میوه کاری
محمود حسن آبادی؛ مجید عزیزی؛ غلامحسین داوری نژاد؛ حجت اله بداقی؛ حسین حکم آبادی
چکیده
در این مطالعه، تاثیر غلظتهای مختلف اسیدسالیسیلیک بر برخی از خصوصیات فیزیکی و بیوشیمیایی انگور رقم ’شاهرودی‘ طی سال 1393 مورد مطالعه قرار گرفته است. آزمایش بر روی بوتههای 13 ساله در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. بوتهها و خوشهها دو هفته پس از تشکیل میوه با محلول اسیدسالیسیلیک با غلظتهای صفر، ...
بیشتر
در این مطالعه، تاثیر غلظتهای مختلف اسیدسالیسیلیک بر برخی از خصوصیات فیزیکی و بیوشیمیایی انگور رقم ’شاهرودی‘ طی سال 1393 مورد مطالعه قرار گرفته است. آزمایش بر روی بوتههای 13 ساله در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. بوتهها و خوشهها دو هفته پس از تشکیل میوه با محلول اسیدسالیسیلیک با غلظتهای صفر، 1، 2 و 3 میلیمولار به صورت یکنواخت محلولپاشی شدند. ارزیابی صفات کمی و کیفی پس از برداشت میوهها صورت گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که کاربرد اسید سالیسیلیک بر کلیه صفات اندازهگیری شده در سطح احتمال 1 درصد معنیدار بود. اثر بلوک به جزء در مورد صفت فنل کل و فلاونوئید در سایر صفات اندازهگیری شده معنیدار نبود. مقایسه میانگین دادهها نشان داد که در مورد صفات کلرفیلa، b، کل و کارتنوئیدها تیمار 2 میلیمولار اسید سالیسیلیک بهترین تیمار بود. در مورد صفات pH، نسبت قند به اسید و TSS تیمار شاهد بیشتر از سایر تیمارها بود. بیشترین میزان عملکرد به میزان 3/31 کیلوگرم به ازای هر بوته در تیمار 2 میلیمولار اسید سالیسیلیک و کمترین مقدار در تیمار شاهد به میزان 21 کیلوگرم به ازای هر بوته مشاهده شد. در مورد مقدار ترکیبات فنلی بیشترین میزان در تیمار 2 میلیمولار بر لیتر اسید سالیسیلیک (20/137 میلیگرم گالیک اسید در 100 گرم نمونه تازه) و کمترین مقدار در تیمار شاهد مشاهده شد. بیشترین مقدار مواد جامد محلول در تیمار شاهد (34/18 درصد بریکس) و کمترین آن در تیمار 2 میلیمولار در لیتر اسید سالیسیلیک (95/16درصد بریکس) مشاهده شد. بر این اساس کاربرد غلظت 2 میلیمولار اسید سالیسیلیک بهترین غلظت بوده و شاهد کمترین تاثیر را در بهبود صفات ثبت شده داشت. بنابراین کاربرد اسید سالیسیلیک دو هفته پس از تشکیل میوه با غلظت 2 میلیمولار میتواند بعنوان تیمار مناسبی جهت افزایش خصوصیات کمی و کیفی انگور رقم ’شاهرودی‘ بکار برده شود.
حسن فرهادی؛ محمد مهدی شریفانی؛ مهدی علیزاده؛ حسین حکم آبادی؛ ساسان علی نیائی فرد
چکیده
پسته یکی از مهمترین محصولات باغی ایران است که بیشتر در مناطق خشک و نیمه خشک کشت میشود. به منظور بررسی تأثیر تنش خشکی بر برخی صفات رویشی و فیزیولوژیک دانهالهای پسته و شناسایی ژنوتیپهای متحمل، آزمایش گلخانهای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار به صورت گلدانی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع ...
بیشتر
پسته یکی از مهمترین محصولات باغی ایران است که بیشتر در مناطق خشک و نیمه خشک کشت میشود. به منظور بررسی تأثیر تنش خشکی بر برخی صفات رویشی و فیزیولوژیک دانهالهای پسته و شناسایی ژنوتیپهای متحمل، آزمایش گلخانهای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار به صورت گلدانی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سالهای 98- 1397 به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل 10 ژنوتیپ پسته احمد آقایی، اکبری، سرخهحسینی، گرمه، فندقی و (دورگهای بین اینتگریما به عنوان والد پدری و ژنوتیپهای احمد آقایی، اکبری، سرخهحسینی، گرمه و فندقی به عنوان والد مادری) و سه سطح خشکی شامل شاهد (ظرفیت زراعی)، تنش ملایم (65 درصد ظرفیت زراعی) و تنش شدید (30 درصد ظرفیت زراعی) بودند که 84 روز روی دانهالهای سه ماهه پسته اعمال شدند. نتایج تجزیههای آماری نشان داد که تنش خشکی اثر معنیداری بر تعداد برگ، طول ساقه، طول ریشه، محتوی نسبی آب برگ، نشت الکترولیت، کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، کارتنوئید، پرولین برگ و ریشه داشت. با افزایش سطوح خشکی تمامی صفات به جز طول ریشه، نشت الکترولیت و پرولین در گیاهان مورد مطالعه نسبت به شاهد کاهش یافت. در بین دانهالها، در اکثر صفات به ترتیب ژنوتیپهای پر رشد دورگه سرخهحسینی × اینتگریما، احمد آقایی × اینتگریما و اکبری × اینتگریما کمتر و ژنوتیپهای فندقی و فندقی × اینتگریما بیشتر تحت تأثیر خشکی قرار گرفتند. بر اساس نتایج پژوهش حاضر به نظر میرسد بتوان از دورگههای پر رشد سرخهحسینی × اینتگریما، احمد آقایی × اینتگریما و اکبری × اینتگریما به عنوان ژنوتیپهای حاوی ژنهای متحمل به خشکی برای اصلاح ارقام در مناطق خشک استفاده کرد.
فاطمه داوودی؛ مهدی رضائی؛ پرویز حیدری؛ حسین حکم آبادی
چکیده
بررسی تنوع ژنتیکی، شناسایی و معرفی ژنوتیپهای برتر گردو در ایران بهعنوان یکی از تولیدکنندگان اصلی گردو و منشأ این گیاه، از اهمیت زیادی برخوردار است. از سال 1376 بذور ژنوتیپهای منتخب گردو از مناطق مهم گردوکاری ایران در کلکسیون گردوی مرکز تحقیقات سمنان (شاهرود) کشت شدند. از این دانهالها 21 ژنوتیپ برتر با ویژگیهای مناسب میوه انتخاب ...
بیشتر
بررسی تنوع ژنتیکی، شناسایی و معرفی ژنوتیپهای برتر گردو در ایران بهعنوان یکی از تولیدکنندگان اصلی گردو و منشأ این گیاه، از اهمیت زیادی برخوردار است. از سال 1376 بذور ژنوتیپهای منتخب گردو از مناطق مهم گردوکاری ایران در کلکسیون گردوی مرکز تحقیقات سمنان (شاهرود) کشت شدند. از این دانهالها 21 ژنوتیپ برتر با ویژگیهای مناسب میوه انتخاب شدند و روی دانهالهای بذری پیوند شدند. در این پژوهش علاوه بر معرفی ویژگیهای مهم میوه این ژنوتیپها، تنوع ژنتیکی آنها با 10 آغازگر ISSR مورد بررسی قرار گرفت. میانگین وزن میوه و وزن مغز در ژنوتیپهای انتخابی به ترتیب 34/14 و 33/7 گرم بود. بیشترین میزان وزن میوه و مغز به ترتیب به میزان 50/17 و 3/10 گرم در ژنوتیپ OR23 مشاهده شد. میانگین درصد مغز گردوهای برگزیده 17/51 درصد بود. بیشترین میزان درصد مغز (7/62 درصد) در ژنوتیپ T12 مشاهده شد. از ده آغازگر ISSR در 21 ژنوتیپ برتر گردو 112 باند ایجاد شد که از این تعداد، 102 باند چندشکلی را نشان دادند و برای آنالیز تنوع ژنتیکی استفاده شدند. بیشترین تعداد باند در آغازگرهای UBC.826 و UBC.888 با 14 باند مشاهده شد. بیشترین قدرت تفکیککنندگی به میزان 71/7 در آغازگر UBC.826 و پس از آن در آغازگر UBC.887 مشاهده شد. ضریب تشابه بین ژنوتیپها از 51/0 تا 88/0 متغیر بود. دندروگرام تنوع ژنتیکی 21 ژنوتیپ گردو را به دو گروه اصلی و سه گروه فرعی در گروه اول تقسیمبندی نمود که با میزان زیادی با نتایج دستهبندی آنالیز به مؤلفههای اصلی تطابق داشت. نتایج نشان داد فاصله ژنتیکی متوسطی بین ژنوتیپ ها وجود دارد و ژنوتیپ های جمع آوری شده از مناطق ارومیه و تویسرکان فاصله ژنتیکی بیشتری نسبت به سایر ژنوتیپ ها دارند که با توجه به خصوصیات برتر می توانند بهعنوان والدین با ژنوتیپ های انتخابی از منطقه شاهرود در برنامههای اصلاحی استفاده شوند.
علی تاج آبادی پور؛ محمدرضا فتاحی مقدم نوقابی؛ ذبیح اله زمانی؛ فاطمه نصیبی؛ حسین حکم آبادی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر ژنوتیپ پایه بر واکنش پسته رقم احمدآقایی نسبت به تنش یخزدگی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارها در دو سطح: ژنوتیپ پایه (چهار ژنوتیپ متحمل و چهار ژنوتیپ حساس به سرما) و دما (2- و 4- درجه سانتیگراد) اجرا شد. در مرحله تمام گل، از شاخههای انتهایی رقم احمد آقایی پیوند شده ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر ژنوتیپ پایه بر واکنش پسته رقم احمدآقایی نسبت به تنش یخزدگی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارها در دو سطح: ژنوتیپ پایه (چهار ژنوتیپ متحمل و چهار ژنوتیپ حساس به سرما) و دما (2- و 4- درجه سانتیگراد) اجرا شد. در مرحله تمام گل، از شاخههای انتهایی رقم احمد آقایی پیوند شده روی این ژنوتیپها نمونهگیری شد. شاخهها در گلدانهای حاوی آب مقطر در دمای 2- و 4- درجه سانتیگراد به مدت دو ساعت قرار گرفتند. پس از اعمال تیمارها، شاخص سرمازدگی تعیین شد، ازخوشههای گل تیمارها جهت اندازهگیری پارامترهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی استفاده گردید. نتایج نشان داد شدت سرمازدگی در ژنوتیپهای پایه متحمل به سرما بهطور معنیداری کمتر از ژنوتیپهای پایه حساس در دو دمای 2- و 4- درجه سانتیگراد میباشد. میزان نشت یونی، پراکسیدهیدروژن، مالوندآلدهید در ژنوتیپهای پایه متحمل به سرما بهطور معنیداری پایینتر از ژنوتیپهای حساس به سرما بود. میزان قندهای محلول، پروتئین کل، پرولین و فعالیت آنزیمهایکاتالاز، آسکورباتپراکسیداز و گایاکولپراکسیداز در ژنوتیپهای پایه متحمل به سرما بهطور معنیداری بیشتر از ژنوتیپهای پایه حساس به سرما بوده است. نتایج مربوط به اثر متقابل دما و ژنوتیپ نشان داد که دمای 4- درجه سانتیگراد باعث افزایش معنیدار نشت یونی، پرولین، پراکسیدهیدروژن و مالوندآلدهید و کاهش فعالیت آنزیمهای کاتالاز، آسکورباتپراکسیداز و گایاکولپراکسیداز نسبت به دمای 2- درجه سانتیگراد مخصوصا در پایههای حساس به سرما شد. با توجه به صفات مورد مطالعه، متحملترین ژنوتیپ پایه به سرما TR1 بود.
مجید اسمعیلی زاده؛ علیرضا طلایی؛ حسین لسانی؛ امان اله جوانشاه؛ حسین حکم آبادی
چکیده
بهمنظور جلوگیری از ریزش جوانههای گل و کاهش سالآوری پسته رقم اوحدی آزمایشی با 12 تیمار شامل حلقه برداری، تنک میوه، کاربرد اوره (5/0درصد)، ساکاروز (3 و 5 درصد) و ترکیب هر دو غلظت ساکاروز با اوره، سولفات روی (05/0 درصد و 1/0 درصد روی خالص) و ترکیب هر دو غلظت سولفات روی با اوره در 3 تکرار و طی دو مرحله در سال های 1386 و 1387 به اجراشد. تیمارها در دو ...
بیشتر
بهمنظور جلوگیری از ریزش جوانههای گل و کاهش سالآوری پسته رقم اوحدی آزمایشی با 12 تیمار شامل حلقه برداری، تنک میوه، کاربرد اوره (5/0درصد)، ساکاروز (3 و 5 درصد) و ترکیب هر دو غلظت ساکاروز با اوره، سولفات روی (05/0 درصد و 1/0 درصد روی خالص) و ترکیب هر دو غلظت سولفات روی با اوره در 3 تکرار و طی دو مرحله در سال های 1386 و 1387 به اجراشد. تیمارها در دو مرحلة رشد سریع اندوسپرم و هضم اندوسپرم و شروع تشکیل لپه های بذر اعمال شدند. نتایج بهدست آمده در این پژوهش نشان داد که تیمار حلقهبرداری بهطور معنی داری درصد ریزش جوانه گل، مقدار کلروفیل برگ و میزان فتوسنتز را کاهش داد اما بر صفات کمی و کیفی میوه اثر معنی داری نداشت. سایر تیمارها وزن مغز میوه و درصد خندانی را افزایش داده سبب کاهش اونس، پوکی و بدشکلی میوه و درصد ریزش جوانه های گل شدند اما بر صفت زودخندانی اثر معنی داری نداشتند. هم چنین به جز تیمارهای سولفات روی به تنهایی بقیه تیمارها مقدار کلروفیل برگ را بهطور معنی داری در مقایسه با شاهد افزایش دادند. این در حالی بود که تیمارهای ساکاروز به تنهایی و یا همراه با اوره مقدار فتوسنتز را کاهش داده اما بقیه تیمارها مقدار فتوسنتز را افزایش دادند.
حسین افشاری؛ صادق ساجدی؛ حسین حکم آبادی
چکیده
به منظور بررسی اثر غلظت های مختلف اسید جیبرلیک و زمان های مختلف حلقه برداری به منظور بهبود ویژگی های کیفی و کمی انگور عسکری در سال زراعی 90-91 در یک باغ کشاورزی واقع در شهرستان کاشمر به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام گرفت. در این آزمایش تاثیر اسید جیبرلیک در چهار سطح در دو زمان محلول پاشی قبل و بعد از گلدهی و حلقه برداری ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر غلظت های مختلف اسید جیبرلیک و زمان های مختلف حلقه برداری به منظور بهبود ویژگی های کیفی و کمی انگور عسکری در سال زراعی 90-91 در یک باغ کشاورزی واقع در شهرستان کاشمر به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام گرفت. در این آزمایش تاثیر اسید جیبرلیک در چهار سطح در دو زمان محلول پاشی قبل و بعد از گلدهی و حلقه برداری در چهار مرحله گلدهی در 4 تکرار انجام گرفت. نتایج نشان داد که تیمارهای جیبرلین و حلقه برداری باعث افزایش میزان pH نسبت به تیمار شاهد شده و بیشترین pH در تیمار جیبرلین مربوط به غلظت 200 پی پی ام (3.85) و در تیمار حلقه برداری مربوط به زمان چهار هفته بعد از گلدهی با میانگین 3.575 بود، در حالی که کمترین pH مربوط به تیمار شاهد (3.2) می باشد. همچنین بیشترین میزان اسیدیته قابل تیتراسیون در تیمار جیبرلین و حلقه برداری به ترتیب غلظت 200 پی پی ام( 0.913 درصد) و زمان چهار هفته بعد از گلدهی با میانگین 0.842 درصد بود. بیشترین میزان مواد جامد محلول در تیمار جیبرلین مربوط به غلظت 150 پی پی ام و در تیمار حلقه برداری مربوط به زمان چهار هفته بعد از گلدهی 18 درصد و کمترین هم مربوط به تیمار شاهد (14.75درصد) بود. براساس نتایج این پژوهش می توان تیمارهای جیبرلین و حلقه برداری را به منظور افزایش ویژگی های کیفی و کمی انگور عسکری در منطقه توصیه نمود.
زهرا احمدی؛ سید حسین میردهقان؛ حسین حکم آبادی؛ محمدحسین شمشیری
چکیده
پسته تازه در طول دوره برداشت و پس از برداشت، دستخوش تغییرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی میشود و در نتیجه عمر انباری کوتاهی دارد. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر نوع بستهبندی و پوششدهی بر حفظ کیفیت و افزایش ماندگاری پسته تازه بود. برای این منظور در دو آزمایش جداگانه، دانههای پسته در آزمایش اول با غلظتهای متفاوت ژل آلوئه ورا ...
بیشتر
پسته تازه در طول دوره برداشت و پس از برداشت، دستخوش تغییرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی میشود و در نتیجه عمر انباری کوتاهی دارد. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر نوع بستهبندی و پوششدهی بر حفظ کیفیت و افزایش ماندگاری پسته تازه بود. برای این منظور در دو آزمایش جداگانه، دانههای پسته در آزمایش اول با غلظتهای متفاوت ژل آلوئه ورا (0 (شاهد)، 25، 33 و 50 %) و نانوسید با غلظتهای 80 و 100 میلیگرم در لیتر غوطهور و در دمای C°2±4 برای مدت 40 روز قرار گرفتند. همچنین در بررسی مقایسه فیلمهای تولید شده از طریق فن آوری نانو با پلاستیک معمولی (نایلون)، دانههای پسته در آزمایش دوم بستهبندی و در شرایط مذکور انبار شدند. کاهش وزن، کیفیت ظاهری و بازارپسندی پستهها به فاصله هر 5 روز یکبار اندازه گیری شد و میزان چربی و کربوهیدرات های قابل حل در پایان دوره نگهداری محاسبه شد. نتایج نشان داد که فیلمهای نانو در مقایسه با شاهد، به طور معنی داری(p≤0.01) در کنترل کاهش وزن و حفظ خصوصیات ظاهری پستههای تازه مؤثر بود. همچنین میزان کاهش وزن و قهوهای شدن پستههای تازه در تیمارهای ژل آلوئه ورا نسبت به شاهد کاهش یافت و بهترین نتیجه (کربوهیدرات قابل حل و کیفیت ظاهری بالا) در تیمار ژل آلوئه ورا 25% در مقایسه با کنترل به دست آمد.
زهرا محمدی؛ حمیدرضا روستا؛ احمد تاج آبادیپور؛ حسین حکم آبادی
چکیده
به منظور بررسی اثر نوع نیتروژن، کود آلی، پتاسیم و آهن بر محصول، کیفیت میوه و غلظت عناصر غذایی برگ درختان پسته (Pistacia vera L.) رقم فندقی با پایه بادامی ریز زرندی، پژوهشی در یکی از باغات پسته واقع در حومه رفسنجان انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل با چهار فاکتور شامل کود آلی (بدون کود آلی و 10 کیلوگرم کود گوسفندی به ازای هر درخت)، نوع نیتروژن ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر نوع نیتروژن، کود آلی، پتاسیم و آهن بر محصول، کیفیت میوه و غلظت عناصر غذایی برگ درختان پسته (Pistacia vera L.) رقم فندقی با پایه بادامی ریز زرندی، پژوهشی در یکی از باغات پسته واقع در حومه رفسنجان انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل با چهار فاکتور شامل کود آلی (بدون کود آلی و 10 کیلوگرم کود گوسفندی به ازای هر درخت)، نوع نیتروژن (سولفات آمونیوم و نیترات کلسیم)، پتاسیم (بدون کود پتاسیم و 600 گرم سولفات پتاسیم به ازای هر درخت) و کود آهن (بدون کود آهن و 100 گرم سولفات آهن به ازای هر درخت) و طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با 6 تکرار انجام شد. کودها به صورت چالکود در چالههایی به عمق 60-40 سانتیمتر در دو طرف درخت به خاک اضافه شدند و تأثیر آنها در طی دو سال بررسی شد. نتایج نشان داد که کاربرد آمونیوم عملکرد محصول را در مقایسه با نیترات افزایش داد که احتمالاً مربوط به افزایش ذخائر نیتروژنی و آهن در گیاه و رفع کلروز برگها به علت افزایش میزان کلروفیل میباشد. اونس خندانی نیز در ترکیبات کودی شامل نیتروژن آمونیومی و آهن افزایش نشان داد. کاربرد آمونیوم در این تحقیق غلظت عناصر برگ از جمله آهن، روی، نیتروژن و پتاسیم را افزایش و غلظت فسفر، کلسیم و منیزیوم برگ را کاهش داد. بنابراین توصیه میشود که در باغهای پسته که عمدتاً در خاکهای با pH بالا قرار دارند از کودهای نیتروژنی حاوی آمونیوم به جای نیترات استفاده شود.
محبوبه رجبی؛ حمیدرضا روستا؛ حمید رضا کریمی؛ حسین حکم آبادی
چکیده
با توجه به شرایط خاک مناطق پسته خیز ایران شناخت پایه و ارقامی که مقاومت زیادی به پ هاش بالای خاک داشته باشند از اهمیت ویژهای برخوردار است. به منظور بررسی اثر بی کربنات سدیم بر پایه های پسته آزمایش فاکتوریل با دو فاکتور بی کربنات سدیم در 3 سطح (صفر، 50 و 100 میلی مولار) و پایههای پسته در 4 سطح (آتلانتیکا، بادامی ریز زرند، سرخس و قزوینی) ...
بیشتر
با توجه به شرایط خاک مناطق پسته خیز ایران شناخت پایه و ارقامی که مقاومت زیادی به پ هاش بالای خاک داشته باشند از اهمیت ویژهای برخوردار است. به منظور بررسی اثر بی کربنات سدیم بر پایه های پسته آزمایش فاکتوریل با دو فاکتور بی کربنات سدیم در 3 سطح (صفر، 50 و 100 میلی مولار) و پایههای پسته در 4 سطح (آتلانتیکا، بادامی ریز زرند، سرخس و قزوینی) در سیستم کشت هیدروپونیک صورت گرفت. بی کربنات باعث کاهش رشد رویشی پایه ها شد. بطوریکه بیشترین درصد کاهش وزن تر کل گیاه در پایه آتلانتیکا (39 /70 درصد) و سرخس (92/51 درصد) و در غلظت 100 میلیمولار مشاهده شد و کمترین درصد کاهش در پایه قزوینی (54/31 درصد) مشاهده شد. تیمارهای بیکربنات سدیم با غلظت 50 و 100 میلیمولار نسبت به شاهد (0 میلیمولار) باعث کاهش محتوای آب نسبی برگ، افزایش پرولین و کاهش غلظت مس و منگنز در اندام هوایی و ریشه گیاه شد. همچنین بیشترین کاهش در غلظت عناصر منگنز و مس در پایه آتلانتیکا و کمترین کاهش در پایه قزوینی مشاهده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که به ترتیب پایه های قزوینی پایه مقاوم، پایه سرخس و بادامی پایههای نسبتاً مقاوم و آتلانتیکا پایه حساس به بی-کربنات سدیم هستند.
رضا منصوری ده شعیبی؛ غلامحسین داوری نژاد؛ حسین حکم آبادی؛ علی تهرانی فر
چکیده
چکیده
این پژوهش بمنظور ارزیابی پرولین، پروتئین کل و قندهای محلول در طی مراحل فنولوژیکی جوانه گل درختان پسته در قالب طرح کرت های خردشده با سه تکرار و بر اساس فاکتور اصلی زمان نمونه برداری (5 مرحله) و فاکتور فرعی رقم (اکبری، احمدآقایی، اوحدی وکله قوچی) در دانشگاه فردوسی مشهد و موسسه تحقیقات پسته کشور (رفسنجان) انجام گرفت. متغیرهای مورد ...
بیشتر
چکیده
این پژوهش بمنظور ارزیابی پرولین، پروتئین کل و قندهای محلول در طی مراحل فنولوژیکی جوانه گل درختان پسته در قالب طرح کرت های خردشده با سه تکرار و بر اساس فاکتور اصلی زمان نمونه برداری (5 مرحله) و فاکتور فرعی رقم (اکبری، احمدآقایی، اوحدی وکله قوچی) در دانشگاه فردوسی مشهد و موسسه تحقیقات پسته کشور (رفسنجان) انجام گرفت. متغیرهای مورد بررسی شامل پرولین، پروتئین کل و قندهای محلول بودند که طی مراحل استراحت (زمستان)، گلدهی و پس از سرمای دیررس بهاره مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان پرولین (36/27 میلی مول بر گرم وزن تر جوانه) وکمترین مقدار آن (863/7 میلی مول بر گرم وزن تر جوانه) به ترتیب در رقم احمدآقایی بعد از سرمای بهاره و مرحله تورم جوانه ها بود. بیشترین میزان پروتئین کل در ارقام اکبری (79/70 درصد) و اوحدی (25/71 درصد) در زمان بازشدن گل ها و کمترین مقدار آن در مرحله تورم جوانه ها در رقم اوحدی (39/25 درصد) مشاهده گردید. نتایج نشان داد که قندها در طی زمستان تجمع یافته و در بهار کاهش یافتند. مقدار پرولین نیز در مرحله باز شدن خوشه ها وپس از سرمای بهاره افزایش داشته و مجموع پروتئین ها از آبان تا بهمن ماه روند ثابت و پایینی داشتند، اما از اسفند تا مرحله بعد از گلدهی و پس از سرمای بهاره افزایش یافتند.
واژه های کلیدی: مقاومت به سرما، سرمازدگی بهاره
مهدی محمدی مقدم؛ حسین افشاری؛ ابراهیم محمدی گل تپه؛ حسین حکم آبادی؛ سینا راد
چکیده
چکیده
به منظور ارزیابی تاثیر پوسته مغز پسته(Testa) درکاهش میزان رشد قارچ A. flavus آفلاتوکسین زا و تولید آفلاتوکسین B1 ، ده رقم پسته در زمان برداشت پسته از مناطق مختلف کشور جمع آوری گردید. قسمتی از پوسته مغز پسته بهمراه یک میلیمتر از لپه ها یا مغز پسته تراشیده شد. مقدار 20 گرم مغز پسته سالم و 20 گرم مغز پسته زخمی ، پس از ضدعفونی سطحی درون تشتکهای ...
بیشتر
چکیده
به منظور ارزیابی تاثیر پوسته مغز پسته(Testa) درکاهش میزان رشد قارچ A. flavus آفلاتوکسین زا و تولید آفلاتوکسین B1 ، ده رقم پسته در زمان برداشت پسته از مناطق مختلف کشور جمع آوری گردید. قسمتی از پوسته مغز پسته بهمراه یک میلیمتر از لپه ها یا مغز پسته تراشیده شد. مقدار 20 گرم مغز پسته سالم و 20 گرم مغز پسته زخمی ، پس از ضدعفونی سطحی درون تشتکهای جداگانه قرار داده شد (طرح کاملا تصادفی در سه تکرار).یک میلی لیتر از سوسپانسیون اسپور قارچ Aspergillus flavus آفلاتوکسین زا (به غلظت 106×2 اسپور در میلی لیتر) به هر یک از تشتکها اضافه و تشتکها درون ظروف پلاستیکی حاوی آب مقطر سترون (برای تامین رطوبت در حد اشباع ) در انکوباتور در دمای 26 درجه سانتی گراد نگهداری گردید. 5/2 ،5 و 8 روز بعد از مایه زنی، میزان درصد رشد و کلونیزاسیون قارچ در روی مغز پسته سالم و زخمی ارقام مختلف اندازه گیری شد. آفلاتوکسین تولید شده در پسته های آلوده نیز به روش BF استخراج و با استفاده از روش کروماتوگرافی لایه نازک ( TLC ) و دانسیتومتر، میزان کمی آفلاتوکسین B1 نمونه ها محاسبه گردید. در پایان اختلاف میانگین درصد کلونیزاسیون قارچ A. flavus بر روی پسته های سالم و زخمی ارقام مختلف توسط آزمون t-student مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج بررسیهای آماری نشان دهنده معنی دار بودن اختلاف میانگین درصد کلونیزاسیون و اسپورزایی قارچ بر روی مغز پسته های سالم در مقایسه با پسته های زخمی ارقام مختلف، در سطح 1درصد می باشد. بررسیها نشان دادن که اختلاف میزان تولید آفلاتوکسینB1 در پسته های سالم و زخمی نیز در سطح 5درصد معنی دار است. به عبارت دیگر در پسته های سالم ، پوسته می تواند به عنوان سدفیزیکوشیمیای مقاوم در برابر نفوذ قارچ به داخل مغز پسته عمل کرده و باعث کاهش رشد و اسپورزایی قارچ و تولید آفلاتوکسینB1 در مقایسه با پسته های زخمی گردد.
واژه های کلیدی: پسته، رقم، آسپرژیلوس فلاووس، آفلاتوکسین، پوسته مغز
مهدی محمدی مقدم؛ عادله سبحانی پور؛ حسین حکم آبادی
چکیده
چکیده
به منظور بررسی رابطة احتمالی بین میزان عناصر غذایی و پروتئین مغز ارقام مختلف پسته، با میزان رشد قارچ آسپرژیلوس فلاووس تولید آفلاتوکسین 1B روی مغز پسته ، میزان عناصر غذایی مغز ارقام پسته اندازه گیری شد. به این منظور عناصر ریزمغذی و کلسیم و منیزیوم با دستگاه جذب اتمی، فسفر با دستگاه اسپکترو فتومتر، سدیم و پتاسیم با روششعله سنجی ...
بیشتر
چکیده
به منظور بررسی رابطة احتمالی بین میزان عناصر غذایی و پروتئین مغز ارقام مختلف پسته، با میزان رشد قارچ آسپرژیلوس فلاووس تولید آفلاتوکسین 1B روی مغز پسته ، میزان عناصر غذایی مغز ارقام پسته اندازه گیری شد. به این منظور عناصر ریزمغذی و کلسیم و منیزیوم با دستگاه جذب اتمی، فسفر با دستگاه اسپکترو فتومتر، سدیم و پتاسیم با روششعله سنجی و ازت و پروتئین با روش کجدال اندازه گیری شد. برای محاسبه میزان رشد قارچ و تولید آفلاتوکسین 1B روی مغز پسته (در شرایط آزمایشگاهی)، از یک جدایه آفلاتوکسین زای قارچ آسپرژیلوس فلاووس استفاده شد. بدین منظور مقدار 20 گرم مغز پستة ارقام مختلف شامل ارقام: اکبری، عباسعلی، کله قوچی، احمد آقایی، اوحدی و خنجری (طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار)، با یک میلی لیتر سوسپانسیون اسپور قارچ به غلظت 106 × 2 اسپور در میلی لیتر مایه زنی شد. هشت روز پس از مایه زنی، میانگین درصد رشد و تشکیل پرگنه قارچ روی مغز پسته ارقام مختلف محاسبه گردید. آفلاتوکسین تولید شده در پسته های آلوده به روش BF استخراج و به روش کروماتوگرافی لایه نازک (TLC) و دستگاه دانسیتومتر، میزان کمی آفلاتوکسین 1B نمونه ها اندازه گیری شد. نتایج بررسی های آماری نشان داد که اختلاف معنی دار ( در سطح 5 درصد) بین درصد پروتئین و میزان عناصر غذایی مغز ارقام پسته مورد آزمایش وجود دارد. به منظور بررسی ارتباط بین درصد پروتئین و میزان عناصر غذایی با میزان رشد قارچ آسپرژیلوس فلاووس و تولید آفلاتوکسین 1B در مغز ارقام پسته، ضریب همبستگی (r) محاسبه گردید. نتایج بررسی های آماری نشان داد که از میان عناصر غذایی، بین میزان ازت و منگنز و رشد قارچ در مغز ارقام مختلف ارتباط معنی داری وجود دارد. بطوریکه بین درصد ازت و میزان رشد قارچ در ارقام مختلف پسته رابطه منفی وجود اشت درحالیکه رابطه معنی دار مثبتی بین میزان رشد قارچ و درصد منگنز پسته مشاهده شد. همچنین بین میزان تولید آفلاتوکسین با میزان عناصر ازت، فسفر و سدیم نیز رابطه معنی داریمنفی در سطح 5 درصد مشاهده شد. نتایج بررسی ها نشان داد که بین درصد پروتئین مغز ارقام پسته با میزان رشد قارچ و تولید آفلاتوکسین نیز ارتباط معنی داری در سطح 5 درصد وجود دارد.
واژه های کلیدی: پسته، آفلاتوکسین، رقم، عناصر، پروتئین، آسپرژیلوس فلاووس