشهای دقیق محاسبه کارایی فتوسنتز در گیاه میباشد، اثرات طیف نور بر فتوسنتز تجزیه و تحلیل شد. آزمایش در بهار سال 99 در گلخانه ...
بیشتر
کیفیت نور دریافتی توسط برگها بر فتوسنتز گیاه تاثیر میگذارد. در پژوهش حاضر اثر طیفهای مختلف نور بر کارایی فتوسنتز گیاه گل سنگ (Hypoestes phyllostachya) مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق با استفاده از آزمون OJIP که از روشهای دقیق محاسبه کارایی فتوسنتز در گیاه میباشد، اثرات طیف نور بر فتوسنتز تجزیه و تحلیل شد. آزمایش در بهار سال 99 در گلخانه تجاری با شش اتاقک رشد مجهز به نور معمولی گلخانه (شاهد)، 100 درصد نور آبی، 15 درصد نور آبی + 85 درصد نور قرمز، 30 درصد نور آبی + 70 درصد نور قرمز، 15 درصد نور آبی + 65 درصد نور قرمز + 20 درصد نور سفید و 30 درصد نور آبی + 50 درصد نور قرمز + 20 درصد نور سفید، روی دانهالهای چهار برگی گیاه آپارتمانی گل سنگ در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. پس از دو ماه قرارگیری گیاهان در زیر نورهای مختلف با دوره نوری 12 ساعت روشنایی و تاریکی با شدت نوری 250 میکرومول بر مترمربع بر ثانیه، پارامترهای بیوفیزیک فتوسنتزی بررسی شد. بیشترین میزان شاخص حداکثر کارایی کوانتومی فتوسیستم II و حداکثر فلورسانس متغیر نسبی (FM/F0) در تیمارهای نوری 15 درصد نور آبی + 65 درصد نور قرمز + 20 درصد نور سفید+ 70 درصد نور قرمز و 15 درصد نور آبی + 65 درصد نور قرمز + 20 درصد نور سفید حاصل شد. میزان جذب نور به ازای هر مرکز واکنش (ABS/RC) در گیاهان تحت تیمار نوری 30 درصد نور آبی + 50 درصد نور قرمز + 20 درصد نور سفید نور سفید و نیز شاهد بیشتر از سایر تیمارها بود. میزان گرفتن الکترون به ازای هر مرکز واکنش (TR0/RC) و انرژی اتلاف شده به ازای هر مرکز واکنش (DI0/RC) در گیاهان تحت تیمار نوری 30 درصد نور آبی + 50 درصد نور قرمز + 20 درصد نور سفید و نیز شاهد افزایش یافت. شاخص عملکرد بر پایه جذب انرژی نورانی در تیمار 30 درصد نور آبی + 70 درصد نور قرمز بالاتر بود بهطوریکه 25/74 درصد بیشتر از شاهد بود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تیمارهای نوری ترکیبی مخصوصاً 30 درصد نور آبی + 70 درصد نور قرمز بیشترین تاثیر را در افزایش کارایی فتوسنتز و نور آبی و شاهد کمترین تاثیر را داشتند.
گیاهان دارویی
مریم یعقوب وند؛ حسن مومیوند؛ محمدرضا راجی؛ اشکان بنان
چکیده
امروزه استفاده از محیطهای کنترل شده و روشهای تولید بدون خاک، بهدلیل قابلیت بالای این روشها در استفاده کارآمد از منابع و قابلیتهای کشت فشرده، در حال افزایش است. به منظور بررسی ارزیابی رشد، عملکرد و خصوصیات مورفولوژی، فیزیولوژی و بیوشیمیایی پنج گونه نعناع در سیستم هواکشت، آزمایشی در شرایط گلخانه انجام شد. مطالعه ﺑﻪصورت ...
بیشتر
امروزه استفاده از محیطهای کنترل شده و روشهای تولید بدون خاک، بهدلیل قابلیت بالای این روشها در استفاده کارآمد از منابع و قابلیتهای کشت فشرده، در حال افزایش است. به منظور بررسی ارزیابی رشد، عملکرد و خصوصیات مورفولوژی، فیزیولوژی و بیوشیمیایی پنج گونه نعناع در سیستم هواکشت، آزمایشی در شرایط گلخانه انجام شد. مطالعه ﺑﻪصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه داﻧﺸﻜﺪه ﻛﺸﺎورزی و منابع طبیعی دانشگاه لرستان در سال 1398 اجرا گردید و آنالیز دادهها به صورت آزﻣﺎیش فاکتوریل در ﻗﺎﻟﺐ طرح کرتهای خرد شده در زمان انجام شد. گونههای نعناع (شامل نعناع آبی Mentha aquatica، نعناع پونه Mentha pulegium، نعناع سبز Mentha spicata، نعناع سیبMentha suaveolens و نعناع فلفلی Mentha piperita) بهعنوان فاکتور اصلی و برداشت (چین اول و چین دوم) بهعنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که گونههای نعناع سیب و نعناع سبز بیشترین نسبت برگ به ساقه را به ترتیب به میزان 368/1 و 364/1 داشتند. بیشترین سطح برگ، وزن تر و خشک برگ، وزن تر و خشک ساقه، وزن تر و خشک استولون، وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن خشک کل بوته و محتوای نسبی آب مربوط به گونه نعناع آبی و پس از آن گونه نعناع فلفلی بود. علاوه بر این گونه نعناع فلفلی بیشترین وزن تر ریشه را دارا بود. بیشترین میزان کاروتنوئید و کلروفیل در گونه نعناع فلفلی به دست آمد و بیشترین میزان فتوسنتز و دیاکسیدکربن زیر روزنه نیز مربوط به گونه نعناع پونه بود. در این آزمایش اغلب صفات مرتبط با عملکرد شامل سطح برگ، وزن تر و خشک برگ، وزن تر ریشه، وزن تر اندام هوایی، وزن خشک کل بوته، محتوای نسبی آب و فتوسنتز در چین دوم بالاتر بودند. با توجه به نتایج بهدست آمده در مجموع گونه نعناع آبی نسبت به دیگر گونهها از لحاظ اغلب صفات مورد مطالعه برتری نشان داد. در حالیکه گونه نعناع فلفلی نیز از رشد و عملکرد قابل توجهی برخوردار بود. بنابراین کشت گونه نعناع فلفلی جهت مصارف دارویی و کشت گونه نعناع آبی جهت مصرف تازهخوری در سیستم هواکشت مناسب است.
فهمیه دژآباد؛ مریم حقیقی
چکیده
به منظور مقایسه اثر تنش ناگهانی دمای پایین ریشه و قسمت هوایی بر بازیابی صفات رویشی و فیزیولوژیکی گوجهفرنگی پژوهشی در آزمایشی در شرایط محیطی کنترل شده در دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد. این دو آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 10 تکرار شامل دو تیمار غلظتهای مختلف عنصر بور (0 ، 5/0، 1 و 5/1 بر حسب پیپیام) ...
بیشتر
به منظور مقایسه اثر تنش ناگهانی دمای پایین ریشه و قسمت هوایی بر بازیابی صفات رویشی و فیزیولوژیکی گوجهفرنگی پژوهشی در آزمایشی در شرایط محیطی کنترل شده در دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد. این دو آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 10 تکرار شامل دو تیمار غلظتهای مختلف عنصر بور (0 ، 5/0، 1 و 5/1 بر حسب پیپیام) و دو سطح دمایی بخشهای هوایی (10 درجه سانتیگراد دمای تنش سرمایی بخش هوایی و ریشه و 22 درجه سانتیگراد دمای بهینه و شاهد) انجام شد. نتایج نشان داد بیشترین میزان فتوسنتز، میزان وزن خشک ریشه و بخش هوایی از تیمار مصرف 5/0 پیپیام بور در حین تنش ناگهانی دمای پایین بر روی ریشه بود. بیشترین میزان آنتیاکسیدان، فنول، پرولین ساقه و نشت الکترولیت نیز از تیمار مصرف 5/1 پیپیام بور در حین تنش بر قسمت هوایی بدست آمد. به نظر میرسد تنش ناگهانی دمای پایین ریشه و قسمت هوایی میزان بازیابی صفات رویشی و فیزیولوژیکی گوجهفرنگی را کاهش میدهد اما زمانی که دمای پایین بر قسمت هوایی تحمیل شد گیاه متحمل خسارات بسیار بیشتری شد که این خسارات خود را در دوره بازیابی نشان داد. همچنین مصرف 5/0 پیپیام از عنصر بور در حین تنش سرمایی با ایجاد شرایط بهینه جهت رشد، باعث خنثیسازی نسبی اثرات تنش دمای پایین در ناحیه ریشه شده و گیاه را در وضعیت مطلوبی نگه داشت به نحوی که پس از دوره بازیابی، گیاه توانست خود را به شرایط قبل از تنش سرمایی نزدیک کند.
نسرین قرائی مسجدی؛ محمدحسین شمشیری؛ محمدرضا دهقانی
چکیده
این تحقیق بهمنظور بررسی تأثیر دفعات کاربرد برگی کود اوره بر پارامترهای فتوسنتزی درختان پسته رقم کلهقوچی انجام گرفت. در این آزمایش محلولپاشی کود اوره به غلظت 5/0 درصد در سه مرحله مختلف رشد میوه انجام شد و اندازهگیری پارامترهای فتوسنتزی، فلورسانس کلروفیل و همچنین رنگیزههای کلروفیل و مجموع کارتنوئیدها در دو نوبت، یک روز پس ...
بیشتر
این تحقیق بهمنظور بررسی تأثیر دفعات کاربرد برگی کود اوره بر پارامترهای فتوسنتزی درختان پسته رقم کلهقوچی انجام گرفت. در این آزمایش محلولپاشی کود اوره به غلظت 5/0 درصد در سه مرحله مختلف رشد میوه انجام شد و اندازهگیری پارامترهای فتوسنتزی، فلورسانس کلروفیل و همچنین رنگیزههای کلروفیل و مجموع کارتنوئیدها در دو نوبت، یک روز پس از آخرین محلولپاشی و 10 روز پس از مرحله اول اندازهگیری، انجام شد. نتایج نشان داد با افزایش دفعات محلولپاشی اوره، شدت فتوسنتز، تعرق و هدایت روزنهای نسبت به شاهد در هر دو زمان نمونهگیری افزایش یافت، درحالیکه غلظت دیاکسید کربن زیر روزنهای کاهش پیدا کرد. کاربرد سه بار محلولپاشی اوره سبب افزایش 20 درصدی شدت فتوسنتز نسبت به درختان شاهد گردید. با افزایش دفعات محلولپاشی اوره مقدار نیتروژن برگ در هر دو زمان اندازهگیری افزایش پیدا کرد، به طوریکه کاربرد سه بار محلولپاشی اوره سبب افزایش 65 درصدی غلظت نیتروژن برگ نسبت به درختان شاهد گردید، ولی کارایی استفاده از نیتروژن فتوسنتزی کاهش یافت. شاخصهای Fv/Fm و PI نیز با افزایش دفعات محلولپاشی اوره در هر دو زمان اندازهگیری افزایش یافت. رنگیزههای کلروفیل نیز تحت تأثیر محلولپاشی اوره قرار گرفت، بهطوری که محلولپاشی اوره در سه مرحله به ترتیب سبب افزایش 11، 14 و 30 درصدی کلروفیل a، b و کل نسبت به تیمار شاهد گردید. بهطور کلی نتایج نشان داد بیشترین میزان فتوسنتز و پارامترهای مرتبط به آن در زمان دوم نمونهبرداری و در تیمار سه بار محلولپاشی اوره دیده شد.
مرتضی گلدانی؛ مریم کمالی؛ محمد غیاث آبادی
چکیده
کلرید پتاسیم به عنوان یک عنصر غذایی مهم برای محصولات زراعی و همچنین کاهنده شوری در زمینهای تحت تنش شوری محسوب میشود. به منظور مطالعه اثر تعدیلکنندگی شوری ناشی ازکلریدسدیم توسط کلریدپتاسیم در گیاه خردل آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارهای ...
بیشتر
کلرید پتاسیم به عنوان یک عنصر غذایی مهم برای محصولات زراعی و همچنین کاهنده شوری در زمینهای تحت تنش شوری محسوب میشود. به منظور مطالعه اثر تعدیلکنندگی شوری ناشی ازکلریدسدیم توسط کلریدپتاسیم در گیاه خردل آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل ترکیب دو سطح KCl (شاهد و 20 میلی مولار) در چهار سطح NaCl (شاهد،30، 60 و90 میلیمولار) به عنوان عامل اول و دو رقم خردل (Parkland و Goldrush) به عنوان عامل دوم بود. برهمکنش تیمار سدیم و پتاسیم با عامل رقم در صفات وزن خشک ریشه و اندام هوایی، سطح برگ، فتوسنتز، هدایت روزنهای، محتوای رطوبت تسبی، پایداری غشا و مقدار کلروفیل معنیدار شد. حداکثر مقدار فتوسنتز (14 میکرومول در مترمربع در ثانیه) در رقم Goldrush و تیمار 20 میلیمولار کلریدپتاسیم بدون کلریدسدیم، بیشترین هدایت روزنهای (114 میکرومول در مترمربع در ثانیه) در گیاهان شاهد رقم Goldrush، بیشترین محتوای آب نسبی در گیاهان شاهد و در ارقام Goldrush و Parkland (به ترتیب 67/79 و 47/89 درصد) و همین صفت در تیمار 20 میلیمولار کلریدپتاسیم بدون کلریدسدیم رقم Goldrush به مقدار 27/71 درصد بود. ضمن اینکه بیشترین پایداری غشا نیز در رقم Goldrush و تیمار 20 میلیمولار کلریدپتاسیم بدون کلریدسدیم مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که با افزایش غلظت سدیم و پتاسیم حجم ریشه کاهش مییابد که در تیمارهای 90 میلیمولار کلرید سدیم بدون کاربرد کلرید پتاسیم و 90 میلیمولار کلرید سدیم همراه با 20 میلیمولار کلرید پتاسیم به کمترین میزان رسید. به طور کلی با افزایش شوری حاصل از کلریدسدیم صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک اندازهگیری شده خردل کاهش یافت، و در تیمار استفاده از کلریدپتاسیم در غلظت 20 میلیمولار بدون کلریدسدیم کمترین مقدار تعرق و بیشترین شاخص پایداری غشا (100درصد)، عدد کلروفیل متر (3/30)، فتوسنتز (2/11 میلی مول بر متر مربع در ثانیه) در همین تیمار مشاهده شد. ضمن اینکه رقم Goldrush در تحمل شوری نسبت به Parkland نتایج بهتری از خود نشان داد.
تیمور جوادی
چکیده
در نواحی خشک و نیمه خشک، گیاهان اغلب در معرض تنش آبی قرار میگیرند. تنش آبی رشد و نمو گیاهان را محدود میکند. هدف از این مطالعه بررسی اثر پاکلوبوترازول بر خصوصیات رویشی، فیزیولوژیکی و تبادلات گازی در گلابی رقم "شاه میوه" تحت رژیمهای مختلف آبیاری بود. نهالها در گلدانهای بیست لیتری کشت شدند. پاکلوبوترازول به صورت خاکی به مقدار 0، ...
بیشتر
در نواحی خشک و نیمه خشک، گیاهان اغلب در معرض تنش آبی قرار میگیرند. تنش آبی رشد و نمو گیاهان را محدود میکند. هدف از این مطالعه بررسی اثر پاکلوبوترازول بر خصوصیات رویشی، فیزیولوژیکی و تبادلات گازی در گلابی رقم "شاه میوه" تحت رژیمهای مختلف آبیاری بود. نهالها در گلدانهای بیست لیتری کشت شدند. پاکلوبوترازول به صورت خاکی به مقدار 0، 15/0 و 3/0 گرم در هر گلدان استفاده شد. تیمارهای تنش آبی سه ماه بعد از کشت در گلخانه اعمال شدند. سه تیمار آبیاری شاهد (آبیاری در حد ظرفیت زراعی)، 4/0 و 5/0 مگاپاسکال مکش خاک استفاده شدند. نتایج نشان داد که پاکلوبوترازول تمام صفات رویشی جز وزن خشک ریشه را کاهش داد. پاکلوبوترازول نسبت وزن خشک ریشه به قسمت هوایی را افزایش داد. تنش آبی محتوای نسبی آب برگ، سرعت فتوسنتز، هدایت روزنهای، سرعت تعرق، شاخص پایداری غشاء و مقدار کلروفیل را کاهش و محتوای پرولین برگ، مواد جامد محلول کل و گازکربنیک زیر روزنهای را افزایش داد. اثر متقابل معنیداری بین خشکی و پاکلوبوترازول در صفات مقدار کلروفیل، محتوای نسبی آب برگ، پرولین و گازکربنیک زیرروزنهای مشاهده شد. گیاهان تیمار شده با پاکلوبوترازول محتوای آب نسبی بیشتری نسبت به گیاهان تیمار نشده داشتند. آبیاری مجدد در گیاهان تحت تنش دو روز بعد منجر به برگشت تمامی صفات به حالت شد. فقط صفت محتوای نسبی آب برگ کمتر از شاهد بود. به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که پاکلوبوترازول به گیاه اجازه میدهد تا از طریق تغییرات موفولوژیکی و فیزیولوژیکی تنش آبی را تحمل کند.
روح اله عامری؛ مجید عزیزی؛ علی تهرانی فر؛ وحید روشن
چکیده
به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی و کاربرد ترکیبات ضدتعرق بر گیاه دارویی ریحان، آزمایش فاکتوریلی شامل 3 سطح آبیاری (شاهد- 500، تنش متوسط- 375 و تنش شدید- 250 میلیلیتر آبیاری در 24 ساعت) و 3 ترکیب ضدتعرق کیتوزان، موسیلاژ اسفرزه و موسیلاژ بارهنگ هر کدام در 3 سطح (5/0، 1 و 5/1 درصد وزن خشک به حجم حلال) با 3 تکرار و بر پایه طرح کاملاً تصادفی انجام پذیرفت. ...
بیشتر
به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی و کاربرد ترکیبات ضدتعرق بر گیاه دارویی ریحان، آزمایش فاکتوریلی شامل 3 سطح آبیاری (شاهد- 500، تنش متوسط- 375 و تنش شدید- 250 میلیلیتر آبیاری در 24 ساعت) و 3 ترکیب ضدتعرق کیتوزان، موسیلاژ اسفرزه و موسیلاژ بارهنگ هر کدام در 3 سطح (5/0، 1 و 5/1 درصد وزن خشک به حجم حلال) با 3 تکرار و بر پایه طرح کاملاً تصادفی انجام پذیرفت. در این تحقیق صفاتی از قبیل، میزان فتوسنتز، تعرق روزنهای، هدایت روزنهای، دیاکسیدکربن اتاقک روزنه، محتوای کلروفیل و کاروتنوئید و دمای سطح برگ اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که اثر آبیاری و مواد ضدتعرق در صفات مورد اندازهگیری معنیدار بودند (01/0P≤ و 05/0P≤). بیشترین میزان صفات مورد اندازهگیری در سطح اول آبیاری و سطوح متفاوتی از ترکیبات ضدتعرق مشاهده شد. کلیه ترکیبات ضدتعرق، میزان تعرق را بطور معنیداری کاهش دادند و این کاهش در غلظتهای بالاتر بیشتر بود. بهطوریکه ترکیب کیتوزان در سطوح 5/1 و 1 درصد نسبت به نمونه شاهد، میزان تعرق را تا دو برابر کاهش داد. در مورد فتوسنتز نیز تیمار 5/0 و 1 درصد کیتوزان توانستند تا 30 درصد میزان فتوسنتز را نسبت به شاهد افزایش دهند. همچنین مشخص شد که با کاربرد ترکیبات ضدتعرق در شرایط آبیاری محدود میزان ماده خشک افزایش یافت. ترکیبات ضدتعرق درصد و عملکرد اسانس را نسبت به شاهد کاهش دادند. با توجه به نتایج به دست آمده در این آزمایش میتوان بیان نمود که ترکیبات ضدتعرق با منشا طبیعی، ترکیباتی ایمن، ارزان و زیست تجزیهپذیر بوده و جایگزین مناسبی برای ترکیبات ضدتعرق شیمیایی متداول میباشند، اما تجاری نمودن این ترکیبات نیاز به آزمایشات تکمیلی دارد.
مجید اسمعیلی زاده؛ علیرضا طلایی؛ حسین لسانی؛ امان اله جوانشاه؛ حسین حکم آبادی
چکیده
بهمنظور جلوگیری از ریزش جوانههای گل و کاهش سالآوری پسته رقم اوحدی آزمایشی با 12 تیمار شامل حلقه برداری، تنک میوه، کاربرد اوره (5/0درصد)، ساکاروز (3 و 5 درصد) و ترکیب هر دو غلظت ساکاروز با اوره، سولفات روی (05/0 درصد و 1/0 درصد روی خالص) و ترکیب هر دو غلظت سولفات روی با اوره در 3 تکرار و طی دو مرحله در سال های 1386 و 1387 به اجراشد. تیمارها در دو ...
بیشتر
بهمنظور جلوگیری از ریزش جوانههای گل و کاهش سالآوری پسته رقم اوحدی آزمایشی با 12 تیمار شامل حلقه برداری، تنک میوه، کاربرد اوره (5/0درصد)، ساکاروز (3 و 5 درصد) و ترکیب هر دو غلظت ساکاروز با اوره، سولفات روی (05/0 درصد و 1/0 درصد روی خالص) و ترکیب هر دو غلظت سولفات روی با اوره در 3 تکرار و طی دو مرحله در سال های 1386 و 1387 به اجراشد. تیمارها در دو مرحلة رشد سریع اندوسپرم و هضم اندوسپرم و شروع تشکیل لپه های بذر اعمال شدند. نتایج بهدست آمده در این پژوهش نشان داد که تیمار حلقهبرداری بهطور معنی داری درصد ریزش جوانه گل، مقدار کلروفیل برگ و میزان فتوسنتز را کاهش داد اما بر صفات کمی و کیفی میوه اثر معنی داری نداشت. سایر تیمارها وزن مغز میوه و درصد خندانی را افزایش داده سبب کاهش اونس، پوکی و بدشکلی میوه و درصد ریزش جوانه های گل شدند اما بر صفت زودخندانی اثر معنی داری نداشتند. هم چنین به جز تیمارهای سولفات روی به تنهایی بقیه تیمارها مقدار کلروفیل برگ را بهطور معنی داری در مقایسه با شاهد افزایش دادند. این در حالی بود که تیمارهای ساکاروز به تنهایی و یا همراه با اوره مقدار فتوسنتز را کاهش داده اما بقیه تیمارها مقدار فتوسنتز را افزایش دادند.
فریبرز حبیبی؛ محمد اسماعیل امیری
چکیده
در این آزمایش، واکنش های فیزیولوژیکی دو پایه مرکبات [نارنج (Citrus aurantium L.) و پونسیروس (Poncirus trifoliata Raf.)] به تنش شوری در شرایط درون شیشه ای بررسی شد. این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام گردید. ریزنمونه های (گیاهچههای نوسلار حاصل از کشت بذر) هر دو پایه به محیط کشت پرآوری جامد موراشیگ و اسکوگ (MS) حاوی 9/8 میکرومولار BA و 5/0 ...
بیشتر
در این آزمایش، واکنش های فیزیولوژیکی دو پایه مرکبات [نارنج (Citrus aurantium L.) و پونسیروس (Poncirus trifoliata Raf.)] به تنش شوری در شرایط درون شیشه ای بررسی شد. این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام گردید. ریزنمونه های (گیاهچههای نوسلار حاصل از کشت بذر) هر دو پایه به محیط کشت پرآوری جامد موراشیگ و اسکوگ (MS) حاوی 9/8 میکرومولار BA و 5/0 میکرومولار NAA با غلظت های مختلف کلرید سدیم (صفر، 50، 100، 150 و 200 میلی مولار) در شش تکرار منتقل شدند. نتایج نشان داد که شاخص کلروفیل برگ، سرعت فتوسنتز، هدایت روزنه ای، غلظت CO2 درون روزنه ای و پروتئین کل با افزایش سطح شوری کاهش یافت. گرچه اثر متقابل پایه و شوری در پارامترهای ذکر شده فوق، معنی دار نشد. کاهش پروتئین کل، کلروفیل، فتوسنتز و غلظت CO2 درون روزنه ای در پایه پونسیروس بیشتر از پایه نارنج بود. همچنین فعالیت آنزیم پراکسیداز با افزایش سطح شوری در هر دو پایه افزایش پیدا کرد که میزان افزایش در پونسیروس بیشتر از نارنج بود. با افزایش سطوح شوری در محیط کشت، جذب یون های سدیم (Na+) و کلر (Cl-) به طور معنی داری طی شش هفته کشت در هر دو پایه افزایش یافت. در مقایسه با پونسیروس، نارنج سدیم و کلر کمتری جذب کرد. بنابر نتایج حاصله می توان اظهار نمود که مقاومت به شوری یک همبستگی منفی با غلظت سدیم و کلر در بافت گیاه دارد و گیاهانی که سدیم و کلر کمتری در بافت داشته باشند، مقاوم ترند. بنابراین پایه نارنج مقاومتر از پونسیروس به تنش شوری بود و توانست مقاومت بیشتری در غلظت های بالای شوری داشته باشد
مهری یوسفی؛ سیدجلال طباطبایی؛ جعفر حاجی لو؛ ناصر مهنا
چکیده
تنش شوری با تغییر در الگوی جذب آب و عناصر غذایی کمیت و کیفیت محصول را تحت تاثیر قرار میدهد. در این آزمایش ریشههای گیاه توتفرنگی به دو قسمت تقسیم شدند و غلظتهای مختلف شوری کلرید سدیم به هر طرف ریشه اعمال گردید. تیمارهای آزمایشی شامل NaCl در غلظتهای 0:0 (در دو بخش ریشه محلول غذایی بدون تیمار شوری)، 0:30 (در یک بخش ریشه محلول غذایی بدون ...
بیشتر
تنش شوری با تغییر در الگوی جذب آب و عناصر غذایی کمیت و کیفیت محصول را تحت تاثیر قرار میدهد. در این آزمایش ریشههای گیاه توتفرنگی به دو قسمت تقسیم شدند و غلظتهای مختلف شوری کلرید سدیم به هر طرف ریشه اعمال گردید. تیمارهای آزمایشی شامل NaCl در غلظتهای 0:0 (در دو بخش ریشه محلول غذایی بدون تیمار شوری)، 0:30 (در یک بخش ریشه محلول غذایی بدون تیمار شوری و در بخش دیگر محلول غذایی به اضافه 30 میلیمولار NaCl) و به همین ترتیب 0:60، 0:90، 30:30، 60:60 و 90:90 بودند. آزمایش بر روی توتفرنگی رقم کاماروزا، در شرایط هایدروپونیک انجام شد. بعد از اعمال تیمار و در مرحله گلدهی شدت فتوسنتز و کلروفیل گیاه اندازه گیری شد. در پایان آزمایش نیز، کل گیاهان از بستر خارج شده و خصوصیات بیوشیمیایی آنها شامل غلظت عناصر غذایی و پرولین اندازه گیری گردید. شوری یکنواخت فتوستنز را بشدت کاهش داد ولی در تیمارهای 0:30 و 0:60 مقدار آن نسبت به 30:30 و60:60 بیشتر بود. غلظت پرولین در تیمار شاهد کمترین و در تیمارهای 0:30 و 30:30 بیشترین بود. غلظت کلسیم میوه، نیتروژن، فسفر و پتاسیم برگ با افزایش شوری به شدت کاهش یافت و در شوریهای غیر یکنواخت مقدار آن افزایش یافت. بیشترین مقدار کلر و سدیم در تیمارهای 60:60 و 90:90 دیده شد. غلظت کلر و سدیم با اعمال شوری غیر یکنواخت بطور معنیداری کاهش یافت بطوریکه در تیمار 0:30 غلظت سدیم نسبت به تیمار 30:30 حدود 20% کاهش نشان داد. بر اساس نتایج این تحقیق می توان اعمال شوری 30 میلی مولار در بخشی از ریشه را برای کشت توت فرنگی در شرایط شوری، پیشنهاد نمود.
محسن محمودنیا میمند؛ محمد فارسی؛ سید حسن مرعشی؛ پرویز عبادی
چکیده
مطالعه پاسخ فیزیولوژیکی گوجه فرنگی زراعی به عنوان یک گیاه مدل مطلوب، همراه با گونه های وحشی مقاوم به خشکی آن در شرایط تنش کم آبی، میتواند به درک بهتر مکانیسم های مقاومت به خشکی و همچنین اصلاح گوجه فرنگی زراعی کمک کند. به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر روی محتوای آب نسبی برگ، میزان نشت الکترولیت و پارامترهای فتوسنتزی در چهار گونه گوجه ...
بیشتر
مطالعه پاسخ فیزیولوژیکی گوجه فرنگی زراعی به عنوان یک گیاه مدل مطلوب، همراه با گونه های وحشی مقاوم به خشکی آن در شرایط تنش کم آبی، میتواند به درک بهتر مکانیسم های مقاومت به خشکی و همچنین اصلاح گوجه فرنگی زراعی کمک کند. به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر روی محتوای آب نسبی برگ، میزان نشت الکترولیت و پارامترهای فتوسنتزی در چهار گونه گوجه فرنگی (یک گونه زراعی و سه گونه وحشی) در دو سطح آبیاری (ظرفیت زراعی و 40 درصد ظرفیت زراعی) و چهار دوره زمانی (قبل از تنش، 10 روز بعد از تنش، 20 روز بعد از تنش و بازیابی) آزمایشی فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در اتاقک رشد انجام شد. نتایج نشان داد که محتوای آب برگ گیاهان گوجه-فرنگی در حین تنش به طور معنی داری کاهش می یابد، اما بعد از بازیابی دوباره به حالت اولیه باز می گردد. در بین گونه های مورد آزمایش گونه زراعی بیشترین کاهش محتوای نسبی آب برگ را نشان داد. میزان نشت الکترولیت در شرایط تنش نسبت به عدم تنش افزایش معنی داری داشت. گونه زراعی و گونه وحشی مقاوم pennellii کمترین تغییر نشت الکترولیت را نشان دادند. میزان نشت الکترولیت گونه pennellii بعد ازآبیاری مجدد کاهش یافت و به شرایط طبیعی بازگشت که این نشان دهنده قدرت بالای این گونه در حفظ و بازیابی غشای سلولی است. میزان فتوسنتز و عملکرد کلروفیل فلورسانس در دو گونه وحشی مقاوم به خشکی بر خلاف گونه زراعی در تنش افزایش یافت. نتایج نشان داد که هر یک از گونه مورد بررسی با توجه به مکانیسمی که جهت مقابله با تنش خشکی استفاده می کند در یک یا چند خصوصیت نسبت به سایر گونه ها برتری دارند. بنابراین پشنهاد می شود جهت بررسی های آتی (مولکولی) برای خصوصیات مختلف از گونه های متفاوت استفاده شود.
حسن بیات؛ سید حسین نعمتی؛ یحیی سلاح ورزی
چکیده
سیلیسیم عنصری غیر ضروری است که اثرات مفید آن در گیاهان مختلف گزارش شده است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر سیلیسیم بر رشد و خصوصیات فیزیولوژیکی اطلسی ایرانی بود. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار سطح سیلیسیم (0، 50، 100 و 150mg L-1) طی دو مرحله رشد (6-4 و 10-8 برگی) با چهار تکرار در شرایط کنترل شده گلخانه انجام شد. ...
بیشتر
سیلیسیم عنصری غیر ضروری است که اثرات مفید آن در گیاهان مختلف گزارش شده است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر سیلیسیم بر رشد و خصوصیات فیزیولوژیکی اطلسی ایرانی بود. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار سطح سیلیسیم (0، 50، 100 و 150mg L-1) طی دو مرحله رشد (6-4 و 10-8 برگی) با چهار تکرار در شرایط کنترل شده گلخانه انجام شد. روش کاربرد سیلیسیم به صورت اسپری برگی و هر دو هفته یکبار تا قبل از مرحله گلدهی بود. استفاده از سیلیسیم قطر گل، طول دمگل و سطح برگ را به ترتیب 35، 24 و 52 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. همچنین کاربرد سیلیسیم در غلظتهای mg L-1 50 و 100 سرعت گلدهی را به ترتیب 14 و 9 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. میزان فتوسنتز و حداکثر کارآیی فتوسیستمII (Fv/Fm) با کاربرد سیلیسیم به طور معنی داری افزایش پیدا کردند. سرعت گلدهی و سطح برگ گیاهان مورد آزمایش در مرحله 10-8 برگی به ترتیب 9 و 14 درصد از گیاهان مرحله 6-4 برگی بیشتر بود. اثر متقابل سیلیسیم و مرحله رشد بر صفات اندازه گیری شده قطر گل، سرعت گلدهی، طول دمگل، سطح برگ، فتوسنتز، نسبت Fv/Fm، هدایت روزنه ای و شاخص کلروفیل در هیچ یک از سطوح آماری معنی دار نشد. به طور کلی میتوان اظهار کرد که استفاده از سیلیسیم توانست خصوصیات رشدی و فیزیولوژیکی اطلسی را بهبود ببخشد.