میوه کاری
یحیی سلاح‌ورزی؛ جواد صمیمی رباط؛ علی تهرانی فر؛ ناصر بیک زاده
چکیده
باکتری عامل بیماری آتشک (Erwinia amylovora) یکی از بزرگترین چالش‌ها در تولید میوه گلابی است و فقدان روش‌های کنترل موثر، بر نیاز به ارقام مقاوم به این بیماری تاکید می‌کند. بنابراین، آزمایشات تعیین سطوح حساسیت برای ایجاد برنامه‌های اصلاح نژادی که مقاومت در برابر این بیماری را تضمین کند، ضروری است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر پایه بر ...
بیشتر
باکتری عامل بیماری آتشک (Erwinia amylovora) یکی از بزرگترین چالش‌ها در تولید میوه گلابی است و فقدان روش‌های کنترل موثر، بر نیاز به ارقام مقاوم به این بیماری تاکید می‌کند. بنابراین، آزمایشات تعیین سطوح حساسیت برای ایجاد برنامه‌های اصلاح نژادی که مقاومت در برابر این بیماری را تضمین کند، ضروری است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر پایه بر میزان مقاومت ارقام گلابی پیوندی به بیماری آتشک و بررسی اثر انتقال مقاومت یا حساسیت به بیماری از پایه‌های مقاوم به ارقام گلابی با سنجش سیستم USDA در باغات گلابی آستان قدس رضوی و باغات نیشابور با دو رقم گلابی (درگزی وکوشیا) پیوند شده بر روی دو پایه (درگزی و پیردوارف) اجرا شد، و مقیاس گاردنر نیز بر روی نهال‌های یکساله در گلخانه بررسی شد، همچنین مجموع قندهای سوربیتول ، ساکارز و pH عصاره برگی در روزهای 0 تا 18 پس از آلودگی طی چهار مرحله اندازه‌گیری شد. با القا باکتری مقدار قندها از روز 6 تا 12 پس از آلودگی در رقم و پایه کوشیا/ پیردوارف از 30 به 20 میلیگرم ولی در رقم و پایه کوشیا/درگزی از 35 به 25 میلیگرم و در دو رقم و پایه درگزی/درگزی و درگزی/پیردوارف ثابت ماند. در مورد pH هم، در نهال‌ها با رقم کوشیا پیوند شده روی پایه درگزی نیز این روند مشاهده شد. به این ترتیب pH در روزهای 0، 3، 6 و 12 به ترتیب برابر 5/5، 5/6، 3/5 و 2/5 اندازه‌گیری شد. این در حالی است که در بافت برگ‌های ارقام و پایه‌های درگزی/پیردوارف و درگزی/درگزی این روند تقریبا ثابت بود. نتایج نشان داد که پایه درگزی تا حدودی اثر مقاومت خود را بر روی رقم حساس کوشیا گذاشت، به‌طوری که میزان مقاومت رقم و پایه کوشیا/درگزی بیشتر از میزان مقاومت رقم و پایه کوشیا/پیردوارف بود. بطورکلی طبق نتایج بدست آمده احتمال می‌رود که پایه مقاوم، مقاومت به بیماری آتشک را تا حدودی به ارقام حساس منتقل نموده است. بنابراین در برنامـه بـه‌زراعی گلابـی بـه‌منظور مقاومت به بیماری آتشک میتوان از پایه مقاوم به بیماری آتشک استفاده کرد.
میوه کاری
توکل راسته؛ جواد عرفانی مقدم؛ سید سمیح مرعشی
چکیده
نخل خرما (Phoenix dactylifera L.) متعلق به خانوادهArecaceae گیاهی دوپایه است و تولید تجاری محصول آن نیازمند به گردهافشانی مصنوعی میباشد. دما یکی از عوامل محیطی تأثیرگذار بر گردهافشانی، لقاح و تشکیل میوه در نخل خرما است. در این مطالعه اثر دما بر جوانهزنی و رشد لوله گرده خرما در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش بهصورت فاکتوریل ...
بیشتر
نخل خرما (Phoenix dactylifera L.) متعلق به خانوادهArecaceae گیاهی دوپایه است و تولید تجاری محصول آن نیازمند به گردهافشانی مصنوعی میباشد. دما یکی از عوامل محیطی تأثیرگذار بر گردهافشانی، لقاح و تشکیل میوه در نخل خرما است. در این مطالعه اثر دما بر جوانهزنی و رشد لوله گرده خرما در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل پنج رقم نر ’غنامی سرخ‘، ’غنامی سبز‘، ’سبزپرک‘، ’نرپاکوتاه‘ و ’خارجی‘ به همراه 9 سطح دمایی 15، 18، 21، 24، 27، 30، 33، 36 و 39 درجه سانتی‌گراد بودند. نتایج نشان داد تفاوت معنیداری در بین ارقام، دمای مورد بررسی و اثرات متقابل بین آنها در سطح احتمال 1 درصد وجود دارد. در بین دماهای مورد بررسی، بیشترین جوانهزنی دانه گرده در همه ارقام در دمای 30 درجه سانتی‌گراد اتفاق افتاد و بعد از آن به‌ترتیب مربوط به دمای 33 و 27 درجه سانتی‌گراد بوده است و کمترین درصد جوانهزنی مربوط به دمای 15 درجه سانتی‌گراد بوده است. در بین ارقام مورد مطالعه، رقم ’غنامی سرخ‘ دارای بیشترین درصد جوانهزنی دانه گرده (45/92 درصد) و بعد از آن ارقام ’نرپاکوتاه‘ (33/87 درصد) و ’سبزپرک‘ (82/84 درصد) در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند و کمترین مقدار جوانهزنی دانه گرده مربوط به رقم ’خارجی‘ بوده است. درصد جوانهزنی دانه گرده در رقم ’غنامی سرخ‘ در دامنه وسیع دمایی از 21 تا 39 درجه سانتی‌گراد به‌طور متوسط بالای 59 درصد بوده است. نتایج کلی نشان داد ارقام ’غنامی سرخ‘، ’سبزپرک‘ و ’نرپاکوتاه‘ در گستره دمایی وسیعی قابلیت جوانهزنی مطلوبی را دارند و برای اقلیمهای دارای نوسانات دمایی در زمان باز شدن گلهای ماده نخل خرما قابل توصیه میباشند.
میوه کاری
فاطمه جوان؛ یحیی سلاح ورزی؛ مریم کمالی
چکیده
توتفرنگی به دلیل عطر، طعم و دارا بودن ارزش غذایی بالا جایگاه خود را در رژیم غذایی میلیونها نفر در جهان پیدا کرده است. امروزه عواملی از قبیل تغیرات آب و هوایی، محدود شدن منابع آب و خاک، افزایش آلودگی محیط زیست، مشکلاتی در زمینه کشاورزی و تولید غذای کافی و سالم به وجود آورده است. از این رو دانشمندان برای غلبه بر این مشکلات ابزارهای ...
بیشتر
توتفرنگی به دلیل عطر، طعم و دارا بودن ارزش غذایی بالا جایگاه خود را در رژیم غذایی میلیونها نفر در جهان پیدا کرده است. امروزه عواملی از قبیل تغیرات آب و هوایی، محدود شدن منابع آب و خاک، افزایش آلودگی محیط زیست، مشکلاتی در زمینه کشاورزی و تولید غذای کافی و سالم به وجود آورده است. از این رو دانشمندان برای غلبه بر این مشکلات ابزارهای گوناگونی به کار میبرند که از آن جمله میتوان به فناوری نانو اشاره نمود. به همین منظور پژوهشی برای بررسی تأثیر محلولپاشی نانو دیاکسید تیتانیوم بر برخی ویژگیهای مورفولوژیک و بیوشیمیایی در چهار رقم توتفرنگی در گلخانه هیدروپونیک گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1400-1399 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح نانو دیاکسید تیتانیوم (صفر، 5، 10 و 20 میلیگرم بر لیتر) و چهار رقم توتفرنگی (’سابرینا‘، ’پاروس‘، ’گاویوتا‘ و’ کاماروسا‘) بود. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که اختلاف معنیداری بین ارقام مورد مطالعه از نظر صفات مورد بررسی وجود داشت. در سطح 10 میلیگرم بر لیتر نانو دیاکسید تیتانیوم تعداد میوه در ارقام ’سابرینا‘ (72/1)، ’پاروس‘ (03/2)، ’گاویوتا‘ (59/2) و ’کاماروسا‘ (65/1) برابر نسبت به تیمار شاهد و سطح برگ بوته در ارقام’سابرینا‘ (1/10 درصد)، ’پاروس‘ (8/19 درصد)، ’گاویوتا‘ (3/22 درصد) و ’کاماروسا‘ (1/6 درصد) نسبت به تیمار شاهد و وزن خشک بخش هوایی در ارقام’سابرینا‘ (7/23 درصد)، ’پاروس‘ (8/18 درصد)، ’گاویوتا‘ (6/26 درصد) و ’کاماروسا‘ (5/21 درصد) نسبت به تیمار شاهد و طول رانر در ارقام ’پاروس‘ (51 درصد) و ’گاویوتا‘ (9/42 درصد) نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. هم چنین در سطح 10 میلیگرم بر لیتر نانو دیاکسید تیتانیوم بیشترین میزان وزن خشک ریشه (8 گرم) و طول ریشه (1/30 سانتیمتر) در رقم ’گاویوتا‘ و طول رانر (2/166 سانتیمتر) در رقم ’پاروس‘ بدست آمد. بیشترین میزان pH آبمیوه در رقم ’گاویوتا‘ (97/3)، اسیدیته قابل تیتراسیون در رقم ’کاماروسا‘ (4/3 میلیگرم بر 100 گرم وزن تازه برگ)، مواد جامد محلول در رقم ’کاماروسا‘ (5/9 درجه بریکس) و آنتیاکسیدان در رقم ’سابرینا‘ (9/90 درصد) در سطح 20 میلیگرم بر لیتر نانو دیاکسید تیتانیوم بدست آمد. بر اساس نتایج بدست آمده ارقام ’گاویوتا‘ و ’پاروس‘ نسبت به دو رقم دیگر، از کارایی و عملکرد بهتری برخوردار بودند.
میوه کاری
محمد رضا صفری مطلق؛ بهزاد کاویانی؛ ژاله عاشق
چکیده
در سالهای اخیر، اسید هیومیک برای ارتقای ویژگیهای کمی و کیفی گیاهان زراعی و باغی استفاده میشود. یک آزمایش گلدانی برای ارزیابی کاربرد برگی اسید هیومیک و بسترهای کشت مختلف روی ویژگیهای مورفولوژیک، گلدهی و میوهدهی توتفرنگی (Fragaria ×ananassa) ارقام ’محلی‘ و ’سلوا‘ در شهرستان رشت انجام شد. غلظتهای مختلف اسید ...
بیشتر
در سالهای اخیر، اسید هیومیک برای ارتقای ویژگیهای کمی و کیفی گیاهان زراعی و باغی استفاده میشود. یک آزمایش گلدانی برای ارزیابی کاربرد برگی اسید هیومیک و بسترهای کشت مختلف روی ویژگیهای مورفولوژیک، گلدهی و میوهدهی توتفرنگی (Fragaria ×ananassa) ارقام ’محلی‘ و ’سلوا‘ در شهرستان رشت انجام شد. غلظتهای مختلف اسید هیومیک (صفر، 300، 600 و 1000 میلیگرم بر لیتر) بهصورت محلولپاشی برگی در دو مرحله (اواخر فروردین در مرحلهی سهبرگی و اواخر اردیبهشت در مرحلهی پنجبرگی) روی دو رقم ’محلی‘ و ’سلوا‘ کاشتهشده در بسترهای مختلف (خاک معمولی و مخلوط خاک معمولی همراه با سبوس برنج، پرلیت و ضایعات چای) بهکار گرفته شدند. این پژوهش بهصورت فاکتوریل بر پایهی بلوک کامل تصادفی در 4 تکرار اجرا شد. کاربرد اسید هیومیک، رشد و بازدهی توتفرنگی را افزایش داد. نتایج نشان داد که بیشترین تعداد شاخه یا استولون (82/14 عدد در بوته) در رقم ’سلوا‘ کاشتهشده در بستر خاک معمولی همراه با ضایعات چای تیمارشده با 1000 میلیگرم بر لیتر اسید هیومیک بهدست آمد. بالاترین وزن میوه (45/35 گرم) و بیشترین تعداد میوه (41/15 عدد در بوته) در رقم ’سلوا‘ کاشتهشده در بستر خاک معمولی همراه با پرلیت تیمارشده با 1000 میلیگرم بر لیتر اسید هیومیک بهدست آمد. این وزن و تعداد میوه حدود چهار برابر وزن و تعداد میوه در شاهد بود. بیشترین تعداد برگ (03/16 عدد در بوته) در رقم ’محلی‘ کاشتهشده در بستر خاک معمولی همراه با سبوس برنج و تیمارشده با 300 گرم بر لیتر اسید هیومیک بهدست آمد. کمترین تعداد (58/3) و وزن (23/8 گرم) میوه در رقم ’محلی‘ کاشتهشده در بستر خاک معمولی بدون تیمار با اسید هیومیک بهدست آمد. این نتایج نشان میدهد که کاربرد برگی اسید هیومیک میتواند برای افزایش ویژگیهای کمی و کیفی میوهی توتفرنگی مفید باشد. در مجموع، با توجه به اهمیت میوه در گیاه توتفرنگی، بهترین تیمار؛ 1000 میلیگرم بر لیتر اسید هیومیک در بستر کشت مخلوط خاک معمولی همراه با پرلیت برای رقم ’سلوا‘ معرفی میگردد.
خسرو پرویزی؛ محمدرضا حسندخت؛ بیتا آزاد
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر نوع خاک‌پوش پلی‌اتیلنی بر میزان رشد، زودرسی و عملکرد سیب‌زمینی پژوهشی بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. عوامل مورد آزمایش شامل خاک‌پوش با پلاستیک پلی‌اتیلنی در پنج سطح شامل پلاستیک شفاف، پلاستیک سفید، پلاستیک سیاه، پلاستیک دولایه سفید و بدون خاک‌پوش و عامل رقم ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر نوع خاک‌پوش پلی‌اتیلنی بر میزان رشد، زودرسی و عملکرد سیب‌زمینی پژوهشی بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. عوامل مورد آزمایش شامل خاک‌پوش با پلاستیک پلی‌اتیلنی در پنج سطح شامل پلاستیک شفاف، پلاستیک سفید، پلاستیک سیاه، پلاستیک دولایه سفید و بدون خاک‌پوش و عامل رقم در دو سطح شامل دو رقم آگریا و سانته بود. در طول دوره رشد زمان لازم تا 80 درصد سبز شدن، تعداد روز تا غده‌زایی، ارتفاع گیاهان در مرحله گلدهی، قطر و تعداد ساقه اصلی در بوته، سطح برگ و طول دوره رشد اندازه‌گیری به عمل آمد. پس از برداشت غده‌های تولیدی به درجات مختلف تفکیک‌شده و درصد ماده خشک آنها اندازه‌گیری شد. با نتایج تجزیه واریانس آزمایش مشخص شد که اثرات رقم و نوع خاک‌پوش پلی‌اتیلنی در اغلب صفات رشد معنیدار میباشد. خاک‌پوش اثر معنیداری بر درصد ماده خشک غده نداشت. اثرات متقابل رقم و خاک‌پوش در زمان لازم تا 80 درصد سبز شدن، تعداد ساقه اصلی، درصد غده‌های تولیدی در اندازه‌های مختلف و عملکرد کل معنیدار شد. در پوشش پلی‌اتیلنی شفاف در کوتاه‌ترین زمان ممکن، 80 درصد سبز شدن ایجاد شد. همچنین در پلی‌اتیلن شفاف در کوتاه‌ترین زمان ممکن و با تفاوتی معنیدار با سایر پوشش‌ها و نیز تیمار بدون خاک‌پوش، غده‌زایی انجام شد. در هر دو رقم، خاک‌پوش شفاف ارتفاع بوته بیشتری نسبت به سایر خاک‌پوش‌ها و تیمار بدون خاک‌پوش ایجاد کرد. واکنش رقم و نوع پوشش پلی‌اتیلنی در تعداد ساقه اصلی متفاوت بود و بیشترین میزان تولید ساقه با متوسط 22/4 عدد در رقم سانته و پوشش شفاف حاصل شد. پوشش‌های پلی‌اتیلنی اثرات قابل‌توجهی بر تعداد روز تا برداشت و درصد تولید غده در اندازه‌های کوچک (کوچک‌تر از 35 میلی‌متر و غیرقابل فروش)، اندازه متوسط (35 تا 55 میلی‌متر) و خوراکی (بزرگ‌تر از 55 میلی‌متر) و نیز عملکرد کل داشتند، هرچند پاسخ دو رقم به نوع پوشش‌ها متفاوت بود. درمجموع با تعدیل اثرات مثبت و منفی و بازارپسندی و همچنین عملکرد کل، پوشش شفاف با راندمان تولید غده بیشتر و با بازارپسندی نسبتاً بالاتر در مقایسه با سایر پوشش‌ها در تولید محصول سیب‌زمینی از برتری نسبی برخوردار بود.
فرزانه پایمرد؛ مختار حیدری؛ محمدحسین دانشور؛ نوراله معلمی
چکیده
انار (Punica granatum L.) یک محصول مهم باغبانی در ایران است که مصرف میوه تازه‌خوری و یا فرآورده‌های مختلف آن رایج است. تاخیر در برداشت میوه انار ممکن است موجب ترک‌خوردگی میوه و در نتیجه افزایش ضایعات شود، با این حال برداشت زود‌‌هنگام ممکن است شاخص های فیزیکی و بیوشیمیایی میوه را تحت تاثیر قرار دهد. این آزمایش در سال 1390 به منظور تعیین اثر ...
بیشتر
انار (Punica granatum L.) یک محصول مهم باغبانی در ایران است که مصرف میوه تازه‌خوری و یا فرآورده‌های مختلف آن رایج است. تاخیر در برداشت میوه انار ممکن است موجب ترک‌خوردگی میوه و در نتیجه افزایش ضایعات شود، با این حال برداشت زود‌‌هنگام ممکن است شاخص های فیزیکی و بیوشیمیایی میوه را تحت تاثیر قرار دهد. این آزمایش در سال 1390 به منظور تعیین اثر سه مرحله برداشت (بلوغ میوه) بر کیفیت سه رقم محلی انار (ملس پوست‌سبز، ملس پوست‌قرمز و ملس پوست‌زرد) در باغملک (شمال شرقی اهواز، استان خوزستان) انجام گردید. وزن میوه، چگالی، درصد آب، پوست و آریل، ویتامین ث، کل مواد جامد محلول، اسیدیته کل‌قابل تیتراسیون، آنتوسیانین، مواد ایجاد کننده رنگ قهوه ای و شاخص بلوغ (نسبت مواد جامد محلول به اسید) برای ارزیابی کیفیت مورد استفاده قرار گرفت. ارتباط نزدیکی بین کیفیت میوه و زمان برداشت (بلوغ میوه) وجود داشت. کیفیت میوه بر اساس مواد جامد محلول، شاخص بلوغ (نسبت مواد جامد محلول به اسید)، کیفیت و شدت رنگ آب میوه و آنتوسیانین در ارقام برداشت شده در برداشت دوم و سوم بهتر بود. نتایج نشان دادند بیشترین وزن آریل، مواد جامد محلول و کیفیت رنگ آب میوه در رقم پوست سبز بود. هم چنین، کمترین نسبت طول به قطر میوه، آب میوه، نسبت آنتوسیانین به مواد ایجاد کننده رنگ قهوه ای و شدت رنگ آب میوه در رقم پوست سبز بود. درصد آب میوه، نسبت طول به قطر میوه، ویتامین ث، نسبت آنتوسیانین به مواد ایجاد کننده رنگ قهوه ای و شدت رنگ آب میوه در میوه های پوست زرد بیشتر بود. در مجموع، میوه های انار برداشت شده در اواخر تابستان به طور معنی داری کیفیت پایین تری نسبت به میوه های برداشت شده در مراحل بعدی داشتند.
الهه میرابی؛ سید حسین نعمتی؛ محمد مهدی مهربخش؛ حسین ابراهیمی
چکیده
تولید خربزه از طریق کشت نشا می تواند باعث پیش رسی محصول، صرفه‌جویی در مصرف بذر، کنترل آفات و بیماری‌ها و کاهش خطرات سرمازدگی را به دنبال داشته باشد. به منظور بررسی اثرات بسترها کشت و رقم بر خصوصیات نشای خربزه آزمایشی به صورت فاکتوریل (2×6) در غالب طرح کاملا تصادفی با 10 تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی در سال 1389 انجام شد. ...
بیشتر
تولید خربزه از طریق کشت نشا می تواند باعث پیش رسی محصول، صرفه‌جویی در مصرف بذر، کنترل آفات و بیماری‌ها و کاهش خطرات سرمازدگی را به دنبال داشته باشد. به منظور بررسی اثرات بسترها کشت و رقم بر خصوصیات نشای خربزه آزمایشی به صورت فاکتوریل (2×6) در غالب طرح کاملا تصادفی با 10 تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی در سال 1389 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل دو رقم خربزه تجاری به نام زرد ایوانکی و خاتونی و نیز بسترهای کشت شامل: بستر1: پیت 50 درصد،کوکوپیت 25 درصد، ماسه 25 درصد، بستر2: پیت 50 درصد،کوکوپیت 25 درصد، ورمی کمپوست 25 درصد، بستر3: پیت 50 درصد، کوکوپیت 25 درصد، پرلایت 25 درصد، بستر4: کوکوپیت 50 درصد، پیت 25 درصد، ماسه 25 درصد، بستر5: کوکوپیت 50 درصد، پیت 25 درصد، ورمی کمپوست 25 درصد، بستر6: کوکوپیت 50 درصد، پیت 25 درصد، پرلایت 25 درصد بودند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که بستر دوم (پیت 50 درصد،کوکوپیت 25 درصد، ورمی‌کمپوست 25 درصد) و بستر پنجم (کوکوپیت 50 درصد، پیت 25 درصد، ورمی کمپوست 25 درصد) در کلیه صفات (سطح برگ، قطر ساقه نشا، ارتفاع نشا، وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن تر و خشک ریشه) دارای تاثیر بهتری بوده و باعث بهبود کیفیت نشا گردیدند. در نتیجه میتوان این دو بستر را برای تولید نشای خربزه توصیه نمود. بین دو رقم زرد ایوانکی و خاتونی تفاوت معنیداری ملاحظه نشد. اثر متقابل رقم و بستر نیز در هیچ یک از صفات معنیدار نگردید.
حسن حاج نجاری؛ مهدی عشقی حسن‌آبادی
چکیده
این پژوهش در سال 1386 بر میوه درختان 7 رقم سیب تابستانه بومی پرورش یافته در شرایط آب و هوایی کرج، در دو زمان برداشت انجام پذیرفت. میوه‌های برداشت شده در دمای ºC 5/0 ± 0 و رطوبت نسبی 5 ± 85% نگهداری شدند. متغیرهای حسی میوه شامل: عطر، طعم، شیرینی، کیفیت خوراکی گوشت و قابلیت پذیرش کلی توسط 10 آزمون‌گر باتجربه ثابت در فواصل زمانی مشخص مورد آزمون ...
بیشتر
این پژوهش در سال 1386 بر میوه درختان 7 رقم سیب تابستانه بومی پرورش یافته در شرایط آب و هوایی کرج، در دو زمان برداشت انجام پذیرفت. میوه‌های برداشت شده در دمای ºC 5/0 ± 0 و رطوبت نسبی 5 ± 85% نگهداری شدند. متغیرهای حسی میوه شامل: عطر، طعم، شیرینی، کیفیت خوراکی گوشت و قابلیت پذیرش کلی توسط 10 آزمون‌گر باتجربه ثابت در فواصل زمانی مشخص مورد آزمون قرار گرفت و ارزیابی آنان در فرم‌های مخصوص ثبت گردید. بررسی‌های بیوشیمیایی شامل: مواد جامد محلول، اسیدیته قابل عیارسنجی و pH صورت گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. نتایج نشان داد بین دو زمان برداشت، ارقام و آزمون‌های حسی در مقاطع زمانی مختلف طی دوره انبارمانی در صفات حسی اندازه‌گیری شده در سطح 1% تفاوت معنیدار وجود دارد. ارقام برتر از نظر حفظ قابلیت‌های حسی مطلوب به ترتیب در زمان برداشت اول شامل: 'مشهد'، رقم جدید 'گل بهار' و 'گلاب کهنز' و در زمان برداشت دوم شامل: 'گلاب اصفهان'، 'گلاب کهنز'، 'گل بهار'، 'قرمز رضائیه'،' مشهد' و 'عسلی' بودند. همچنین مشخص شد در زمان برداشت اول نوسانات بیشتری در روند تغییرات کیفی میوه نسبت به زمان برداشت دوم وجود دارد. با توجه به ظرفیت ژنتیکی رقم و سطوح نوسانات کیفی ثبت شده در مقاطع زمانی متوالی دوره نگهداری، بالاترین سطح فرازگرایی در مقاطع میانی انبارمانی اتفاق افتاد. ارزیابی صفات حسی بر نمونه های زمان برداشت دوم، دلالت بر برتری چشم‌گیر شاخص طعم در مقاطع ابتدایی دوره انبارمانی داشت. ادامه آزمون های حسی مقایسه ای در مقاطع مختلف از دو زمان برداشت نشان داد که برتری ثبت شده در برداشت دوم نسبت به زمان اول به تدریج کاهش یافت به‌طوری که در بلند مدت اختلاف معنیداری بین نتایج آزمون های حسی در مقاطع زمانی مشابه دو زمان برداشت مشاهده نشد.
شادی عطار؛ غلامحسین داوری نژاد؛ سید حسین نعمتی
چکیده
شناسایی و نامگذاری ارقام سیب بومی و حتی ارقام وارداتی مورد کشت در ایران برای دانشجویان، محققین و باغداران بخوبی روشن نیست و کلید واژهایی در این موارد در دسترس نمی‌باشد. بنابراین در هر منطقه‌ای دارای نام محلی و گاهی مشابه میباشند. هدف از پژوهش حاضر تعیین خصوصیات ریخت‌شناسی و فیزیکوشیمیایی ارقام مهم بومی و خارجی سیب مورد کاشت در ...
بیشتر
شناسایی و نامگذاری ارقام سیب بومی و حتی ارقام وارداتی مورد کشت در ایران برای دانشجویان، محققین و باغداران بخوبی روشن نیست و کلید واژهایی در این موارد در دسترس نمی‌باشد. بنابراین در هر منطقه‌ای دارای نام محلی و گاهی مشابه میباشند. هدف از پژوهش حاضر تعیین خصوصیات ریخت‌شناسی و فیزیکوشیمیایی ارقام مهم بومی و خارجی سیب مورد کاشت در استان خراسان رضوی و ارائه ی کلید واژه‌هایی جهت شناسایی آنها میباشد. ارقام بومی بیجندی اخلمد، عبدالمجیدی، گلشاهی پیش رس، کمپوتی، علیموری و همچنین ارقام خارجی پرایم رز، رد اسپار، فوجی، برابرن و اینگرید پیوند شده روی پایه رویشی MM.106 در محل باغ گلستان واقع در استان خراسان رضوی در سال های 1389 و 1390 مورد بررسی قرار گرفتند. 62 صفت کمی و کیفی مختلف مربوط به خصوصیات درخت، برگ، شکوفه و خصوصیات فیزیکوشیمیایی میوه در آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 10 تکرار ارزیابی شد. نتایج نشان داد که رقم پرایم رز دارای میوه‌هایی به فرم پّخ، رد اسپار هرمی متمایل به کروی، بیجندی اخلمد کروی و سایر ارقام به فرم کروی پّخ بود. مدل برچه‌ها در علیموری و پرایم رز کاملاً باز و در سایر ارقام بسته بود. مقایسه میانگین‌ها حاکی از آنست که بیشترین تنوع بین ارقام در صفاتی مانند عمق گلگاه، سفتی میوه، ضخامت پوست میوه، طول و قطر میوه، طول بذر، پهنای برگ، اسید میوه، pH میوه وجود داشت. نتایج تجزیه همبستگی بین صفات بیانگر وجود همبستگی مثبت و معنی دار بین صفات طول دمبرگ با نسبت طول برگ به پهنا (07/0±74/0r=) و وزن میوه با طول میوه (03/0±96/0r=) در سطح احتمال 1 درصد بود.
مرتضی صادقی چروری؛ احمد گلچین؛ سید نجم الدین مرتضوی
چکیده
به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی، تراکم بوته و رقم بر صفات کمی و کیفی گل، پیاز و عمر شاخه بریده لیلوم آزمایشی بصورت اسپیلت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کاملا تصادفی در 3 تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه زنجان به اجرا در آمد. فاکتور محلول پاشی که شامل غلظتهای مختلف کود کامل فستر + نیترات آمونیوم در چهار سطح (شاهد، 2000 ،4000 ، 6000پی پی ام) ...
بیشتر
به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی، تراکم بوته و رقم بر صفات کمی و کیفی گل، پیاز و عمر شاخه بریده لیلوم آزمایشی بصورت اسپیلت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کاملا تصادفی در 3 تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه زنجان به اجرا در آمد. فاکتور محلول پاشی که شامل غلظتهای مختلف کود کامل فستر + نیترات آمونیوم در چهار سطح (شاهد، 2000 ،4000 ، 6000پی پی ام) بود در کرتهای اصلی و تراکم کاشت و رقم هر کدام در دو سطح بصورت فاکتوریل در کرتهای فرعی اعمال گردید. ارقام به کار برده در این آزمایش ارکولانو و کونکا بودند که با دو سطح تراکم (150×20 و30 × 25سانتی متر) کاشته شدند. در پایان دوره رشد گیاه، صفاتی همچون وزن پیاز، ارتفاع گیاه، میزان کلروفیل برگ، تعداد غنچه در بوته، عمر گل شاخه بریده، جذب آب شاخه بریده و همچنین غلظت عناصر پر مصرف و کم مصرف در برگ گیاه اندازه گیری گردید. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثر محلول پاشی بر ارتفاع گیاه عمر شاخه بریده و میزان نیتروژن، فسفر، پتاسیم و روی برگ معنی دار است. محلول پاشی با غلظت 4000 پی پی ام بیشترین عمر شاخه بریده را ایحاد کرد. اثر رقم بر کلیه صفات اندازه گیری شده بغیر از عمر شاخه بریده ، و میزان فسفر و روی برگ، معنی دار بود و رقم ارکولانو به لحاظ صفات مورد بررسی نسبت به رقم کونکا برتری داشت. اثر تراکم کاشت تنها بر میزان پتاسیم و آهن برگ معنی دار بود و بهترین عملکرد پیاز و گل از تراکم 25×30 سانتی متر بدست آمد. با توجه به نتایج این پژوهش و بمنظور افزایش عملکرد و کیفیت گل شاخه بریده لیلیوم رقم ارکولانو با تراکم کاشت 25×30 سانتی متر و محلول پاشی گیاه با کود کامل فستر + نیترات آمونیوم با غلظت 4000 پی پی ام توصیه می شود.
