میوه کاری
یحیی سلاح‌ورزی؛ جواد صمیمی رباط؛ علی تهرانی فر؛ ناصر بیک زاده
چکیده
باکتری عامل بیماری آتشک (Erwinia amylovora) یکی از بزرگترین چالش‌ها در تولید میوه گلابی است و فقدان روش‌های کنترل موثر، بر نیاز به ارقام مقاوم به این بیماری تاکید می‌کند. بنابراین، آزمایشات تعیین سطوح حساسیت برای ایجاد برنامه‌های اصلاح نژادی که مقاومت در برابر این بیماری را تضمین کند، ضروری است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر پایه بر ...
بیشتر
باکتری عامل بیماری آتشک (Erwinia amylovora) یکی از بزرگترین چالش‌ها در تولید میوه گلابی است و فقدان روش‌های کنترل موثر، بر نیاز به ارقام مقاوم به این بیماری تاکید می‌کند. بنابراین، آزمایشات تعیین سطوح حساسیت برای ایجاد برنامه‌های اصلاح نژادی که مقاومت در برابر این بیماری را تضمین کند، ضروری است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر پایه بر میزان مقاومت ارقام گلابی پیوندی به بیماری آتشک و بررسی اثر انتقال مقاومت یا حساسیت به بیماری از پایه‌های مقاوم به ارقام گلابی با سنجش سیستم USDA در باغات گلابی آستان قدس رضوی و باغات نیشابور با دو رقم گلابی (درگزی وکوشیا) پیوند شده بر روی دو پایه (درگزی و پیردوارف) اجرا شد، و مقیاس گاردنر نیز بر روی نهال‌های یکساله در گلخانه بررسی شد، همچنین مجموع قندهای سوربیتول ، ساکارز و pH عصاره برگی در روزهای 0 تا 18 پس از آلودگی طی چهار مرحله اندازه‌گیری شد. با القا باکتری مقدار قندها از روز 6 تا 12 پس از آلودگی در رقم و پایه کوشیا/ پیردوارف از 30 به 20 میلیگرم ولی در رقم و پایه کوشیا/درگزی از 35 به 25 میلیگرم و در دو رقم و پایه درگزی/درگزی و درگزی/پیردوارف ثابت ماند. در مورد pH هم، در نهال‌ها با رقم کوشیا پیوند شده روی پایه درگزی نیز این روند مشاهده شد. به این ترتیب pH در روزهای 0، 3، 6 و 12 به ترتیب برابر 5/5، 5/6، 3/5 و 2/5 اندازه‌گیری شد. این در حالی است که در بافت برگ‌های ارقام و پایه‌های درگزی/پیردوارف و درگزی/درگزی این روند تقریبا ثابت بود. نتایج نشان داد که پایه درگزی تا حدودی اثر مقاومت خود را بر روی رقم حساس کوشیا گذاشت، به‌طوری که میزان مقاومت رقم و پایه کوشیا/درگزی بیشتر از میزان مقاومت رقم و پایه کوشیا/پیردوارف بود. بطورکلی طبق نتایج بدست آمده احتمال می‌رود که پایه مقاوم، مقاومت به بیماری آتشک را تا حدودی به ارقام حساس منتقل نموده است. بنابراین در برنامـه بـه‌زراعی گلابـی بـه‌منظور مقاومت به بیماری آتشک میتوان از پایه مقاوم به بیماری آتشک استفاده کرد.
میوه کاری
فاطمه جوان؛ یحیی سلاح ورزی؛ مریم کمالی
چکیده
توتفرنگی به دلیل عطر، طعم و دارا بودن ارزش غذایی بالا جایگاه خود را در رژیم غذایی میلیونها نفر در جهان پیدا کرده است. امروزه عواملی از قبیل تغیرات آب و هوایی، محدود شدن منابع آب و خاک، افزایش آلودگی محیط زیست، مشکلاتی در زمینه کشاورزی و تولید غذای کافی و سالم به وجود آورده است. از این رو دانشمندان برای غلبه بر این مشکلات ابزارهای ...
بیشتر
توتفرنگی به دلیل عطر، طعم و دارا بودن ارزش غذایی بالا جایگاه خود را در رژیم غذایی میلیونها نفر در جهان پیدا کرده است. امروزه عواملی از قبیل تغیرات آب و هوایی، محدود شدن منابع آب و خاک، افزایش آلودگی محیط زیست، مشکلاتی در زمینه کشاورزی و تولید غذای کافی و سالم به وجود آورده است. از این رو دانشمندان برای غلبه بر این مشکلات ابزارهای گوناگونی به کار میبرند که از آن جمله میتوان به فناوری نانو اشاره نمود. به همین منظور پژوهشی برای بررسی تأثیر محلولپاشی نانو دیاکسید تیتانیوم بر برخی ویژگیهای مورفولوژیک و بیوشیمیایی در چهار رقم توتفرنگی در گلخانه هیدروپونیک گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1400-1399 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح نانو دیاکسید تیتانیوم (صفر، 5، 10 و 20 میلیگرم بر لیتر) و چهار رقم توتفرنگی (’سابرینا‘، ’پاروس‘، ’گاویوتا‘ و’ کاماروسا‘) بود. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که اختلاف معنیداری بین ارقام مورد مطالعه از نظر صفات مورد بررسی وجود داشت. در سطح 10 میلیگرم بر لیتر نانو دیاکسید تیتانیوم تعداد میوه در ارقام ’سابرینا‘ (72/1)، ’پاروس‘ (03/2)، ’گاویوتا‘ (59/2) و ’کاماروسا‘ (65/1) برابر نسبت به تیمار شاهد و سطح برگ بوته در ارقام’سابرینا‘ (1/10 درصد)، ’پاروس‘ (8/19 درصد)، ’گاویوتا‘ (3/22 درصد) و ’کاماروسا‘ (1/6 درصد) نسبت به تیمار شاهد و وزن خشک بخش هوایی در ارقام’سابرینا‘ (7/23 درصد)، ’پاروس‘ (8/18 درصد)، ’گاویوتا‘ (6/26 درصد) و ’کاماروسا‘ (5/21 درصد) نسبت به تیمار شاهد و طول رانر در ارقام ’پاروس‘ (51 درصد) و ’گاویوتا‘ (9/42 درصد) نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. هم چنین در سطح 10 میلیگرم بر لیتر نانو دیاکسید تیتانیوم بیشترین میزان وزن خشک ریشه (8 گرم) و طول ریشه (1/30 سانتیمتر) در رقم ’گاویوتا‘ و طول رانر (2/166 سانتیمتر) در رقم ’پاروس‘ بدست آمد. بیشترین میزان pH آبمیوه در رقم ’گاویوتا‘ (97/3)، اسیدیته قابل تیتراسیون در رقم ’کاماروسا‘ (4/3 میلیگرم بر 100 گرم وزن تازه برگ)، مواد جامد محلول در رقم ’کاماروسا‘ (5/9 درجه بریکس) و آنتیاکسیدان در رقم ’سابرینا‘ (9/90 درصد) در سطح 20 میلیگرم بر لیتر نانو دیاکسید تیتانیوم بدست آمد. بر اساس نتایج بدست آمده ارقام ’گاویوتا‘ و ’پاروس‘ نسبت به دو رقم دیگر، از کارایی و عملکرد بهتری برخوردار بودند.
میوه کاری
سیده فاطمه متولیان؛ بهرام عابدی؛ یحیی سلاح ورزی؛ علی تهرانی فر
چکیده
از مشکلات عمده تولید انار که تقریبأ در تمام مناطق انارکاری دنیا بخصوص در مناطق گرم و خشک شایع است، عارضه ترکیدگی میوه آن می‌باشد که بعد از کرم گلوگاه انار بیشترین خسارت را به باغ‌داران وارد می‌نماید. از سوی دیگر تحقیقات مختلف گویای این واقعیت می‌باشد که حلقه‌برداری بر ویژگیهای کمی و کیفی میوه درختان مختلف تاثیر دارد؛ بنابراین ...
بیشتر
از مشکلات عمده تولید انار که تقریبأ در تمام مناطق انارکاری دنیا بخصوص در مناطق گرم و خشک شایع است، عارضه ترکیدگی میوه آن می‌باشد که بعد از کرم گلوگاه انار بیشترین خسارت را به باغ‌داران وارد می‌نماید. از سوی دیگر تحقیقات مختلف گویای این واقعیت می‌باشد که حلقه‌برداری بر ویژگیهای کمی و کیفی میوه درختان مختلف تاثیر دارد؛ بنابراین آزمایشی به منظور بررسی تاثیر زمان حلقه‌برداری بر ویژگیهای کمی، کیفی و همچنین شدت عارضه ترکیدگی دو رقم ’شیرین پوست قرمز‘ و ’ملس‘ در شهرستان مهدی‌شهر استان سمنان انجام پذیرفت. حلقه‌برداری در سه زمان تمام‌گل، دو ماه پس از تمام‌گل و چهار ماه پس از تمام‌گل انجام گرفت. نتایج نشان داد حلقه‌برداری در زمان تمام‌گل و دو ماه پس از تمام‌گل توانست درصد ترکیدگی میوه را در هر دو رقم به طور چشمگیری نسبت به تیمار شاهد (عدم حلقه‌برداری) کاهش دهد. همچنین در بین دو رقم مورد مطالعه درصد ترکیدگی در رقم ’شیرین پوست قرمز ‘ بیشتر از رقم ’ملس‘ بود. علاوه بر این، حلقه‌برداری در زمان تمام‌گل و چهار ماه پس از تمام‌گل توانست میزان وزن، حجم میوه و میانگین وزن 100 آریل را افزایش دهد. از بین دو رقم مورد مطالعه در پژوهش نیز رقم ’ملس‘ نسبت به رقم ’شیرین پوست‌قرمز‘ میزان مواد جامد محلول و درصد اسید قابل تیتراسیون بالاتری نشان داد.
فیزیولوژی پس از برداشت
وحید انیسی؛ یحیی سلاح ورزی؛ مریم کمالی؛ بهرام عابدی
چکیده
به دلیل عمر کوتاه پس از برداشت خیار و سرعت بالای کاهش کیفیت آن از روش‌های مختلفی جهت حفظ مرغوبیت خیار مانند پوشش‌های خوراکی استفاده می‌شود. به منظور بررسی اثر دو عامل برهموم به عنوان یک پوشش خوراکی و هیدروکولینگ بر ماندگاری خیار، این پژوهش به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح عصاره ...
بیشتر
به دلیل عمر کوتاه پس از برداشت خیار و سرعت بالای کاهش کیفیت آن از روش‌های مختلفی جهت حفظ مرغوبیت خیار مانند پوشش‌های خوراکی استفاده می‌شود. به منظور بررسی اثر دو عامل برهموم به عنوان یک پوشش خوراکی و هیدروکولینگ بر ماندگاری خیار، این پژوهش به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح عصاره الکلی برهموم (صفر، 4 و 8 درصد) و دو سطح غوطهوری در آب در دمای 4 و 24 درجه سلسیوس، در چهار تکرار بود. پس از اعمال تیمارها، میوهها به مدت 21 روز در دمای 10 درجهسلسیوس نگهداری شدند. نتایج نشان داد برهمکنش دو تیمار فوق بر درصد کاهش وزن میوه، سفتی، فعالیت آنتی‌اکسیدانی، محتوای کلروفیل و مواد جامد محلول اثرگذار بود. بیشترین کاهش وزن میوه در تیمار شاهد (عدم محلولپاشی با برهموم) در هیدروکولینگ 4 درجه سلسیوس با میانگین 025/5 درصد مشاهده شد. محلولپاشی میوهها با برهموم در دو غلظت 4 و 8 درصد منجر به افزایش سفتی بافت میوه نسبت به نمونه‌های شاهد در هر دو تیمار دمایی شد. بیشترین میزان کلروفیل کل بدون اختلاف معنیدار در تیمارهای بره موم 8 درصد + دمای 24 درجه سانتیگراد (میانگین 96/8 میلیگرم بر گرم) و تیمار 8 درصد برهموم + دمای 4 درجه سلسیوس (با میانگین 68/8 میلیگرم بر گرم) و تیمار 4 درصد برهموم+ دمای 4 درجه سلسیوس (با میانگین 93/7 میلیگرم بر گرم) بود. همچنین در دمای 4 درجه سانتیگراد محلولپاشی با بره موم 4 و 8 درصد منجر به افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی شد. به طورکلی اگرچه میوه‌های تیمار شده با دمای 24 درجه سانتیگراد کاهش وزن بیشتری نسبت به دمای 4 درجه سلسیوس نشان دادند ولی کاربرد هر دو غلظت برهموم منجر به بهبود صفات مربوط به ماندگاری پس از برداشت شد، مقدار فنول میوه را کاهش داد و بر سفتی بافت و سایر صفات بیوشیمیایی اندازه‌گیری شده اثر گذاشت.
یحیی سلاح ورزی؛ سمیه سرفراز؛ محسن ذبیحی؛ مریم کمالی
چکیده
خشکی به عنوان یکی از مهمترین عوامل محدود کننده رشد و تولید گیاهان در فضای سبز شهری شناخته شده است. از طرفی استفاده از تکنیک‌های جدید برای حفظ رطوبت خاک ضروری به نظر میرسد. از جمله این تکنیک‌ها جهت افزایش نگهداری آب در خاک استفاده از مواد جاذب رطوبت طبیعی مثل زئولیت است. بنابراین به منظور بررسی اثر زئولیت و بافت خاک بر صفات کمی و ...
بیشتر
خشکی به عنوان یکی از مهمترین عوامل محدود کننده رشد و تولید گیاهان در فضای سبز شهری شناخته شده است. از طرفی استفاده از تکنیک‌های جدید برای حفظ رطوبت خاک ضروری به نظر میرسد. از جمله این تکنیک‌ها جهت افزایش نگهداری آب در خاک استفاده از مواد جاذب رطوبت طبیعی مثل زئولیت است. بنابراین به منظور بررسی اثر زئولیت و بافت خاک بر صفات کمی و کیفی گیاه پوششی برگ نو تحت تنش خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی و در سه تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، در سال 1397 طراحی و اجرا شد. تیمارهای مورد آزمایش شامل چهار نوع بافت خاک (100 % خاک، 100 % شن، 80 % شن +20 % زئولیت، 80% خاک + 20% زئولیت) و سه سطح آبیاری (25 ،50 و 100 % ظرفیت زراعی) بود. با توجه به نتایج به دست آمده، کاهش سطوح آبیاری منجر به کاهش صفات رویشی از جمله وزن تر و خشک گیاه برگ نو، کاهش محتوای نسبی آب برگ و افزایش نشت یونی شد. در بین چهار بستر کشت استفاده شده در این آزمایش، بیشترین وزن تر ساقه (18 گرم)، وزن تر ریشه (29 گرم)، وزن تر کل (56 گرم) و وزن خشک کل (20 گرم) در تیمار خاک+زئولیت، و بیشترین وزن تر برگ، حجم ریشه و ارتفاع گیاه در دو تیمار خاک و خاک+زئولیت و کمترین حجم ریشه بدون اختلاف معنی دار در دو تیمار شن و شن+زئولیت بود. ضمن اینکه در تیمارهای حاوی زئولیت میزان نشت یونی نسبت به سایر بسترهای کشت کمتر بود. همچنین بیشترین مقدار عدد شاخص سبزینگی برگ (72) و کلروفیل b (5/31 میلیگرم بر گرم وزن تر) در تیمار شن+زئولیت و 25 % ظرفیت زراعی مشاهده شد. با توجه به نتایج به‌دست آمده به نظر میرسد بستر کشت حاوی خاک و همچنین بستر کشت حاوی خاک و زئولیت در شرایط کم آبیاری، محیط مناسب تری برای رشد گیاه برگ نو بوده و بسترهای سبک شنی منجر به کاهش رشد گیاه در شرایط بدون تنش و همچنین تحت تنش خواهد شد.
یحیی سلاح ورزی؛ مریم کمالی؛ جعفر نباتی؛ حمید احمدپور میر
چکیده
برای بررسی اثر تنش یخ زدگی و ارزیابی تحمل به آن با استفاده از انواع مالچهای آلی در گیاه تاج الملوک تحت شرایط کنترل شده، این آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل 4 نوع مالچ در ترکیب با خاک ( شاهد (بدون استفاده از مالچ)، 50 درصد خاک+50 ...
بیشتر
برای بررسی اثر تنش یخ زدگی و ارزیابی تحمل به آن با استفاده از انواع مالچهای آلی در گیاه تاج الملوک تحت شرایط کنترل شده، این آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل 4 نوع مالچ در ترکیب با خاک ( شاهد (بدون استفاده از مالچ)، 50 درصد خاک+50 درصد کود دامی، 50 درصد خاک+ 50 درصد سوزنی برگ، 50 درصد خاک + 50 درصد سبوس برنج) و 5 سطح دمای یخ زدگی (0، 5-، 10-، 15-، 20- درجه سانتیگراد) بود. جهت ارزیابی تحمل به دماهای یخ زدگی درصد نشت الکترولیت‌ها، تعداد برگ، سطح سبز برگ، وزن خشک بوته و محتوای پرولین برگی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد با کاهش دما از 0 به 20- درجه سانتیگراد قطر ساقه، سطح برگ و تعداد برگ در تیمار مالچ سبوس به ترتیب 6/42، 4/73، 2/21 درصد، در مالچ سوزنی برگ 2/35، 9/64، 6/47 درصد ، در مالچ کودی 1/ 20، 4/46، 8/7 درصد و در شاهد مالچ 8/32، 79، 7/30 درصد کاهش یافت در دمای 5- درجه سانتیگراد مقدار پرولین در برگ 26 درصد و در دمای 20- 50 درصد نسبت به شاهد افزایش داشت. همچنین کمترین مقدار پرولین (73/0 میکرومول بر گرم وزن تر) در گیاهان تحت تیمار با مالچ سبوس بود. به طور کلی، تنش یخبندان باعث کاهش صفات مورفولوژیک اندازه گیری شده در تاج الملوک شد ولی استفاده از مالچهای آلی منجر به بهبود این صفات گردید به طوریکه بهترین نتایج در مالچ کود دامی بدست آمد.
بهرام عابدی؛ محمد حلیم کاظمی؛ محمود شور؛ یحیی سلاح ورزی
چکیده
کاهش وزن، خسارت سرمازدگی و پوسیدگی‌های انباری همیشه به عنوان مهمترین موانع بر سر راه انبارمانی و صادرات میوه‌های انار مطرح بوده است. این عوامل عمدتاً به علت فعالیت متابولیکی، حساسیت میوه به سرما، نفوذ و گسترش قارچهای ساپروفیتی یا پارازیتی به داخل میوه انار در زمان قبل از برداشت، برداشت میوه و یا پس از برداشت آن شکل میگیرند. ...
بیشتر
کاهش وزن، خسارت سرمازدگی و پوسیدگی‌های انباری همیشه به عنوان مهمترین موانع بر سر راه انبارمانی و صادرات میوه‌های انار مطرح بوده است. این عوامل عمدتاً به علت فعالیت متابولیکی، حساسیت میوه به سرما، نفوذ و گسترش قارچهای ساپروفیتی یا پارازیتی به داخل میوه انار در زمان قبل از برداشت، برداشت میوه و یا پس از برداشت آن شکل میگیرند. در تحقیق حاضر تأثیر آب گرم با دو دمای متفاوت (25 و 50 درجه سانتیگراد)، همچنین استفاده و یا عدم استفاده از پوشش پلی اتیلن (LDPE) با ضخامت 20 میکرون برکیفیت انبارمانی، درصد پوسیدگی، شاخص سرمازدگی، کاهش وزن و خصوصیات بیوشیمیایی میوه انار رقم پوست نازک قندهاری مورد بررسی قرار گرفتند. بدین منظور میوه‌های انار تیمار شده به مدت 4 ماه تحت شرایط دمایی1±5 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 90- 85 درصد نگهداری شدند. نتایج نشان داد که پس از 120 روز انبارمانی، اثر پوشش پلی اتیلن و تیمار آب گرم (50 درجه سانتی گراد) بر شاخص سرمازدگی، کاهش وزن، پوسیدگی و حفظ کیفیت معنیدار (01/0>p) بود. بیشترین درصد‌کاهش وزن، شاخص سرمازدگی و شاخص پوسیدگی به ترتیب با میانگین 37، 7/24 و 12/3 درصد در تیمار بدون پوشش و آب 25 درجه سانتیگراد و کمترین میزان درصد کاهش وزن و شاخص سرمازدگی در پوشش پلی اتیلن و آب 50 درجه سانتیگراد به ترتیب 6/1 و 2/2 مشاهده شد. تیمار با آب گرم 50 درجه سانتیگراد موجب کاهش میزان پوسیدگی قارچی حاصل از کاربرد پوشش پلی‌اتیلن در پایان دوره انبارمانی (4 ماه) شد. به طور کلی پوشش پلی‌اتیلن باعث حفظ رطوبت در اطراف میوهها، تیمار آب گرم باعث سفتی بافت پوست و ضدعفونی میوهها گردید، در نتیجه باعث حفظ کیفیت و ماندگاری بیشتر میوهها می‌گردد.
یحیی سلاح ورزی؛ ذبیح اله زمانی؛ علیرضا طلایی؛ محمدرضا فتاحی مقدم نوقابی
چکیده
انار محصولی بومی ایران بوده که از ارزش صادراتی بالایی نیز برخوردار است. بحران خشکسالی در منطقه و خصوصاً حاشیه کویر که مورد کشت و کار انار قرار می‌گیرد به صورت فزاینده‌ای رو به گسترش می‌باشد. بدین سبب تحقیق حاضر در سال 1393 با سه سطح آبیاری شامل شاهد (ETc100 درصد)، کم‌آبیاری پایدار (ETc50 درصد در کل فصل رشد)، کم‌آبیاری تنظیم شونده (قطع آبیاری ...
بیشتر
انار محصولی بومی ایران بوده که از ارزش صادراتی بالایی نیز برخوردار است. بحران خشکسالی در منطقه و خصوصاً حاشیه کویر که مورد کشت و کار انار قرار می‌گیرد به صورت فزاینده‌ای رو به گسترش می‌باشد. بدین سبب تحقیق حاضر در سال 1393 با سه سطح آبیاری شامل شاهد (ETc100 درصد)، کم‌آبیاری پایدار (ETc50 درصد در کل فصل رشد)، کم‌آبیاری تنظیم شونده (قطع آبیاری تا زمان تشکیل میوه و آبیاری کامل پس از آن) و دو غلظت محلولپاشی جیبرلیک اسید (0 و 150 پی‌پی‌ام) با 4 تکرار روی درختان 7 ساله انار رقم شهوار در شهرستان تربت حیدریه به صورت آزمایش اسپلیت پلات بر پایه طرح کاملاً تصادفی انجام شد. پس از اندازه‌گیری عملکرد و اجزای آن، تعدادی میوه انار از هر تیمار به انبار سرد (دمای 5 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 85 درصد) منتقل و طی فواصل زمانی 9 و 18 هفته مورد ارزیابی کیفی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که وزن میوه، عملکرد کل، درصد آریل و آب میوه انار در تیمار کم‌آبیاری تنظیم شونده به ترتیب 6/39، 1/17، 9/7 و 6/16 درصد در مقایسه با شاهد بیشتر شد. از سوی دیگر هر چند تیمار کم‌آبیاری پایدار بیشترین میزان ترکیدگی (1/9 درصد) و کمترین وزن میوه (8/205 گرم) را نشان داد، اما محلولپاشی GA3 توانست ضمن افزایش نسبی وزن، از شدت عارضه ترکیدگی نیز بکاهد. بررسی خصوصیات فیزیوشیمیایی میوه ها طی دوره انبارمانی نیز نشان از برتری تیمار کم‌آبیاری تنظیم شونده برای صفات شاخص رسیدگی، فعالیت آنتی‌اکسیدانی، آنتوسیانین کل و شاخص سرمازدگی داشت. همچنین تیمار محلولپاشی GA3 توانست کاهش وزن میوه‌های حاصل از تیمارهای کم‌آبیاری را طی دوره انبارمانی اصلاح نماید و مقادیر آنتوسیانین کل و فعالیت آنتی‌اکسیدانی را نیز افزایش دهد. لذا به نظر میرسد با توجه به محدودیت منابع آبی در شرایط موجود، اتخاذ برخی راهکارهای کم‌آبیاری می‌تواند نتایج رضایت بخشی را در پی داشته باشد. ضمن آن‌که کاربرد GA3 نیز توانایی جبران و اصلاح بخشی از اثرات نامطلوب این تیمارها را دارد.
میثم منصوری؛ محمود شور؛ علی تهرانی فر؛ یحیی سلاح ورزی
چکیده
ژربرا یکی از ده گل مهم شاخه بریده در جهان و ایران از نظر تولید و مصرف محسوب می شود. در مطالعه حاضر، به منظور بررسی اثر محلول-پاشی سالیسیلیک اسید و تیامین بر خصوصیات بیوشیمیایی گل ژربرا، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار در گلخانه تجاری شرکت گل آذین مقصود انجام شد. تیمار های آزمایش شامل صفر (آب شهری؛ شاهد)، سالیسیلیک اسید در ...
بیشتر
ژربرا یکی از ده گل مهم شاخه بریده در جهان و ایران از نظر تولید و مصرف محسوب می شود. در مطالعه حاضر، به منظور بررسی اثر محلول-پاشی سالیسیلیک اسید و تیامین بر خصوصیات بیوشیمیایی گل ژربرا، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار در گلخانه تجاری شرکت گل آذین مقصود انجام شد. تیمار های آزمایش شامل صفر (آب شهری؛ شاهد)، سالیسیلیک اسید در غلظت های 75 و 150 میکرومولار و تیامین در غلظت های 250 و 500 میکرومولار بودند. محلول پاشی در دو مرحله و به فاصله دو هفته انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که تیمار های مورد استفاده تاثیر معنی داری بر خصوصیات بیوشیمیایی داشتند. تیامین در غلظت 250 میکرومولار سبب افزایش میزان کلروفیل a، b و کلروفیل کل، به ترتیب با میانگین 6/36، 2/17 و 1/61 میکروگرم بر گرم وزن تر شد، در حالیکه بیشترین میزان کاروتنوئید 8/7 میکروگرم بر گرم وزن تر مربوط به تیامین 500 میکرومولار می‌باشد. از سوی دیگر بیشترین میزان قندهای قابل احیا 5/181 میلی گرم بر گرم وزن تر در تیمار 75 میکرومولار سالیسیلیک اسید مشاهده شد. در این آزمایش، بیشترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز 5/94 و پراکسیداز 7/70 واحد آنزیم بر دقیقه در گرم وزن تر به ترتیب مربوط به تیمار 75 و 150 میکرومولار سالیسیلیک اسید بودند. از اینرو به نظر می رسد سالیسیلیک اسید و تیامین می توانند سبب افزایش رنگیزه های فتوسنتزی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی گل ژربرا شوند.
یحیی سلاح ورزی؛ علی تهرانی فر
چکیده
پوسیدگی‌های انباری همواره به عنوان یکی از مهمترین موانع بر سر راه انبارمانی و صادرات میوه انار مطرح میباشند. این پوسیدگیها عمدتا به علت نفوذ وگسترش قارچهای ساپروفیتی یا پارازیتی به داخل میوه انار در قبل، زمان برداشت و یا پس از برداشت آن شکل میگیرند. بنابراین در تحقیق حاضر تاثیر اسانس گیاهان دارویی زیره سیاه (Carum carvi) و نعناع فلفلی (Mentha ...
بیشتر
پوسیدگی‌های انباری همواره به عنوان یکی از مهمترین موانع بر سر راه انبارمانی و صادرات میوه انار مطرح میباشند. این پوسیدگیها عمدتا به علت نفوذ وگسترش قارچهای ساپروفیتی یا پارازیتی به داخل میوه انار در قبل، زمان برداشت و یا پس از برداشت آن شکل میگیرند. بنابراین در تحقیق حاضر تاثیر اسانس گیاهان دارویی زیره سیاه (Carum carvi) و نعناع فلفلی (Mentha piperetta) با غلظت 1000 پی‌پی‌ام و همچنین استفاده و یا عدم استفاده از پوشش پلی‌اتیلنی (LDPE) با ضخامت 20 میکرون بر کیفیت انبارمانی، درصد پوسیدگی، شاخص سرمازدگی و ویژگیهای بیوشیمیایی میوه انار مورد بررسی قرار گرفت. میوه‌های انار به مدت 5 ماه تحت شرایط دمایی 1±5 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 90-85 درصد نگهداری شدند. نتایج نشان داد که بیشترین شاخص سرمازدگی و درصد کاهش وزن به ترتیب با میانگین 45/3 و 03/17% مربوط به تیمار بدون پوشش بود. بالاترین درصد پوسیدگی و فساد میوه نیز با میانگین 41/29% در شرایط استفاده از پوشش پلی‌اتیلنی به تنهایی به دست آمد. این در حالی است که استفاده از هر دو نوع اسانس گیاهی توانست به خوبی افزایش آلودگی ناشی از استفاده از پوشش را به صورت معنیداری کاهش داده و بیشترین مقادیر ترکیبات فنولیک و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی آب میوه را به خود اختصاص دهد.
مرتضی گلدانی؛ یحیی سلاح ورزی؛ جعفر نباتی؛ مرتضی علیرضایی نغندر
چکیده
تنش شوری از جمله عوامل محدود کننده رشد می‌باشد و تنش اکسیداتیو به عنوان یک تنش ثانویه در نتیجه تنش شوری بوجود می‌آید. مرزنجوش از مهمترین گیاهان دارویی به شمار می رود که امکان تولید و گسترش آن در ایران به خوبی مهیاست. به منظور بررسی اثر پراکسید هیدروژن بر کاهش صدمات ناشی از تنش شوری در گیاه مرزنجوش، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب ...
بیشتر
تنش شوری از جمله عوامل محدود کننده رشد می‌باشد و تنش اکسیداتیو به عنوان یک تنش ثانویه در نتیجه تنش شوری بوجود می‌آید. مرزنجوش از مهمترین گیاهان دارویی به شمار می رود که امکان تولید و گسترش آن در ایران به خوبی مهیاست. به منظور بررسی اثر پراکسید هیدروژن بر کاهش صدمات ناشی از تنش شوری در گیاه مرزنجوش، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه غلظت مختلف از پراکسید هیدروژن به صورت محلول پاشی (صفر، 5/2 و 5 میلی مولار) و چهار سطح نمک NaCl (صفر، 50، 100 و 150 میلی مولار) بودند. نتایج نشان داد که محلول پاشی پراکسید هیدروژن می‌تواند وزن خشک ریشه و شاخساره در مرزنجوش را افزایش دهد و از این طریق کاهش وزن ناشی از تنش شوری را جبران نماید. از سوی دیگر با افزایش غلظت پراکسید هیدروژن تا 5 میلی مولار بر محتوای کلروفیل کل و کاروتنوییدهای برگ گیاه مرزنجوش به ترتیب برابر 8/46 و 6/100 درصد در مقایسه با شاهد افزوده شد. تنش شوری در این آزمایش بر محتوای درونی پراکسید هیدروژن تاثیر معنی داری نداشت ولی باعث افزایش اسید آمینه پرولین و کاهش نسبت پتاسیم به سدیم در برگ گیاه مرزنجوش گردید. این در صورتی است که غلظت بالای پراکسید هیدروژن (mM 5) توانست غلظت درون سلولی آن، محتوای پرولین و نسبت پتاسیم به سدیم را به ترتیب برابر 6/104، 7/320 و 6/77 درصد در مقایسه با شاهد افزایش دهد. به طور کلی نتایج نشان می‌دهد که با استفاده از محلول پاشی پراکسید هیدروژن تنش اکسیداتیو حاصل از تنش شوری کاهش می‌یابد.
مریم کمالی؛ محمود شور؛ یحیی سلاح ورزی؛ مرتضی گلدانی؛ علی تهرانی فر
چکیده
تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر غلظت های مختلف دی‌اکسید‌کربن و شوری بر صفات مورفوفیزیولوژیک گیاه آمارانتوس زینتی در شرایط گلخانه ای در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. آزمایش در قالب کرت های خرد شده بر پایه طرح کامل تصادفی با دو عامل دی‌اکسید‌کربن (380، 700 و 1050 میکرولیتر در لیتر) و شوری (صفر، 150 و 300 میلی مولار کلرید سدیم) ...
بیشتر
تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر غلظت های مختلف دی‌اکسید‌کربن و شوری بر صفات مورفوفیزیولوژیک گیاه آمارانتوس زینتی در شرایط گلخانه ای در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. آزمایش در قالب کرت های خرد شده بر پایه طرح کامل تصادفی با دو عامل دی‌اکسید‌کربن (380، 700 و 1050 میکرولیتر در لیتر) و شوری (صفر، 150 و 300 میلی مولار کلرید سدیم) و سه تکرار بود. نتایج نشان داد در شاهد دی‌اکسید‌کربن (380 میکرولیتر در لیتر)، با اعمال تنش شوری تا 300 میلی مولار، وزن خشک اندام هوایی، ارتفاع بوته و سطح برگ به ترتیب از 34/9، 83/53 و 1001 به 71/3، 3/35 و 158 رسید. برهمکنش شوری و دی اکسید کربن نیز نشان داد در تیمار شاهد شوری و در غلظت 1050 میکرولیتر در لیتر دی‌اکسید‌کربن، وزن خشک اندام هوایی و ارتفاع ساقه به ترتیب 46 و 38 درصد افزایش یافت. در تنش 150 میلی مولار کلرید سدیم با افزایش غلظت دی‌اکسید‌کربن از 380 به 700 میکرولیتر در لیتر سطح برگ از 134 به 358 سانتیمتر مربع افزایش یافت و در غلظت 1050 میکرولیتر در لیتر دی‌اکسید‌کربن و تنش 150 میلی مولار به 287 سانتیمتر مربع رسید. نتایج کل نشان داد افزایش غلظت دی‌اکسید‌کربن باعث بهبود اثرات سوء شوری شده است، به طوری که در صفاتی نظیر سطح برگ و نشت الکترولیت، غلظت 700 میکرولیتر در لیتر و در صفاتی مثل وزن خشک ریشه و اندام هوایی و ارتفاع بوته غلظت 1050 میکرولیتر در لیتر دی‌اکسید‌کربن عکس العمل بهتری را نسبت به شوری نشان داد.
حسن بیات؛ سید حسین نعمتی؛ یحیی سلاح ورزی
چکیده
سیلیسیم عنصری غیر ضروری است که اثرات مفید آن در گیاهان مختلف گزارش شده است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر سیلیسیم بر رشد و خصوصیات فیزیولوژیکی اطلسی ایرانی بود. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار سطح سیلیسیم (0، 50، 100 و 150mg L-1) طی دو مرحله رشد (6-4 و 10-8 برگی) با چهار تکرار در شرایط کنترل شده گلخانه انجام شد. ...
بیشتر
سیلیسیم عنصری غیر ضروری است که اثرات مفید آن در گیاهان مختلف گزارش شده است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر سیلیسیم بر رشد و خصوصیات فیزیولوژیکی اطلسی ایرانی بود. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار سطح سیلیسیم (0، 50، 100 و 150mg L-1) طی دو مرحله رشد (6-4 و 10-8 برگی) با چهار تکرار در شرایط کنترل شده گلخانه انجام شد. روش کاربرد سیلیسیم به صورت اسپری برگی و هر دو هفته یکبار تا قبل از مرحله گلدهی بود. استفاده از سیلیسیم قطر گل، طول دمگل و سطح برگ را به ترتیب 35، 24 و 52 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. همچنین کاربرد سیلیسیم در غلظتهای mg L-1 50 و 100 سرعت گلدهی را به ترتیب 14 و 9 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. میزان فتوسنتز و حداکثر کارآیی فتوسیستمII (Fv/Fm) با کاربرد سیلیسیم به طور معنی داری افزایش پیدا کردند. سرعت گلدهی و سطح برگ گیاهان مورد آزمایش در مرحله 10-8 برگی به ترتیب 9 و 14 درصد از گیاهان مرحله 6-4 برگی بیشتر بود. اثر متقابل سیلیسیم و مرحله رشد بر صفات اندازه گیری شده قطر گل، سرعت گلدهی، طول دمگل، سطح برگ، فتوسنتز، نسبت Fv/Fm، هدایت روزنه ای و شاخص کلروفیل در هیچ یک از سطوح آماری معنی دار نشد. به طور کلی میتوان اظهار کرد که استفاده از سیلیسیم توانست خصوصیات رشدی و فیزیولوژیکی اطلسی را بهبود ببخشد.
مریم کمالی؛ سیده مهدیه خرازی؛ یحیی سلاح ورزی؛ علی تهرانی فر
چکیده
سالیسیلیک اسید یکی از ترکیبات مفید برای گیاهان محسوب می شود که نقش مهمی در مقاومت گیاهان به تنش های محیطی از جمله تنش شوری دارد. بدین منظور و جهت ارزیابی تاثیر سالیسیلیک اسید و شوری بر خصوصیات فیزیومورفولوژیک و کیفی گل تکمه ای (Gomphrena globosa L.)، آزمایشی با سه سطح سالیسیلیک اسید (ppm 400 و 200، 0) و سه سطح کلرید سدیم ( mM300 و 150، 0)، به صورت فاکتوریل ...
بیشتر
سالیسیلیک اسید یکی از ترکیبات مفید برای گیاهان محسوب می شود که نقش مهمی در مقاومت گیاهان به تنش های محیطی از جمله تنش شوری دارد. بدین منظور و جهت ارزیابی تاثیر سالیسیلیک اسید و شوری بر خصوصیات فیزیومورفولوژیک و کیفی گل تکمه ای (Gomphrena globosa L.)، آزمایشی با سه سطح سالیسیلیک اسید (ppm 400 و 200، 0) و سه سطح کلرید سدیم ( mM300 و 150، 0)، به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. در پایان آزمایش، خصوصیات رویشی شامل وزن خشک بخش هوایی و ریشه اندازه گیری شد. همچنین شاخص کلروفیل، کلروفیلa،b ، کل و نشت الکترولیت مورد ارزیابی قرار گرفت. تعداد گل گیاه به عنوان صفتی کیفی در انتهای آزمایش شمارش گردید. نتایج حاصل از بر همکنش تیمار شوری و سالیسیلیک اسید نشان داد با افزایش تنش شوری تا سطح 300 میلی مولار، هدایت روزنه ای، تعداد گل، وزن خشک بخش هوایی، وزن خشک ریشه، شاخص کلروفیل و محتوای نسبی آب به ترتیب برابر 75، 96، 48، 48، 82 و 38 درصد کاهش و نشت الکترولیت برابر 99 درصد نسبت به شاهد افزایش داشت. در حالیکه محلول پاشی با تیمار سالیسیلیک اسید میزان نشت الکترولیت را کاهش داده و سایر صفات مورد اندازه گیری را بهبود بخشید. محلول پاشی برگی سالیسیلیک اسید از طریق افزایش محتوای رطوبت نسبی برگ، منجر به حفظ تورم و حجم برگ می‌شود و غشای سلولی را محافظت می‌کند. همچنین با افزایش رنگدانه‌های فتوسنتزی و حفظ آنها تحت شرایط انواع تنش از جمله تنش شوری موجب بهبود صفات فیزیولوژیکی گیاهان شده و مقاومت گیاهان را در شرایط سخت ناشی از تنش افزایش می‌دهد. بر اساس نتایج این پژوهش غلظت مناسب سالیسیلیک اسید جهت محلول پاشی برگی، غلظت ppm200 آن می‌باشد که می‌تواند در افزایش مقاومت گیاه به تنش شوری موثر باشد.
مرتضی اعلامی؛ علی تهرانی فر؛ غلامحسین داوری نژاد؛ یحیی سلاح ورزی
چکیده
چکیده
چمن به عنوان یکی از مهمترین گیاهان پوششی در طراحی فضای سبز دارای جایگاهی بارز و آشناست. این تحقیق به منظور بررسی اثر سوپر جاذب و ماده بازدارنده رشد پاکلوبوترازول بر صفات کمی و کیفی چمن به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار به اجرا درآمد. سوپر جاذب در مقادیر شاهد (صفر)، 3 ، 6 ، 9 گرم بر کیلوگرم خاک و دور ...
بیشتر
چکیده
چمن به عنوان یکی از مهمترین گیاهان پوششی در طراحی فضای سبز دارای جایگاهی بارز و آشناست. این تحقیق به منظور بررسی اثر سوپر جاذب و ماده بازدارنده رشد پاکلوبوترازول بر صفات کمی و کیفی چمن به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار به اجرا درآمد. سوپر جاذب در مقادیر شاهد (صفر)، 3 ، 6 ، 9 گرم بر کیلوگرم خاک و دور آبیاری در 3 سطح ( 2 ، 4، 6 روز) و همچنین پاکلوبوترازول5 (PAC) به صورت بذر مال، در 2 سطح شامل شاهد و بذر های تیمار شده با غلظت mg/lit 30 تیمارهای این آزمایش را تشکیل دادند. نتایج این تحقیق نشان داد که بهترین تراکم چمن در مقدار سوپر جاذب 6 گرم بر کیلوگرم ایجاد شد. دور آبیاری 2 روز نیز بطور میانگین تراکم مطلوبتری را در مقایسه با سطوح دیگر آبیاری ایجاد نمود. همچنین کیفیت رنگ، تراکم و محتوای کلروفیل کرتهایی که سوپر جاذب دریافت کرده بودند به ترتیب 33 ، 42 و48 درصد نسبت به شاهد افزایش نشان داد. از طرف دیگر کرت هایی که با پاکلوبوترازول تیمار شده بودند نیز در پایان نسبت به شاهد در صفات تراکم، وزن سرزنی و وزن خشک ریشه به ترتیب برابر 2، 5/7 و 11 درصد افزایش داشتند. به طور کلی با استفاده از سوپرجاذب به میزان 6 گرم در کیلوگرم خاک، برای خاکهای با بافت مشابه به همراه پاکلوبوترازول می توان با مصرف آب کمتر چمن مطلوبی را بوجود آورد.
واژه های کلیدی: تراکم، دور آبیاری، کلروفیل، نشت الکترولیت
علی تهرانی فر؛ یحیی سلاح ورزی؛ علی گزانچیان؛ حسین آرویی
چکیده
چکیده
کارکردهای فراوان فضای سبز و نقش محوری گیاهان پوششی خصوصا گراسهای چمنی در این مکان‌ها باعث شده است که به سرعت بر سطح این گیاه زیبا در شهرها افزوده شود. این تحقیق به منظور بررسی پاسخهای بخش هوایی و میزان تحمل گراسهای چمنی بومی و وارداتی در برابر تنش خشکی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی نامتعادل در سال 1385 به ...
بیشتر
چکیده
کارکردهای فراوان فضای سبز و نقش محوری گیاهان پوششی خصوصا گراسهای چمنی در این مکان‌ها باعث شده است که به سرعت بر سطح این گیاه زیبا در شهرها افزوده شود. این تحقیق به منظور بررسی پاسخهای بخش هوایی و میزان تحمل گراسهای چمنی بومی و وارداتی در برابر تنش خشکی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی نامتعادل در سال 1385 به اجرا درآمد. گونه‌های مختلف گراس در سه سطح شامل
1-Festuca arundinacea وارداتی، 2- Lolium perenne وارداتی، 3- Festuca arundinacea بومی و آبیاری در 6 سطح شامل 1- تنش متوسط، 2- تنش شدید، 3- رشد مجدد از تیمار تنش شدید و به همراه سه گروه از گلدان‌های آبیاری کامل که به عنوان شاهد همزمان با هریک از سه سطح تنش تخریب می‌شدند، تیمارهای این آزمایش را تشکیل می‌دادند. تعداد تکرارها برای سطوح آبیاری کامل 3 و برای سطوح تنش و رشدمجدد 4 در نظر گرفته شد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد با اعمال تنش شدید خشکی در تیمار 25% ظرفیت زراعی، وزن خشک گراس‌ها معادل 4/26 درصد نسبت به شاهد کاهش یافت. از طرف دیگر کاهش شدید عرض برگ و بالتبع آن کاهش سطح کل ومجموع طول برگها در گراسهای جنس فستوکا به همراه افزایش عمومی میانگین ضخامت برگ، کاهش تلفات آب به صورت تبخیر و تعرق را شامل شد. پارامتر تغییر کیفیت4 و همچنین افت محتوای کلروفیل برگ از وضعیت آبیاری کامل تا تنش شدید خشکی برای توده بومی فستوکا کمترین و برای گونه اصلاح شده لولیوم پرنه بیشترین مقدار را دارا بود. در مدت 14 روز آبیاری و رشد مجدد نیز وزن خشک بخش هوایی، عرض برگ، سطح کل، مجموع طول برگها، کیفیت بصری و محتوای کلروفیل کل برگها به ترتیب برابر 2/18، 3/103، 4/74 ، 8/28 ، 1/64 و 8/40 درصد افزایش و میانگین ضخامت برگ دراین حالت نسبت به شرایط تنش شدید خشکی 2/53% کاهش یافت.
واژه‌های کلیدی: بازیافت، تنش خشکی، فستوکای بومی، کیفیت بصری، محتوای کلروفیل
یحیی سلاح ورزی؛ علی تهرانی فر؛ علی گزانچیان؛ حسین آرویی
چکیده
چکیده
از مهمترین معضلات پیش روی توسعه فضای سبز و بویژه چمنکاری، کمبود منابع آبی می‌باشد. این تحقیق به منظور بررسی پاسخهای بخش زیرزمینی گراسهای چمنی بومی و وارداتی در برابر تنش خشکی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی نامتعادل در سال 1385 به اجرا درآمد. گونه‌های مختلف گراس در سه سطح شامل 2 گونه از گراسهای وارداتی (Festuca arundinacea ...
بیشتر
چکیده
از مهمترین معضلات پیش روی توسعه فضای سبز و بویژه چمنکاری، کمبود منابع آبی می‌باشد. این تحقیق به منظور بررسی پاسخهای بخش زیرزمینی گراسهای چمنی بومی و وارداتی در برابر تنش خشکی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی نامتعادل در سال 1385 به اجرا درآمد. گونه‌های مختلف گراس در سه سطح شامل 2 گونه از گراسهای وارداتی (Festuca arundinacea و Lolium perenne) و یک توده بومی از شهرستان قوچان (Festuca arundinacea) و آبیاری در 6 سطح شامل؛{1- تنش متوسط (50% ظرفیت زراعی)،2- تنش شدید (25% ظرفیت زراعی)، 3- رشد مجدد از تیمار 25% ظرفیت زراعی و به همراه سه گروه از گلدان‌های آبیاری کامل (100% ظرفیت زراعی) که به عنوان شاهد همزمان با هریک از سه سطح تنش تخریب می‌شدند}، تیمارهای این آزمایش را تشکیل می‌دادند.تعداد تکرارها برای سطوح آبیاری کامل 3 و برای سطوح تنش و رشدمجدد 4 در نظر گرفته شد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که در زمان اعمال تنش شدید، وزن خشک ریشه برای رقم تجاری و توده بومی فستوکا به ترتیب برابر 40 و 9/11 درصد نسبت به شاهد افزایش و برای لولیوم پرنه 6/33% کاهش یافت. سایر صفات ریشه نظیر: حجم، سطح کل و مجموع طول ریشه‌ها نیز در توده بومی فستوکا در شرایط تنش شدید خشکی به ترتیب برابر 1/60 ، 6/34 و 1/70 درصد نسبت به شاهد افزایش یافت. این صفات برتر به همراه کاهش 54 درصدی ضخامت ریشه در تیمار 25% ظرفیت زراعی باعث افزایش میزان جذب و تخلیه آب از خاک خشک و کارایی بهتر این گراس در شرایط تنش شد. اما از نظر قابلیت بازیافت از تنش خشکی، در توده بومی فستوکا، به هنگام آبیاری مجدد در اکثر صفات مورفولوژیک ریشه نسبت به شرایط تنش شدید کاهش و در گراسهای تجاری افزایش مشاهده گردید.
واژه‌های کلیدی: اجتناب، توده بومی، تنش خشکی، رشد مجدد، ریشه
