میوه کاری
سعیده کیوانفر؛ داود هاشم آبادی؛ بهزاد کاویانی
چکیده
میوه زیتون (Olea europea L.) از خانواده Oleaceae، دارای اسیدهای چرب غیراشباع است و نقش آنتیاکسیدانی دارد. ویژگی تجزیه و تحلیلی مراحل بلوغ، یک پیش‌نیاز برای زمان برداشت میوه در هر رقم و کیفیت محصولات زیتون است. ایجاد وقفه بین برداشت و استحصال روغن زیتون، باعث ایجاد شرایط نامطلوب در این میوه میشود. بنابراین، تعیین بهترین زمان برداشت میوه حائز ...
بیشتر
میوه زیتون (Olea europea L.) از خانواده Oleaceae، دارای اسیدهای چرب غیراشباع است و نقش آنتیاکسیدانی دارد. ویژگی تجزیه و تحلیلی مراحل بلوغ، یک پیش‌نیاز برای زمان برداشت میوه در هر رقم و کیفیت محصولات زیتون است. ایجاد وقفه بین برداشت و استحصال روغن زیتون، باعث ایجاد شرایط نامطلوب در این میوه میشود. بنابراین، تعیین بهترین زمان برداشت میوه حائز اهمیت است. برای تعیین زمان مناسب برداشت و اثر آن روی کیفیت روغن، آزمایشی به صورت فاکتوریل با دو فاکتور؛ رقم در دو سطح ('زرد' و 'آربکین') و زمان برداشت در شش سطح (3، 10، 17 و 24 آبان و 1 و 8 آذر) بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی انجام شد. شاخصهای فیزیولوژیک؛ درصد روغن، میزان ترکیبات فنولیک، درجه پراکسیداسیون، مقدار اسید اولئیک، اسیدیته، و نیروی جداسازی میوه از دم ارزیابی گردیدند. نتایج نشان داد که بالاترین درصد روغن میوه (54 و 52 درصد)، به ترتیب در رقم 'آربکین' برداشت شده در دو زمان هشتم و اول آذر به دست آمد. پایین‌ترین درصد روغن میوه (45 درصد) در میوه رقم 'زرد' برداشت‌شده در تاریخ سوم آبان به دست آمد. بالاترین غلظت پلی‌فنل (90/815 میلیگرم بر کیلوگرم) و اسید اولئیک (89/77 درصد)، به ترتیب در رقم 'زرد' برداشت شده در سوم آبان و اول آذر به دست آمد. بیشترین (30/6 نیوتن) و کمترین (20/3 نیوتن) نیروی لازم برای جداکردن دم از فرابر، به ترتیب در میوههای رقم 'زرد' و 'آربکین' برداشت‌شده در تاریخ سوم آبان و هشتم آذر به کار گرفته شد. در مجموع، نتایج نشان داد که مناسب‌ترین زمان برای برداشت رقم 'زرد'، 17 آبان و برای رقم 'آربکین'، 24 آبان است.
میوه کاری
فاطمه نکونام؛ افسانه صالحی
چکیده
این پژوهش بهمنظور مطالعه تاثیر سطوح مختلف نفتالین استیک اسید بر میزان ریزش میوه و شاخصهای کمی و کیفی میوه سیب رقم رد دلیشز در شرایط آب و هوایی زنجان، در سال 1402 انجام شد. درختان مورد آزمایش 10 ساله و پیوندی روی پایه‌های رویشی M9 بودند. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی ...
بیشتر
این پژوهش بهمنظور مطالعه تاثیر سطوح مختلف نفتالین استیک اسید بر میزان ریزش میوه و شاخصهای کمی و کیفی میوه سیب رقم رد دلیشز در شرایط آب و هوایی زنجان، در سال 1402 انجام شد. درختان مورد آزمایش 10 ساله و پیوندی روی پایه‌های رویشی M9 بودند. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح مختلف نفتالین استیک اسید (0، 15، 30، 50 و 75 میلیگرم در لیتر) و سه زمان محلولپاشی (10، 25 و40 روز بعد از شکوفایی کامل گلها) بودند. بررسی دو الگوی رشد میوه بر اساس داده‌های وزن و قطر میوه نشان داد که وزن میوه شاخص مناسب‌تری برای رسم الگوی رشد میوه است و طبق آن میوهها در مرحله بلوغ فیزیولوژیکی برداشت شدند. نتایج نشان داد که سطوح نفتالین استیک اسید تاثیر معنیداری بر درصد ریزش میوه و کارایی عملکرد نداشتند اما زمان محلولپاشی اثرات معنیدار متفاوتی را نشان داد. بیشترین درصد ریزش میوه (به ترتیب 7/95 و 9/85 درصد) با محلولپاشی برگی نفتالین استیک اسید، به‌ترتیب در10 و 25 روز بعد از شکوفایی کامل گلها مشاهده شد ولی کاربرد آن در 40 روز بعد از شکوفایی کامل گلها باعث کاهش 9/46 درصد ریزش میوه نسبت به درختان شاهد گردید و متناسب با آن عملکرد میوه هم به طور میانگین 22 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. کمترین تعداد و وزن میوه در واحد سطح مقطع شاخه با کاربرد غلظتهای مختلف نفتالین استیک اسید در 10 روز بعد از شکوفایی کامل گلها مشاهده شد. بیشترین طول (3/72 میلیمتر)، قطر (8/75 میلیمتر)، وزن (180 گرم) و حجم میوه (240 سانتی‌متر‌مکعب) در درختان محلولپاشی شده با 75 میلیگرم بر لیتر نفتالین‌استیک‌اسید در 10 روز بعد از شکوفایی کامل گلها حاصل شد. کاربرد نفتالین استیک اسید در زمان 10 روز بعد از شکوفایی کامل گلها باعث افزایش معنیدار چگالی میوه، سفتی بافت و محتوای مواد جامد محلول میوه شد، اما کاربرد آنها در زمان‌های 25 و 40 روز بعد از شکوفایی کامل گلها تاثیر معنیداری بر چگالی و سفتی بافت میوه نداشتند و باعث کاهش 9/23 درصد محتوای مواد جامد محلول میوه نسبت به شاهد شد. برخلاف مواد جامد محلول، میزان اسیدیته قابل تیتراسیون میوه در هر سه زمان محلولپاشی نفتالین استیک اسید، افزایش معنیداری نسبت به شاهد نشان داد و در نتیجه شاخص طعم میوه کاهش یافت. در کل میتوان نتیجه گرفت که اثرات مثبت نفتالین استیک اسید در کنترل ریزش میوه و بهبود عملکرد و کیفیت میوه بسته به زمان مصرف و شرایط آب و هوایی منطقه مورد مطالعه متفاوت خواهد بود.
میوه کاری
منصور جلالی؛ نوراله معلمی؛ اسماعیل خالقی؛ شهره زیودار؛ مصطفی رحمتی جنیدآباد
چکیده
تنک میوه یکی از عملیات باغی است که بر خصوصیات کمی و کیفی میوه تاثیر می‌گذارد. به منظور بررسی اثر تنک دستی و شیمیایی بر خصوصیات بیوشیمیایی میوه خرما رقم خضراوی در مراحل مختلف رشد و نمو میوه، آزمایشی در دانشگاه شهید چمران اهواز در سالهای متوالی ۱۴۰۱ و 1402 اجرا شد. این آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار انجام ...
بیشتر
تنک میوه یکی از عملیات باغی است که بر خصوصیات کمی و کیفی میوه تاثیر می‌گذارد. به منظور بررسی اثر تنک دستی و شیمیایی بر خصوصیات بیوشیمیایی میوه خرما رقم خضراوی در مراحل مختلف رشد و نمو میوه، آزمایشی در دانشگاه شهید چمران اهواز در سالهای متوالی ۱۴۰۱ و 1402 اجرا شد. این آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار انجام گردید. تیمارهای آزمایش شامل تنک دستی (خوشچه) (عدم تنک ، حذف ۳۳ و 25درصد از خوشچه‌ها در مرحله کیمری) و تنک شیمیایی (صفر، 50 و ۱۰۰ میلیگرم در لیتر نفتالین استیک اسید در مرحله حبابوک) بود. صفات کیفی اندازهگیری شده شامل درصد مواد جامد محلول کل، pH، درصد اسیدیته کل، شاخص طعم، میزان فعالیت آنتیاکسیدانی، فنل کل، میزان تانن محلول کل، اسید آسکوربیک، آنزیمهای پلی-گالاکتروناز، پکتین‌متیل‌استراز، سلولاز و اینورتاز و درصد قندهای احیاء، غیر احیاء و کل میوه بودند. نتایج این آزمایش نشان‌داد تنک دستی و شیمیایی باعث بهبـود ویژگیهای کیفی میوه (میزان فنل کل، تانن محلول کل، اسید آسکوربیک، فعالیت آنزیمهای پلی‌گالاکتروناز، پکتین‌متیل‌استراز و درصد قندهای احیاء و کل) در مرحله تمار، گردیده و همچنین بر شاخص‌هایی نظیر مواد جامد محلول کل، pH و آنزیمهای سلولاز و اینورتاز در مراحل خلال و رطب موثر بود. نتایج نشان داد که تغییرات صفات کیفی شامل مواد جامد محلول کل، pH، درصد اسیدیته کل، شاخص طعم، آنزیمهای پلی‌گالاکتروناز، پکتین‌متیل‌استراز، سلولاز و اینورتاز و درصد قندهای احیاء و کل تا اواخر دوره رشد (از مرحله کیمری تا تمار) سیر صعودی داشتند. تغییرات روند رشد صفاتی نظیر فنل کل، میزان تانن محلول کل، اسید آسکوربیک، و درصد قند غیر احیاء از مرحله کیمری تا مرحله تمار روند نزولی داشت. بطور کلی نتایج بدست آمده نشان داد تیمار تنک دستی با حذف ۲۵ درصد از تعداد کل خوشچه‌ها و تنک شیمیایی با ۱۰۰ میلی گرم در لیتر نفتالین استیک اسید، موجب بهبود کیفیت میوه خرما رقم خضراوی گردیده و به نخل‌داران قابل توصیه است.
میوه کاری
افسانه صالحی؛ فاطمه نکونام؛ فرهنگ رضوی
چکیده
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی برگی برخی از کودهای زیستی بر خصوصیات رشدی و عملکرد میوه سیب رقم رد دلیشز در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار در شرایط آب و هوایی زنجان انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل محلولپاشی برگی جلبک دریایی (075/0 و 15/0 درصد)، اسید آمینه (1/0 و 2/0 درصد)، اسید هیومیک (03/0 درصد)، کود تجاری همارنگ (5/0 درصد)، ...
بیشتر
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی برگی برخی از کودهای زیستی بر خصوصیات رشدی و عملکرد میوه سیب رقم رد دلیشز در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار در شرایط آب و هوایی زنجان انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل محلولپاشی برگی جلبک دریایی (075/0 و 15/0 درصد)، اسید آمینه (1/0 و 2/0 درصد)، اسید هیومیک (03/0 درصد)، کود تجاری همارنگ (5/0 درصد)، کود شیمیایی ترکیبی (نیتروژن، روی و بور (اوره 1%، کلات روی 3/0% و اسید بوریک 1/0 %)) و محلولپاشی با آب مقطر (شاهد) بود. نتایج نشان داد که کاربرد برگی کودهای زیستی و شیمیایی به طور معنیداری رشد و عملکرد میوه را افزایش دادند. به طوریکه بیشترین افزایش رشد شاخه سال جاری (39 درصد) و سطح برگ (30/74 درصد) نسبت به شاهد با اعمال کود جلبک دریایی با غلظت 075/0 درصد به دست آمد. همچنین کود جلبک دریایی با غلظت 15/0 درصد، اسیدآمینه 2/0 درصد، اسید هیومیک و اسید آمینه 1/0 درصد باعث افزایش معنیدار سطح برگ (به ترتیب 02/42، 57/35، 27/22 و 20/16 درصد) نسبت به شاهد شدند. محلولپاشی جلبک دریایی، اسیدآمینه و ترکیب شیمیایی، شاخص کلروفیل را افزایش دادند. حداکثر افزایش شاخص کلروفیل (50 درصد) نسبت به شاهد با کاربرد کود شیمیایی ترکیبی در 130 روز بعد از شکوفایی کامل گلها به دست آمد. بیشترین مقدار نیتروژن (66/1 درصد)، پتاسیم (03/1 درصد)، روی (150 میلیگرم در کیلوگرم ماده خشک) و بور (5/82 میلیگرم بر کیلوگرم ماده خشک) و کمترین مقدار فسفر (44/0 درصد) با کاربرد برگی کود شیمیایی ترکیبی به دست آمد. بیشترین محتوای آهن در برگ درختان تیمار شده با کود جلبک دریایی 15/0 درصد، اسید هیومیک و کود زیستی تجاری به دست آمد. بر اساس نتایج مشاهده شد که کاربرد اسیدآمینه، جلبک دریایی و کود شیمیایی ترکیبی بیشترین تاثیر را در کاهش ریزش میوه (به ترتیب 97/36، 37/33، 07/29 درصد نسبت به شاهد) و افزایش کارایی عملکرد (به ترتیب 75/2 و 73/2 و 8/2 در مقایسه با 22/0 میوه در واحد سطح مقطع شاخه در شاهد) داشته‌اند. بر اساس نتایج به دست آمده از این پژوهش میتوان گفت که کاربرد کودهای زیستی خصوصا جلبک دریایی (15/0 درصد) و اسیدآمینه (1/0 درصد)، جایگزین‌های مناسب برای کودهای شیمیایی هستند و می‌توانند نقش به‌سزایی در افزایش شاخصهای رشدی و عملکرد سیب بدون اثر مخرب بر محیط زیست داشته باشند.
میوه کاری
سیداصغر موسوی؛ اکرم وطن خواه؛ علی ایمانی
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی خصوصیات رویشی و کمی و کیفی خشک میوه و مغز در 36 رقم و ژنوتیپ امید‌بخش بادام انجام شد. ارقام و ژنوتیپ‌های امید بخش در یک شرایط محیطی یکسان در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات بادام در منطقه سامان وابسته به مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری بر روی پایه رویشی 15GN ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی خصوصیات رویشی و کمی و کیفی خشک میوه و مغز در 36 رقم و ژنوتیپ امید‌بخش بادام انجام شد. ارقام و ژنوتیپ‌های امید بخش در یک شرایط محیطی یکسان در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات بادام در منطقه سامان وابسته به مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری بر روی پایه رویشی 15GN در سال 1397 پیوند و در بهار، تابستان و پاییز 1402 از نظر صفات مهم رویشی، فنولوژیکی، کمی و کیفی خشک میوه و مغز ارزیابی و مقایسه شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که صفات ارتفاع درخت، عرض تاج، قطر پایه و پیوندک، طول و قطر شاخه و نسبت ارتفاع به طول تاج در ارقام و ژنوتیپ‌های مورد بررسی معنیدار بود. نتایج نشان داد ارقام و ژنوتیپ‌های مورد بررسی از نظر کلیه صفات خشک میوه و مغز دارای تفاوت معنیدار بودند که نشان دهنده وجود تنوع بین ارقام و ژنوتیپ‌های مورد بررسی است. بر اساس نتایج مقایسه میانگین صفات رویشی، بیشترین ارتفاع در ژنوتیپ‌های 4GA، 3GA، 35GA، بیشترین عرض تاج در ژنوتیپ‌های 5GA، 17GA، 3GA و 20GA، 15GA، 5GA بیشترین قطر پایه و پیوندک و بیشترین طول و قطر شاخه یکساله در ژنوتیپ 18GA مشاهده شد. بالاترین عملکرد در ژنوتیپ‌های 20GA، 16GA و 26GA مشاهده شد. بر اساس نتایج بدست آمده ارقام و ژنوتیپ‌های 5GA، 24GA، 12GA، 9GA و 1GA از نظر صفات خشک میوه و مغز برتری نسبی نشان دادند که ژنوتیپ 24GA نسبتا دیرگل، ژنوتیپ‌های 1GA و 5GA خیلی دیرگل بودند و گلدهی ارقام و ژنوتیپ‌های 9GA، 12GA و 24GA روی اسپور و 5GA و 1GA مختلط بود. قطر خشک میوه همبستگی مثبت و معنیداری با وزن خشک میوه، طول و قطر مغز (7/0=r) نشان داد. نتایج این پژوهش نشان داد، ژنوتیپ 35GA پیوند شده روی پایه 15GN بالاترین طول، عرض و قطر خشک میوه، بیشترین وزن خشک و وزن مغز، رنگ مغز روشن، مغز بدون چروکیدگی و بیشترین درصد مغز و بالاترین نسبت وزن مغز به وزن خشک میوه را دارا بود.
میوه کاری
سید محمود غلامی؛ مهدی حدادی نژاد؛ حسین مرادی؛ حسین صادقی
چکیده
رقم تاراکو یکی از محبوب‌ترین ارقام پرتقال خونی به شمار می‌آید که ازدیاد آن از طریق پیوند روی پایه پر رشد سیتروملو صورت میگیرد ولی در پیوند بهاره دچار رکود میشود. با توجه به نقش سایتوکینین ها در بیدار شدن و رشد و نمو جوانه ها، پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر زمان (13، 15 و 17 روز پس از پیوند) و غلظت ترکیبات سایتوکینینی (5000 میلیگرم در لیتر ...
بیشتر
رقم تاراکو یکی از محبوب‌ترین ارقام پرتقال خونی به شمار می‌آید که ازدیاد آن از طریق پیوند روی پایه پر رشد سیتروملو صورت میگیرد ولی در پیوند بهاره دچار رکود میشود. با توجه به نقش سایتوکینین ها در بیدار شدن و رشد و نمو جوانه ها، پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر زمان (13، 15 و 17 روز پس از پیوند) و غلظت ترکیبات سایتوکینینی (5000 میلیگرم در لیتر بنزیل آدنین، 1000 میلیگرم در لیتر کینتین و 50 میلیگرم در لیتر تی‌دیازورون) بر رفع رکود و برخی صفات پیوندک بهاره تاراکو روی پایه پر رشد سیتروملو در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری انجام شد. نتایج نشان داد زمان و نوع هورمون اثر معنا داری روی رفع رکود و رشد پیوندک بهاره تاراکو دارند. به طوریکه اعمال تیمار هورمونی تی دیازورون 13 روز پس از پیوندزنی منجر به رفع رکود در بیش از 90درصد پیوندک ها گردید. همچنین مشخص شد که تیمارهای تی‌دیازورون و بنزیل آدنین نتیجه بهتری در مقایسه با تیمار کینتین بر روی بیدار شدن جوانه و رشد اولیه پیوندک بهاره تاراکو داشتند. تیمار 50 میلیگرم در لیتر تی‌دیازورون بیشترین تعداد جوانه شکفته شده (67/91)، سطح برگ (04/118 سانتیمتر مربع) و تعداد برگ (50/16) را به ویژه در زمان اعمال 13 روز پس از پیوندزنی دارا بود. بطورکلی، با توجه به نتایج به دست آمده، استفاده از 50 میلیگرم در لیتر تی‌دیازورون در 13 روز پس از پیوندزنی را میتوان به عنوان یک راهکار عملی و مؤثر به منظور افزایش بیدار شدن جوانه و رشد و نمو پیوندک بهاره تاراکو روی سیتروملو برای تولید کنندگان نهال این رقم توصیه نمود.
میوه کاری
سعید فتاحی سیاه کمری؛ ولی ربیعی؛ محمود شور؛ سیلوانا نیکولا
چکیده
گوجی‌بری میتواند منبع آنتی اکسیدان‌های طبیعی برای تولید غذای انسان باشد. به منظور بررسی اثر تیمارهای ال- فنیل آلانین، سلنیوم و نیتروکسین، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد که فاکتورهای آن شامل اسید آمینه L- فنیل آلانین (5/0، 1 و 5/1 میلیمولار) بود. سدیم سلنات (25/0، 5/0 و 1 میلیگرم در لیتر) و کود بیولوژیک نیتروکسین ...
بیشتر
گوجی‌بری میتواند منبع آنتی اکسیدان‌های طبیعی برای تولید غذای انسان باشد. به منظور بررسی اثر تیمارهای ال- فنیل آلانین، سلنیوم و نیتروکسین، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد که فاکتورهای آن شامل اسید آمینه L- فنیل آلانین (5/0، 1 و 5/1 میلیمولار) بود. سدیم سلنات (25/0، 5/0 و 1 میلیگرم در لیتر) و کود بیولوژیک نیتروکسین (166، 333 و 500 میکرولیتر در لیتر) در سه سطح و آب مقطر به عنوان شاهد استفاده شد.. در پایان آزمایش صفاتی مانند مواد جامد محلول، اسید قابل تیتراسیون، محتوای فنول کل، فلاونوئید و فعالیت آنزیم فنیل‌آلانین آمونیالیاز مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تیمارهای مورد استفاده در این آزمایش تأثیر معنیداری بر ویژگیهای فیزیولوژیکی و شیمیایی گیاه گوجی بری داشتند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان اسید قابل تیتراسیون (896/0 درصد)، در نمونه‌های تیمار شده با نیتروکسین در غلظت 333 مایکرولیتر به دست آمد. بیشترین میزان (56/18 میلیگرم در گرم) این شاخص در میوههای تیمار شده با فنیل‌آلانین در غلظت 5/1 میلیمولار به دست آمد. بیشترین میزان این شاخص در میوههای تحت تیمار فنیل‌آلانین در غلظت 1میلیمولار به دست آمد که این شاخص 98/61 درصد بیشتر از میزان فلاونوئید ثبت شده در میوههای گوجی‌بری در شرایط کنترل بهدست آمد. همچنین نتایج نشان داد که با وجود کاهش فعالیت آنزیم پلی‌فنول‌اکسیداز طی افزایش غلظت سلنیوم، فعالیت این آنزیم طی شرایط استفاده از سلنیوم در غلظت 1 میلیگرم در لیتر 66/13 درصد بیشتر از فعالیت آنزیم پلی‌فنل‌اکسیداز در شرایط کنترل بود. با توجه به نتایج حاصل از پژوهش حاضر استفاده از نیتروکسین در غلظت 333 مایکرولیتر و فنیل آلانین در غلظت 5/1 میلیمولار برای افزایش عملکرد و خصوصیات فیزیکوشیمیایی، در جهت ارتقای کشاورزی ارگانیک و پایدار میتواند قابل توصیه باشد.
میوه کاری
ثریا کرمی؛ سکینه فرجی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسه ترکیبات معدنی (غلظت عناصر آهن، روی و کلسیم) و بیوشیمیایی (محتوای آنتوسیانین) در انارهای مبتلا به عارضه سفیدشدگی آریل و انارهای سالم رقم ملس ساوه (سال 1401) و بررسی اثر محلولپاشی عناصر معدنی اشاره شده در بروز و شدت عارضه سفیدشدگی آریل (سال 1402)، طراحی گردید. در سال 1402، آزمایشی بهصورت فاکتوریل (2×3×3) در قالب ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مقایسه ترکیبات معدنی (غلظت عناصر آهن، روی و کلسیم) و بیوشیمیایی (محتوای آنتوسیانین) در انارهای مبتلا به عارضه سفیدشدگی آریل و انارهای سالم رقم ملس ساوه (سال 1401) و بررسی اثر محلولپاشی عناصر معدنی اشاره شده در بروز و شدت عارضه سفیدشدگی آریل (سال 1402)، طراحی گردید. در سال 1402، آزمایشی بهصورت فاکتوریل (2×3×3) در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار و دو مرحله (شروع تشکیل میوه و شروع رسیدگی میوه) اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل محلولپاشی با سه غلظت سولفات آهن (0 و 2 و 4 در هزار به ترتیب F0، F2 و F4)، سه غلظت سولفات روی (0، 3 و 6 در هزار به ترتیب Zn0، Zn3 و Zn6) و دو غلظت کلرید کلسیم (0 و 4 در هزار به ترتیب Ca0، و Ca4) بودند. بر اساس آزمون (38 df=،05/0 t(α=مستقل، به استثناء غلظت Zn، غلظت عناصر Fe، Ca و محتوای آنتوسیانین در میوههای سالم بیشتر از میوههای آسیب دیده بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که محلولپاشی با سولفات آهن، سولفات روی و کلرید کلسیم بهصورت جداگانه یا ترکیبی در کاهش وقوع و شدت سفیدشدگی آریل مؤثر بود. از سوی دیگر، تاثیر مشارکت عنصر کلسیم در کاهش بروز عارضه سفیدشدگی آریل قابل ملاحظه و حاکی از اثر همافزایی عنصر کلسیم با عنصر آهن و روی بود؛ بهطوریکه کاربرد همزمانZn -Fe در ترکیب با Ca کارایی بیشتری نسبت به سایر تیمارها برای کاهش صفات مورد اشاره داشت. از اینرو، بهمنظور کاهش همزمان در وقوع و شدت عارضه سفیدشدگی آریل، محلولپاشی با سولفات آهن 4 در هزار- سولفات روی 6 یا 3 در هزار- کلرید کلسیم 4 در هزار ( Fe4Zn6Ca4 ،Fe4Zn3Ca4) در دو مرحله شروع تشکیل میوه و شروع رسیدگی میوه انار توصیه میشود.
میوه کاری
فرهاد آذرمی آتاجان؛ محمد حسن سیاری زهان؛ عبدالله میرزایی
چکیده
استفاده از باکتری‌های حل‌کننده فسفات (PSB) متحمل به شوری از روش‌های مؤثر در افزایش کارایی سنگ فسفات، تأمین فسفر مورد نیاز گیاه و بهبود رشد آن در محیطهای شور میباشد. بهمنظور بررسی نقش PSB در تأمین فسفر مورد نیاز دانهالهای پسته در شرایط شور، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه‌ای انجام ...
بیشتر
استفاده از باکتری‌های حل‌کننده فسفات (PSB) متحمل به شوری از روش‌های مؤثر در افزایش کارایی سنگ فسفات، تأمین فسفر مورد نیاز گیاه و بهبود رشد آن در محیطهای شور میباشد. بهمنظور بررسی نقش PSB در تأمین فسفر مورد نیاز دانهالهای پسته در شرایط شور، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه‌ای انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل PSB در سه سطح [شاهد (PSB0)، باکتری Pseudomonas sp. 1 (PSB1) و باکتری Pseudomonas sp. 2 (PSB2)]، سنگ فسفات در دو سطح (صفر و 30 میلیگرم فسفر از منبع سنگ فسفات) و شوری آب آبیاری در سه سطح (صفر، 5 و 10 دسی زیمنس بر متر) بود. نتایج نشان داد که شوری آب موجب کاهش وزن خشک اندام هوایی و ریشه، کلروفیل، کاروتنوئیدها، مقدار نسبی آب و شاخص پایداری غشای برگ و غلظت فسفر اندام هوایی و ریشه دانهالهای پسته گردید. در مقابل، پرولین، قندهای محلول و سدیم با افزایش شوری آب در برگ دانهال‌ها انباشته شد. با توجه به نتایج، اگرچه کاربرد سنگ فسفات به‌تنهایی تأثیر چندانی بر شاخصهای مورد مطالعه نشان نداد، امّا کاربرد همزمان آن با باکتری‌ها بیشترین نقش را در بهبود رشد دانهالهای پسته بهویژه در شرایط شور داشت. بیشترین مقدار وزن خشک اندام هوایی (1/89 گرم بر دانهال) و ریشه (1/59 گرم بر دانهال)، کلروفیل b (1/30 میلیگرم بر گرم وزن تر)، کاروتنوئیدها (1/35 میلیگرم بر گرم وزن تر)، قندهای محلول (59/1 میلیگرم بر گرم وزن تر)، پرولین (36/7 میلیگرم بر گرم وزن تر)، مقدار نسبی آب برگ (91/0 درصد)، شاخص پایداری غشا (84/0 درصد)، غلظت فسفر اندام هوایی (0/39 درصد) و غلظت فسفر ریشه (0/35 درصد) از کاربرد همزمان سنگ فسفات و باکتری‌ها (بهویژه سویه PSB2) در شرایط غیرشور بهدست آمد. از طرفی، تلقیح با PSB (هم بهصورت مجزا و هم همراه با سنگ فسفات) موجب کاهش تجمع سدیم در اندام هوایی و ریشه دانهالهای پسته شد. ازاین‌رو، استفاده از باکتری‌های حل‌کننده فسفات با کارایی بالا و خصوصیات محرک رشدی مناسب، میتواند علاوهبر افزایش کارایی سنگ فسفات و تأمین فسفر مورد نیاز دانهال‌ها موجب بهبود رشد و افزایش مقاومت آنها به تنش شوری گردد.
میوه کاری
اکرم حیدری؛ سعید دقیقی؛ فرهاد آذرمی آتاجان
چکیده
عملکرد پایین پسته در واحد سطح به‌دلیل مشکلات مدیریتی باغات میباشد و در این میان مدیریت تغذیه و کوددهی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. بهمنظور بررسی تأثیر کاربرد برخی از کودهای نیتروژنه به همراه سطوح مختلف سولفات پتاسیم و اسید هیومیک بر رشد، رنگیزههای فتوسنتزی و عملکرد پسته رقم ̓بادامی سفید مه ولات̒ آزمایشی بهصورت فاکتوریل ...
بیشتر
عملکرد پایین پسته در واحد سطح به‌دلیل مشکلات مدیریتی باغات میباشد و در این میان مدیریت تغذیه و کوددهی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. بهمنظور بررسی تأثیر کاربرد برخی از کودهای نیتروژنه به همراه سطوح مختلف سولفات پتاسیم و اسید هیومیک بر رشد، رنگیزههای فتوسنتزی و عملکرد پسته رقم ̓بادامی سفید مه ولات̒ آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در شهرستان مه ولات طی دو سال متوالی 1398 و 1399 انجام شد. فاکتور اول شامل کودهای شیمیایی نیتروژنه در 4 سطح (شاهد، اوره، سولفات آمونیوم و نیترات آمونیوم) بود. فاکتور دوم کود سولفات پتاسیم در 2 سطح صفر و 250 گرم به ازای هر درخت و فاکتور سوم کود اسید هیومیک در 2 سطح صفر و 45 گرم به ازای هر درخت بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس دادهها در دو سال آزمایش نشان داد تیمارهای آزمایشی تأثیر معنیداری بر رشد و عملکرد پسته داشتند. نتایج سال اول نشان داد که تیمار ترکیبی اوره و 250 گرم سولفات پتاسیم و 45 گرم اسید هیومیک دارای بالاترین قطر و طول شاخه، خندانی، کلروفیل a، b و کل و کمترین درصد پوکی بود. بیشترین مقدار عملکرد در سال اول از مصرف توأم سولفات آمونیوم و 250 گرم سولفات پتاسیم و 45 گرم اسید هیومیک بهدست آمد. کاربرد توأم نیترات آمونیوم و 250 گرم سولفات پتاسیم و 45 گرم اسید هیومیک منجر به بیشترین قطر و طول شاخه در سال دوم آزمایش شد. بالاترین درصد خندانی و کاروتنوئید و کمترین درصد پوکی در سال دوم از تیمار ترکیبی سولفات آمونیوم و 250 گرم سولفات پتاسیم و 45 گرم اسید هیومیک بهدست آمد. بیشترین کلروفیل a، b و کل از مصرف توأم اوره و 250 گرم سولفات پتاسیم و 45 گرم اسید هیومیک بهدست آمد. بالاترین عملکرد سال دوم از تیمار مصرف اوره و 250 گرم سولفات پتاسیم و 45 گرم اسید هیومیک حاصل شد. بنابراین براساس نتایج این تحقیق، استفاده همزمان از کودهای اوره (300 گرم به ازای هر درخت) و سولفات پتاسیم (250 گرم به ازای هر درخت) و اسید هیومیک (45 گرم به ازای هر درخت) بهعنوان مؤثرترین تیمارها در این آزمایش، میتواند نقش به‌سزایی در افزایش شاخصهای رشدی، عملکرد و فیزیولوژیکی پسته داشته باشند.
میوه کاری
سعیده خدایی؛ ابراهیم گنجی مقدم؛ محبوبه زمانی پور
چکیده
از آنجایی‌که ایران یکی از مناطق خشک و نیمه‌خشک جهان است و با توجه به اهمیت فراوان آب در کشاورزی، انجام تحقیقاتی برای مقابله با تنش خشکی بهمنظور تولید محصولات باکیفیت‌تر بسیار حائز اهمیت است. در این راستا، این مطالعه با هدف بررسی تأثیر سه گونه قارچ مایکوریزا آربوسکولار بر برخی ویژگیهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی نهال‌های ...
بیشتر
از آنجایی‌که ایران یکی از مناطق خشک و نیمه‌خشک جهان است و با توجه به اهمیت فراوان آب در کشاورزی، انجام تحقیقاتی برای مقابله با تنش خشکی بهمنظور تولید محصولات باکیفیت‌تر بسیار حائز اهمیت است. در این راستا، این مطالعه با هدف بررسی تأثیر سه گونه قارچ مایکوریزا آربوسکولار بر برخی ویژگیهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی نهال‌های هلو در شرایط تنش خشکی انجام شد. قارچهای مایکوریزا آربوسکولار با ریشه گیاهان مختلف همزیستی دارند و تأثیر گستردهای بر رشد آنها دارند. این قارچها در استقرار اولیه گیاه در شرایط خشکی مؤثر هستند. قارچهای مایکوریزا آربسکولار با افزایش رشد و جذب عناصر غذایی بهویژه فسفر، مقاومت گیاه را در برابر کم آبی افزایش میدهند. بهمنظور بررسی اثر سه گونه قارچ مایکوریزا آربوسکولار بر برخی خصوصیات دانهالهای هلو تحت شرایط تنش خشکی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل دو عامله در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل: تنش خشکی در چهار سطح (40، 60، 80 و 100 درصد ظرفیت مزرعه) بهعنوان فاکتور اول و کاربرد قارچ مایکوریزا در 14 سطح (سه گونه قارچ مایکوریزا شامل Glomus mosseae، Glomus intraradices و Glomus hoi در غلظتهای مختلف، مخلوط این سه گونه هر کدام در سه غلظت (75، 100 و 125 گرم در گلدان) به همراه کود شیمیایی (100 گرم سوپر فسفات تریپل به ازای هر گلدان) و تیمار کود شیمیایی (بدون قارچ مایکوریزا) و شاهد (بدون کود شیمیایی و قارچ مایکوریزا) بهعنوان فاکتور دوم بودند. نتایج نشان دادند که در شرایط تنش خشکی، مقادیر حجم ریشه، شاخص سبزینگی، فلورسانس کلروفیل، نشت یونی برگ، کلونیزاسیون ریشه و فسفر برگ کاهش یافتند. بعلاوه، با افزایش شدت تنش (40 درصد ظرفیت مزرعه)، صفات مورد مطالعه تحت تأثیر منفی بیشتری قرار گرفتند. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده در این آزمایش، استفاده از قارچهای مایکوریزا (G. mosseae و G. intraradices) در کاهش اثرات تنش خشکی مؤثر بودند. همچنین، استفاده از این قارچها اثر مثبتی بر کاهش نشت یونی برگ در شرایط کم آبی شدید داشتند. با توجه به نتایج این آزمایش، بهترین تیمار مربوط به قارچ مایکوریزا گونه G. mosseae بود و بیشترین تأثیر را در کاهش اثرات منفی تنش به جای گذاشت.
میوه کاری
زهره روحی ویشکائی؛ علی سلیمانی؛ محمود قاسم نژاد؛ اکبر حسنی
چکیده
محدوده وسیعی از ترکیبات کودی با فرمول‌ها و کارایی‌های مختلف در بازارهای جهانی موجود میباشد. علاوه بر کودهای شیمیایی مرسوم، کودهای کمپلکس شده آلی در ابعاد نانو بهعنوان یک نوآوری در بخش تغذیه کشاورزی محسوب میشوند. بنابراین، برای ارزیابی تأثیر چنین کودهایی در کشت و کار زیتون پژوهشی طی دو سال متوالی 1398 تا 1399 در یک باغ تجاری انجام ...
بیشتر
محدوده وسیعی از ترکیبات کودی با فرمول‌ها و کارایی‌های مختلف در بازارهای جهانی موجود میباشد. علاوه بر کودهای شیمیایی مرسوم، کودهای کمپلکس شده آلی در ابعاد نانو بهعنوان یک نوآوری در بخش تغذیه کشاورزی محسوب میشوند. بنابراین، برای ارزیابی تأثیر چنین کودهایی در کشت و کار زیتون پژوهشی طی دو سال متوالی 1398 تا 1399 در یک باغ تجاری انجام گرفت. تیمارهای تغذیه شامل پنج تیمار از ترکیب عناصر نیتروژن و پتاسیم با دو منبع کودی نانو کود (نانو کود کلات نیتروژن و نانو کود کلات پتاسیم nano-NK) و کود شیمیایی (اوره و نیترات پتاسیم NK) بود. مقدار کود استفاده شده از هر دو منبع شامل دو سطح از غلظتهای 02/1 و 81/0 گرم در لیتر (N1K1 و nano-N1K1) و 36/1 و 08/1 گرم در لیتر (N2K2 و nano-N2K2) به‌ترتیب نیتروژن و پتاسیم خالص بود که در چهار مرحله تورم جوانه، قبل از شکوفایی گل‌آذین، سخت شدن هسته میوه و بعد از برداشت کنسروی میوه روی درختان محلولپاشی برگی شد. درختان شاهد در همان مراحل زمانی با آب محلولپاشی شدند. نتایج نشان داد که درختان تحت تیمار N2K2 دارای بالاترین عملکرد (43/36 کیلوگرم) بودند. از نظر محتوای عناصر معدنی هر دو فرم کاربردی کود منجر به افزایش غلظت عناصر نیتروژن و پتاسیم برگ در دو زمان اندازهگیری یعنی مراحل سخت شدن هسته میوه و بعد از برداشت کنسروی میوه در مقایسه با درختان شاهد شدند. بیشترین مقدار کلروفیل برگ مربوط به تیمار nano-N1K1 با میانگین به‌ترتیب 60/2 و 48/2 میلیگرم بر گرم وزن تر در دو زمان اندازهگیری بود. تیمار nano-N1K1در مرحله سخت شدن هسته میوه و تیمار nano-N2K2 در مرحله بعد از برداشت کنسروی میوه باعث افزایش مقدار کربوهیدرات برگ به‌ترتیب 39/1 و 48/1 برابر بالاتر از تیمار شاهد شد. تیمار nano-N1K1 با وجود عملکرد کمتر، نه تنها باعث افزایش درصد روغن شد بلکه منجر به بهبود خصوصیات کیفی روغن (اسیدچرب آزاد، ارزش پراکسید، شاخصهای K232، K270 و رنگیزههای روغن)، محتوای فنل کل، آنتی‌اکسیدان و پروفایل اسید چرب نیز گردید. با توجه به نتایج بهدست آمده، در مجموع عملکرد میوه تحت تأثیر تیمار کودهای اوره و نیترات پتاسیم در غلظت بالاتر و ویژگیهای کیفی روغن زیتون متأثر از تیمار با غلظت پائین‌تر نانو کلات قرار گرفت.
میوه کاری
علیرضا بنیان پور
چکیده
انار گیاه بومی ایران بوده و بهترین رشد و نمو و عملکرد را در مناطق نیمه گرمسیری دارا میباشد. با این وجود به علت افزایش دما و تنشهای محیطی که در سالهای اخیر در مناطق انارخیز شیوع یافته است باغ‌های زیادی با افزایش مشکلات فیزیولوژیکی مانند ترکیدگی، آفتاب‌سوختگی و کاهش کیفیت میوه روبرو گردیده‌اند. استفاده از سایبان ...
بیشتر
انار گیاه بومی ایران بوده و بهترین رشد و نمو و عملکرد را در مناطق نیمه گرمسیری دارا میباشد. با این وجود به علت افزایش دما و تنشهای محیطی که در سالهای اخیر در مناطق انارخیز شیوع یافته است باغ‌های زیادی با افزایش مشکلات فیزیولوژیکی مانند ترکیدگی، آفتاب‌سوختگی و کاهش کیفیت میوه روبرو گردیده‌اند. استفاده از سایبان یکی از راه‌کارهایی است که جهت کاهش تأثیر تغییرات آب و هوایی پیشنهاد می‌گردد. به این منظور در این پژوهش تأثیر انواع مختلف سایبان مورد بررسی قرار گرفت. این پژوهش در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی با 9 تیمار و سه تکرار در دو سال اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل استفاده از سایبان به رنگ‌های سفید و سبز با دو شدت سایه‌دهی متفاوت (30 و 50 درصد) و دو روش اجرا (روی پایه و روی تاج درخت) بود که با درختان شاهد (بدون پوشش) مقایسه شدند. براساس نتایج استفاده از سایبان باعث کاهش میانگین دمای تاج درخت و شدت نور و حفظ رطوبت خاک شد. در مجموع استفاده از سایبان‌های سفید (50 درصد) یا سبز (30 و 50 درصد) نصب شده روی پایه با یکدیگر تفاوت معنیداری نشان ندادند. استفاده از این نوع توری‌ها باعث کمترین میزان آفتاب سوختگی (حدود 2 درصد) و دانه سفیدی (10 درصد) میوه شد همچنین از لحاظ ترکیدگی میوه نیز تفاوت معنیداری با شاهد نشان داد. در این تیمارها آریل‌ها با دارا بودن حدود 400 میلی گرم آنتوسیانین در لیتر آب میوه از بهترین تیمارها از لحاظ رنگ دانه میوه بودند. این در حالی است که این تیمارها هیچ‌گونه اثر منفی در رابطه با کاهش عملکرد و یا کاهش بازارپسندی میوه نشان ندادند.
میوه کاری
اسماعیل خالقی؛ معصومه زمانی دهبری؛ نوراله معلمی
چکیده
مرکبات یکی از تجاری‌ترین محصولات میوه در سراسر جهان به شمار می‌روند که رشد و تولید آن تحت تأثیر تنشهای غیرزنده قرار میگیرد. تنش خشکی از مهمترین تنشهای غیرزنده میباشد که همه‌ی فرآیندهای حیاتی گیاه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. یکی از روش‌های تعدیل کننده اثرات منفی تنش خشکی، استفاده از پلیآمینها میباشد. ...
بیشتر
مرکبات یکی از تجاری‌ترین محصولات میوه در سراسر جهان به شمار می‌روند که رشد و تولید آن تحت تأثیر تنشهای غیرزنده قرار میگیرد. تنش خشکی از مهمترین تنشهای غیرزنده میباشد که همه‌ی فرآیندهای حیاتی گیاه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. یکی از روش‌های تعدیل کننده اثرات منفی تنش خشکی، استفاده از پلیآمینها میباشد. لذا آزمایشی جهت بررسی اثر سطوح مختلف پوترسین (صفر، 5/0، 1 و 2 میلیمولار) و سطوح مختلف آبیاری (100، 75 و 50 درصد پتانسیل تبخیر و تعرق) بر خصوصیات مورفولوژیک و فیزیولوژیک دانهالهای 2 ساله لیموترش بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار طی سالهای 99-1398 در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که با کاهش میزان آب شاخصهای رشدی کاهش یافت بگونهای که کمترین مقدار وزن‌تر و خشک‌ریشه و اندام‌های هوایی، تعداد برگ و سطح برگ دانهالهای لیموترش در آبیاری 50 درصد تبخیر و تعرق گزارش گردید درحالیکه استفاده از پوترسین بهویژه در غلظت 2 میلیمولار اثر مثبتی بر صفات رشدی دانهالهای لیموترش در شرایط تنش خشکی داشت. علاوه براین، طی تنش خشکی 50 و 75 درصد تبخیر و تعرق، میزان محتوای نسبی آب برگ، فتوسنتز، تعرق، هدایت روزنه‌ای، دی‌اکسید کربن زیر روزنه کاهش یافت درحالیکه استفاده از پوترسین سبب افزایش این خصوصیات فیزیولوژیک گردید. نشت یونی نیز تحت تأثیر تنش خشکی افزایش و تحت تیمار پوترسین کاهش یافت. بطور کلی نتایج نشان داد که کاربرد برگی پوترسین به‌خصوص در غلظت 2 میلیمولار در تمام سطوح آبیاری میتواند موجب بهبود خصوصیات مورفولوژیک و فیزیولوژیک دانهالهای لیموترش تحت شرایط تنش خشکی گردد.
میوه کاری
نجمه زین الدینی؛ حمید رضا کریمی؛ فاطمه ناظوری؛ سید رسول صحافی
چکیده
بهمنظور ارزیابی میزان مقاومت چند پایه پسته به تنش خشکی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور خشکی در سه سطح (3، 6 و 9 روز) و پایه در چهار سطح (’بادامی ریز زرند‘،’قزوینی‘، یوریکارپا و یک هیبرید بین گونه‌ای (ورا × تربینتوس) و سه تکرار در شرایط گلخانه به اجرا در آمد. نتایج نشان داد که تنش خشکی سبب ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی میزان مقاومت چند پایه پسته به تنش خشکی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور خشکی در سه سطح (3، 6 و 9 روز) و پایه در چهار سطح (’بادامی ریز زرند‘،’قزوینی‘، یوریکارپا و یک هیبرید بین گونه‌ای (ورا × تربینتوس) و سه تکرار در شرایط گلخانه به اجرا در آمد. نتایج نشان داد که تنش خشکی سبب کاهش شاخصهای رشدی و فیزیولوژیکی شد به‌گونه‌ای که کمترین کاهش وزن خشک اندام هوایی مربوط به پایه هیبرید و بیشترین کاهش مربوط به پایه ‘قزوینی‘ بود. در پاسخ به تنش خشکی، میزان پرولین و کربوهیدرات‌های محلول در برگ پایه‌های مورد بررسی افزایش یافت. بیشترین میزان پرولین (60/0 میلیگرم بر گرم وزن تر) و کمترین میزان کربوهیدرات‌های محلول (88/0 میلیگرم بر گرم وزن تر) در پایه’بادامی ریز زرند‘دیده شد. بیشترین میزان کربوهیدرات‌های محلول نیز در پایه‌های یوریکارپا (64/1 میلی گرم بر گرم وزن تر) و هیبرید (58/1 میلیگرم بر گرم وزن تر) مشاهده شد. تنش خشکی بر غلظت عناصر غذایی اندام هوایی و ریشه تأثیرداشت. بهطوریکه تنش خشکی سبب افزایش میزان پتاسیم اندام هوایی و ریشه گردید. بالاترین غلظت پتاسیم اندام هوایی و ریشه به‌ترتیب در پایه‌های یوریکارپا (3، 8/1 درصد) و هیبرید (7/2، 2 درصد) مشاهده شد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر میتوان عنوان کرد که پایه‌های یوریکارپا و هیبرید از پتانسیل بالای مقاومت به خشکی برخوردارند.
میوه کاری
مسعود فتاحی؛ شیرین مقدم
چکیده
بهمنظور بررسی اثر تنش خشکی بر روی دو رقم بادام، از فلورسانس کلروفیل بهعنوان یک نشانگر زیستی برای ارزیابی فتوسیستم II و پاسخ رشدی استفاده شد. در این تحقیق واکنش دو رقم بادام ’ربیع‘ و ’مامایی‘ پیوند شده بر روی پایه GN15، به رژیم‌های آبیاری (100 درصد ظرفیت زراعی بهعنوان شاهد و 80 درصد، 60 درصد و 40 درصد ظرفیت زراعی) در آزمایشی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر تنش خشکی بر روی دو رقم بادام، از فلورسانس کلروفیل بهعنوان یک نشانگر زیستی برای ارزیابی فتوسیستم II و پاسخ رشدی استفاده شد. در این تحقیق واکنش دو رقم بادام ’ربیع‘ و ’مامایی‘ پیوند شده بر روی پایه GN15، به رژیم‌های آبیاری (100 درصد ظرفیت زراعی بهعنوان شاهد و 80 درصد، 60 درصد و 40 درصد ظرفیت زراعی) در آزمایشی گلدانی و گلخانه‌ای بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملآ تصادفی در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد محدود کردن آب آبیاری باعث کاهش وزن تر و خشک کل گیاهان و همچنین غلظت کلرفیل a، b و کل گردید. همچنین حداکثر فلورسانس (Fm)، حداکثر فلورسانس متغیر (Fv)، حداکثر عملکرد کوانتمی فتوسیستم II (Fv/Fm) و شاخص عملکرد (PI) در اثر تنش خشکی کاهش یافت. میزان کلروفیل a، کل و کارتنوئیدها و همچنین وزن تر و خشک کل به‌ترتیب به میزان 17، 16، 25، 16 و 14 درصد و شاخصهای فلورسانس کلروفیل (Fv، Fm و Fv/Fm) در رقم ’مامایی‘ بیشتر از رقم ’ربیع‘ بود. فلورسانس متغیر نسبی (Vj) در اثر تنش خشکی افزایش یافت و شدت فلورسانس کلروفیل (Fj و Fi) تحت تأثیر برهمکنش تنش خشکی و رقم قرار گرفت. در بررسی ماتریکس همبستگی رابطه قوی بین شاخص عملکرد (PI) و محتوای کلرفیل کل و وزن تر و خشک کل گیاه وجود داشت. به‌طور کلی تغییر در فلورسانس رقم ’مامایی‘ نسبت به رقم’ربیع‘ کمتر بود و غلظت کلروفیل a و میزان وزن تر و خشک این رقم در این آزمایش بیشتر بود. طبق نتایج بدست آمده به‌نظر می‌رسد رقم ’مامایی‘ نسبت به رقم ’ربیع‘ دارای تحمل بیشتری در برابر محدودیت آبیاری میباشد.
میوه کاری
نعیمه سوخت سرایی؛ فریال وارسته؛ مهدی علی زاده
چکیده
در سالهای اخیر کاربرد اسیدهای آلی به دلیل تأثیر آنها در افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاه و افزایش مقاومت به تنشهای محیطی افزایش یافته است. بههمین منظور، برای بررسی برخی پاسخهای فیزیولوژیک توتفرنگی رقم ’کاماروسا‘ به محلولپاشی برگی اسیدهای آلی، آزمایشی بهصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای ...
بیشتر
در سالهای اخیر کاربرد اسیدهای آلی به دلیل تأثیر آنها در افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاه و افزایش مقاومت به تنشهای محیطی افزایش یافته است. بههمین منظور، برای بررسی برخی پاسخهای فیزیولوژیک توتفرنگی رقم ’کاماروسا‘ به محلولپاشی برگی اسیدهای آلی، آزمایشی بهصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل: محلولپاشی با اسید آسکوربیک و اسید اگزالیک (هر کدام با غلظت یک میلیمولار) در سه مرحله (از مرحله اتمام گلدهی تا مرحله میوه سبز) با فواصل شش روز یک‌بار و تیمار شاهد (عدم محلولپاشی) بود. نتایج نشان داد که تیمار محلولپاشی اثر معنیداری بر سطح برگ، وزن تر، وزن خشک برگ، میزان کلروفیلهای a، b و کل، کارتنوئید، قند کل، فلاونوئید و فنل کل داشت. بیشترین میانگین سطح برگ (08/314 سانتیمتر مربع)، وزن تر و خشک برگ (به‌ترتیب 78/1 و 56/0 گرم)، کلروفیل a و کارتنوئید کل (به‌ترتیب 43/0 و 29/0 میلیگرم بر گرم)، قند کل (43/1 میکروگرم بر گرم)، فنل کل (70/0 میلیگرم بر گرم) و فلاونوئید کل (19/0 میلیگرم بر گرم) در کاربرد اسید اگزالیک مشاهده شد. تیمار شاهد دارای کمترین میانگین در تمام صفتهای مورد مطالعه (به جز کارتنوئید) بود. مصرف اسید آسکوربیک و اسید اگزالیک سبب افزایش رنگیزههای فتوسنتزی شد و نسبت به تیمار شاهد به‌طور میانگین ۲۲ درصد میزان کلروفیل کل را افزایش داد. بهعلاوه، محلولپاشی با اسید آسکوربیک و اگزالیک باعث افزایش مواد جامد محلول، فعالیت آنتیاکسیدانی و فلاونوئید میوه نسبت به شاهد شد. همچنین میوههای برداشت شده از گیاهان تیمار شده با اسید اگزالیک، آنتوسیانین و فنل کل بیشتری نسبت به میوههای برداشت شده از گیاهان تیمار شده با اسید آسکوربیک و شاهد دارا بودند. میوههای گیاهان تیمار شده با اسید آسکوربیک نسبت به گیاهان تیمار شده با اسید اگزالیک، ویتامین ث و اسیدیته قابل تیتر کمتر و شاخص طعم بالاتری داشتند. به‌طور کلی با توجه به نتایج مشخص شد که محلولپاشی برگی اسید آسکوربیک و اسید اگزالیک با افزایش رنگیزههای فتوسنتزی و زیستتوده، باعث بهبود صفات کیفی و محتوای ترکیبات مرتبط با سلامتی در میوه توتفرنگی رقم ’کاماروسا‘ شد.
میوه کاری
مرضیه نظامی؛ محمدرضا فتاحی مقدم نوقابی؛ علی عبادی؛ ذبیح اله زمانی
چکیده
توتفرنگی یکی از میوههای مهم و مغذی است که قابلیت کشت در مزرعه و گلخانه را دارا میباشد. بهمنظور بررسی تأثیر هورمونها بر رشد توتفرنگی رقم ’گاویتا‘ دو آزمایش در یک واحد گلخانه تجاری طراحی و اجرا شد. در آزمایش اول جیبرلین در غلظتهای 50، 100 و150 میلیگرم در لیتر و ایندول بوتیریک اسید در غلظتهای 20، 40 و 60 میلیگرم ...
بیشتر
توتفرنگی یکی از میوههای مهم و مغذی است که قابلیت کشت در مزرعه و گلخانه را دارا میباشد. بهمنظور بررسی تأثیر هورمونها بر رشد توتفرنگی رقم ’گاویتا‘ دو آزمایش در یک واحد گلخانه تجاری طراحی و اجرا شد. در آزمایش اول جیبرلین در غلظتهای 50، 100 و150 میلیگرم در لیتر و ایندول بوتیریک اسید در غلظتهای 20، 40 و 60 میلیگرم در لیتر در مراحل رشدی (کدهای 55، 60 و 65) براساس دستورالعمل جهانی BBCH محلولپاشی شدند. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد. میوهها پس از رسیدن به مرحله قرمزی بهصورت دستی برداشت شدند و بهمنظور آزمایشهای تکمیلی به آزمایشگاههای گروه علوم باغبانی دانشکده مهندسی علوم باغبانی و فضای سبز دانشگاه تهران منتقل شدند. صفات رویشی و زایشی شامل سطح برگ، تعداد برگ، محیط تاج بوته، ارتفاع بوته، تعداد گل و ابعاد میوه و صفات بیوشیمیایی میوه شامل: مواد جامد محلول، میزان اسید قابل تیتراسیون میوه، آنتوسیانین، فعالیت آنتیاکسیدانی، ترکیبات فنلی کل، میزان فعالیت آنزیم کاتالاز، آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز، ویتامینث و رنگ میوه مورد ارزیابی قرار گرفتند. جیبرلین در غلظت 50 میلیگرم در لیتر ویژگیهای رویشی بوته نظیر: سطح برگ بوته، محیط تاج بوته، ارتفاع بوته و تعداد گل را بهبود بخشید در حالیکه اکسین موجب کاهش بدشکلی میوه تا 40 درصد شد و همچنین موجب افزایش در میزان مواد جامد محلول، میزان اسید قابل تیتراسیون میوه و میزان فعالیت آنتیاکسیدانی میوه شد. در کل جیبرلین در غلظت 50 میلیگرم در لیتر بهمنظور افزایش ویژگیهای رویشی بوته و اکسین در غلظت 60 میلیگرم در لیتر موجب افزایش ویژگیهای میوه شدند. در آزمایش دوم میوهها در محلول نفتالین استیک اسید (NAA) با غلظتهای 20، 40 و 60 میلیگرم در لیتر و جیبرلین با غلظتهای 25، 50 و 100 میلیگرم در لیتر در مراحل رشدی میوه براساس زمان کدهای 70 (تشکیل میوه) و 73 (میوه سبز کوچک) دستورالعمل جهانی BBCH غوطهور شدند. جیبرلین در غلظت 100 میلیگرم در لیتر موجب افزایش در اندازه میوه، وزن میوه، افزایش ویژگیهای بیوشیمیایی میوه و کاهش بدشکلی میوه تا 5/37 درصد شد. در حالیکه اکسین در غلظت 60 میلیگرم در لیتر موجب افزایش میزان آنتوسیانین میوه، ترکیبات فنلی کل میوه و ویتامینث شد. در کل جیبرلین با غلظت 100 میلیگرم در لیتر و اکسین با غلظت 60 میلیگرم در لیتر بهمنظور افزایش اندازه میوه، وزن میوه، ویژگیهای بیوشیمیایی میوه و کاهش بدشکلی میوهها توصیه میشوند.
میوه کاری
توکل راسته؛ جواد عرفانی مقدم؛ سید سمیح مرعشی
چکیده
نخل خرما (Phoenix dactylifera L.) متعلق به خانوادهArecaceae گیاهی دوپایه است و تولید تجاری محصول آن نیازمند به گردهافشانی مصنوعی میباشد. دما یکی از عوامل محیطی تأثیرگذار بر گردهافشانی، لقاح و تشکیل میوه در نخل خرما است. در این مطالعه اثر دما بر جوانهزنی و رشد لوله گرده خرما در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش بهصورت فاکتوریل ...
بیشتر
نخل خرما (Phoenix dactylifera L.) متعلق به خانوادهArecaceae گیاهی دوپایه است و تولید تجاری محصول آن نیازمند به گردهافشانی مصنوعی میباشد. دما یکی از عوامل محیطی تأثیرگذار بر گردهافشانی، لقاح و تشکیل میوه در نخل خرما است. در این مطالعه اثر دما بر جوانهزنی و رشد لوله گرده خرما در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل پنج رقم نر ’غنامی سرخ‘، ’غنامی سبز‘، ’سبزپرک‘، ’نرپاکوتاه‘ و ’خارجی‘ به همراه 9 سطح دمایی 15، 18، 21، 24، 27، 30، 33، 36 و 39 درجه سانتی‌گراد بودند. نتایج نشان داد تفاوت معنیداری در بین ارقام، دمای مورد بررسی و اثرات متقابل بین آنها در سطح احتمال 1 درصد وجود دارد. در بین دماهای مورد بررسی، بیشترین جوانهزنی دانه گرده در همه ارقام در دمای 30 درجه سانتی‌گراد اتفاق افتاد و بعد از آن به‌ترتیب مربوط به دمای 33 و 27 درجه سانتی‌گراد بوده است و کمترین درصد جوانهزنی مربوط به دمای 15 درجه سانتی‌گراد بوده است. در بین ارقام مورد مطالعه، رقم ’غنامی سرخ‘ دارای بیشترین درصد جوانهزنی دانه گرده (45/92 درصد) و بعد از آن ارقام ’نرپاکوتاه‘ (33/87 درصد) و ’سبزپرک‘ (82/84 درصد) در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند و کمترین مقدار جوانهزنی دانه گرده مربوط به رقم ’خارجی‘ بوده است. درصد جوانهزنی دانه گرده در رقم ’غنامی سرخ‘ در دامنه وسیع دمایی از 21 تا 39 درجه سانتی‌گراد به‌طور متوسط بالای 59 درصد بوده است. نتایج کلی نشان داد ارقام ’غنامی سرخ‘، ’سبزپرک‘ و ’نرپاکوتاه‘ در گستره دمایی وسیعی قابلیت جوانهزنی مطلوبی را دارند و برای اقلیمهای دارای نوسانات دمایی در زمان باز شدن گلهای ماده نخل خرما قابل توصیه میباشند.
میوه کاری
حسین سرتیپ؛ علی اکبر شکوهیان؛ اسماعیل چمنی؛ علیرضا قنبری
چکیده
خسارت ناشی از سرما در مراحل حساس رشد و نمو، یکی از عوامل مهم کاهش عملکرد گیاهان در سراسر جهان است. به منظور بررسی تاثیر کاربرد اسید سالسیلیک، ضدیخ طبیعی تیوفر و روغن سویا، بر تحمل به سرمای بهاره درخت گیلاس رقم ’سیاه تکدانه مشهد‘ آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه فاکتور اسید سالیسیلیک (صفر، ...
بیشتر
خسارت ناشی از سرما در مراحل حساس رشد و نمو، یکی از عوامل مهم کاهش عملکرد گیاهان در سراسر جهان است. به منظور بررسی تاثیر کاربرد اسید سالسیلیک، ضدیخ طبیعی تیوفر و روغن سویا، بر تحمل به سرمای بهاره درخت گیلاس رقم ’سیاه تکدانه مشهد‘ آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه فاکتور اسید سالیسیلیک (صفر، 5/1 و 3 میلی مولار)، ضد یخ طبیعی تیوفر (صفر، 5/2 و 5 در 1000) و روغن سویا (صفر، 5/2 و 5 در1000) در 4 تکرار در یک باغ تجاری واقع در شهرستان سرعین در سالهای 1398 و 1399 اجرا شد. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد که اثر فاکتورهای آزمایشی بر درصد مادگی سالم و زمان پایان گلدهی در سطح احتمال 1 درصد معنیدار بود و بیشترین درصد مادگی سالم (25/69 درصد) در تیمار محلولپاشی اسید سالیسیلیک (5/1 میلی مولار) به همراه روغن سویا (5 در 1000) و محلولپاشی 5 در 1000 ضد یخ طبیعی تیوفر مشاهده شد. اثر اسید سالسیلیک و ضد یخ طبیعی در به تاخیر انداختن زمان باز شدن گلها بیشترین اثر را داشت. بیشترین میزان درصد نشت یونی در تیمار شاهد و کمترین مقدار آن نیز در تیمار محلولپاشی اسید سالیسیلیک 3 میلی مولار به همراه روغن سویا (5 در 1000) مشاهده شد. با توجه به مشاهدات این تحقیق میتوان نتیجه گرفت که استفاده از اسید سالیسیلیک به همراه روغن سویا و ضد یخ طبیعی تیوفر میتواند راهکاری مناسب به منظور به تاخیر انداختن زمان باز شدن گلها و همچنین افزایش شاخصهای تحمل به سرما در گیلاس باشد.
میوه کاری
محمدجواد کرمی
چکیده
انگور یکی از محصولات مهم و غالب باغی استان فارس و انگور ’رطبی‘ یکی از رقمهای مهم انگور آبی در این استان است. دو روش هرس در انگور وجود دارد (هرس بلند و هرس کوتاه). تفاوت این دو روش هرس، در طول شاخه یک ساله نگهداری شده پس از انجام هرس است. در هرس بلند شاخههای با بیش از سه جوانه اما در هرس کوتاه شاخههای کوتاه دو تا سه جوانهای ...
بیشتر
انگور یکی از محصولات مهم و غالب باغی استان فارس و انگور ’رطبی‘ یکی از رقمهای مهم انگور آبی در این استان است. دو روش هرس در انگور وجود دارد (هرس بلند و هرس کوتاه). تفاوت این دو روش هرس، در طول شاخه یک ساله نگهداری شده پس از انجام هرس است. در هرس بلند شاخههای با بیش از سه جوانه اما در هرس کوتاه شاخههای کوتاه دو تا سه جوانهای نگهداری میشود. به منظور تعیین شدت هرس مناسب، واکنش این رقم به دو سطح شدت هرس (سبک با فرمول 20+40 و شدید با فرمول 20+20) و سه سطح تعداد جوانه در هر نقطه بارده (3، 6 و 9 جوانهای) به مدت سه سال با آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در شیراز بررسی گردید. نتایج نشان داد که اثر متقابل شدت هرس × طول شاخه بارده بر ویژگیهای تعداد خوشه، وزن و تعداد حبه (p≤0.01) و بر ویژگی میانگین عملکرد و مقدار اسید میوه (p≤0.05) معنیدار بود. همچنین اثر شدت هرس بر عملکرد، تعداد خوشه و وزن حبه و اثر تعداد جوانه در هر شاخه بارده بر عملکرد، تعداد خوشه و تعداد حبه معنیدار بود. بیشترین عملکرد در هرس سبک با شاخههای شش جوانهای (9/34 تن در هکتار) و نه جوانهای (1/33 تن در هکتار) بدست آمد. بیشترین تعداد خوشه (126 خوشه در هر کرت) در هرس سبک با شاخه نه جوانهای، سنگینترین حبهها (7/5 گرم) در هرس شدید با شاخه شش جوانهای و بیشترین تعداد حبه (126 عدد) در هرس شدید با شاخه سه جوانهای مشاهده شد.
میوه کاری
ابراهیم گنجی مقدم؛ احمد مصطفی پور؛ محبوبه زمانی پور
چکیده
سرشاخهکاری یک رویکرد جدید برای افزایش بهرهوری باغات مسن، جوانسازی و تغییر رقم آنهاست. با این هدف، تحقیقی در استان خراسان رضوی طی سه سال انجام شد. این پروژه در سه منطقه چناران، نیشابور و طرقبه شاندیز و شامل سه آزمایش مستقل بود. در هر سه آزمایش، پس از رشد پیوندک، میزان سازگاری و درصد گیرایی، رشد رویشی پیوندک، شروع باردهی، عملکرد، ...
بیشتر
سرشاخهکاری یک رویکرد جدید برای افزایش بهرهوری باغات مسن، جوانسازی و تغییر رقم آنهاست. با این هدف، تحقیقی در استان خراسان رضوی طی سه سال انجام شد. این پروژه در سه منطقه چناران، نیشابور و طرقبه شاندیز و شامل سه آزمایش مستقل بود. در هر سه آزمایش، پس از رشد پیوندک، میزان سازگاری و درصد گیرایی، رشد رویشی پیوندک، شروع باردهی، عملکرد، و ارزیابی اقتصادی بررسی شد. در آزمایش اول، جهت تعیین نوع پیوند و رقم بر موفقیت و درصد گیرایی پیوند، از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار و هر تکرار شامل 3 پیوند استفاده شد. فاکتور اول نوع پیوند در دو سطح (اسکنه و تاجی) و فاکتور دوم رقم در سه سطح (’استلا‘، ’سویت هارت‘ و ’سان برست‘) بود. نتایج نشان دادند که رقم ’سان برست‘ با 8/86 درصد گیرایی از بیشترین درصد و رقم ’استلا‘ با 3/64 درصد از کمترین درصد گیرایی پیوند برخوردار بودند. هم چنین، پیوند اسکنه نسبت به پیوند تاجی از درصد گیرایی بالاتری برخوردار بود. بنابراین، پیوند اسکنه با 65 درصد نسبت به پیوند تاجی با 13 درصد از موفقیت بیشتری برخوردار بود. در آزمایش دوم، ارزیابی اثر سن درخت و رقم بر درصد گیرایی پیوند انجام گرفت که جهت اجرای این مرحله از آزمایش فاکتوریل دو عامله، فاکتور اول سن درخت در دو سطح (10 و بالاتر از 20 سال) و فاکتور دوم نوع پیوند (اسکنه و تاجی) استفاده شد. نتایج نشان دادند که با افزایش سن درخت، درصد گیرایی پیوند بشدت کاهش یافت. درصد گیرایی پیوند در درختان جوان حدود 68 درصد و در درختان با سن بالای 25 سال 8 درصد بود. بر این اساس، انجام پیوند سرشاخه کاری در درختان مسن توصیه نمی گردد. در آزمایش سوم، اثر نگهداری شاخه آبکش و رقم بر درصد موفقیت پیوند بررسی شد که این مرحله از آزمایش فاکتوریل دو عامله که عامل اول حضور یا عدم حضور شاخه پرستار و عامل دوم رقم در سه سطح (’استلا‘، ’سان برست‘، ’سویت هارت‘) بود، استفاده شد. ارزیابی اولیه نشان داد که نگهداشت شاخه پرستار در سرشاخهکاری گیلاس تاثیر معنیداری در گیرایی پیوند ندارد. درصد گیرایی پیوند در درختان بدون شاخه پرستار حدود 78 درصد و در درختان با شاخه پرستار حدود 63 درصد بود. بر این اساس، نگهداری شاخه پرستار در سرشاخهکاری گیلاس توصیه نمی‌گردد. به طور کلی، سرشاخهکاری در درختان گیلاس به منظور تغییر رقم باغ و بهرهوری بهتر باغ توصیه می‌گردد.
میوه کاری
محمد علی احمدی؛ سعید دقیقی؛ فرهاد آذرمی آتاجان؛ حسن بیات
چکیده
بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی کلرید کلسیم و سولفات پتاسیم بر خصوصیات فیزیکی و بیوشیمیایی میوه عناب دو آزمایش جداگانه (در دو منطقه سیوجان و ماژان) بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در شهرستان خوسف استان خراسان جنوبی در سال 1401 انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل کلرید کلسیم (صفر، 5/0 و 1 درصد) و سولفات ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی کلرید کلسیم و سولفات پتاسیم بر خصوصیات فیزیکی و بیوشیمیایی میوه عناب دو آزمایش جداگانه (در دو منطقه سیوجان و ماژان) بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در شهرستان خوسف استان خراسان جنوبی در سال 1401 انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل کلرید کلسیم (صفر، 5/0 و 1 درصد) و سولفات پتاسیم (صفر، 1/0 و 3/0 درصد) بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که محلولپاشی کلرید کلسیم و سولفات پتاسیم در باغ سیوجان و ماژان بر خصوصیات فیزیکی و بیوشیمیایی میوه عناب معنیدار بود. در باغ سیوجان بیشترین وزن تر (07/4 گرم) و خشک میوه (89/1 گرم)، طول (11/29 میلیمتر) و قطر (52/21 میلیمتر) میوه و سفتی بافت (81/18 نیوتون بر سانتیمتر مربع) در سطح 5/0 درصد کلرید کلسیم بهدست آمد. همچنین تیمار محلولپاشی 5/0 درصد کلرید کلسیم در باغ سیوجان دارای بالاترین میزان کارتنوئید (473/0 میلیگرم در 100 گرم وزن تر) و فنول کل (66/10 میلیگرم اسیدگالیک در 100 گرم وزن تر) میوه بود. در باغ سیوجان بیشترین میزان کلسیم و پتاسیم میوه در سطح 1 درصد کلرید کلسیم بهدست آمد. در باغ ماژان بیشترین وزن تر (9/3 گرم) و خشک میوه (37/1 گرم)، طول و قطر میوه و سفتی بافت از محلولپاشی 5/0 درصد کلرید کلسیم بهدست آمد. بالاترین میزان کارتنوئید (443/0 میلیگرم در 100 گرم وزن تر) و فنول میوه (53/9 میلیگرم اسید گالیک در 100 گرم وزن تر) در باغ ماژان در سطح 5/0 درصد کلرید کلسیم بهدست آمد. بیشترین محتوی کلسیم و پتاسیم میوه باغ ماژان در تیمار 1 درصد کلرید کلسیم حاصل شد. در باغ سیوجان بالاترین وزن تر (63/3 گرم) و خشک میوه (89/1 گرم)، طول (41/28 میلیمتر) و قطر (91/20 میلیمتر) میوه و سفتی بافت (61/18 نیوتون بر سانتیمتر مربع) در سطح 3/0 درصد سولفات پتاسیم بهدست آمد. بالاترین میزان شاخصهای بیوشیمیایی میوه عناب در باغ سیوجان از سطح 3/0 درصد سولفات پتاسیم بهدست آمد. اثر متقابل محلولپاشی کلرید کلسیم و سولفات پتاسیم بر وزن تر و خشک میوه، طول میوه و کارتنوئید میوه باغ سیوجان معنیدار بود. در باغ ماژان نیز صفات وزن تر و خشک میوه، میزان کارتنوئید و فنول کل میوه تحت تأثیر اثر متقابل تیمارهای آزمایشی قرار گرفت و بیشترین میزان این صفات در سطح 5/0 درصد کلرید کلسیم و 3/0 درصد سولفات پتاسیم بهدست آمد. بر اساس نتایج این تحقیق، محلولپاشی 5/0 درصد کلرید کلسیم و 3/0 درصد سولفات پتاسیم بهعنوان مؤثرترین تیمارها در این آزمایش، میتواند نقش مؤثری در افزایش کمیت و کیفیت میوه عناب داشته باشند.
میوه کاری
اکرم فاطمی؛ آسیه صفری؛ محسن سعیدی؛ زهرا کلاه چی
چکیده
تنش خشکی یکی از مهمترین عوامل محدودکننده عملکرد و کیفیت گیاهان است. در این پژوهش تأثیر تنش خشکی و کاربرد برخی کودهای شیمیایی و آلی بر فعالیت برخی آنزیمهای آنتی اکسیدانی برگ انگور ’بیدانه قرمز‘ در گلخانه بررسی شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با تیمارهای کودی: شاهد، سولفات پتاسیم (1250 میلیگرم ...
بیشتر
تنش خشکی یکی از مهمترین عوامل محدودکننده عملکرد و کیفیت گیاهان است. در این پژوهش تأثیر تنش خشکی و کاربرد برخی کودهای شیمیایی و آلی بر فعالیت برخی آنزیمهای آنتی اکسیدانی برگ انگور ’بیدانه قرمز‘ در گلخانه بررسی شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با تیمارهای کودی: شاهد، سولفات پتاسیم (1250 میلیگرم بر کیلوگرم)، کمپوست (پنج درصد وزنی) و بایوچار (ده درصد وزنی) در شرایط بدون تنش و تنش خشکی (به ترتیب 40 و 80 درصد رطوبت ظرفیت زراعی) در چهار تکرار انجام شد. فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دسموتاز و پراکسیداز و مقدار پروتئین محلول کل برگ انگور اندازهگیری شدند. یافتهها نشان داد که اثر متقابل تنش خشکی و تیمار کودی بر فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دسموتاز و پراکسیداز و مقدار پروتئین محلول کل برگ انگور معنیدار بود (P<0.01). در شرایط تنش خشکی، بین تیمارهای کودی، فعالیت آنزیم سوپراکسید دسموتاز در تیمار سولفات پتاسیم به طور معنیداری کمتر از تیمارهای کمپوست (2/19 درصد) و بایوچار (1/21 درصد) بود (P<0.01). در شرایط تنش خشکی، فعالیت آنزیم پراکسیداز در تیمار کمپوست به طور معنیداری (P<0.01) بیشتر از تیمار سولفات پتاسیم (50 درصد) بود و با تیمار بایوچار اختلاف معنیداری نداشت. بیشترین پروتئین محلول کل در تیمار بایوچار نسبت به شاهد (با افزایش دو برابری) دیده شد. افزایش پروتئین محلول کل برگ انگور با کاربرد بایوچار در شرایط تنش خشکی به افزایش فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دسموتاز و پراکسیداز و قابلیت جذب عناصر غذایی پر مصرف و کم مصرف نسبت داده شد. بنابراین به منظور توصیه کودی در شرایط مشابه از نظر نوع خاک، سن و رقم انگور و نوع بایوچار، کاربرد بایوچار سپس کمپوست و در پایان سولفات پتاسیم پیشنهاد میشود.
میوه کاری
مسعود فتاحی؛ عبدالرحمان محمدخانی
چکیده
باتوجه به مشکلات کم‌آبی در بیشتر مناطق ایران استفاده از اسیدهای آمینه میتواند در کاهش اثرات زیانبار تنش خشکی بر محصولات مختلف مانند کاهش رشد و عملکرد موثر باشد. زیرا اسیدهای آمینه مانند پرولین منجر به تنظیم بهتر اسمزی سلول شده و به ادامه فعالیت سلول در شرایط تنش خشکی کمک می‌کند. در این راستا آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با ...
بیشتر
باتوجه به مشکلات کم‌آبی در بیشتر مناطق ایران استفاده از اسیدهای آمینه میتواند در کاهش اثرات زیانبار تنش خشکی بر محصولات مختلف مانند کاهش رشد و عملکرد موثر باشد. زیرا اسیدهای آمینه مانند پرولین منجر به تنظیم بهتر اسمزی سلول شده و به ادامه فعالیت سلول در شرایط تنش خشکی کمک می‌کند. در این راستا آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار بصورت گلدانی طراحی و اجرا شد. تیمارهای استفاده شده در این آزمایش شامل اعمال تنش خشکی در سه سطح ( 100 درصد (شاهد)، 70 و 40 درصد ظرفیت زراعی) و محلولپاشی برگی پرولین در سه سطح (صفر (شاهد)، 75 و 150 میلیگرم در لیتر آب) بود. نتایج نشان داد، درصد رطوبت ریشه در تیمار 75 و 150 میلیگرم در لیتر آب پرولین نسبت به شاهد بیشتر بود. با افزایش شدت تنش خشکی غلظت کلروفیل a، b، کل و کارتنوئیدها کاهش یافت. هر دو سطح تیمار پرولین باعث افزایش کلروفیل کل نسبت به تیمار عدم محلولپاشی پرولین (سطح صفر) گردید. گلایسین‌بتائین برگ، قند محلول برگ و ریشه، نشت الکترولیت‌ها و پرولین برگ و ریشه با شدت تنش خشکی افزایش یافت. محلولپاشی پرولین باعث کاهش نشت الکترولیت و افزایش محتوای نسبی آب برگ (LRWC) و پرولین برگ و ریشه گردید. نتایج نشان داد محلولپاشی برگی پرولین میتواند با افزایش درصد رطوبت برگ و ریشه، RWC، غلظت کلروفیل، غلظت پرولین برگ و ریشه و کاهش نشت الکترولیت‌ها تحمل پایه UCB1 در برابر کمبود آب را بهبود دهد.
