سبزیکاری
لادن آژدانیان؛ حسین آرویی؛ مجید عزیزی
چکیده
به عنوان یک منبع نور مصنوعی، لامپ های LED می توانند به رشد بهتر و سریع تر محصولات گلخانه ای کمک شایانی کنند. در این بین، نور آبی و قرمز برای رشد گیاه از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشند. در این تحقیق اثر متقابل نور تکمیلی و تغذیه (محلول تجاری کالفومیت حاوی عناصر فسفر و کلسیم در غلظت بالا به همراه عناصر ریز مغذی) به صورت یک آزمایش گلدانی تحت ...
بیشتر
به عنوان یک منبع نور مصنوعی، لامپ های LED می توانند به رشد بهتر و سریع تر محصولات گلخانه ای کمک شایانی کنند. در این بین، نور آبی و قرمز برای رشد گیاه از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشند. در این تحقیق اثر متقابل نور تکمیلی و تغذیه (محلول تجاری کالفومیت حاوی عناصر فسفر و کلسیم در غلظت بالا به همراه عناصر ریز مغذی) به صورت یک آزمایش گلدانی تحت شرایط کشت بدون خاک در گلخانه، در قالب آزمایش کرت های خرد شده بر پایه طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار نوری شامل: نور طبیعی (شاهد)، 60% نور قرمز+ 40% نور آبی و 90% نور قرمز + 10% نور آبی و 2 تیمار تغذیه شامل: عدم محلول پاشی با کود تجاری کالفومیت و محلول پاشی با غلظت 2 در هزار در 3 تکرار پایه ریزی و اجرا شد. نتایج بدست آمده نشان داد که کاربرد نور تکمیلی بر روی عملکرد میوه، قطر ساقه و ارتفاع بوته، مدت زمان رسیدن محصول و تعداد برگ (p
سبزیکاری
کاظم حکم آبادی؛ سید حسین نعمتی؛ رضا توکل افشاری
چکیده
جهت ارزیابی تنوع ژنتیکی و حذف نژادهای محلی ضعیف و کم کیفیت در نسل اول و بررسی بهبود ژنتیکی در نسل دوم 10 نژاد محلی هندوانه ایران از طریق بررسی صفات رشدی و مرتبط با بذر، پژوهشی طی دو سال در شهرستان فاروج اجرا شد. بذر نژادهای محلی ̕جابانی̒ (چهار نژاد محلی)، ̓سنبک̒ (چهار نژاد محلی) و ̓کلاله̒ (دو نژاد محلی) از جوین، کاشان و گرگان، براساس رنگ ...
بیشتر
جهت ارزیابی تنوع ژنتیکی و حذف نژادهای محلی ضعیف و کم کیفیت در نسل اول و بررسی بهبود ژنتیکی در نسل دوم 10 نژاد محلی هندوانه ایران از طریق بررسی صفات رشدی و مرتبط با بذر، پژوهشی طی دو سال در شهرستان فاروج اجرا شد. بذر نژادهای محلی ̕جابانی̒ (چهار نژاد محلی)، ̓سنبک̒ (چهار نژاد محلی) و ̓کلاله̒ (دو نژاد محلی) از جوین، کاشان و گرگان، براساس رنگ پوست میوه و صفات مرتبط با بذر تفکیک و جمع‌آوری شدند. کشت مستقیم بذر در اراضی شهرستان فاروج صورت گرفت. ارزیابی 10 نژاد محلی در سال اول (نسل اول) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و10 نمونه در واحد آزمایشی اجرا شد. سپس گزینش بین تودهای و گزینش دورن تودهای از بین 10 نژاد محلی با توجه به یکنواختی و به‌ویژه دادههای صفات کلیدی مرتبط با بذر از جمله عملکرد بذر و درصد مغز به دانه انجام گردید. چهار نژاد محلی گزینش‌شده از سال اول مجدداً در سال دوم (نسل دوم) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و 10 نمونه در واحد آزمایشی ارزیابی شدند. در نهایت، آنالیز دادههای نژادهای محلی گزینش‌شده در سال اول و دوم بهصورت آزمایش اسپیلت پلات تجزیه واریانس گردید. بررسی تغییرات مورفوفیزیولوژیک و عملکردی نژادهای محلی مختلف هندوانه در نسل اول نشان داد که نژادهای محلی ̓کلاله 1̒ و ̕کلاله 2̒ و ̓جابانی 1̒ و ̓جابانی 3̒ از نظر صفات رشدی و عملکرد میوه دارای برتری نسبت به سایر نژادهای محلی می‌باشند، امّا در نسل دوم، ̓جابانی 1̒ بهترین عملکرد میوه را از نظر وزنی و درصد گوشت میوه داشت و این نژادها می‌توانند بهعنوان نژادهای محلی مادری جهت اصلاح هندوانه آجیلی مورد استفاده قرار گیرند. همچنین در نسل اول بررسی صفات تعیین‌کننده کیفیت و کمیت دانه مانند وزن هزاردانه، درصد وزن مغز به دانه، طول، عرض و ضخامت بذر، و ضخامت پوست بذر نشان داد که نژاد محلی ̓جابانی 1̒ و ̓جابانی 3̒ مطلوب‌ترین می‌باشند. در سال دوم نیز نژاد محلی ̓جابانی 1̒ و ̓جابانی 3̒ بالاترین کمیت و کیفیت دانه را به خود اختصاص داد و جهت کشت بهعنوان هندوانه آجیلی مطلوب می‌باشند. مقایسه دو نسل هرکدام از نژادهای محلی برگزیده نشان داد که اکثر صفات میوه و دانه تحت تأثیر نسل بهبود می‌یابند و نسل دوم میوههای سنگین‌تر با عملکرد دانه بیشتری ایجاد کرد. همچنین این بهبود صفات مربوط به میوه در نژاد محلی ̓جابانی 1̒ و بهبود صفات دانه در نژاد محلی ̓کلاله 1̒ نسبت به سایر نژادهای محلی چشمگیرتر می‌باشد.
سبزیکاری
نسرین فرهادی؛ مژگان عبدشاهیان؛ سمانه متقی
چکیده
شوری یکی از مهمترین عوامل محدود کننده رشد در بسیاری از گونه‌های گیاهی می‌باشد، بنابراین استفاده از ر اهکارهایی جهت افزایش مقاومت گیاهان به شوری حائز اهمیت می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر محلول‌پاشی سالیسیلیک اسید بر افزایش مقاومت به شوری گیاه موسیر (Allium hirtifolium Boiss.) در قالب طرح فاکتوریل بر پایه طرح بلوک-های تصادفی با سه تکرار ...
بیشتر
شوری یکی از مهمترین عوامل محدود کننده رشد در بسیاری از گونه‌های گیاهی می‌باشد، بنابراین استفاده از ر اهکارهایی جهت افزایش مقاومت گیاهان به شوری حائز اهمیت می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر محلول‌پاشی سالیسیلیک اسید بر افزایش مقاومت به شوری گیاه موسیر (Allium hirtifolium Boiss.) در قالب طرح فاکتوریل بر پایه طرح بلوک-های تصادفی با سه تکرار در سال 1402-1403 انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل تنش شوری در چهار سطح (0، 30، 60 و 90 میلیمولار کلرید سدیم) و محلول‌پاشی با سالیسیلیک اسید (0، 1 و 5/1 و 2 میلیمولار) می‌باشد. با افزایش سطح شوری، سطح برگ و رنگیزه‌های فتوسنتزی در گیاه موسیر بهطور معنیداری کاهش یافت به‌طوری‌که کمترین وزن تر و خشک پیاز در گیاهان تحت تنش شدید شوری (90 میلیمولار) ثبت گردید. تیمار شوری از زمان کشت پیازها اعمال شد و محلول‌پاشی سالیسیلیک اسید در چهار، شش و هشت هفته بعد از کاشت انجام شد. مقدار ترکیبات اسمولیتی، فنول کل، آلیسین و پیروات و همچنین فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی با افزایش شدت تنش افزایش معنیداری نشان دادند. بر اساس نتایج حاصل محلول‌پاشی سالیسیلیک اسید در افزایش مقاومت به شوری گیاه موسیر مؤثر بود. محلول‌پاشی سالیسیلیک اسید از طریق افزایش ظرفیت آنتیاکسیدانی از نظر ترکیبات آنتیاکسیدانی (فنول کل، پیروات، آلیسین) و فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدان (کاتالاز، پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز، سوپر اکسید دیسموتاز)، تجمع پراکسید هیدروژن و پراکسیداسیون لیپیدها را در موسیر به میزان قابل توجهی محدود کرد. بر اساس نتایج حاصل، مقاومت به شوری گیاه موسیر در واکنش به محلول‌پاشی سالیسیلیک اسید با افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی گیاه در ارتباط می‌باشد که منجر به بهبود رنگیزه‌های فتوسنتزی و در نتیجه عملکرد پیاز موسیر در شرایط شوری شد.
سبزیکاری
افسانه فرحمندی؛ بیژن حقیقتی؛ بابک مدنی
چکیده
سبزی‌ها از مهمترین محصولات کشاورزی ایران هستند که از نظر تولید و مصرف اهمیت بالایی دارند. مصرف سبزی‌ها به دلیل ارزش غذایی بالا، تأمین فیبر و ترکیبات آنتیاکسیدانی، همواره مورد تأکید متخصصان تغذیه بوده و در حال افزایش است. بااین‌حال، غلظت بالای نیترات در سبزیجات تهدیدی جدی برای سلامت انسان محسوب میشود. نیترات ترکیبی طبیعی در ...
بیشتر
سبزی‌ها از مهمترین محصولات کشاورزی ایران هستند که از نظر تولید و مصرف اهمیت بالایی دارند. مصرف سبزی‌ها به دلیل ارزش غذایی بالا، تأمین فیبر و ترکیبات آنتیاکسیدانی، همواره مورد تأکید متخصصان تغذیه بوده و در حال افزایش است. بااین‌حال، غلظت بالای نیترات در سبزیجات تهدیدی جدی برای سلامت انسان محسوب میشود. نیترات ترکیبی طبیعی در گیاهان است که عمدتاً از خاک جذب و در بافت‌های گیاهی تجمع می‌یابد. در شرایط عادی، مقدار کمی نیترات برای رشد گیاه ضروری است، اما تجمع بیش از حد آن میتواند خطرات سلامتی را افزایش دهد. مصرف زیاد نیترات ممکن است منجر به بیماری‌هایی مانند متهموگلوبینمی (سندرم نوزاد کبود) شود که در نوزادان بسیار خطرناک است. علاوه بر این، برخی مطالعات نشان داده‌اند که نیترات اضافی میتواند با افزایش خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان مرتبط باشد. بنابراین، کنترل میزان نیترات در محصولات کشاورزی و یافتن راهکارهای کاهش تجمع آن در گیاهان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. سلنیوم، به دلیل تأثیر بر رشد گیاهان و نقش آن در سیستم‌های آنتیاکسیدانی، عنصری ضروری برای سلامتی انسان است. در این پژوهش، اثر محلول‌پاشی سلنیت سدیم و نیترات کلسیم بر برخی ویژگیهای رشد، خصوصیات بیوشیمیایی، میزان نیترات و سلنیوم و فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز در اسفناج بررسی شد. تیمارها شامل محلول‌پاشی نیترات کلسیم (5، 10، 20 میلیمولار)، سلنیت سدیم (0.5، 1، 1.5 میلیمولار) و شاهد (آب مقطر) بودند. پس از مرحله رشدی (8 تا 10 برگی)، شاخصهای رشد، ترکیبات بیوشیمیایی، نیترات، سلنیوم و فعالیت نیترات ردوکتاز اندازهگیری شد. بر اساس نتایج بهدست آمده، محلول‌پاشی سلنیت سدیم و نیترات کلسیم تأثیر معنیداری بر میزان کلروفیل a، b، کل و کاروتنوئید داشت. بیشترین فنل کل، فعالیت آنتیاکسیدانی و نیترات ردوکتاز در تیمار 20 میلیمولار نیترات کلسیم و 1.5 میلیمولار سلنیت سدیم مشاهده شد. بالاترین میزان نیترات در شاهد و بیشترین سلنیوم در تیمار 1.5 میلیمولار سلنیت سدیم بود. محلول‌پاشی سلنیت سدیم باعث کاهش تجمع نیترات و افزایش فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز و غلظت سلنیوم در گیاه اسفناج داشتند. بنابراین، محلول‌پاشی 1.5 میلیمولار سلنیت سدیم در اسفناج برای نیل به حداکثر میزان ترکیبات آنتیاکسیدانی، سلنیوم و حداقل میزان انباشت نیترات توصیه میشود.
سبزیکاری
خسرو پرویزی؛ علی قدمی فیروزآبادی؛ مهناز ختار؛ مهدی احمدیان
چکیده
Abstract: To investigate and compare the effects of blood meal and chicken manure with chemical fertilizers on growing traits, total yield, and water use efficiency under deficit irrigation conditions, this research was conducted as a factorial experiment based on randomized complete block design at the Hamedan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center (Ekbatan Agricultural Research Station). In this study, two potato cultivars, Bamba and Sante, were considered as the first factor at two levels. The irrigation water amount was examined at three levels (100, 75, and 50 percent ...
بیشتر
Abstract: To investigate and compare the effects of blood meal and chicken manure with chemical fertilizers on growing traits, total yield, and water use efficiency under deficit irrigation conditions, this research was conducted as a factorial experiment based on randomized complete block design at the Hamedan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center (Ekbatan Agricultural Research Station). In this study, two potato cultivars, Bamba and Sante, were considered as the first factor at two levels. The irrigation water amount was examined at three levels (100, 75, and 50 percent of Cumulative Evapotranspiration from Class A Evaporation Pan). Additionally, fertilizer treatments at three levels; chemical fertilizer, poultry manure, and blood powder were considered as the other two factors. The characteristics of the growing stage including time to 50% germination, date of full emergence, date of full covering time, growing indices (chlorophyll content, stem length, number and length of stolons, leaf area, fresh and dry weight of roots and stems) were measured. At harvesting time, total yield and tuber dry matter percentage was determined and water use efficiency was estimated. Comparison of the experimental treatment means revealed that irrigation levels and the type of fertilizer treatment had a significant effect on all growth traits as well as the total tuber yield. Significant differences were observed in the use of potato cultivars for most growth traits (except for leaf area index and chlorophyll content) and also the total tuber yield. By comparing the mean interaction effects of the cultivar and fertilizer treatments, it was found that the responses of the two potato cultivars, Sante and Bamba, to the effects of fertilizer type were similar for all growth traits as well as total tuber yield. However, the effect of fertilizer treatments under different irrigation levels was not consistent across all growth traits, yield, and water use efficiency. Specifically, poultry manure and blood meal had a greater impact on improving growth traits and total yield under deficit irrigation conditions compared to normal irrigation, although their effectiveness differed when compared with each other. Totally, the effects of chicken manure and blood powder on improving growth traits as well as total yield were more significant, especially in both deficit irrigation treatments. Under moderate and severe stress conditions, the application of chicken manure and blood powder increased the total yield by about 10.87 and 11.74 percent, respectively, compared to not using them.
سبزیکاری
محسن محمدرضایی؛ معظم حسن پور اصیل؛ جمالعلی الفتی؛ محمدمهدی قیصری
چکیده
موسیر ایرانی با نام Allium hirtifolium Boiss گیاهی پیازدار، چندساله و بومی ایران است. با توجه به کاربرد گسترده آن در صنایع غذایی و دارویی و استفاده بی‌رویه از رویشگاه‌های طبیعی، این گیاه در معرض نابودی و انقراض قرار دارد. ازاینرو تحقیقات در جهت اهلی‌سازی و وارد شدن آن به سیستم‌های زراعی ضرورت دارد. در برنامه‌های اصلاحی در راستای اهلی‌سازی ...
بیشتر
موسیر ایرانی با نام Allium hirtifolium Boiss گیاهی پیازدار، چندساله و بومی ایران است. با توجه به کاربرد گسترده آن در صنایع غذایی و دارویی و استفاده بی‌رویه از رویشگاه‌های طبیعی، این گیاه در معرض نابودی و انقراض قرار دارد. ازاینرو تحقیقات در جهت اهلی‌سازی و وارد شدن آن به سیستم‌های زراعی ضرورت دارد. در برنامه‌های اصلاحی در راستای اهلی‌سازی توده‌های بومی گیاهی، اولین قدم ارزیابی تنوع و پتانسیل ژنتیکی موجود در توده‌های گیاهی است. در مطالعه حاضر، تنوع ژنتیکی توده‌های موسیرهای جمع‌آوری‌شده از شش رویشگاه طبیعی استان اصفهان با استفاده از ویژگیهای مورفوفیزیولوژیک و فیتوشیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس براساس صفات مورد مطالعه نشان داد که بین توده‌های موسیر مورد مطالعه از نظر صفات مورد بررسی تفاوت معنیداری (p≤0.01) وجود داشت و در این بین، وزن تر و خشک سوخ و سطح برگ بیشترین ضریب تغییرات را دارا بودند. براساس تجزیه خوشه‌ای، توده‌های مورد بررسی در چهار گروه دسته‌بندی شدند. با توجه به ارزیابی‌های صورت‌گرفته، نتایج حاکی از آن است که بیشترین مقادیر کلروفیل، کاروتنوئید، فعالیت آنتیاکسیدانی، وزن تر و خشک سوخ و سطح برگ برای توده‌های جمع‌آوری‌شده از رویشگاه‌های مرتفع (ارتفاعات بالاتر از 2700 متری) بود، درحالیکه تنها مقدار بالای تعداد برگ برای توده‌های جمع‌آوری‌شده از ارتفاعات زیر 2600 متری ثبت شد. ازاینرو میتوان نتیجه گرفت که علاوه‌بر عوامل ژنتیکی، عامل ارتفاع بهعنوان یکی از تأثیرگذارترین اهرم‌های محیطی روی تنوع زیستی مشاهده‌شده در بین توده‌های مورد بررسی دخیل بوده است. یافته‌های این مطالعه میتواند در برنامه‌های آتی برای به‌نژادی توده‌های موسیر در جهت اهلی‌سازی و حفاظت از رویشگاه‌های طبیعی مورد استفاده قرار گیرد.
سبزیکاری
فهیمه قائمی‌زاده؛ فرشاد دشتی
چکیده
درک الگوی بیان ژنهای مسیر بهارش در هم‌گروه‌های (کلون‌های) مختلف سیر (Allium sativum L.) جهت نیل به گل‌دهی و بهبود برنامه‌های اصلاحی این گیاه حائز اهمیت است. بدین منظور، الگوی بیان ژنهای AsFLC (بازدارنده گل‌دهی)، AsSOC1، AsAP1 و AsAP2 (محرک‌های گل‌دهی) در سیر گلده، نیمه‌گلده و غیرگلده ایرانی با استفاده از Real-Time PCR ارزیابی شد. بر ای این منظور، استخراج ...
بیشتر
درک الگوی بیان ژنهای مسیر بهارش در هم‌گروه‌های (کلون‌های) مختلف سیر (Allium sativum L.) جهت نیل به گل‌دهی و بهبود برنامه‌های اصلاحی این گیاه حائز اهمیت است. بدین منظور، الگوی بیان ژنهای AsFLC (بازدارنده گل‌دهی)، AsSOC1، AsAP1 و AsAP2 (محرک‌های گل‌دهی) در سیر گلده، نیمه‌گلده و غیرگلده ایرانی با استفاده از Real-Time PCR ارزیابی شد. بر ای این منظور، استخراج RNA و سپس ساخت CDNA از مریستم انتهایی هر سه هم‌گروه (ماهیانه پس از کشت) و گل‌آذین سیر گلده و نیمه‌گلده صورت گرفت. بیشترین بیان AsFLC در هر سه هم‌گروه در چهار هفته پس از کاشت (قبل از بهارش) مشاهده شد و در سیر غیرگلده در مقایسه با سیر گلده و نیمه‌گلده بهترتیب 03/2 و 13/1 برابر بیشتر بود. پس از بهارش، بیان AsFLC در هر سه هم‌گروه کاهش و بیان AsSOC1، AsAP1 در مرحله تبدیل مریستم رویشی به زایشی افزایش یافت. بیشترین میزان بیان AsSOC1 و AsAP1 در 12 هفته پس از کاشت در سیر گلده مشاهده شد که بهترتیب 41/18 و 21/2 برابر بیشتر از سیر غیرگلده بود. بیان AsAP2 با کمی تأخیر و در 16 هفته پس از کاشت در سیر گلده و نیمه‌گلده به بیشترین میزان خود رسید و در سیر گلده 33/2 برابر سیر نیمه‌گلده بود. در مجموع، این احتمال وجود دارد که کاهش بیان AsFLC طی بهارش و افزایش بیان AsSOC1 و AsAP1 طی انتقال مریستم به فاز زایشی در سیر گلده منجر به تشکیل ساقه گل‌دهنده شود. امّا بیان بالای AsFLC و سپس بیان پایین AsSOC1 و AsAP1 ممکن است به عدم تشکیل ساقه گل‌دهنده در سیر غیرگلده و ساقه کوتاه و غیرطبیعی در سیر نیمه‌گلده منجر شود. همچنین به نظر می‌رسد که بیان پایین AsAP1 و عدم بیان AsAP2 درگل‌آذین سیر نیمه‌گلده از دلایل تشکیل گل‌آذین ناقص در این هم‌گروه باشد.
سبزیکاری
زهرا خلیلی؛ فاطمه نکونام؛ طاهر برزگر؛ زهرا قهرمانی؛ ملیحه فرهنگ پور
چکیده
بهمنظور مطالعه تأثیر محلول‌پاشی اسیدآسکوربیک و کلسیم‌کلرید و زمان برداشت بر کیفیت میوه گوجه‌فرنگی (Solanum lycopersicum L. SV8320TD)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل اسیدآسکوربیک در چهار سطح (صفر، 100، 200 و 300 میلیگرم در لیتر) و کلسیم‌کلرید در چهار سطح (صفر، 3/0 ،6/0 و 9/0 درصد) ...
بیشتر
بهمنظور مطالعه تأثیر محلول‌پاشی اسیدآسکوربیک و کلسیم‌کلرید و زمان برداشت بر کیفیت میوه گوجه‌فرنگی (Solanum lycopersicum L. SV8320TD)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل اسیدآسکوربیک در چهار سطح (صفر، 100، 200 و 300 میلیگرم در لیتر) و کلسیم‌کلرید در چهار سطح (صفر، 3/0 ،6/0 و 9/0 درصد) و زمان برداشت میوه در دو مرحله نارنجی و قرمزرنگ بود. نتایج نشان داد که میوههای برداشت شده در مرحله قرمزرنگ دارای ویتامین ث، مواد جامد محلول، فنل، فلاونوئید و ظرفیت آنتیاکسیدانی بیشتری در مقایسه با میوههای نارنجی‌رنگ بودند. کاربرد اسیدآسکوربیک و کلسیم‌کلرید بهطور فزاینده‌ای کیفیت میوه را بهبود بخشیدند. بیشترین میزان سفتی بافت (7/21 و 4/21 کیلوگرم بر سانتی‌متر) بهترتیب در میوههای نارنجی‌رنگ تحت تیمار اسیدآسکوربیک 100 میلیگرم در لیتر و کلسیم‌کلرید 9/0 درصد و میوههای قرمزرنگ حاصل از تیمار اسیدآسکوربیک 200 میلیگرم در لیتر و کلسیم‌کلرید 9/0 درصد بهدست آمد. حداکثر مقدار مواد جامد محلول (9/4 درصد بریکس)، ویتامین ث (1/46 ملیگرم در 100 میلیلیتر)، فنل و فلاونوئید و ظرفیت آنتیاکسیدانی (36 درصد) در میوههای قرمزرنگ حاصل از گیاهان تیمار شده با اسیدآسکوربیک 300 میلیگرم در لیتر و کلسیم‌کلرید 9/0 درصد مشاهده شد. کمترین میزان اسیدیته و حداکثر اسید قابل تیتراسیون با کاربرد اسیدآسکوربیک 300 میلیگرم در لیتر و همه سطوح کلسیم‌کلرید در میوههای قرمزرنگ حاصل شد. با توجه به نتایج، کاربرد اسیدآسکوربیک 300 میلیگرم در لیتر و کلسیم‌کلرید 9/0 درصد جهت بهبود شاخصهای کیفی میوه گوجه‌فرنگی پشنهاد میشود.
سبزیکاری
کیوان پورحسین؛ بهرام عابدی؛ محمود شور
چکیده
کشاورزی شهری بهعنوان یکی از ویژگیهای اساسی برنامه‌ریزی شهری، به‌علت داشتن مزایای فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی به افزایش کیفیت زندگی شهری کمک می‌کند. بااین‌حال، آلودگی به فلزات سنگین در شهرها موجب تجمع این فلزات در قسمتهای مختلف گیاهان کاشته شده و نیز خطر مصرف خوراکی آنها را در فضای سبز شهری در پی خواهد داشت. این تحقیق بهمنظور ...
بیشتر
کشاورزی شهری بهعنوان یکی از ویژگیهای اساسی برنامه‌ریزی شهری، به‌علت داشتن مزایای فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی به افزایش کیفیت زندگی شهری کمک می‌کند. بااین‌حال، آلودگی به فلزات سنگین در شهرها موجب تجمع این فلزات در قسمتهای مختلف گیاهان کاشته شده و نیز خطر مصرف خوراکی آنها را در فضای سبز شهری در پی خواهد داشت. این تحقیق بهمنظور ارزیابی میزان جذب عناصر سرب و کادمیوم و تأثیر آن روی برخی از خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه نعنا فلفلی (Mentha piperita L.) در دو بوستان از فضای سبز شهری منطقه نُه مشهد (بوستان فاز چهار کلانتری و بوستان نسیم) اجرا گردید. این گیاه که بهعنوان یک گیاه پوششی دارای رشد سریع است که علی‌رغم زیبایی در شکل برگ‌ها و ایجاد رایحه مطبوع برای مخاطبان بوستان‌ها، توانایی تولید محصول را نیز بهصورت اقتصادی دارد، بهعنوان گیاه هدف انتخاب شد. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار شکل گرفت. عامل اول مکان، که دو بوستان فاز چهار کلانتری (بهعنوان منطقه با درجه آلودگی بالاتر) و نسیم (بهعنوان منطقه با درجه آلودگی کمتر) با توجه به آنالیز خاک، در نظر گرفته شدند. عامل دوم نیز زمان برداشت (15 خرداد، 15 تیر و 15 مرداد) در نظر گرفته شد. نتایج حاکی از آن بود که در بوستان فاز چهار، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی آسکوربات پراکسیداز، کاتالاز و پراکسیداز بالاتر بود. از سوی دیگر، محتویات غلظت کلروفیل‌های a، b و کاروتنوئید و کلروفیل کل در بوستان نسیم بالاتر بود. علاوه‌براین، در بوستان فاز چهار نسبت به بوستان نسیم در زمان برداشت، محتوای فنل کل، فلاونوئید، پرولین، غلظت عناصر کادمیوم و سرب روند کاهشی داشت، امّا میزان این صفات در برداشت اول نسبت به برداشتهای بعدی بیشتر بود. درصد اسانس نیز با افزایش جذب عناصر سرب و کادمیوم در بوستان فاز چهار نسبت به بوستان نسیم روند افزایشی نشان داد. بهطور کلی، میتوان بیان داشت که آلودگی به فلزات سنگین سرب و کادمیوم در بوستان فاز چهار نسبت به بوستان نسیم بیشتر بود که خود عاملی در جهت کاهش خصوصیات رشدی گیاه نعنا فلفلی گردید.
سبزیکاری
فرهاد شاکرمی؛ صادق موسوی فرد؛ عبدالحسین رضایی نژاد؛ فرهاد بیرانوند
چکیده
هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر محلول‌پاشی نانوذرات مس بر ویژگیهای رشد و عملکرد گیاه تره ایرانی (Allium ampeloperasum subsp. Persicum) تحت شرایط تنش شوری بود. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل محلول‌پاشی نانوذرات مس در سه سطح صفر (شاهد)، 150 و 300 میلیگرم بر لیتر و فاکتور دوم شامل تنش شوری در ...
بیشتر
هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر محلول‌پاشی نانوذرات مس بر ویژگیهای رشد و عملکرد گیاه تره ایرانی (Allium ampeloperasum subsp. Persicum) تحت شرایط تنش شوری بود. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل محلول‌پاشی نانوذرات مس در سه سطح صفر (شاهد)، 150 و 300 میلیگرم بر لیتر و فاکتور دوم شامل تنش شوری در چهار سطح صفر (شاهد)، 50، 100 و 150 میلیمولار کلرید سدیم بود که بهصورت آبیاری سه روز یک‌بار (در سطح 90 درصد ظرفیت زراعی) انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد که افزایش تنش شوری موجب کاهش معنیداری در ارتفاع بوته، قطر ساقه و پیاز، تعداد برگ، حجم ریشه، وزن تر و خشک اندام هوایی، پیاز و ریشه، شاخص مقاومت به تنش، محتوای کلروفیل a، b و کل، کارتنوئید، شاخص ثبات کلروفیل و محتوای نسبی آب شد و از سوی دیگر، باعث افزایش قابل توجهی در طول ریشه، درصد ماده خشک، نشت الکترولیت، میزان مالون دی‌آلدئید و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی از جمله پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز در گیاه تره ایرانی شد. نتایج نشان داد که محلول‌پاشی نانوذرات مس اثرات تنش شوری را با افزایش فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی و بهبود تعادل آبی تعدیل کرد. استفاده از هر دو غلظت نانوذرات مس باعث افزایش معنیداری در تمامی ویژگیهای مورد مطالعه نسبت به شاهد شد. بهطور کلی، نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که تنش شوری در همه سطوح دارای اثرات منفی بر رشد و عملکرد در تره ایرانی می‌باشد، درصورتی‌که کاربرد نانوذرات مس به‌ویژه در غلظت 150 میلیگرم بر لیتر با افزایش شاخص ثبات کلروفیل، بهبود روابط آبی گیاه و همچنین افزایش شاخص مقاومت گیاه به تنش منجر به افزایش قطر پیاز، وزن تر و خشک اندام هوایی و پیاز شد.
سبزیکاری
فهیمه یارمحمدی؛ علیرضا مطلبی آذر؛ سمانه کاظمیانی؛ مینا امانی
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی افزایش سرعت ریزغدهزایی و بهبود صفات ریزغدهزایی، تعیین بهترین غلظت ساکارز (80 و 160 گرم در لیتر)، نمکهای عناصر پرمصرف (2 Mac, Mac, ½ Mac) و کممصرف (2Mic, Mic, ½ Mic) و غلظتهای مختلف محیط کشت MS برای بهبود سرعت و کمیت ریزغدهزایی در سیبزمینی (Solanum tuberosum L.) رقم ̓آگریا̒ اجرا شد. از جوانههای جانبی حاصل از ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی افزایش سرعت ریزغدهزایی و بهبود صفات ریزغدهزایی، تعیین بهترین غلظت ساکارز (80 و 160 گرم در لیتر)، نمکهای عناصر پرمصرف (2 Mac, Mac, ½ Mac) و کممصرف (2Mic, Mic, ½ Mic) و غلظتهای مختلف محیط کشت MS برای بهبود سرعت و کمیت ریزغدهزایی در سیبزمینی (Solanum tuberosum L.) رقم ̓آگریا̒ اجرا شد. از جوانههای جانبی حاصل از شاخسارههای درون شیشهای بهعنوان ریزنمونه استفاده شد و تحت شرایط استریل روی محیطهای کشت مختلف بهمنظور ریزغدهزایی کشت شدند و کشتها در تاریکی مداوم و دمای 2±18 درجه سانتیگراد در اتاق رشد نگهداری شدند. در طی یک ماه سرعت آغازش ریزغده و پس از گذشت دو ماه صفات ریزغدهزایی اندازهگیری شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر غلظت عناصر کممصرف و اثرات متقابل عناصر کممصرف با غلظتهای مختلف ساکارز و عناصر پرمصرف فقط در مورد دو صفت درصد و سرعت آغازش ریزغده معنیدار بوده، درحالیکه تمامی صفات ریزغدهزایی از اثر متقابل عناصر کممصرف × پرمصرف بهطور معنیداری متأثر شدند. در تمامی محیطهای کشت دارای 80 گرم در لیتر ساکارز، درصد آغازش ریزغدهها 100 درصد و سرعت آغازش نیز حداکثر بود. بااین‌حال، بالاترین درصد تشکیل ریزغده، وزن، طول، قطر و تعداد جوانه روی ریزغده، در محیطکشت 2Mac دارای 160 گرم در لیتر ساکارز بهدست آمد. نتایج نشان داد که ریزغدههایی که وزن و اندازه بیشتری داشتند، از درصد رکود بیشتری برخوردار بودند و جوانههای روی ریزغدهها طی مراحل ریزغدهزایی، قادر به جوانهزنی و تولید ریزغده نبودند. در همه محیطهای کشت استفاده شده همراه با 80 گرم در لیتر ساکارز، درصد آغازش ریزغدهها 100 درصد و سرعت آغازش غده بیشتر بود، ولی زمانیکه از دوبرابر غلظت عناصر پرمصرف و 160 گرم در لیتر ساکارز استفاده شد، درصد آغازش و سرعت آغازش ریزغده کاهش یافت. در این تحقیق مشخص شد که ریزغدههای تولیدی با وزن و اندازه بیشتر، از درصد رکود بیشتری برخوردار بودند و طی مراحل ریزغدهزایی، جوانههای روی ریزغدهها قادر به جوانهزنی و تولید ریزغده نبودند.
سبزیکاری
پرستو مولائی؛ فاطمه نکونام؛ محمد بابا اکبری ساری
چکیده
یکی از مهمترین سبزیهای برگ‌دار، کاهو (Lactuca sativa L.) است که مقصد تولید آن به بازارهای بین‌المللی و ملی می‌باشد. کاهو از سبزی‌هایی است که در سیستم‌های کشت هیدروپونیک شناور، برای بهره‌وری بالاتر در استفاده از آب و کودها تولید میگردد. کاربرد باکتری‌های محرک رشد برای افزایش عملکرد و کیفیت محصولات کشاورزی در نظام‌های پایدار کشاورزی ...
بیشتر
یکی از مهمترین سبزیهای برگ‌دار، کاهو (Lactuca sativa L.) است که مقصد تولید آن به بازارهای بین‌المللی و ملی می‌باشد. کاهو از سبزی‌هایی است که در سیستم‌های کشت هیدروپونیک شناور، برای بهره‌وری بالاتر در استفاده از آب و کودها تولید میگردد. کاربرد باکتری‌های محرک رشد برای افزایش عملکرد و کیفیت محصولات کشاورزی در نظام‌های پایدار کشاورزی دارای اهمیت ویژه‌ای می‌باشد. بدین جهت، بهمنظور بررسی تأثیر کاربرد باکتری‌های محرک رشد در شرایط آبکشت، بر ویژگیهای کیفی و عملکرد کاهو رقم ‘New Red Fire’، آزمایشی بهصورت طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل پنج سطح از باکتری‌های محرک رشد (Pseudomonas vancouverensis، Pseudomonas Koreensis، Pseudomonas putida، Pantoea agglomerans، ترکیب چهار گونه باکتری) و تیمار شاهد بدون تلقیح باکتریایی بود. صفات مورد بررسی شامل وزن تر بوته، تعداد برگ، محتوای فنول کل و فلاونوئید کل، محتوای آنتوسیانین، غلظت آهن، کلروفیل‌ها و کاروتنوئید کل بود. نتایج نشان داد، اثر کاربرد باکتری‌های محرک رشد بر صفات مورد بررسی معنیدار گردید. بیشترین عملکرد بیولوژیک، محتوای رنگیزه‌های فتوسنتزی و غلظت آهن در برگ، با کاربرد تیمار باکتری ترکیبی مشاهده شد، به‌طوری‌که افزایش 388/2 درصد کلروفیل a، 439/8 درصد کلروفیل b، 398/3 درصد کلروفیل کل، 246/3 درصد محتوای کاروتنوئید، 26/2 درصد غلظت آهن، 42/6 درصد وزن تر بوته و 22/2 درصد تعداد برگ نسبت به گیاهان شاهد حاصل شد. با این حال، کاربرد باکتری‌های محرک رشد در گیاه کاهو با تسهیل شرایط رشد و افزایش جذب عناصر غذایی، موجب کاهش معنیدار سنتز ترکیبات فنولیک از جمله محتوای فنول کل، فلاونوئید کل و آنتوسیانین در مقایسه با گیاهان شاهد، در شرایط آبکشت گردید. با توجه به اینکه بهترین تیمار این پژوهش در اغلب صفات مورد بررسی، کاربرد باکتری ترکیبی بود، برای دستیابی به حداکثر عملکرد، افزایش سودمندی کل و کاهش مصرف نهاده‌های شیمیایی، استفاده از باکتری ترکیبی توصیه میشود. البته اگر بتوان با اعمال راهکارهایی بهصورت همزمان کیفیت تغذیه‌ای کاهو به‌ویژه محتوای ترکیبات فنولیکی و فلاونوئیدی گیاه را نیز در شرایط آبکشت افزایش داد، بسیار مطلوب‌تر خواهد بود.
سبزیکاری
محمد حسین امینی فرد؛ سجاد ندافان؛ حسن بیات؛ مهدی جهانی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر کود مرغی و سولفات پتاسیم بر میزان صفات بیوشیمیایی و عملکرد گیاه شنبلیه، پژوهشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سال زراعی 1401-1400 انجام گردید. تیمارهای آزمایش شامل کود پلیت مرغی در سه سطح (صفر، 1000 و 2000 کیلوگرم در هکتار) بهصورت کاربرد خاکی و سولفات پتاسیم (سولوپتاس) در چهار سطح (صفر، 1/5، 3 و 5 در ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر کود مرغی و سولفات پتاسیم بر میزان صفات بیوشیمیایی و عملکرد گیاه شنبلیه، پژوهشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سال زراعی 1401-1400 انجام گردید. تیمارهای آزمایش شامل کود پلیت مرغی در سه سطح (صفر، 1000 و 2000 کیلوگرم در هکتار) بهصورت کاربرد خاکی و سولفات پتاسیم (سولوپتاس) در چهار سطح (صفر، 1/5، 3 و 5 در هزار) بهصورت محلول پاشی بودند. نتایج نشان داد که کود مرغی در همه صفات به‌جز میزان قند محلول و فعالیت آنتیاکسیدانی، سبب افزایش معنیدار صفات بیوشیمیایی و عملکرد دانه شنبلیله شد، به‌طوری‌که تیمار 2000 کیلوگرم در هکتار کود مرغی، بالاترین میزان فنل (10/793 میلیگرم بر گرم وزن خشک)، میزان فلاونوئید (4/475 میلیگرم بر گرم وزن خشک)، کلروفیل a (2/591 میلیگرم بر گرم وزن تر) و کلروفیل b (055/3 میلیگرم بر گرم وزن تر) و عملکرد دانه (1185/8 کیلوگرم در هکتار) را به خود اختصاص داد. در تأثیر سولفات پتاسیم (سولوپتاس) بر صفات بیوشیمیایی شنبلیله مشاهده شد که همه صفات به‌جز میزان فنل و فعالیت آنتیاکسیدانی، همگی در سطح سه در هزار، دارای بالاترین میزان بودند که با سطح پنج در هزار اختلاف معنیداری نداشتند. نتایج اثر متقابل تیمارها نشان داد که در تمام صفات به‌جز صفت فعالیت آنتیاکسیدانی، بالاترین میزان مصرف هر دو کود، بیشترین میزان صفات بیوشیمیایی و عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند، به‌طوری‌که، بیشترین سطوح هر دو تیمار (2000 کیلوگرم در هکتار کود مرغی و سولوپتاس 5 در هزار) سبب افزایش عملکرد دانه، میزان فنل و کلروفیل b نسبت به سطح شاهد شد. بیشترین میزان کلروفیل a نیز مربوط به برهمکنش 2000 کیلوگرم در هکتار کود مرغی و سولوپتاس 3 در هزار به‌میزان 3/11 میلیگرم بر گرم وزن‌تر بود. در مجموع، در بین سطوح مورد بررسی در دو تیمار، سطح 2000 کیلوگرم در هکتار کود مرغی و 3 در هزار سولوپتاس برای دستیابی به افزایش عملکرد دانه و بهبود صفات بیوشیمیایی برای گیاه شنبلیله پیشنهاد میگردد.
سبزیکاری
مهلا قاسمی؛ سمیه ساردویی نسب؛ قاسم محمدی نژاد؛ سمیه امینی زاده
چکیده
پیاز یکی از سبزیهای اصلی و پرمصرف در جهان است که هر ساله ژنوتیپهای زیادی اعم از بومی و وارداتی در کشور کشت می‌شوند. استان‌های جنوبی کشور حدود 50 درصد از سطح زیر کشت را به کشت پیاز اختصاص داده‌اند. بنابراین، گزینش ژنوتیپهای برتر سازگار با مناطق جنوبی برای حصول حداکثر عملکرد امری ضروری است. در این مطالعه، با هدف بررسی سازگاری ارقام ...
بیشتر
پیاز یکی از سبزیهای اصلی و پرمصرف در جهان است که هر ساله ژنوتیپهای زیادی اعم از بومی و وارداتی در کشور کشت می‌شوند. استان‌های جنوبی کشور حدود 50 درصد از سطح زیر کشت را به کشت پیاز اختصاص داده‌اند. بنابراین، گزینش ژنوتیپهای برتر سازگار با مناطق جنوبی برای حصول حداکثر عملکرد امری ضروری است. در این مطالعه، با هدف بررسی سازگاری ارقام پیاز خارجی (چهار رقم پیاز سفید و چهار رقم پیاز زرد) در شرایط آب‌و‌هوایی جنوب استان کرمان، آزمایشی در قالب طرح مربع لاتین با چهار تکرار در ایستگاه تحقیقاتی واقع در جنوب استان کرمان انجام شد. صفات فنوتیپی شامل: تعداد روز تا سوخ‌دهی، تعداد روز تا رسیدن، قطر غده، طول غده، ارتفاع بوته، تعداد لایه‌های خوراکی، وزن تر بوته، وزن خشک بوته، طول برگ، درصد آلودگی به فوزاریوم و عملکرد غده مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس تفاوت معنیداری در سطح یک درصد بین ارقام پیاز سفید و زرد از لحاظ صفات مورفولوژیک نشان داد. براساس نتایج بهدست آمده، ارقام ̓مینروا̒ (پیاز سفید) و ̓ریوبراوو̒(پیاز زرد) بهعنوان ارقام زودرس و با درصد آلودگی کمتر به فوزاریوم معرفی شدند و ارقام ̓سوبرانا̒ (پیاز زرد) و ̓سایروس̒ (پیاز سفید) بهعنوان ارقام با عملکرد غده بالابرای کاشت در مناطق جنوبی استان کرمان و همچنین برای استفاده در برنامه‌های به‌نژادی پیاز معرفی گردیدند. در هر دو نوع پیاز قطر غده، طول غده، وزن تر بوته و وزن خشک بوته همبستگی بالا، مثبت و معنیداری با عملکرد غده نشان دادند، در نتیجه برای افزایش عملکرد و اهداف به‌نژادی میتوان به گزینش پیازهایی با قطر و وزن خشک بوته بیشتر اقدام نمود.
سبزیکاری
پرستو مولائی؛ فاطمه نکونام
چکیده
بهمنظور ارزیابی تأثیر باکتری‌های محرک رشد بر شاخصهای رشدی و بیوشیمیایی کاهو در شرایط تنش زیستی قارچ سفیدک پودری، آزمایشی بهصورت طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه زنجان، در سال 1399 اجرا شد. گیاهان در شرایط تنش زیستی قارچ سفیدک پودری با پنج سطح از باکتری‌های محرک رشد شامل سودوموناسکورینسیس، سودوموناسونکورنسیس، ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی تأثیر باکتری‌های محرک رشد بر شاخصهای رشدی و بیوشیمیایی کاهو در شرایط تنش زیستی قارچ سفیدک پودری، آزمایشی بهصورت طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه زنجان، در سال 1399 اجرا شد. گیاهان در شرایط تنش زیستی قارچ سفیدک پودری با پنج سطح از باکتری‌های محرک رشد شامل سودوموناسکورینسیس، سودوموناسونکورنسیس، سودوموناسپوتیدا، پانتوآگلومرانس و ترکیب چهار گونه باکتری محرک رشد (سودوموناسکورینسیس + سودوموناسونکورنسیس + سودوموناسپوتیدا + پانتوآگلومرانس) و یک سطح کود شیمیایی NPK تیمار شدند. دو تیمار شاهد (بدون تلقیح باکتری ریزوسفری و بدون افزودن کود شیمیایی) در شرایط بدون تنش و تحت تنش زیستی بود. نتایج نشان داد، حداکثر وزن تازه، درصد ماده خشک بوته و تعداد برگ در کاربرد تیمار باکتری ترکیبی حاصل شد، به‌طوری‌که نسبت به گیاهان شاهد با تنش، 5/59 درصد وزن تازه بوته، 8/34 درصد ماده خشک بوته و 2/42 درصد تعداد برگ افزایش یافت. بیشترین محتوای کلروفیل کل (افزایش 5/38 درصد) با کاربرد باکتری سودوموناس کورینسیس و پانتوآگلومرانس نسبت به گیاهان شاهد تحت تنش بدست آمد. همچنین با کاربرد باکتری پانتوآگلومرانس کاهش 100 درصدی لکه‌های نکروزه و 2/25 درصدی لکه‌های کلروزه مشاهده شد. افزایش لکه‌های کلروزه (8/55 درصد)، لکه‌های نکروزه (8/88 درصد)، فعالیت آنزیم کاتالاز (4/28 درصد)، آنزیم پراکسیداز (1/49 درصد)، محتوای فنول کل (52 درصد) و فلاونوئید کل (3/39 درصد) نسبت به گیاهان شاهد تحت تنش، در کاربرد تیمار کود شیمیایی NPK حاصل شد. کاربرد باکتری‌های محرک رشد و کود شیمیایی NPK اثر معنیداری بر فعالیت آنتیاکسیدانی گیاه کاهو تحت تنش زیستی نداشت. حداکثر محتوای آنتوسیانین (افزایش 6/55 درصد) با کاربرد باکتری کورینسیس نسبت به گیاهان شاهد تحت تنش بدست آمد. بهطور کلی تلقیح بذر کاهو با باکتری‌های محرک رشد موجب افزایش معنیدار رنگیزه آنتوسیانین در برگ، محتوای کلروفیل کل، ترکیبات فنولی، مقاومت گیاه میزبان به تنش زیستی سفیدک پودری و متعاقباً بهبود شاخصهای رشدی و عملکرد (وزن تازه بوته قابل برداشت) گردید. با توجه به نتایج این پژوهش، پیش تیمار بذر کاهو با باکتری‌های محرک رشد برای بهبود عملکرد و کیفیت کاهو در شرایط قارچ سفیدک پودری توصیه میشود.
سبزیکاری
فرزاد عبدالهی؛ علیرضا مطلبی آذر؛ غلامرضا گوهری؛ بهرام دهدار؛ امیر کهنمویی؛ فاطمه شریعت
چکیده
گرافن، نوع جدیدی از نانومواد برپایه کربن است که دارای خواص فیزیکی منحصر به فرد بوده و کاربردهای بیولوژیکی بالقوه مهمی دارا می‌باشد. نانوورقه گرافن‌اکسید (NGO)6 پتانسیل زیادی در جهت بهبود عملکرد گیاهان در زمینه‌های مختلف نشان داده است. از تکنولوژی تولید ریزغده نیز بهعنوان ابزاری برای کاهش زمان لازم بهمنظور تولید منابع اقتصادی ...
بیشتر
گرافن، نوع جدیدی از نانومواد برپایه کربن است که دارای خواص فیزیکی منحصر به فرد بوده و کاربردهای بیولوژیکی بالقوه مهمی دارا می‌باشد. نانوورقه گرافن‌اکسید (NGO)6 پتانسیل زیادی در جهت بهبود عملکرد گیاهان در زمینه‌های مختلف نشان داده است. از تکنولوژی تولید ریزغده نیز بهعنوان ابزاری برای کاهش زمان لازم بهمنظور تولید منابع اقتصادی گیاه، افزایش کیفیت غده‌های بذری و تولید ریزغده در تمام طول سال استفاده میشود. هدف از این مطالعه ارزیابی تأثیر NGO بر بهبود پرآوری و ریزغدهزایی سیبزمینی رقم ̓آگریا̒ در شرایط درون‌شیشه‌ای بود. بدین منظور ریز نمونه‌های تک گره حاصل از گیاهچه‌های درون شیشهای عاری از ویروس روی محیط کشت موراشیگ و اسکوگ تغییر یافته (MS)، دارای چهار غلظت نانوورقه گرافن‌اکسید (NGO) (صفر، 25، 50 و 75 میلیگرم بر لیتر) در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار کشت و نگهداری شد و شاخصهای پرآوری یادداشت‌برداری شد. سپس ریز نمونه‌های تک گره به محیطکشت MS با چهار غلظت NGO (صفر، 25، 50 و 75 میلیگرم بر لیتر) انتقال یافت و به مدت دو ماه در شرایط تاریکی کامل نگهداری شدند، سپس شاخصهای تولید ریزغده اندازهگیری شد. نتایج آزمایش نشان داد که غلظتهای مختلف NGO در هر دو مرحله پرآوری و ریز غده‌زایی، تأثیر معنیداری بر روی همه صفات داشت. بین غلظتهای مختلف NGO، 75 میلیگرم برلیتر غلظت ایده‌آل برای برخی از صفات پرآوری از جمله طول و عرض برگ و وزن‌ترگیاهچه بود. تعداد برگ و ظهور شاخساره نیز بهترتیب در غلظتهای 50 و 25 میلیگرم بر لیتر NGO تحت تأثیر اثرات مثبت آن قرار گرفتند. کاربرد 25 میلیگرم بر لیتر NGO، بهترین غلظت برای تمام صفات ریزغدهزایی بجز وزن ریزغده بود. اگرچه این آزمایش بدون استفاده از تنظیمکنندههای رشد انجام شد اما افزودن NGO به محیطکشت موجب افزایش عملکرد پرآوری و ریزغدهزایی گردید. نتایج این پژوهش نشان داد، غلظتهای 50 و 75 میلیگرم بر لیتر NGO ایده‌آل‌ترین غلظت برای مرحله پرآوری و 25 میلیگرم بر لیتر NGO مطلوب‌ترین در مرحله ریزغدهزایی می‌باشند. بنابراین میتوان NGO را بهعنوان ابزاری برای ریزازدیادی کارآمد و افزایش کمیت و کیفیت غده‌های بذری سیب زمینی استفاده کرد.
سبزیکاری
لیلا چهل‌تنان؛ سعید خسروی؛ سید حسین نعمتی
چکیده
دمای بالا در تابستان از عوامل مهم کاهش رشد و عملکرد خیار در بسیاری از مناطق کشور می‌باشد. با توجه به تأثیر مثبت تنظیمکنندههای رشد گیاهی از جمله سالیسیلیک اسید بر کاهش اثرات نامطلوب تنشهای مختلف، آزمایشی بهمنظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید بر کاهش اثرهای نامطلوب تنش گرما بر روی دانهالهای خیار رقم ̓رشید̒ بهصورت ...
بیشتر
دمای بالا در تابستان از عوامل مهم کاهش رشد و عملکرد خیار در بسیاری از مناطق کشور می‌باشد. با توجه به تأثیر مثبت تنظیمکنندههای رشد گیاهی از جمله سالیسیلیک اسید بر کاهش اثرات نامطلوب تنشهای مختلف، آزمایشی بهمنظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید بر کاهش اثرهای نامطلوب تنش گرما بر روی دانهالهای خیار رقم ̓رشید̒ بهصورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار دمایی (25، 30، 35 و 40 درجه سانتیگراد) و سه غلظت سالیسیلیک اسید (صفر، 5/0 و 1 میلیمولار) در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد طراحی و بررسی شد. نتایج نشان داد تنش گرمایی وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، سطح برگ، شاخص کلروفیل و پلیفنل اکسیداز را کاهش و مقدار نشت یونی، پرولین و فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز را افزایش داد. کاربرد 1 میلیمولار سالیسیلیک اسید باعث کاهش اثرهای منفی تنش دمایی شد، به‌نحوی‌که سبب افزایش وزن خشک ریشه، وزن تر و خشک اندام هوایی بهترتیب به میزان 36، 4/16 و 7/23 درصد نسبت به شاهد و همچنین کاهش نشت یونی به میزان 13 درصد و افزایش شاخص کلروفیل، سطح برگ، میزان پرولین، فعالیت آنزیمهای پلیفنل اکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز بهترتیب به میزان 7/9، 2، 7/37، 6/35 و 51/31 درصدی نسبت به شاهد شد. اثرات متقابل سالیسیلیک اسید و تنش گرما بر وزن تر ساقه، شاخص کلروفیل، سطح برگ، نشت یونی، پرولین، فعالیت آنزیمهای پلیفنل اکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز معنیدار بود. بطور کلی بهترین نتایج مربوط به کاربرد 1 میلیمولار سالیسیلیک اسید بود که بهطور معنیداری سبب کاهش اثرات منفی تنش گرمایی بر خیار رقم ̓رشید̒ شد.
سبزیکاری
سعید محمدزاده؛ مرتضی گلدانی؛ فاطمه یعقوبی؛ محمد بنایان اول
چکیده
مدیریت پایدار مصرف آب و کودهای نیتروژن برای حصول تولید بالا حائز اهمیت است. بهمنظور بررسی سطوح مختلف آبیاری و کود نیتروژن، آزمایشی در دو سال 01-1400 و 02-1401 بهصورت اسپلیتپلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. میزان آب آبیاری بهعنوان عامل اصلی ...
بیشتر
مدیریت پایدار مصرف آب و کودهای نیتروژن برای حصول تولید بالا حائز اهمیت است. بهمنظور بررسی سطوح مختلف آبیاری و کود نیتروژن، آزمایشی در دو سال 01-1400 و 02-1401 بهصورت اسپلیتپلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. میزان آب آبیاری بهعنوان عامل اصلی در سه سطح 75، 100 و 125 درصد نیاز آبی گیاه و عنصر غذایی نیتروژن بهعنوان عامل فرعی در چهار سطح صفر (شاهد)، 75 (5/7 گرم در متر مربع)، 150 (15 گرم در متر مربع) و 225 (5/22 گرم در متر مربع) کیلوگرم در هکتار از منبع اوره در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان عملکرد (1/65 کیلوگرم در متر مربع) در آبیاری 125 درصد نیاز آبی و کود نیتروژن 225 کیلوگرم در هکتار بهدست آمد. هرچند، در تیمار شاهد بدون کود، آبیاری 100 و 125 درصد نیاز آبی تفاوت معنیداری در عملکرد نداشتند. در تمام تیمارهای کودی، بیشترین میزان کارایی مصرف آب در تیمار 100 درصد نیاز آبی مشاهده شد و تیمارهای 75 و 125 درصد نیاز آبی بهترتیب در جایگاه دوم و سوم قرار گرفتند. بیشترین میزان کارایی مصرف آب (285 کیلوگرم بر متر مکعب) در تیمار 100 درصد نیاز آبی و کود نیتروژن 225 کیلوگرم در هکتار بهدست آمد. بیشترین میزان تجمع نیترات در خوشه ششم (12/6 میلیگرم در کیلوگرم) و هفتم (29/6 میلیگرم در کیلوگرم) در تیمار آبیاری 75 درصد نیاز آبی و کود نیتروژن 225 کیلوگرم در هکتار و در خوشه هشتم (43/6 میلیگرم در کیلوگرم) در تیمار آبیاری به میزان 100 درصد نیاز آبی و مصرف 225 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن بهدست آمد. بهطور کلی، نتایج نشان داد هر چند مصرف زیاد کود نیتروژن باعث افزایش تجمع نیترات در سطوح مختلف آبی شد، ولی افزایش حجم آبیاری علاوه‌بر افزایش خصوصیات عملکردی، میزان تجمع نیترات را در گوجه‌فرنگی کاهش داد. همچنین، تفاوت عملکرد میوه در آبیاری 125 و 100 درصد نیاز آبی محسوس نبود و با مصرف کمتر آب، مقدار تولید بهینه و کارایی مصرف بهبود یافت. لذا باتوجه‌به نتایج به‌دست‌آمده بهترین تیمار مورد توصیه در شرایط گلخانهای، آبیاری به میزان 100 درصد نیاز آبی و مصرف 250 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژنه می‌باشد.
سبزیکاری
جابر پناهنده؛ محمد صدیق زارع فر؛ علیرضا مطلبی آذر؛ فریبرز زارع نهندی؛ مینا امانی
چکیده
سالیسیلیک اسید یکی از ترکیبات مفید برای گیاهان محسوب میشود که نقش مهمی در مقاومت گیاهان به تنشهای محیطی از جمله تنش شوری دارد. بدینمنظور جهت بررسی تأثیر سالیسیلیک اسید در تعدیل اثرات تنش شوری در گوجه‌فرنگی آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی، با 12 تیمار، در 3 تکرار و با مجموع 36 واحد آزمایشی در گلخانه‌ی هیدروپونیک ...
بیشتر
سالیسیلیک اسید یکی از ترکیبات مفید برای گیاهان محسوب میشود که نقش مهمی در مقاومت گیاهان به تنشهای محیطی از جمله تنش شوری دارد. بدینمنظور جهت بررسی تأثیر سالیسیلیک اسید در تعدیل اثرات تنش شوری در گوجه‌فرنگی آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی، با 12 تیمار، در 3 تکرار و با مجموع 36 واحد آزمایشی در گلخانه‌ی هیدروپونیک گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز در بهار و تابستان سال 1397 صورت گرفت. تیمارها شامل دو سطح سالیسیلیک اسید (صفر و 1 میلیمولار) و سه سطح شوری (صفر ، 35 و 70 میلیمولار NaCl) بر روی دو ژنوتیپ گوجه‌فرنگی توده محلی بانه و لاین نیمه پاکوتاه (Semi Dwarf) بود. نتایج نشان داد که با افزایش تنش شوری تا سطح 70 میلیمولار، شاخصهای رویشی در هر دو ژنوتیپ کاهش یافت. درحالیکه برهمکنش تیمار سالیسیلیک‌اسید در تنش شوری باعث افزایش شاخصهای رویشی شد. بیشترین عملکرد مربوط به ژنوتیپ Semi Dwarf بدون تنش شوری (1373 گرم) است. با اعمال تنش شوری و سالیسیلیک اسید میزان اسیدیته قابل تیتراسیون و ویتامین ث در هر دو ژنوتیپ افزایش یافت. برهمکنش سطوح مختلف شوری در سالیسیلیک‌اسید باعث افزایش میزان پرولین شد، اما اثر متقابل تنش شوری × سالیسیلیک اسید باعث کاهش میزان کلروفیل شد. این نتایج نشان میدهد که تیمار با سالیسیلیک اسید میتواند تحمل گیاه را در برابر تنش شوری از طریق تجمع پرولین و در نتیجه حفظ فشار تورژسانس سلولها افزایش دهد.
سبزیکاری
نجمه زینلی پور؛ فاطمه عاقبتی؛ بهاره نژاد شاهرخ آبادی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید و گاما آمینوبوتیریک اسید بر خصوصیات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی نشاء گوجه فرنگی رقم ’سیران‘ آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام گرفت. در این پژوهش گاما آمینوبوتیریک اسید (گابا) به عنوان عامل اول با سه سطح (صفر، 5 و ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید و گاما آمینوبوتیریک اسید بر خصوصیات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی نشاء گوجه فرنگی رقم ’سیران‘ آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام گرفت. در این پژوهش گاما آمینوبوتیریک اسید (گابا) به عنوان عامل اول با سه سطح (صفر، 5 و 10 میلیگرم در لیتر) و اسید سالیسیلیک بهعنوان عامل دوم با سه سطح (صفر، 5/0 و 5/1 میلیمولار) بهصورت محلول‌پاشی برگی مورد استفاده قرار گرفتند و صفاتی نظیر؛ قطر ساقه نشاء، نشت یونی، محتوای نسبی آب، کلروفیل کل، عملکرد، هدایت روزنه‌ای، نرخ فتوسنتز خالص، کاتالاز، پراکسیداز، پرولین و مالون‌دی‌آلدئید اندازهگیری شدند. گابای 10 میلیگرم در لیتر در ترکیب با سالیسیلیک اسید 5/1 میلیمولار سبب افزایش قطر ساقه نشاء، محتوای نسبی آب، نرخ فتوسنتز خالص، میزان فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز شد. همچنین این تیمار سبب کاهش سه برابری نشت یونی در مقایسه با شاهد گردید. همچنین گابای 10 میلیگرم در لیتر به همراه دو غلظت کاربردی سالیسیلیک اسید در این پژوهش (5/0 و 5/1 میلیمولار)، میزان کلروفیل کل و عملکرد را تا حدود دو برابر نمونه‌های شاهد افزایش داد. هدایت روزنه‌ای نیز در غلظت 5/1 میلیمولار سالیسیلیک اسید در تمام سطوح پیشنهادی گابا در بهترین میزان بود. بالاترین مقدار تجمع پرولین در تیمار 10 میلیگرم در لیتر گابا در تمامی غلظتهای کاربردی سالیسیلیک اسید رخ داد. مجموع نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد که در اغلب صفات کاربرد غلظت 10 میلیگرم در لیتر گاما آمینوبوتیریک اسید (گابا) و 5/1 میلیمولار سالیسیلیک اسید در بهبود صفات مورفولوژی، فیزیولوژی و بیوشیمیایی موجود در نشاء گوجه فرنگی مؤثرتر واقع شد.
سبزیکاری
صفدر پورممبینی؛ محمود لطفی؛ حسین رامشینی
چکیده
ارقام بومی طالبی در ایران کیفیت و طعم مطلوبی دارند ولی به‌دلیل حساسیت به بیماری‌های قارچی و ویروسی و عملکرد پایین در مقایسه با ارقام هیبرید وارداتی به تدریج از چرخه تولید حذف می‌شوند. بهمنظور ترکیب صفات و تشکیل جمعیت اصلاحی، طالبی رقم ’سمسوری‘ با یک رقم هیبرید تجاری از گروه گالیا که در سال‌های اخیر به‌دلیل مقاومت به بیماری‌ها، ...
بیشتر
ارقام بومی طالبی در ایران کیفیت و طعم مطلوبی دارند ولی به‌دلیل حساسیت به بیماری‌های قارچی و ویروسی و عملکرد پایین در مقایسه با ارقام هیبرید وارداتی به تدریج از چرخه تولید حذف می‌شوند. بهمنظور ترکیب صفات و تشکیل جمعیت اصلاحی، طالبی رقم ’سمسوری‘ با یک رقم هیبرید تجاری از گروه گالیا که در سال‌های اخیر به‌دلیل مقاومت به بیماری‌ها، قطر گوشت و شیرینی بالا بسیار مورد استقبال جالیزکاران قرار گرفته است، تلاقی داده شد. در این پژوهش تعداد 1000 عدد گیاه نسل دوم حاصل از تلاقی رقم ’سمسوری‘ با رقم ’کوری‘، به همراه بذرهای والدی و نسل اول آنها کشت شدند تا به روش شجره‌ای، بوتهها ضمن خودگشنی، در شرایط طبیعی مزرعه برای صفات زراعی، مقاومت به بیماری‌ها و در آزمایشگاه برای صفات کمی و کیفی میوه مورد ارزیابی و گزینش قرار گیرند. نتایج نشان داد همه صفات کمی مورد ارزیابی، بجز ضخامت پوست میوه (661/0) و شاخص شکل میوه (531/0) دارای وراثت‌پذیری عمومی بالای 85 درصد بودند. میانگین همه صفات کمی به جز مواد جامد محلول (8/10) و ضخامت گوشت میوه (52/3) در جمعیت F1 نسبت به میانگین والدین کمتر بود. در جمعیت F2 برای تمام صفات کمی تفکیک متجاوز مثبت نسبت به والد برتر و تفکیک متجاوز منفی نسبت به والد با ارزش کمتر مشاهده شد. در جمعیت F2 نزدیک به 80 درصد ژنوتیپها کاملاً مشبک و 20 درصد دارای میزان شبکه کمتر و یا بدون شبکه روی پوست میوه بودند. این نتایج با نسبتهای ژنتیکی 3 به 1 مندلی همخوانی داشت. همچنین 35 درصد ژنوتیپهای جمعیت F2 خط‌دار بودند و بیش از 80 درصد آنها رنگ پوست میوه متمایل به زرد و رنگ گوشت میوه سبز داشتند. با توجه به اینکه انتخاب براساس صفات با وراثت‌پذیری بالا در نسلهای اولیه قابل اعتماد و موفقیت آمیزتر خواهد بود، بنابراین بهتر است گزینش ژنوتیپهای برتر در این جمعیت بهترتیب براساس صفات مهم اقتصادی، وزن میوه، مواد جامد محلول و زودرسی صورت گیرد.
سبزیکاری
علی میرحسینی؛ معظم حسن پور اصیل؛ جمالعلی الفتی؛ محمدباقر فرهنگی
چکیده
یکی از کلیدی‌ترین نکات در برنامه‌های به‌نژادی، استفاده از تنوع ژنتیکی موجود در یک گونه معین است. بهمنظور مطالعه تنوع ژنتیکی و گروه‌بندی برخی از لاین‌های گیاه خیار، تعداد 27 لاین از این گیاه برای 21 صفت مورفولوژیکی با استفاده از روش تجزیه به عامل‌ها و تجزیه خوشه‌ای ارزیابی شدند. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی، در سه ردیف جداگانه ...
بیشتر
یکی از کلیدی‌ترین نکات در برنامه‌های به‌نژادی، استفاده از تنوع ژنتیکی موجود در یک گونه معین است. بهمنظور مطالعه تنوع ژنتیکی و گروه‌بندی برخی از لاین‌های گیاه خیار، تعداد 27 لاین از این گیاه برای 21 صفت مورفولوژیکی با استفاده از روش تجزیه به عامل‌ها و تجزیه خوشه‌ای ارزیابی شدند. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی، در سه ردیف جداگانه و با سه تکرار در دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان انجام شد. نتایج تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که تفاوت معنیداری بین ژنوتیپهای خیار از نظر تمامی صفات مورد مطالعه وجود داشت. نتایج مقایسه میانگین نیز نشان داد که بعضی از لاین‌ها از لحاظ عملکرد و سایر صفات مهم نسبت به سایر لاین‌ها برتری داشتند. تمام صفات بررسی شده به جز صفات طول 15 میانگره ابتدایی (87 درصد)، طول و عرض لوب انتهایی (63 و 61 درصد)، سطح برگ (73 درصد) و وزن تک میوه (26 درصد) از وراثت‌پذیری عمومی بالایی (90 درصد) برخوردار بودند. تجزیه خوشه‌ای بر مبنای میانگین داده‌ها، لاین‌های مورد مطالعه را در چهار گروه قرار داد. نتایج تجزیه به عامل‌ها، 8 عامل را معرفی نمود که حدود 88 درصد از تغییرات کل را توجیه کردند، که سهم هر کدام از عامل‌ها بهترتیب 52/23، 63/12، 81/11، 95/9، 6/8، 34/7، 27/6 و 21/4 درصد بود. بهطور کلی، نتایج نشان داد که لاین‌های L57 و L54 در صفت‌های وزن کل میوه و تعداد میوه می‌توانند از جمله لاین‌های امیدبخش مناسب کاشت در شرایط گلخانهای معرفی شوند. اطلاعات بهدست آمده از این مطالعه میتواند برای معرفی رقم و یا تولید هیبرید در برنامه‌های به‌نژادی بعدی مورد استفاده قرار گیرد.
سبزیکاری
محمد زارع مهرجردی؛ نسیم صفری؛ سیده مهدیه خرازی؛ آزاده خادم؛ احمد شریفی
چکیده
در طی رشد گیاه، کیفیت نور بر بسیاری از شاخصهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی تأثیر میگذارد. امروزه استفاده از نور تکمیلی بهطور قابل توجهی عملکرد محصول و کیفیت آن را در شرایط کمبود نور طبیعی به‌خصوص در فصلهای پاییز و زمستان بهبود میبخشد. دیودهای ساطعکننده نور (Light-emitting diode) بهعنوان منابع نور جایگزین در محیطهای کشاورزی ...
بیشتر
در طی رشد گیاه، کیفیت نور بر بسیاری از شاخصهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی تأثیر میگذارد. امروزه استفاده از نور تکمیلی بهطور قابل توجهی عملکرد محصول و کیفیت آن را در شرایط کمبود نور طبیعی به‌خصوص در فصلهای پاییز و زمستان بهبود میبخشد. دیودهای ساطعکننده نور (Light-emitting diode) بهعنوان منابع نور جایگزین در محیطهای کشاورزی کنترل‌شده پیشنهاد شده‌اند. در این راستا، پژوهش حاضر بهمنظور بررسی چگونگی تأثیر کیفیت نور بر دانهالهای خیار (Cucumis sativus L.) رقم Officer در شرایط کنترل شده آزمایشگاهی انجام شد. آزمایش در 4 کیفیت متفاوت نور آبی، قرمز، سفید و ترکیبی (آبی+قرمز+سفید) با توانایی فتوسنتزی یکسان بود. نتایج تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که بین تیمارهای نوری از نظر صفات، ارتفاع بوته، سطح برگ، وزن خشک ریشه و وزن تر اندام هوایی تحت تأثیر کیفیت نور قرار گرفت و اختلاف بین آنها در روزهای مختلف پس از کشت معنیدار بود. ارتفاع بوته در تیمار نور قرمز و نور آبی در مقایسه با تیمار سفید و تیمار نور ترکیبی (قرمز+آبی+سفید) بهترتیب 3/58 و 3/133 درصد افزایش داشت. کمترین ارتفاع بوته در تیمار نور ترکیبی مشاهده شد. این درحالی است که بیشترین وزن تر اندام هوایی در نورهای سفید و آبی، بیشترین سطح برگ در نورهای سفید و قرمز و بیشترین وزن خشک ریشه نیز در نور سفید مشاهد شد. صفات تحت تأثیر قرار گرفته جزء دسته صفاتی هستند که تحت تأثیر هورمون جیبرلین قرار می‌گیرند. بهطور کلی مشخص گردید که رشد گیاه خیار تحت تأثیر کیفیتهای مختلف نور قرار گرفته است و با توجه به هدف تولید و شرایط موجود میتوان کیفیت نور مناسب برای کسب حداکثر سرعت رشد گیاه را انتخاب نمود.
سبزیکاری
اصغر مارزی زاده؛ صاحبعلی بلندنظر
چکیده
بهمنظور بررسی اثر پایه و تلقیح با قارچ میکوریزا بر رشد و عملکرد خیار گلخانهای در شرایط کشت بدون خاک، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در گلخانه گروه علوم باغبانی دانشگاه تبریز اجرا گردید. فاکتور اول با دو سطح، پیوند خیار رقم ’ناگین‘ روی پایه کدوی ’شینتوزا‘ و رقم ’ناگین‘ ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر پایه و تلقیح با قارچ میکوریزا بر رشد و عملکرد خیار گلخانهای در شرایط کشت بدون خاک، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در گلخانه گروه علوم باغبانی دانشگاه تبریز اجرا گردید. فاکتور اول با دو سطح، پیوند خیار رقم ’ناگین‘ روی پایه کدوی ’شینتوزا‘ و رقم ’ناگین‘ غیر پیوندی همزیست با قارچ میکوریزا Diversispora versiformis، همچنین، عدم تلقیح با قارچ میکوریزا بهعنوان فاکتور دوم بود. نتایج بدست آمده نشان داد اثر پایه و قارچ میکوریزا بر صفات کمی خیار معنیدار بود. بطوری‌که پایه شینتوزا تلقیح شده با قارچ میکوریزا بیشترین تأثیر را بر افزایش رشد رویشی، افزایش عملکرد تک بوته داشت. عملکرد در این تیمار با 6/2115 گرم در بوته بیشترین عملکرد میوه و گیاهان شاهد غیر پیوندی و فاقد میکوریزا با تولید 6/1569 گرم در بوته کمترین عملکرد میوه را به خود اختصاص دادند. که حدود 34 درصد نسبت به شاهد غیر پیوندی و فاقد میکوریزا افزایش عملکرد را نشان میدهد. همچنین در تیمار گیاهان پیوندی و تلقیح شده با قارچ میکوریزا، صفات کیفی میوه از جمله Ec عصاره میوه، ظرفیت آنتیاکسیدانی و محتوای مواد جامد محلول (TSS) میوه افزایش یافت. در ضمن سایر صفات کیفی میوه از جمله pH و فنل کل میوه، سفتی بافت میوه، اسیدیته قابل تیتراسیون میوه معنیدار نبود. بنابراین کاربرد قارچ میکوریزا بر روی پایه شینتوزا برای تولید خیار گلخانهای در شرایط کشت بدون خاک در بستری از پیتماس و پرلایت به نسبت 2:1، بهعنوان یکی از راهکارهای مؤثر در بهبود عملکرد محصول گلخانهای پیشنهاد میگردد.
سبزیکاری
کریم عرب سلمانی؛ امیرهوشنگ جلالی؛ پیمان جعفری
چکیده
بهمنظور مقایسه عملکرد، اجزای عملکرد و برخی ویژگیهای مورفوفیزیولوژیک هیبریدهای خیار گلخانهای تولید شده در داخل کشور پژوهشی در سال 1401 در شرایط گلخانه در شهرستان ورامین انجام شد. در این پژوهش 11 هیبرید خیار گلخانهای به همراه 4 هیبرید وارداتی بهعنوان شاهد در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. تفاوت هیبریدهای ...
بیشتر
بهمنظور مقایسه عملکرد، اجزای عملکرد و برخی ویژگیهای مورفوفیزیولوژیک هیبریدهای خیار گلخانهای تولید شده در داخل کشور پژوهشی در سال 1401 در شرایط گلخانه در شهرستان ورامین انجام شد. در این پژوهش 11 هیبرید خیار گلخانهای به همراه 4 هیبرید وارداتی بهعنوان شاهد در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. تفاوت هیبریدهای آزمایشی از نظر صفات عملکرد، طول میوه، قطر میوه، طول برگ، عرض برگ، ارتفاع بوته، طول میانگره، تعداد میوه در بوته و وزن میوه در هر بوته در سطح یک درصد از نظر آماری معنیدار بود. براساس نتایج به‌دست‌آمده هیبرید IR4 (با نام تجاری سنم) با عملکرد کل 49/11 کیلوگرم در هر بوته نسبت به میانگین عملکرد سایر هیبریدها، 8/32 درصد عملکرد بیشتر تولید نمود اما تفاوت معنیداری بین این هیبرید و هیبرید IR5 با عملکرد 61/10 کیلوگرم در متر مربع وجود نداشت. در دو هیبرید (IR4) و (IR5) بهترتیب 6/24 و 9/22 درصد از کل عملکرد تولیدی مربوط به 10 چین مرحله دوم برداشت بود. هیبریدهای (IR11) و (IR6) بهترتیب با طول میوه 60/16 سانتی‌متر و 12/11 سانتی‌متر بیشترین و کمترین طول میوه را داشتند. شاخص شکل میوه (نسبت طول میوه به قطر) در هیبرید (IR11) نسبت به هیبریدهای (IR4) و (IR5) بهترتیب 27 و 19 درصد بیشتر بود. برتری عملکردی دو هیبرید آزمایشی (IR4) و (IR5) و برابری عملکرد 7 هیبرید آزمایشی دیگر (از 11 هیبرید مطالعه شده) در مقایسه با هیبریدهای شاهد میتواند نویدبخش تولید ارقام هیبرید خیار گلخانهای توسط شرکت‌های داخل کشور باشد.
